Ja daar haakte ik ook af hahaha
Ook echt nog nooit smachtend op een berichtje zitten wachten na een one night stand, misschien ben ik dan een ~testovrouw~??
1 like
Hoe denken jullie over het doorgeven van de achternaam aan kinderen?
Een vriendin van mij heeft bewust niet de naam van haar man aangenomen maar haar net geboren kind heeft wel de naam van de vader. Eigenlijk hebben alle kids van vriendinnen de naam van de vader. Waarom is dat nog zo vanzelfsprekend? Ik heb het geboortekaartje verzonden aan âFamilie Naamvriendin - Naammanvanvriendinâ.
Want je tepel is de eerste vorm van tongzoenen.
Ik vind dit echt walgelijk. Ik ben er absoluut niet voor om alles in het leven maar te relateren aan seks. Juist niet. Soms zijn tieten gewoon om je kind mee in leven te houden (ja wat ook op andere manieren kan). Leave de tetten alone. We willen toch juist loskomen van dat het seksualiseren van het vrouwelijk lichaam. Komt zij ff door hoor.
5 likes
Joost mag het weten. Een vriendin van mij zegt; ik heb ze gemaakt, ze komen uit mij, ze krijgen MIJN naam. En terecht.
1 like
Jeetje achtbaan it is. Interessant stuk. Ben blij dat ze zelf ook zegt dat ze zich vaak onhandig uitspreekt en te absoluut is. Op sommige punten (niet alles) kan ik haar gedachtengang tot op bep hoogte wel volgen⊠maar dan de afslag die ze neemt qua conclusie, wow
Heel hokjes-denken, maar missch na zoveel jaar ervaring en omdat ze zoân pionier is (kende haar eerlijk gezegd niet; shame on me?) snap ik ook wel dat je soms wat binair naar de wereld kijkt.
1 like
Naast de panische angst voor menstruatiebloed die hieruit spreekt word ik ook woest van het idee dat je hiermee nog meer plastic rotzooi op de markt brengt die totaal onnodig is 
4 likes
Ja natuurlijk, jullie hebben beide een naam die je aan je kind wilt geven en het is logisch als je dat beide graag wilt. Daarin zijn jullie gelijk en dat kan je tegen elkaar wegstrepen. Maar wat niet gelijk is, is dat zoals @anon50301661 zegt, je man feitelijk bijzonder weinig gedaan heeft aan het maken van het kind en jij, zeg, 99%. Dus ik vind dat de vrouw eigenlijk altijd recht heeft om haar naam aan het kind door te geven en het heel jammer dat zoveel vrouwen toegeven aan de man daarin.
2 likes
As if er nu geen druk van buitenaf of gewoonte is⊠ik snap je punt maar dat is de werkelijkheid nu gewoon niet.
1 like
Ik heb een tijd geleden hier al eens een betoog gehouden over de dubbele achternaam. Wat mij betreft idd dé ideale optie. Zo jammer dat je in Nederland moet kiezen tussen ofwel de naam van de moeder, of die van de vader, terwijl beide ouders gewoon elk hun naam zouden moeten kunnen doorgeven. Het is het kind van hen beiden, dus geen idee waarom dit niet wettelijk kan?
Ik heb niet de drang om mijn familienaam generaties lang door te geven, dus het maakt mij niet uit of de volgorde mijn naam + naam partner is, of omgekeerd. Maar ik heb wel echt een sterk gevoel om mijn kind, specifiek dat kind, (minstens deels) mijn naam te laten dragen. En ik snap dat mijn vriend ook die drang kan hebben. Heel blij dat dat hier in België wel gewoon kan.
1 like
Er ligt op dit moment een wetsvoorstel dus hopelijk zijn dubbele achternamen snel wel gewoon mogelijk
Bron:
2 likes
Ik weet het helaas, maar ik hoop nog steeds dat het eindelijk eens lukt. En het klopt wat je zegt over de achternaam van je toekomstige kindje inderdaad. Als 1 nationaliteit Nederlands is, dan geldt Nederlands recht. Ik vind het ook echt belachelijk duur zoân naamswijziging. Je zou het met de huidige wetgeving alleen kunnen omzeilen door te bevallen in het buitenland.
