Wat vinden jullie van ‘hotter than my daughter’ uit feministisch perspectief?
0 stemmers
Ik heb de afgelopen jaren niet gekeken, maar vond dit vroeger zo’n respectloos programma. Iemand gierend uitlachen, met een groot billboard de stad in voor voxpop en vervolgens een totaal niet bij de stijl aansluitende make-over.
@Calypso dat verbaast mij ook, tegelijkertijd denk ik; als zo’n vrouw dat zelf graag wilt, waarom zou je haar dan in een coltrui duwen.
Ik verbaas me zo over het aantal jongeren (voornamelijk mannen) die anti-arbortus zijn of dat niet te verantwoorden vinden. Had een tijdje terug een discussie met een 19-jarige waarmee ik werk die vindt dat abortus moord is (verder niet eens beïnvloedt door geloofsovertuiging). Werd er ook zo boos van dat ik op een begeven moment bijna overstuur gezegd heb dat hij dat soort beslissingen nooit hoeft te maken (Of iig nooit de knoop door zal hakken en de behandeling zal ondergaan) en hij werkt in een organisatie waar het meerendeel vrouw is en wél in die situatie terecht kan komen. Vind het zo intens onbegrijpelijk. Hij beweerde overigens ook dat we levensvatbare kinderen aborteren (die met medische hulp zouden kunnen leven na de abortus), verder superintelligente jongen dus vraag me zo af waar ze dat voor noninformatie op doen.
Ja ik schrik daar ook nog wel eens van hoor. Had ook vorig jaar een keer een gesprek met een (vrouwelijke) studiegenoot, die ook op dat punt echt tegen abortus was voor “mensen als wij” (dus vrouwen die bijna afgestudeerd zijn en wel al 23/24 zijn en in theorie goed voor een kind zouden moeten kunnen zorgen). Zij viel mij ook echt aan toen ik zei dat ik wel een abortus zou ondergaan als ik op dat punt zwanger zou raken? Dus nou ja, niet per se totaal anti-abortus, maar wel heel erg “abortus mag alleen voor x, y, z goede reden en anders is het echt niet oké”. En dat kom ik vooral vaker tegen, onder jongeren dan.
Ik voel dat voor mijzelf wel zo. Dat ik nu in een stabiele relatie en bijna afgestudeerd het voor mezelf niet meer kan verantwoorden om abortus te plegen mocht ik nu zwanger raken. Maar ik zou dat nooit op anderen projecteren. Het is zo’n gevoelig onderwerp dat iedereen daar echt zelf een keuze in moet en mag maken.
Ik vind dit ook best een gevoelig punt. Ik heb, volgens mij in het boek feministen dragen geen roze, gelezen van een Britse voorvechter voor abortus die zei dat de grens niet op levensvatbaarheid moet liggen, want met de medische mogelijkheden zal die steeds vroeger komen maar puur op dus de keuze vd vrouw.
Zij werkte ook in abortusklinieken al heel lang en zei ook dat hoe verder vrouwen waren in hun zwangerschap hoe zwaarder ze emotioneel gezien de abortus vonden.
Ik heb het artikel gevonden, ik hoop dat ik de informatie goed herhaalt heb maar vind dit artikel sowieso het lezen waard!
Vrouwen moeten dragen wat ze willen maar de vrouwen in dit programma kiezen er zelf voor mee te doen toch? En ze weten ook wat het programma inhoudt voordat ze meedoen? Dan vind ik dat ook vallen onder ‘dragen wat ze zelf willen’ vallen.
Ik denk alleen wel dat de vrouwen misschien druk ervaren vanuit de maatschappij of hun familie (dochter dus) om zich ‘naar hun leeftijd te kleden’ en dat is dan vanuit feministisch oogpunt vrij vervelend natuurlijk.
*Sorry ik had niet door dat er een ander onderwerp besproken werd. Ik bedoel het niet ongevoelig naar de abortusdiscussie.
Ik vraag me af in hoeverre haar mening uitvoerbaar is, want ik kan me voorstellen dat er zeer weinig situaties zijn waarin artsen zouden instemmen met een erg late abortus als het zou mogen. Ben benieuwd of dat wel eens onderzocht is. Daarnaast; als je de grens verwijderd, maak je de vrouw afhankelijk van de arts die tegenover haar zit. Ik vraag me af of je dat moet willen. Ben het wel eens met de gedachtegang (primair de keuze van de vrouw), maar of dat ook kan als dat betekent dat je een kind dat zonder hulp kan overleven mag aborteren? Dat denk ik persoonlijk niet.
