Feminisme

Actualiteit, politiek en maatschappij
#3580

Het heeft super veel invloed op haar latere loopbaan als ze de skills niet onderhoudt. Dit is de welbekende brain drain die 9/10x plaatsvindt als vrouwen met hun man meeverhuizen naar het buitenland zonder baan. Het verminderen van haar uren hakt al in haar pensioen, en 4 jaar op hiatus al helemaal. Je knippert met je ogen en elke branche presenteert nieuwe innovaties en werkwijzen.

Aan het werk zal uiteindelijk wel kunnen maar als dat niet via een ijzersterk netwerk gebeurt, ga je super onder niveau moeten beginnen en langzaam die ladder weer op. Niet te vergeten de hoeveelheid pensioen die ze misloopt. Kinderen krijgen is Ă©Ă©n van de belangrijkste redenen voor de hogere poverty rates onder vrouwen op latere leeftijd. Omdat ze sowieso even uit de running zijn, minder kans maken op promotie, minder kans maken op loonsverhoging en later een hogere kans hebben op armoede vanwege beperkte pensioenopbouw en mager AOW.

Het is gewoon flink nadelig om te besluiten dat je niet gaat werken behalve als zijzelf en partner er rekening mee houden, dat zij wel een back-up plan/buffer/spaargeld of íets van een eigen vermogen nodig heeft om zorgeloos huisvrouw te kunnen zijn. Maar goed, dat vinden dat soort mensen vaak ook al veel gedoe/niet romantisch/“je trouwt niet om te scheiden” :woozy_face:

Niet iedereen hoeft een independent woman te zijn, als ze dat niet willen, maar eis dan op z’n minst je plek op binnen die dependent relatie.

14 likes
#3581

Lijkt mij ook lastig om als vriendin zijnde te weten dat ze niet heel gelukkig is in haar huwelijk en ze dan nu voor zolang weg gaat. Snap wel dat je je dan ook wel zorgen maakt of alles wel goed komt dan en of je haar niet nog kan helpen (als ik het goed interpeteer zo).

Denk dat het al wel helpt dat je er nu over bent begonnen en ze er over na kan denken! Ik heb laatst ook wat in mijn omgeving rondgevraagd nav een discussie hier of bij werkende moeders, weet het even niet meer maar het ging er om hoe je financiele zekerheid hebt geregeld. Heel veel in mijn omgeving doen maar wat/hebben er nog nooit over nagedacht. Zo gek is het niet. Misschien dat je eens kan vragen of ze echt denkt gelukkig te worden van zolang niet werken? Of dat ze dingen graag anders wil zien maar niet goed weet hoe? En meer dan dat kan je denk ik niet echt doen.

3 likes
#3582

Ze zou later alsnog een werkvisum kunnen aanvragen denk ik, of niet? Wat ik vooral schrijnend vind, is dat vrouwen soms bewust een stap opzij zetten om voor de kinderen te zorgen en dan bij een scheiding met lege handen staan als de man bijv. wel het huis kan betalen en zij niet. Het is vast niet helemaal vergelijkbaar, maar zo’n Touriyah Haoud die haar kinderen amper ziet en niet eens in hetzelfde land woont. Dat lijkt me echt afgrijselijk.

2 likes
#3583

Bedenk je wel: we hebben het hier over de keuzes van een individuele vrouw, maar ook veel werkende vrouwen blijven dan met lege handen achter. Als ik nu kinderen krijg met mijn partner en we gaan scheiden houd ik door inkomensverschil niet eens genoeg over voor een appartementje in de stad waar we nu wonen. Hooguit een studio. En wij hebben ze zaken echt goed geregeld en ik verdien voldoende en werk fulltime. Vlak hierin de context niet uit: wat dit soort zaken betreft is het systeem verrot.

