Feminisme

Actualiteit, politiek en maatschappij
#3796

Ja helemaal eens! Maar omdat het een systeem fout is, vind ik ook dat je niet de man alles kan aanrekenen. Ik vind dat je als feminist ook de man zijn standpunt mee moet nemen en dan vind ik het lastig om te lezen hoe er over mannen gesproken/gedacht word terwijl die ook maar gewoon mee gaan in het systeem. Vol houden met z’n allen dat het aan de man ligt en hij niet genoeg zijn best doet etc. vind ik niet eerlijk. Denk ook dat het gewoon niet helpt en iedereen juist nog meer vasthoudt aan de traditionele rollen. Ik heb eens een artikel gelezen, kan hem zo niet vinden, maar het kwam er op neer dat door alles grijs te maken wbt man/vrouw/onzijdig men dit niet goed kan volgen en juist vasthoudt aan wat ze al kennen en daar niet van af willen wijken. Niet helemaal waar het nu over gaat, maar ik vind het wel overeenkomsten hebben. Mannen die wel willen, maar niet weten hoe/geen ruimte krijgen etc. Dan leg je je er ook bij neer en hou je misschien ook meer vast aan het patroon bij je thuis en gs je die ook verdedigen omdat het andere ook niet ging.

Weet niet of dit echt duidelijk is zo?

1 like
#3798

Maar dit laatste geloof ik gewoon niet. Dat mannen zo in elkaar steken. Dat vind ik echt een vreemde gedachte en kan ik niet bij met mijn hoofd.

Wat betreft dat ene stuk wat je citeert, kom ik op terug maar moet nu weg.

#3800

Ja sorry hoor maar wat is dit nou weer?

3 likes
#3801

Nee dat zeg ik ook niet. Het ligt aan beide kanten, mannen en vrouwen. Ik probeer gewoon de andere kant te belichten en te beschrijven hoe een man dit kan ervaren. Verder niet.

1 like
#3802

Bedoel je dat traditionele rolpatronen duidelijkheid geven en mensen daarom neigen om zich daaraan vast te klampen?

Ik denk dat dat wel klopt, maar ondertussen verandert de samenleving, en zijn vrouwen op meerdere manieren de dupe daarvan. Er is voor mij geen enkel probleem wanneer een koppel beslist een traditioneel rolpatroon aan te houden, zolang ze dat in onderling overleg doen, en op gelijkwaardige voet. Dat is dus niet hetzelfde als: vrouw gaat drie dagen werken en doet alles in het huishouden en omtrent de kinderen, zodat man full time kan werken en op zondag nog eens traint voor zijn beklimming van de ventoux met de vrienden volgende zomer. Of, vrouw bouwt geen rechten en geen spaargeld op en blijft met lege handen achter wanneer ze scheiden.

Ik verwijt geen enkele individuele man ook maar iets over het systeem zoals het nu is(dat klopt niet, ik verwijt heel wat conservatieven van alles, maar ik ehb het over mannen in mijn omgeving). Maar ze moeten wel bereid zijn om de systeemfouten te erkennen. Ik hoor nog al te vaak ‘dat feminisme niet meer nodig is bij ons’. Terwijl het nog super hard nodig is.

6 likes
#3805

Ja ik heb het niet opgeslagen maar las ooit heel erg treffend omschreven dat als je het ook maar een beetje benauwd krijgt van hoe verandering in de samenleving jou treft dat precies betekent dat jij degene bent die er tot nu toe ten koste van de anderen van heeft geprofiteerd.

15 likes
#3806

Ik zie het ook als een systeemfout hoor, alleen dan komt het dus ook niet alleen op individuele mannen aan. Net zo min als op individuele vrouwen (die in de regel toch echt maatschappelijk meer hinder hiervan ondervinden, de mannen die ik noemde zijn echt wel de uitzondering.)
Als voorbeeld: parttimers komen veel voor in de zorg en het onderwijs. Dat is vaak omdat fulltime gewoon te belastend is; eigenlijk zou de baanomvang aangepast moeten worden. Nu werken veel fulltime, maar krijgen parttime betaald (onderwijs in elk geval) en dat zijn net sectoren waar relatief veel vrouwen werken. De maatschappelijke waardering voor die sectoren vertaalt zich ook naar hoe we naar zorg- en opvoedtaken in de privé-sfeer kijken. Zo ontstaat een wisselwerking die je denk ik maar tot op zekere hoogte als individu kan oplossen of doorbreken.