@Paardenmeisje het moeilijke aan dit standpunt vind ik wel, dat ik me afvraag of een kind soms ook niet beter af is als het niet ter wereld komt. Ik heb zelf momenteel een fijn leven, maar ik had het misschien niet erg gevonden als dit me bespaard had gebleven of zo? En ik ben een typisch geval van een kind wat er ook niet had kunnen zijn en niet volledig gewild was. Ik zou nooit zeggen dat ik er liever niet geweest was, maar dat ik er ben gekomen is iniedergeval niet in mijn belang geweest. Vaak wordt er vanuit het recht op leven van een kind geredeneerd en denk ik: maar gaat een kind een fijn leven tegemoet als iemand het eigenlijk niet had willen hebben? Is dat het beste dat je het kind kan geven?
Ik heb het artikel niet gelezen maar een voldragen baby aborteren gaan me echt te ver hoor. Ik ben helemaal voor vrije keuze maar er zit wel een grens aan wat mij betreft. En negen maanden nadenken en dan toch maar niet is een grens. Er zullen vast gevallen besproken worden in dat artikel waar het niet simpelweg een ‘toch maar niet’ kwestie maar toch vind ik dat heel heftig.
Dit blijft natuurlijk hoe dan ook een gevoelskwestie. Want wanneer een foetus echt als een baby voelt (en dus evt. recht op leven heeft) zal iedereen anders ervaren. Wat dat betreft is levensvatbaarheid een fijne grens omdat het nog enigszins objectief is, maar ik zou inderdaad ook willen voorkomen dat de keuzevrijheid van de vrouw wordt beperkt door vooruitgang in de medische wereld.
Maar wanneer een foetus / baby recht heeft om te leven is zo moeilijk! Rare vergelijking maar varkens hebben bewezen meer bewustzijn dan babies en peuters, toch vinden we het normaal om varkens te doden en peuters niet.
Ja de term pro-life is ook alleen maar gekozen om de aandacht af te leiden van het feit dat de tegenstanders van abortus tegen het zelfbeschikkingsrecht van vrouwen waren/zijn. Dus ipv dat ze dus anti-abortus (=anti vrouwenrechten), waren ze opeens ‘pro-life’ (=voor het leven, want wie is dat nou niet?).
Echt een sterk staaltje marketing wel 
Ik vind abortus zo’n moeilijk onderwerp pfff. Aan de ene kant ben ik heel blij dat het hier kan en dat we over ons eigen lijf mogen beslissen, maar aan de andere kant vind ik dat er wel wat meer aandacht mag zijn over het effect wat - zelfs een vroege abortus - kan hebben op je leven.
Twee vrouwen die dicht bij me staan hebben een abortus gehad en naast dat ze beide keihard werden veroordeeld door het medisch personeel in de kliniek (“Als je een vaste vriend hebt en een baan waarom hou je het dan niet?”) hebben ze nu, jaren later, nog last van de nasleep. Eentje was er heel vroeg bij en had de abortus pil, en haar was verteld dat nadat het over was ze geen last meer zou hebben maar sindsdien is haar ongesteldheid echt een hel. Veel zwaarder, super pijnlijk en veel langer. Soms valt ze bijna flauw van de pijn.
Psychologisch gezien is het ook geen pretje, de ander kamt nog steeds met haar schuldgevoel en als ze erover probeert te praten wordt er vaak met onbegrip gereageerd. “Het was toch jouw keuze?”
…ja, maar dat maakt het niet perse makkelijker.
Ik vind best dat er meer voorlichting mag zijn, voor mijn vriendinnen was de beslissing op zich al moeilijk maar ze wisten echt niet dat de ingreep zelf veel heftiger zou zijn dan ze verwachtten. En ik vind ook dat het medisch personeel er wel wat gevoeliger mee om mag gaan, al verschilt dat natuurlijk per kliniek en per land. Mijn vriendinnen zijn beide Nederlands.
Ik vind de grens voor abortus hier in de UK trouwens wel aardig ok:
Most abortions in England, Wales and Scotland are carried out before 24 weeks of pregnancy.
They can be carried out after 24 weeks in very limited circumstances – for example, if the mother’s life is at risk or the child would be born with a severe disability. (Van de NHS website)
Ik merk bij mezelf dat ik het moreel gezien toch lastig vind als het later wordt gedaan, voor mij is de grens wanneer de foetus pijn kan voelen of levensvatbaar is. Maar dat is mijn eigen maatstaaf, als het legaal zou zijn om later een abortus te ondergaan zou ik daar iemand niet op veroordelen. Je doet zoiets niet voor je lol.