Ik denk dat we van dit soort kwesties misschien ook te snel een vrouwenprobleem maken. Begrijp me niet verkeerd: ik vind er wel wat van als je vier jaar passief op de bank gaat zitten Ă©n niks regelt. Maar je bent toch met twee? Die vent profiteert er waarschijnlijk ook van dat zijn steun en toeverlaat mee emigreert en thuis blijft. Dat er iemand fulltime klaart staat om voor zijn kind te zorgen. Hoezo kijken we hem daar niet net zo goed op aan en zijn er geen regelingen waarin hij haar tegemoet komt voor het werk dat zij in huis doet en anders uitbesteed wordt. Waarom doen we alsof dit volledig individuele beslissingen zijn als twee partners de boel zo geregeld hebben dat een overduidelijk aan het kortste eind trekt? Hoezo is dat sociaal acceptabel voor de man?

Ik zie werk zelf dus echt niet als de heilige graal. Zeker niet als er een kind in het spel is. Denk al snel: doe wat je denkt dat goed is, maar ik denk wel bij elke beslissing: je bent (veelal) met twee, dus ben je beiden net zo goed verantwoordelijk voor de financiële gevolgen. Het is natuurlijk anders als hij haar stimuleert wel te werken en zij dat in dat land ook op niveau kan.

23 likes
#3584

Ik heb een nieuwe baan en werk veel achter de computer. Nu heb je icoontjes die je lijden naar werkinstructies, infograpics en handleidingen. Al die icoontjes zijn mannen met de namen Joost, Karel en Piet.
Nu heb ik gemaild hierover dat ik graag een icoontje wil zien die meer diversiteit toont (lees: niet alleen een blanken witte man). En lees zojuist in de mail dat ze dit inderdaad gaan aanpassen!

39 likes
#3585

Dit, 100%. In een relatie ben je niet zomaar twee individuen. Je bent samen, dus neem je ook samen beslissingen en moet je ook samen de verantwoordelijkheid nemen voor de gevolgen van die beslissingen. Die komen in onze huidige samenleving helaas nog veel te vaak enkel bij de vrouw terecht, en dat is niet alleen de verantwoordelijkheid van die vrouwen, maar ook van de mannen die wel profiteerden van hun werk in het huishouden en bij de opvoeding van hun kinderen, maar te beroerd zijn om de moeders van hun kinderen te steunen als ze niet meer bij elkaar zijn. Mannen moeten hierin ook hun verantwoordelijkheid nemen.

3 likes
#3587

& @LazySusan heeft NL een systeem van onderhoudsgeld/alimentatie tussen ex-echtgenoten?

In België is het bij huwelijken goed geregeld, maar bij wettelijke en feitelijke samenwoning onbestaande. Kan echt tot schrijnende situaties leiden.

#3588

Ja daar is wel een regeling voor, je hebt ook recht op een deel van het pensioen. Maar in NL trouwen best veel stellen niet, en dan regelen ze vaak ook niet echt wat voor het geval dat.

#3589

In BelgiĂ« is het ook zo, jaarlijks huwen er evenveel mensen als wettelijke samenwoning. Maar die laatsten hebben dus op niks recht, als ze niks zelf regelen (ook amper erfrecht en volledig onterfbaar bv, of geen overlevingspensioen als de partner door een arbeidsongeval sterft). Het onderwerp is een beetje m’n passie geworden en ik kan me zo opwinden over hoe er enerzijds zo weinig bewustzijn is en anderzijds ook zo’n grote desinteresse. Met een paar regelingen kan je die scheve situatie recht trekken maar mensen doen het gewoon niet

4 likes
#3590

Ik weet niet of dit helemaal de goede plek is, maar ben benieuwd hoe anderen hier tegenaan kijken. De meningen verschillen erg hierover (staat me bij van een oude discussie), maar ben toch nieuwsgierig. Iemand (overduidelijk een vrouw, qua naam en profielfoto) stuurde mij een mail en in haar handtekening heeft zij standaard staan “she/her/hers”. Er zijn mensen die dit prettig vinden en het zien als normalisering van een probleem, maar het voelt voor mij toch een beetje als flaunten met een probleem dat niet de jouwe is? Of zie ik dat verkeerd? Dat ‘het gáát niet over jou’ gevoel bekruipt me een beetje, maar ik weet niet of dat terecht is. Dat ik denk: ja duh, dat jij met ‘her’ aangesproken wilt worden. Hier zullen de meningen ook wel over verschillen, maar ik zie het nu echt veel om me heen. Benieuwd of er mensen zijn die hier meer in zitten, of dit juist als sympathiek wordt gezien of als het kidnappen van de aandacht.