Nu het trouwens toch over naamrecht gaat. Er is nog iets met achternamen bij geboorte wat ik echt belachelijk vind. Als de ouders getrouwd of geregistreerd partner zijn en een kindje krijgen, krijgt dit kindje automatisch de achternaam van de vader. Willen de ouders de achternaam van moeder aan het kindje geven, dan moeten zij dat vooraf of tijdens geboorteaangifte regelen.
Ik vind dat het zoveel eerlijker zou zijn als er standaard een keuze moet worden gemaakt.
4 likes
Mijn vriend en ik zijn geregistreerd partner en hij heeft toen mijn achternaam aangenomen, dus hij heet nu zijn achternaam - mijn achternaam (en ik gewoon alleen mijn achternaam). EN NOG moesten we naar het gemeentehuis om dit vooraf te regelen voor ons zoontje 
dan is het toch duidelijk dat we mijn achternaam als familienaam willen gebruiken
3 likes
Is niet alleen bij hetero-stellen zo. Altijd is de niet-barende partner degene die automatisch de naam doorgeeft.
Ben het met je eens dat het wat mij betreft niet standaard zo moet zijn. Je moet bij trouwen of geregistreerd partner ook een formuliertje invullen over welke achternaam, dus dan zou je dat ook moeten kunnen regelen bij een geboorte lijkt me.
Dit trekt ze overigens terug in dit interview, ze zegt ook dat ze zich soms niet handig en ongenuanceerd uitdrukt in interviews.
Overigens las ik haar opmerking over verkrachters/moeders anders. Naar mijn mening maakt ze moeders niet verantwoordelijk hoor.
1 like
Ja dat weet ik hoor, maar gezien het hierboven ging om man-vrouw zaken bij geboorten en de scheve verhoudingen daarbij, wilde ik niet uitweiden om het simpel te houden.
Dat de niet barende partner automatisch de naam doorgeeft, is volgens mij ook weer een gevolg van het patriarchaat. Bij man-vrouw stellen gaat het zo, dus daardoor gaat het bij stellen van het gelijke geslacht ook zo. De wet is hopeloos ouderwets
Ik ben eigenlijk niet zoân voorstander van de dubbele achternaam. Volgens mij lost het het probleem niet op. Het probleem verschuift dan naar wiens achternaam als eerste/tweede komt + je stelt het uit tot het kind gaat trouwen (of gp aangaat) en later tot diegene zelf kinderen krijgt en een achternamenkeuze moet maken. Achternamen stapelen tot 3, 4 stuks en zo door kan niet.
Er moeten altijd keuzes worden gemaakt en die druk leg je met een dubbele achternaam bij je kind. Dat kan soms fijn zijn (bijvoorbeeld voor kinderen die geen contact meer hebben met 1 ouder), maar ik kan me zo voorstellen dat het ook problemen met zich mee kan brengen of juist dat een kind automatisch voor de eerste kiest omdat dat makkelijker is of omdat die in de praktijk toch al zelfstandig gebruikt wordt.
Volgens mij is het achternamenprobleem zoals het hier geschetst een symptoom van de hele patriarchale samenleving en is het mogelijk maken van een dubbele achternaam slechts een tijdelijke pleister op de wond. Ik denk dat je veel meer bereikt door allereerst te zorgen dat er bureaucratisch vrije keuze is: dus dat er bij aangifte bij de gemeente niet automatisch wordt uitgegaan van de achternaam van de man, maar dat wordt gevraagd welke van de twee achternamen je kiest, benadrukkend dat ze gelijkwaardig zijn.
En ja, die keuze maken veel mensen voorlopig nog erg onder druk van de maatschappij. Dat is iets waar een overheidscampagne, aandacht in de media etc. mee zou kunnen helpen. Bijvoorbeeld door de keuze weg te halen van de m/v-verhouding, maar te stimuleren dat je kiest voor de meest unieke achternaam van de twee (het verdwijnen van weinig voorkomende achternamen en groter worden van generieke achternamen is namelijk ook een onhandig lange-termijnprobleem, mooi meegenomen als je dat kunt meepakken). Het is een aanpak van de lange adem, zeker omdat het grotere probleem (patriarchisme) niet zo snel opgelost is.
