Ik denk dat als mannen baarmoeders hadden, heel veel problemen niet bestonden. Ik denk dat het feit dat vrouwen de ‘ontvangende’ partij zijn bij seks (als in: wij kunnen ons geslachtsdeel niet ergens instoppen) en het feit dat wij de kinderen baren, er voor een groot deel voor heeft gezorgd dat het patriarchaat zo van de grond heeft kunnen komen.
Toen ik het nieuws over de vaccins en tromboses hoorde, maakte ik me exact dezelfde bedenking als jij.
Maar sowieso vind ik dat er heel lang niet stil gestaan is bij de bijwerkingen van de pil. Ik heb ook heel lang Diane geslikt, zonder extra uitleg. Toen in via via hoorde over iemand die depressief werd door de pil, heb ik dat eens aan mijn huisarts voorgelegd, en die deed dat af als een broodje aap verhaal. Daar ben ik nog altijd boos om.
@ Bells: ik denk inderdaad dat dat meespeelt, maar toch vind ik het vreemd dat we daar nog niet verder in staan. Als ik een man was zou ik toch ook graag mijn eigen vruchtbaarheid controleren. In niet alle relaties kan je elkaar 100% vertrouwen, en een condoom is ook niet altijd betrouwbaar. Of je partner is redelijk nonchalant met de pil bvb. Dus zelfs als ik geen feminist was, zou ik graag betrouwbare mannelijke anticonceptie hebben.
Ja dat mannen deze situatie gewoon maar accepteren? Zou echt bang zijn dat er toch zomaar een kind van me rondloopt.
Maar is dat niet de oorsprong van de ellende? En doorfilosoferend, als dat gewisseld werd van de man naar de vrouw, hadden we dan niet een matriarchaat gehad ipv een patriarchaat?
Voor mannen is de consequentie potentieel wel anders, want ignorance is bliss en die kunnen in theorie lekker verder leven alsof ze nooit een kind verwekt hebben. Dan ben je wel een asshole, maar die zijn er genoeg. Voor vrouwen is dat onmogelijk natuurlijk.
Het wordt er niet zo bij ze ingestampt als bij ons. In mijn herinnering ging seksuele voorlichting niet zo zeer over ‘wat is seks?’ maar over ‘hoe word je niet zwanger’. De jongens keken op dat moment verveeld uit het raam, dat ging niet over hen. Tenzij hun ouders het uitgebreid aan bod hebben laten komen, hebben ze nooit dat vleugje angst ervaren dat veel tienermeisjes voelen als ze seks hebben. Want als ze zwanger raken is hun leven voorbij (althans, zo wordt het gepresenteerd) of moeten ze een abortus ondergaan.
Ik hoop echt dat het tegenwoordig beter is. Dat er meer over de vele aspecten van seks wordt gesproken (bijvoorbeeld ook dat het leuk kan zijn!) en dat het niet meer alleen ‘je krijgt er soa’s en baby’s van’ is.
Ja, dat denk ik wel. En dat was waarschijnlijk niet beter geweest. Alleen met omgekeerde rollen. Er is bij zoogdieren nu eenmaal altijd een (tijdelijk) kwetsbare partner. Die moet maar hopen dat de ander tijdens het dragen, baren en zogen van een kind, z’n steentje bijdraagt.
Ik heb wel eens gewoon gezegd “ik heb teveel ervaringen met mannen die me lastig vallen op straat dat ik het niet fijn vind als iemand zo dichtbij staat”.
Wow sowieso… iets met pandemie?
En classic weer mannen he. In plaats van zich te schamen dat ze in je aura komen, geven ze jou de schuld dat jij ze niet in je aura wilt. Echt ga weg hoor. Ik zou geen woord vuil maken aan dit soort dwazen.
Ja, ik verbaas mij hier ook altijd over, dat enkel het zinnetje ‘ik slik de pil hoor!!’ voor veel mannen voldoende geruststelling is om te denken: gaan met die banaan. En ja wat @Lemongrab zegt klopt natuurlijk dat voor mannen de consequenties wat anders liggen, maar het blijft mij gewoon verbazen (oke aan de andere kant verbaast het me totaal niet want ja mannen)
Ja @Lemongrab heeft vast gelijk maar ik kan me gewoon niet inleven in een man die gewoon schijt heeft?? Oh joh, haar probleem??
Jaaaa echt hè, snap dat echt niet vanuit hun kant. Een jongen die ik kende zei er ook over: “ja ik knijp ‘m eigenlijk wel altijd een beetje, ik wil niet zonder het te weten een kind met een gekkie”
??? ??? ??? Pardon
Ja en hem er dus vervolgens wel instoppen en dit vervolgens bulderlachend delen met zijn vrienden… I can’t
Vind dit boek ook wel onder feminisme vallen:
Heeft iemand het al gelezen? Kan er nog helemaal niets over vinden op het forum en dat verbaast me wel gezien de ophef erover.