1 like
#3591

Ik kan me je frustratie goed voorstellen, maar als ik het zo lees (prima stel hersenen, eigen vermogen) dan kiest ze er ergens toch ook echt zelf voor. In zo’n geval zou ik wat moeite hebben om dan vier jaar lang een klaagzang aan te horen, maar het contact aanhouden lijkt me verder het enige wat je echt kan doen.
In mijn eigen, deels erg traditionele omgeving lijkt soms het idee te zijn dat één van de ouders (= moeder) financiële onafhankelijkheid opoffert in het belang van de kinderen. Daar helpt het soms om te laten zien dat opkomen voor je eigen positie als vrouw (bijv. door dingen goed vast te leggen) ook in het belang van je kinderen is, omdat ze dat op andere gronden bijna niet durven. Nog beter zou het zijn als de bijbehorende mannen daar zelf ook verantwoordelijkheid voor namen inderdaad, maar dat zie ik nog niet zo snel gebeuren in deze gevallen.
Wat dat betreft heel erg eens @Shaaar en @Baymax. Dit artikel in De Volkskrant werd laatst door sommigen (= Schimmelpennick) aangegrepen om weer even vol met de beschuldigende vinger naar vrouwen te wijzen. Echt hatelijk om het daar op af te schuiven.
En @slurfhondje in Nederland is het nog best overzichtelijk geregeld, maar stel dat ze nog een kind in de VS krijgen dan zou die ook Amerikaans staatsburger worden. Daarom lijkt me dit in een expat-situatie nog wel een stuk ingewikkelder. Dat was ook deels bij die Touriya Haoud aan de hand. Ex-man vroeg toestemming om te verhuizen naar een andere staat omdat hij daar ook voor haar als ex-vrouw een huis kon huren. Bleek uiteindelijk een lokkertje omdat hij daar volledige voogdij kon opeisen. Met zo’n man uit het verhaal van @Ovenschaal zou ik al nooit getrouwd willen zijn, maar ervan moeten scheiden lijkt me in potentie nog erger.

3 likes
#3592

Misschien is het wel een trans vrouw. Dan is ze nu misschien voor iedereen direct herkenbaar als vrouw maar dat niet altijd geweest, en vind ze het toch prettig haar voornaamwoorden duidelijk te maken.

Ik doe het zelf nu niet, omdat ik ook twijfel indd. Ik las laatst een stukje over het aangeven van de juiste voornaamwoorden, die ga ik even opzoeken.

Dit stuk: The Performance of Transgender Inclusion - Public Seminar

Het voelt wat performative, je doet even een rondje en je mag een vinkje zetten bij ‘ik kom op voor transrechten’. Maar dit artikel gaat over je voornaamwoorden includeren bij een voorstelrondje, en jouw vraag over het in een emailhandtekening zetten. Dus niet echt een antwoord helaas :grimacing:

Edit 2: nog een artikel https://medium.com/national-center-for-institutional-diversity/making-space-for-them-her-him-and-prefer-not-to-disclose-in-group-settings-why-1deb8c3d6b86

1 like
#3593

Ja echt Sander S op z’n best weer, het woningmarktprobleem framen als gebrek aan emancipatie :+1: heb me daar ook zo aan gestoord

1 like
#3594

Hmm, zelfs als je getrouwd bent, blijft het moeilijk in België. De pensioenrechten en anciënniteit die je niet hebt opgebouwd, het spaarboekje dat je niet achter de hand hebt, het gat op je cv. Dat zijn dingen die levenslang spelen en niet worden opgelost door een huwelijk en alimentatie.

@Shaaar
Ik ben helemaal akkoord dat je met twee bent en dat de meest werkende /verdienende partner daar rekening mee moet houden. Alleen heeft die partner geen incentive om dat aan te pakken.
Dus ofwel zou er van hogerhand opgelegd moeten worden dat het gezamenlijk inkomen tijdens de relatie (met kinderen) voor beide partners geldt. Zelfde met bvb pensioenen die dan orden opgebouwd. Al weet ik niet hoe je dat juridisch waterdicht en fraude vrij in wetgeving krijgt.
Ofwel moeten de minstverdienende partners dit tijdens de relatie heel duidelijk aankaarten en een aantal zaken vast leggen. Mijn ouders hebben me altijd op het hard gedrukt dat je financiëel onafhankelijk moet kunnen zijn. Dit zou eigenlijk ook op school benadrukt moeten worden. Net zoals bvb wordt geleerd dat praten over seks in relaties heel belangrijk is.