Kortom, ik denk dat het mogelijk maken van dubbele achternamen een leuke quick fix lijkt, maar dat het in de praktijk te weinig oplost, zeker op de lange termijn.
8 likes
Wij konden in BelgiĂ« kiezen welke achternaam we doorgaven, incl. Dubbele achternamen. Nu hebben wij allebei een hele lange achternaam, dus zagen we een dubbele niet zitten. Mijn vriend wilde wel heel graag de zijne door geven, omdat dat voor hem een bevestiging was dat het kind van ons beiden was. Ik ben daar in mee gegaan, omdat ik hem toch niet kon ompraten denk ik, en omdat ik mijn achternaam best lelijk vind. Voor mij vriend was vader worden heel belangrijk, hij had ook echt een hele grote kinderwens, ik niet zo. Hij vond het ergens ook jammer dat hij die lichamelijke connectie tussen een moeder en kind (zwanger zijn, borstvoeding) moest missen, en wilde in het begin ook heel veel dragen, skinnen en kangoeroĂ«n (of hoe heet dat allemaal) om dat wat te compenseren. Hij heeft ook heel wat ouderschapsverlof gepakt om die periode en de eerste periode dat ik terug ging werken te kunnen âvaderenâ. Ik begrijp dus wel dat dat voor hem heel belangrijk was om die band van de achternaam met zijn kind te hebben. Niet om een âclaimendeâ reden, maar meer om verbonden te zijn.
De feminist in mij blijft echter met een knagend gevoel zitten omdat we toch gewoon het standaard patriarchale norm gevolgd hebben. Ik had hem wel kunnen overtuigen om voor een dubbele achternaam te gaan maar, zoals gezegd, ben je dan een kwartier bezig met je familienaam te schrijven. Bovendien kom je dan in de volgende generatie toch weer tegen dat er eentje moet afvallen. Enfin, ik sta nog altijd achter onze keuze in die omstandigheden, maar ergens vind ik het ook wel jammer. Ik vind het ook jammer dat we dit niet meer kunnen veranderen, al denk ik niet dat we dat nog zouden doen.
1 like
Die Beatrijs werd in Vlaamse media ergens aangehaald ter verantwoording waarom de dubbele naam bij ons onpopulair blijft (bestaat nu 5 jaar maar 95% ofzo kiest nog altijd voor de man). Het was iets in de trant van âvrouw baart en zoogt, gun uw man zijn naamâ oid. Echt serieus, welke redacteur denkt dat dit een goed motto is?!
En dan natuurlijk ook gezeik in de fb-comments dat de man niks meer mag, omdat ook het begrip âgoede huisvaderâ in het burgerlijk wetboek veranderd wordt naar âredelijk en voorzichtig persoonâ. Mocht dat de krantenkop zijn, geen haan kraaide ernaar. Maar natuurlijk is dat niet juicy genoeg, dus de titel werd âwetgever schrapt âgoede huisvaderâ, genderneutraal alternatiefâ. Je kan de comments al raden⊠Ik vind het verwerpelijk dat de media liever onrust stookt, dan deftig informeert. Nu denken Jef en Rita dat je met 18 achternamen kan eindigen, en binnenkort er geen âmannenâ of âvrouwenâ meer gaan zijn.
8 likes
Ik kom dit tegen op Linkedin. Haat het medium maar is een noodzakelijk kwaad geloof ik 
zegt Sigrid Kaag dit:
Die eerste alinea?? Het is de moeilijkste beslissing die je als vrouw kan nemen? Je wil af van een betuttelende regeling maar doet ook alsof abortus iets verschrikkelijks is. Sommige mensen willen geen kind en voor hen is het geen moeilijke keuze. Voor anderen is het wel een moeilijke keuze, maar echt niet voor iedereen! Veel mensen ervaren ook vooral opluchting na een abortus. Maakt het niet zwaarder dan het is.
13 likes