Ik vind de ophef rondom dit boek eerlijk gezegd best ingewikkeld. Vooropgesteld: ik geloof haar meteen (had vroeger een goede vriendin met een soortgelijk verhaal), vind het goed dat ze zich uitspreekt en vind dat ze ten allen tijden veilig moet zijn. Vind het ook ergens opmerkelijk hoe enorm dit verhaal wordt opgepakt omdat we allemaal weten dat dit speelt en de islam echt niet de enige religie is waarin dit speelt. Lastige vind ik wel hoe dit verhaal direct gekaapt wordt door extreemrechts en zij daar zelf ook niet vies van is.
Ik denk dat dat vooral te maken heeft met de manier waarop de ophef ontstaat. Honderden (zo niet meer) mannen die direct weer met walgelijke gewelddadige dreigingen komen die vaak haar dood als einddoel hebben, in haar prive inbox. Hoe is het mogelijk dat 1 vrouw opschrijft wat haar is overkomen en dat er ZO bizar heftig op gereageerd wordt? Waar zijn al die mannen zo vreselijk bang voor dat hun reactie zó heftig is?
Dat het voer is voor extreemrechts had ze inderdaad aan kunnen zien komen. Maar wie weet voelt zij zich genoodzaakt die stappen te zetten met de motivatie ‘wie weet luistert er dan wel iemand naar me’.
Het lijkt me onvoorstelbaar moeilijk om zo diep in een onderdrukte wereld te zitten waar je als vrouw zo weinig te zeggen hebt. Als je daar dan uit breekt kan ik me wel voorstellen dat je als 23-jarige (super jong ook nog) dan moeite hebt met genuanceerd zijn en het vuurtje klein houden als de media dat met alle liefde voor je opstookt.
Maar goed ik heb het boek dus zelf (nog) niet gelezen maar twijfel of ik het moet aanschaffen. Ik ben er wel heel benieuwd naar namelijk.
Nja, ik denk niet dat het probleem zit in genuanceerd zijn of iets. Zij heeft zelf gewoon vrij extreemrechtse standpunten (iig getweet vroeger). Die keur ik zelf dus wel af. Dat is haar goed recht, maar maakt het wel lastiger om een open gesprek te voeren over haar ervaringen. Als jij al besloten hebt dat de islam het grote probleem is en wat jij meemaakt stereotypisch islam is, heb ik er zelf dus vrij weinig nog aan toe te voegen, waardoor ik het dus een vrij lastige discussie vind. In mijn ervaring is haar ervaring niet per se karakteristiek islamitisch. Vind je die ook in andere culturen en geloven én is dat iets waar we iets mee moeten. Edit: Dat extreemrechts het verhaal gebruikt voor de eigen agenda kan zij overigens niks aan doen. Reken ik haar ook zeker niet aan. Maar dat vertroebelt het gesprek wel nog meer. Want ik wil haar dus steunen, maar niet als dat verdere inperking voor andere islamitische personen inhoud.
Die bedreigingen staan daar wat mij betreft los van. Die krijg je tegenwoordig bij alles als je je uitspreekt. Vooral als vrouw. Vooral als je een opvallende mening hebt. Als je je als progressieve islamitische vrouw kandideert, als je je als linkse persoon uitspreekt, als je je keert tegen je eigen gemeenschap, als je een zwarte pieten demonstratie live verslaat, als je extreemrechts bent. Die zijn absoluut onacceptabel, maar het is wel al jaren de tendens. Er is een hele waslijst te maken van mensen die beveiliging hebben ontvangen om hun mening of verhaal. Dat is ook zeker iets waar we iets mee moeten, voor nu moet zij beschermd worden, maar die bedreigers ook zeker bestraft. Ik snap alleen niet dat men zo verbaasd is?
Ah, dat eerste snap ik. Ik kende haar nog niet, was wel door haar Twitter heen gegaan en haar manier van reageren sprak me al niet heeel erg aan. Maar goed, haar boek scheen heel goed geschreven te zijn dus dat trok me wel.
Heeft zij eerder aangegeven dat dit stereotype islam is? Want dat is dan inderdaad onjuist lijkt mij, gezien de grote hoeveelheid islamistische vrouwen die in vrijheid (lijken te) leven. Maar goed wat weet ik er van Dat is juist waarom ik dat boek zou willen lezen.
Ik vind het gewoon zo typisch dat je van vrouwen zelden doodsbedreigingen ontvangt. WAT is het in mannen dat ze zo reageren. Ik vraag me oprecht af waar ze zo bang voor zijn en waarom het meteen op deze manier moet. Heeft dat dan alles te maken met trots?
Dat ze zegt dat het karakteristiek is, is een interpretatie van mij. Maar ze zegt in veel interviews wel dat ze over het algemeen islamofoob is, dat men meer islamkritiek moet hebben, dat islam gelijk staat aan vrouwonvriendelijk en de voorbeelden die dat tegenspreken uitzonderingen zijn, dat links niet islamkritisch genoeg is. Dat verhaal.
Dat LIJKT mij inderdaad generaliserend maar ik heb het gevoel dat ik er weinig over kan/mag zeggen omdat zij dat geloof heeft beleefd en ik niet… A la mansplaining zeg maar. Vind ik moeilijk.