6 likes
#3807

Ja dit bedoel ik idd! En dat was ook wat dat artikel bedoelde @Crusti_Croc en @EllaFitzgerald met man/vrouw dingen. Maar ik zal even goed zoeken of ik dat artikel kan vinden. Laat wel duidelijk zijn dat ik het hier niet mee eens ben, ik zoek gewoon een verklaring voor hakken in het zand gedrag en de grote verschillen in de samenleving over dit soort dingen. Nu echt weg.

#3809

Duurde even, maar hier mijn reactie. Ik had idd gelezen dat je om verduidelijking vroeg. Ook @EllaFitzgerald

Allereerst mijn excuses voor hoe beroerd ik mij heb uitgedrukt vanmiddag. Ik wilde absoluut niet suggeren dat het de schuld is van het bestaan van non-binaire mensen of vrouwen die zich te mannelijk gedragen. Voor iedereen die ik daarmee heb gekwetst, sorry. Dat was niet mijn bedoeling. Ik wilde een link leggen, maar die link heb ik niet goed uitgewerkt en zeker niet goed omschreven.

Helaas kan ik het artikel niet weer vinden waar ik op doelde.Ik zal het proberen uit te leggen wat er in stond/wat mij is bijgebleven en wat je vaak terughoort in genderneutrale discussies. Het mij soms doet denken aan de reacties die er ook zijn op genderneutrale taal e.d. Dan heb je verschillende groepen, mensen die het toejuichen, mensen die neutraal er in staan en mensen die er tegen zijn. Ik doelde vooral op de laatste groep, de groep die er tegen is en zich af zet tegen alles wat veranderd en begint te strooien met termen als ‘je mag ook niks meer’ ‘kan ook niks meer zeggen’ ‘doe toch normaal’. Over die groep word wel gezegd dat ze zich steeds meer in een hoek gedreven voelen en het gevoel hebben dat alles veranderd en ze zich niet meer kunnen gedragen zoals ze zich altijd doen. Zij bijten zich steeds meer vast in de traditie en beginnen juist heel erg gericht te worden op onderscheid man/vrouw en staan afwijzend tegenover genderneutraal/non-binair of doen daar in elk geval erg moeilijk over. En een van de verklaringen is dat het er mee te maken heeft dat ze ja bang zijn voor veranderingen en daarom dus teruggrijpen op wat bekend is en hier heel standvastig in worden.

Ik ben het niet eens met mensen die zich er tegen verzetten. Nu ik het zo opschrijf weet ik niet goed waarom ik dacht die link in een paar zinnen te kunnen maken. En misschien vind je het een ver gezochte link en dat snap ik ook. Het was even een ding wat in mij opkwam en vandaar dat ik dit zo noemde. Maar @Mtmeru legde het duidelijker uit. In vervolg zal ik niet nog even snel voor ik weg ga een hele reactie typen, want dat pakt niet goed uit. Nogmaals excuses. En als er nog iemand verder reacties heeft, stuur gerust een bericht.

4 likes
#3811

Het verschil is dat onze maatschappij er ondertussen volledig op gericht is op mensen te doen stoppen met roken terwijl er nog steeds te weinig incentives zijn om bvb mannen deeltijds te laten werken.

Natuurlijk zijn we allemaal individuen, maar we worden ook wel heel erg gestuurd door de maatschappij. Zelfde met bvb obesitas: iedereen weet wat gezonde voeding is en toch is het voor veel mensen moeilijk om altijd gezonde keuzes te maken omdat onze maatschappij je heel vaak in verleiding brengt voor ongezonde keuzes. Op dezelfde manier duwt de maatschappij ons vaak snel in klassieke patronen omdat het makkelijker is op korte termijn.

1 like
#3814

Ik had er niet een duidelijk punt mee eigenlijk. Het was gewoon een link die ik legde omdat het mij daar aan deed denken, verder niet. En ik vind ook zeker niet dat je eerst iedereen aan boord moet krijgen om een verandering te starten. Juist verandering starten zorgt weer voor gewenning en gemak, vond dat wel goed in dit artikel omschreven.

Hoe we het op kunnen lossen weet ik verder ook niet. Alleen dan wat ik hierboven ook wel noemde een wat mindere houding ten opzichte dat alles aan mannen ligt kan helpen denk ik. Verder heb hier ik niets meer aan toe te voegen. Ik denk dat het wel duidelijk is hoe ik er in sta en dat we daar verschillend over denken.

