Ging het wel goed bij jou daarmee?
Ik heb echt een hele waslijst aan redenen waarom ik het niet wil maar de twee hoofdredenen die steeds terugkomen is: ik ga heel hard onderuit zowel lichamelijk maar ook vooral geestelijk op de afwezigheid van oestrogeen en dat alleen erbij zou dan niet mogen + ik ken mezelf lang genoeg om te weten dat ik zo’n medische pechvogel ga zijn die wel levenslange bijwerkingen kent net als een vriendin van me. Die sukkelt nog steeds na jaren met klachten zoals opvliegers, tanduitval, en botmassa die niet teruggekeerd is om maar wat blijvende te noemen. Ze heeft ook nooit echt een antwoord met wat dan na die 6 maanden behalve: ja misschien toch dan je eierstokken eruit? Maar dat advies is juist de reden dat ik naar haar ben overgestapt want dat wil ik absoluut niet en het frustreert me dat de zorg dan eigenlijk stopt behalve die opties.