Trouwens, ik geloof dat partners van (Belgische) diplomaten wel pensioenrechten ofzo opbouwen terwijl ze in het buitenland zitten en niet aan het werk zijn. Zou misschien ook iets kunnen zijn voor expats.

1 like
#3595

Ik dacht dat het juist was om te voorkomen dat men aanneemt dat iedereen die eruit ziet als vrouw, ook aangesproken wil worden als vrouw. Hetzelfde voor man. Sommigen identificeren namelijk als non-binair. Correct me if I’m wrong, zo herinner ik mij erover te hebben gelezen.

Dus het is niet “flaunten” maar o.a. transpersonen en non-binaire personen een hart onder de riem steken, dacht ik. Zodat het genormaliseerd wordt dat je het zelf aangeeft of dat mensen het desnoods aan je vragen, van: hoe wil je aangesproken worden? En dan naar iedereen.

6 likes
#3597

Zou je hier wat meer toelichting op willen geven? Ik bevind me namelijk eigenlijk in dezelfde positie als jij en vraag me af wat voor huge-ass systemische valkuil ik over het hoofd zie :open_mouth:

1 like
#3599

Als je alleen dat doet en verder schijt hebt aan inclusie is het performatief ja, maar verder vind ik het wel een goede trend.
Mensen hebben iets nodig om naar je te verwijzen. Het is heel vervelend als dan de verkeerde pronouns gebruikt worden. Als alleen trans personen hun pronouns moeten aangeven omdat ze anders misgendered kunnen worden, worden ze uitgelicht terwijl ze dat misschien helemaal niet willen.

Dus nee, ik vind het geen flaunten @anon18050057 . Iedereen heeft pronouns en door ze ook als cis persoon duidelijk aan te geven voorkom je dat trans personen zich moeten “outen”.
Daarbij geef jij aan dat het overduidelijk een vrouw is, wat dat ook moge betekenen, maar dat hoeft niks te zeggen over haar genderidentiteit.

4 likes
#3600

Bedankt voor je reactie, veel punten om over na te denken. Wat betreft je laatste zin, is dat zo? Ik ken weinig non-binaire mensen, maar heb op basis van wat ik zie, altijd het idee gehad dat mensen die zich niet identificeren als vrouw, er meestal ook niet ‘typisch’ vrouwelijk uitzien.

Wel goed punt over het outen, als het voor iedereen normaal is om dat te zeggen, dan is het voor hun minder uitzonderlijk.

#3601

1 van de redenen waarom dit wordt gedaan is om te normaliseren dat iemand jou verteld wat hun pronouns zijn ipv dat jij een aanname doet. Een bijkomend voordeel hiervan is dat mensen hopelijk mensen niet meer meteen ‘er iets achter gaan zoeken’ als iemand aangeeft met specifieke pronouns te willen worden aangesproken maar dat we het gewoon meteen accepteren en verder gaan met de orde van de dag. Je ziet dat bijv. met het woord ‘partner’ dat steeds meer mensen gebruiken. Vroeger impliceerde dat vaak dat het om een niet heteroseksuele relatie ging.

Ook zijn sommige mensen die trans op foto’s meer passing (sorry weet de nl vertaling niet) dan irl.

Ik gebruik zelf geen pronouns in mijn informatie maar dat komt eigenlijk omdat ik me sinds het bewustworden hiervan realiseer dat ik pronouns gewoon stom vind en me met niks identificeer :sweat_smile:

7 likes
#3602

@fifo Is mijn reactie zo slecht dat je ervan moet huilen? :flushed:

@anon76889665 Thanks, ja die eerste reden kan ik me goed voorstellen, het normaliseren. Hoe denk jij over het gebruik van ‘them/they’ als pronoun voor als je je met niks identificeert?