Ik weet niet of dit helemaal de goede plek is, maar ben benieuwd hoe anderen hier tegenaan kijken. De meningen verschillen erg hierover (staat me bij van een oude discussie), maar ben toch nieuwsgierig. Iemand (overduidelijk een vrouw, qua naam en profielfoto) stuurde mij een mail en in haar handtekening heeft zij standaard staan “she/her/hers”. Er zijn mensen die dit prettig vinden en het zien als normalisering van een probleem, maar het voelt voor mij toch een beetje als flaunten met een probleem dat niet de jouwe is? Of zie ik dat verkeerd? Dat ‘het gáát niet over jou’ gevoel bekruipt me een beetje, maar ik weet niet of dat terecht is. Dat ik denk: ja duh, dat jij met ‘her’ aangesproken wilt worden. Hier zullen de meningen ook wel over verschillen, maar ik zie het nu echt veel om me heen. Benieuwd of er mensen zijn die hier meer in zitten, of dit juist als sympathiek wordt gezien of als het kidnappen van de aandacht.
Ik kan me je frustratie goed voorstellen, maar als ik het zo lees (prima stel hersenen, eigen vermogen) dan kiest ze er ergens toch ook echt zelf voor. In zo’n geval zou ik wat moeite hebben om dan vier jaar lang een klaagzang aan te horen, maar het contact aanhouden lijkt me verder het enige wat je echt kan doen.
In mijn eigen, deels erg traditionele omgeving lijkt soms het idee te zijn dat één van de ouders (= moeder) financiële onafhankelijkheid opoffert in het belang van de kinderen. Daar helpt het soms om te laten zien dat opkomen voor je eigen positie als vrouw (bijv. door dingen goed vast te leggen) ook in het belang van je kinderen is, omdat ze dat op andere gronden bijna niet durven. Nog beter zou het zijn als de bijbehorende mannen daar zelf ook verantwoordelijkheid voor namen inderdaad, maar dat zie ik nog niet zo snel gebeuren in deze gevallen.
Wat dat betreft heel erg eens @Shaaar en @Baymax. Dit artikel in De Volkskrant werd laatst door sommigen (= Schimmelpennick) aangegrepen om weer even vol met de beschuldigende vinger naar vrouwen te wijzen. Echt hatelijk om het daar op af te schuiven.
En @slurfhondje in Nederland is het nog best overzichtelijk geregeld, maar stel dat ze nog een kind in de VS krijgen dan zou die ook Amerikaans staatsburger worden. Daarom lijkt me dit in een expat-situatie nog wel een stuk ingewikkelder. Dat was ook deels bij die Touriya Haoud aan de hand. Ex-man vroeg toestemming om te verhuizen naar een andere staat omdat hij daar ook voor haar als ex-vrouw een huis kon huren. Bleek uiteindelijk een lokkertje omdat hij daar volledige voogdij kon opeisen. Met zo’n man uit het verhaal van @Ovenschaal zou ik al nooit getrouwd willen zijn, maar ervan moeten scheiden lijkt me in potentie nog erger.
Misschien is het wel een trans vrouw. Dan is ze nu misschien voor iedereen direct herkenbaar als vrouw maar dat niet altijd geweest, en vind ze het toch prettig haar voornaamwoorden duidelijk te maken.
Ik doe het zelf nu niet, omdat ik ook twijfel indd. Ik las laatst een stukje over het aangeven van de juiste voornaamwoorden, die ga ik even opzoeken.
Dit stuk: The Performance of Transgender Inclusion - Public Seminar
Het voelt wat performative, je doet even een rondje en je mag een vinkje zetten bij ‘ik kom op voor transrechten’. Maar dit artikel gaat over je voornaamwoorden includeren bij een voorstelrondje, en jouw vraag over het in een emailhandtekening zetten. Dus niet echt een antwoord helaas
Edit 2: nog een artikel https://medium.com/national-center-for-institutional-diversity/making-space-for-them-her-him-and-prefer-not-to-disclose-in-group-settings-why-1deb8c3d6b86
Ja echt Sander S op z’n best weer, het woningmarktprobleem framen als gebrek aan emancipatie heb me daar ook zo aan gestoord
Hmm, zelfs als je getrouwd bent, blijft het moeilijk in België. De pensioenrechten en anciënniteit die je niet hebt opgebouwd, het spaarboekje dat je niet achter de hand hebt, het gat op je cv. Dat zijn dingen die levenslang spelen en niet worden opgelost door een huwelijk en alimentatie.
@Shaaar
Ik ben helemaal akkoord dat je met twee bent en dat de meest werkende /verdienende partner daar rekening mee moet houden. Alleen heeft die partner geen incentive om dat aan te pakken.