Ja daar ben ik het helemaal mee eens. Ik bedoelde eigenlijk (maar legde niet zo goed uit, haha) dat ik juist heel erg pro-choice ben maar het belangrijk vind dat er meer voorlichting is voor iedereen en meer training voor personeel zodat ze wat menselijker ermee om gaan, en dat er meer hulp wordt aangeboden voor de nasleep van de ingreep.
Ik vind abortus echt een van de moeilijkste onderwerpen om een mening over te vormen/hebben.
Aan de ene kant vind ik het ook echt te ver gaan om levensvatbare baby’s te aborteren. Dan bedoel ik uiteraard in een normale situaties waarin de baby en moeder niet in gevaar zijn. Juist omdat er in NL zoveel mogelijkheden zijn om eerder in te grijpen als het ongewenst is.
Aan de andere kant er kan altijd wat veranderen in een situatie zoals ook omschreven in het artikel en daarbij de hele discussie om een kind te laten opgroeien als “ongewild”.
In het artikel staat ook dat in GB 1 op de 3 vrouwen abortus plegen! Dat vind ik echt een bizar hoog aantal. Ben benieuwd hoe die cijfers in NL liggen.
Goede voorlichting en beschikbare nazorg is natuurlijk belangrijk. Ik wil daar wel aan toevoegen dat dit maatwerk hoort te zijn en niet gedaan moet worden vanuit het idee dat bestaat dat een abortus altijd als iets zwaars moet worden gezien. Dat het maken van een keuze en de ingreep zelf altijd als zwaar (moeten) worden ervaren. Want dat is niet zo. Voor sommigen wel, maar voor anderen helemaal niet. En je wil die laatste groep geen zaken gaan aanpraten die voor hen gewoon niet zo zijn. Ook daar kan je kwaad mee doen
Veel negatieve gevolgen van abortus worden ook juist veroorzaakt door het feit dat het niet geaccepteerd is, zoals bijv. dat naar behandeld worden in de kliniek.
Betreft de andere negatieve gevolgen: Ik denk ook juist dat wanneer abortus meer uit de taboesfeer zou zijn, er meer informatie beschikbaar zou zijn, meer vrouwen die er open en eerlijk over durven te spreken (ook vrouwen met negatieve ervaringen). Ik denk dat dat vrouwen uit eindelijk alleen maar meer zou beschermen tegen de eventuele negatieve gevolgen die je kunt ervaren na een abortus en het er alleen maar voor zorgt dat vrouwen een nog betere keuze voor zichzelf kunnen maken.
Maar daar ging de discussie een aantal uur geleden wel over aan de hand van een artikel dat werd gedeeld (en niet iedereen is het met je eens dat dat onbeschaafd is.) Je hoeft de discussie toch niet per se te reduceren tot de situatie zoals die nu is?
Ik vraag me af of er (veel) andere keuzes (als het al je eigen keuze was om zwanger te worden) zijn die zo’n impact op je leven en je lichaam hebben waarbij mensen zeggen: ‘Je hebt er zelf voor gekozen dus nu moet je daar maar mee leven.’
Mensen die ‘pro-life’ zijn, voeren bijvoorbeeld vaak aan dat als je als vrouw de keuze hebt gemaakt om geen bescherming te gebruiken dat je er zelf voor hebt gekozen en eigenlijk dus maar ‘op de blaren moet zitten’. Alsof je een soort van gestraft moet worden voor je, in hun ogen, onverstandige keuze. Maar een potentieel kind als een soort straf gebruiken is toch ook niet echt pro life?
(Ik had eerst getypt dat ik jullie posts zo leerzaam vind en dat ik zelf maar weinig weet van abortus omdat ik de discussie altijd een beetje vermeid uit angst mensen te beledigen. Ik vind jullie nog steeds heel leerzaam maar ik dacht laat ik wat proberen toe te voegen ipv slijmen.)
Dit is de meest recentelijke informatie die ik heb kunnen vinden over het aantal abortussen in Nederland:
Deze informatie komt dus zoals gezegd van het IGJ. Voor mijn gevoel worden deze cijfers heel vaak overdreven.
Nou in het artikel staat dus wel vermeld dat hun 2 mensen per week, ik denk alleen al in hun kliniek, “weigeren” omdat ze over de 24 week termijn zitten. Vanaf deze week is een ongeboren baby levensvatbaar. Het waren dan wel rotte situaties maar geen levensbedreigende. Maar als je de grens dus verhoogd ga je dus wel over tot het aborteren van levensvatbare baby’s. En hoe ver ga je om een vrouw haar anatomie te beschermen? Eigenlijk gaat dit toch om 2 mensen, zowel baby als vrouw.
@mercurysummer Dat is gelukkig een stuk lager dan in GB!