#3818

Door al deze posts (235!!) wil ik ook even al mijn anekdotische bewijs delen.
Toen mijn zus zwanger was had ze een groepje van 9 andere vrouwen die tegelijk uitgerekend waren. Een maand na de bevalling was mijn zus de enige die nog met haar man op een kamer sliep, de rest van de mannen was naar de logeerkamer verplaatst omdat ze anders wakker werden van de baby en ze daarbij ook de moeder niet hielpen als die baby wakker was. Dus was het voor iedereen beter als ze ergens anders sliepen.

Mijn man werkt als elektricien en in zijn bedrijf kan je vrijwel niet minder dan fulltime werken, wat uiteraard nergens op slaat. Maar de enige mensen die minder dan 5 dagen mogen werken zijn gescheiden mannen, die mogen dan op woensdag een papadag. Eigk zijn dan je groeimogelijkheden ook gewoon klaar want in functie A tm Z moet je wel fulltime werken. Nouja hij wil in principe dus wel 4 dagen werken maar je moet dan dus zoo vreselijk veel moeite doen, en dat zie ik gewoon amper gebeuren.
Ik heb nu bedacht dat ik gewoon weer op zaterdag ga werken als ik een kind krijg, dan heeft hij die dag met het kind.

Mijn vader was trouwens huisvader en heeft daar de krant mee gehaald, voor de foto moest die toen iets typisch moederlijks doen namelijk mijn zus in bad doen (1989).
Ik vraag me wel af hoe de mental load bij mijn ouders verdeeld was, m’n moeder heeft altijd 36 uur betaald gewerkt en mijn vader altijd 0 uur. Maar ze werkt in de zorg en dus onregelmatig, dus voor m’n gevoel was m’n moeder er wel vaak.

6 likes
#3819

Hier ook iemand bij wie de vriend meer tijd besteedt
aan kind en huishouden dan ik :wave:

1 like
#3820

Dat punt van jou over gelijkwaardigheid nastreven, was voor mij even stof tot nadenken zeg! Dat streven mijn man en ik vanaf het begin van onze relatie na. En ik merk dat het voor we kinderen hadden vanzelf ging. Maar de carrière van mijn man kwam in een stroomversnelling, werd kapitein op de zeevaart en was dus maandenlang van huis. De zorg voor de kinderen kwam op mij neer, naast een drukke baan van 32 uur. Na een burn-out ging ik minder werken. Dus inmiddels verdient hij een veelvoud van mijn salaris…Als mijn man thuis is, neemt hij zoveel mogelijk zorg en huishoudtaken op zich, maar ik merk dat ik veel meer zelf doe, omdat hij na maanden op zee ‘er niet in zit’. Hij merkt dat de gelijkwaardigheid er niet meer is zoals die was en daar baalt hij van. Mij stoort het minder omdat hij er erg zijn best voor doet en zoals het nu gaat qua werk toch een keuze van ons beiden was.

6 likes
#3821

Vanaf het prille begin in de zwangerschap gaat inderdaad alle aandacht uit naar ‘moeder en kind’ en wat minder naar de vader. Enerzijds ook logisch gezien de gezondheid van de zwangere er net wat meer toe doet maar dat een arts of kdv altijd mama belt slaat nergens op. Ik wil vaders geen excuses geven maar het is wat dat betreft ook niet heel moeilijk om wat minder betrokken te raken want je moet je er gewoon extra hard aan trekken. Maar als je graag betrokken WIL zijn laat je het daar niet bij zitten denk ik :slight_smile:

3 likes
#3822

School belt ook áltijd eerst moeder hè als een kind ziek wordt, oma als tweede optie vaak. Ook bij oudergesprekken zie je bijna alleen maar moeders helaas.

#3824

Hier gelukkig niet. School en BSO belt eerst mn man. Dit is nadrukkelijk zo aangeven bij inschrijven. Man werkt dichterbij en ik wat verder weg (45 min). Bovendien als ik ergens aan het opereren ben kan ik niet zomaar bij mn telefoon of een pt laten zitten op het spreekuur. Man is gelukkig geen arts, dat scheelt. Oudergesprekken doe ik liever zelf en dat heeft de juf ook door en belt mij voor een gesprek of spreekt mij op m’n vrije dag aan. Verder gaat veel via de app, waar beide ouders in kunnen en beide alles is gaten kunnen houden.

2 likes
#3825

Zo kan het ook gelukkig. Ik ben zelf leerkracht en in ons systeem staan vader en moeder gewoon beiden als eerste contactpersoon. Ik vraag dan meestal aan een kind (groep 8) wie ik kan bellen. Meestal is dat de moeder.

1 like
#3826

Dit :angry::angry::angry:

afbeelding
afbeelding926×965 73.5 KB

16 likes
#3827

Godver pijnlijk accuraat

4 likes