Dus ofwel zou er van hogerhand opgelegd moeten worden dat het gezamenlijk inkomen tijdens de relatie (met kinderen) voor beide partners geldt. Zelfde met bvb pensioenen die dan orden opgebouwd. Al weet ik niet hoe je dat juridisch waterdicht en fraude vrij in wetgeving krijgt.
Ofwel moeten de minstverdienende partners dit tijdens de relatie heel duidelijk aankaarten en een aantal zaken vast leggen. Mijn ouders hebben me altijd op het hard gedrukt dat je financiëel onafhankelijk moet kunnen zijn. Dit zou eigenlijk ook op school benadrukt moeten worden. Net zoals bvb wordt geleerd dat praten over seks in relaties heel belangrijk is.
Trouwens, ik geloof dat partners van (Belgische) diplomaten wel pensioenrechten ofzo opbouwen terwijl ze in het buitenland zitten en niet aan het werk zijn. Zou misschien ook iets kunnen zijn voor expats.
Ik dacht dat het juist was om te voorkomen dat men aanneemt dat iedereen die eruit ziet als vrouw, ook aangesproken wil worden als vrouw. Hetzelfde voor man. Sommigen identificeren namelijk als non-binair. Correct me if I’m wrong, zo herinner ik mij erover te hebben gelezen.
Dus het is niet “flaunten” maar o.a. transpersonen en non-binaire personen een hart onder de riem steken, dacht ik. Zodat het genormaliseerd wordt dat je het zelf aangeeft of dat mensen het desnoods aan je vragen, van: hoe wil je aangesproken worden? En dan naar iedereen.
Zou je hier wat meer toelichting op willen geven? Ik bevind me namelijk eigenlijk in dezelfde positie als jij en vraag me af wat voor huge-ass systemische valkuil ik over het hoofd zie
Als je alleen dat doet en verder schijt hebt aan inclusie is het performatief ja, maar verder vind ik het wel een goede trend.
Mensen hebben iets nodig om naar je te verwijzen. Het is heel vervelend als dan de verkeerde pronouns gebruikt worden. Als alleen trans personen hun pronouns moeten aangeven omdat ze anders misgendered kunnen worden, worden ze uitgelicht terwijl ze dat misschien helemaal niet willen.
Dus nee, ik vind het geen flaunten @anon18050057 . Iedereen heeft pronouns en door ze ook als cis persoon duidelijk aan te geven voorkom je dat trans personen zich moeten “outen”.
Daarbij geef jij aan dat het overduidelijk een vrouw is, wat dat ook moge betekenen, maar dat hoeft niks te zeggen over haar genderidentiteit.
Bedankt voor je reactie, veel punten om over na te denken. Wat betreft je laatste zin, is dat zo? Ik ken weinig non-binaire mensen, maar heb op basis van wat ik zie, altijd het idee gehad dat mensen die zich niet identificeren als vrouw, er meestal ook niet ‘typisch’ vrouwelijk uitzien.
Wel goed punt over het outen, als het voor iedereen normaal is om dat te zeggen, dan is het voor hun minder uitzonderlijk.
1 van de redenen waarom dit wordt gedaan is om te normaliseren dat iemand jou verteld wat hun pronouns zijn ipv dat jij een aanname doet. Een bijkomend voordeel hiervan is dat mensen hopelijk mensen niet meer meteen ‘er iets achter gaan zoeken’ als iemand aangeeft met specifieke pronouns te willen worden aangesproken maar dat we het gewoon meteen accepteren en verder gaan met de orde van de dag. Je ziet dat bijv. met het woord ‘partner’ dat steeds meer mensen gebruiken. Vroeger impliceerde dat vaak dat het om een niet heteroseksuele relatie ging.
Ook zijn sommige mensen die trans op foto’s meer passing (sorry weet de nl vertaling niet) dan irl.
Ik gebruik zelf geen pronouns in mijn informatie maar dat komt eigenlijk omdat ik me sinds het bewustworden hiervan realiseer dat ik pronouns gewoon stom vind en me met niks identificeer
@fifo Is mijn reactie zo slecht dat je ervan moet huilen?
@anon76889665 Thanks, ja die eerste reden kan ik me goed voorstellen, het normaliseren. Hoe denk jij over het gebruik van ‘them/they’ als pronoun voor als je je met niks identificeert?
Ik verdien bovenmodaal, maar niet bijzonder veel en heb dus geen recht op sociale huur. Woon in een omgeving waar je voor onder de 1000 euro niet meer kan huren en als je voor 1300 huurt is dat vaker een appartement dan een ruime woning. Naast dat 1300 euro meer dan de helft van mijn netto inkomen is. Mijn vriend verdient de helft van mijn inkomen meer. Als we nu een woonhuis zouden hebben en zouden scheiden/uit elkaar gaan kan hij die woonlast (euro of 1200) net opbrengen. Ik kan dat per definitie niet. Ik ben dan automatisch de verlatende partner en krijg wat overwaarde mee. Maar dat bedrag + maximale hypotheek is hier ook echt geen appartement meer. Als er kinderen zijn kan ik ook niet zeggen dat ik makkelijk naar een andere regio verhuis, immers heb je gewortelde kinderen en een partner. Kortom: de huizenmarkt zet mensen in dit geval klem. Nu geloof ik zelf dat ik dan ook wel weer eruit komt. Dan maar een duur appartement, maar het zou niet zo moeten gaan.
@anon18050057 het idee van als cis persoon je pronouns plaatsen is het makkelijker maken voor anderen om dat ook te doen. Ik werk nu bijvoorbeeld met een jongere die wel echt zijn pronouns moet meegeven wil hij niet verkeerd aangesproken worden. We hebben toen direct besloten dat allemaal ook te doen.
Ja, komt helaas regelmatig voor. Alleen: ook vaak genoeg bij mannen. Uiteindelijk trekt degene die het minste verdient domweg aan het kortste eind en dan kan je zeker in de huidige woningmarkt echt flink in de knel komen. Dacht dat toeslagen en/of kinderbijslag ook gekoppeld worden aan vast adres, dus die gaan dan ook nog eens naar degene met het huis. Los van dat het onwenselijk is voor de ouders / ex-partners, lijkt me dit vooral totaal niet in het belang van kinderen. Maar wat @anon81733682 ook al zegt; het eigenlijke probleem lijkt me hier de woningmarkt.
Hoe wil je dan dat mensen naar je verwijzen? Want je komt er niet echt onderuit dat mensen dat gaan doen haha
@anon18050057 daar weet ik geen antwoord op maar ik heb andersom wel een voorbeeld van een vriendin van me die trans vrouw is. Zij kleedt zich niet direct heel “vrouwelijk” (hiermee doel ik op jurken, rokken, make-up en sieraden enzo) want dat vindt ze niet nodig om zich vrouw te voelen. Zelfde als veel cis vrouwen dat niet dragen. Zij wordt best vaak als meneer of hij aangesproken en dat vindt ze heel kut. Dus zij wil juist duidelijk maken dat ze met zij/haar aangesproken wil worden omdat niet iedereen het gelijk goed raadt.
Dit geld niet voor de toeslagen
https://www.belastingdienst.nl/wps/wcm/connect/nl/toeslagen/content/toeslagen-co-ouderschap?utm_campaign=scheiden&utm_medium=cpc&utm_source=google&utm_content=dsa_scheiden
Edit: sorry even te snel. Kindgebondenbudget word uitbetaald aan diegene die ook bij de SVB staat ingeschreven. Dat geld ook als er sprake is van co-ouderschap. Kindgebondenbudget zou je dan onderling moeten regelen. Kinderopvangtoeslag kan je beide opvragen als er sprake is van co-ouderschap. Dus eigenlijk is het heel erg van belang dat je goed uit elkaar gaat. Dan hoeft er niet perse sprake te zijn van een financiële tegenvaller.
Wat ik zo snel even terugzie is het bij kinderbijslag zo dat als er sprake is van co-ouderschap het iets anders zit. Daar word onderscheid gemaakt tussen aanvrager en uitbetalen aan beide partners. Daar kan je dan voor kiezen bij co-ouderschap. En als daar geen sprake van is, wordt het uitbetaald aan de ouder bij wie het kind staat ingeschreven.
In dat geval snap ik het ook heel goed! Het ging me dus meer om mensen die heel duidelijk ‘gewoon’ man of vrouw zijn, maar wat ik van de reacties nu begrijp is het bedoeld als normalisering/solidariteit met personen voor wie dit wel een probleem is.
Maar voor co-ouderschap moet je al dusdanige woonruimte gevonden hebben, dat je kind ook (deels) bij je kan wonen zie ik. Dus geen veredelde studentenkamer of op de bank bij familie/vrienden. Dacht dat dat ook het probleem was. En voor urgentie moet je weer hoofdverzorger zijn. Het lijkt me allemaal knap ellendig in elk geval.
Dankjewel! De woningmarkt is inderdaad compleet vertyft. Wat jij vertelt zou voor mij en partner idd ook gelden (met het verschil dat wij ongeveer hetzelfde verdienen).
Oh excuus had dat over het hoofd gezien. Maar idd een knap lastige situatie en er is niet voor niets een aparte telefoonlijn bij de belastingdienst
‘Hoe denk je over scheiden?’ wordt denk ik mijn nieuwe openingsvraag.