Feminisme

[Kusjessoldaat]

Door al deze posts (235!!) wil ik ook even al mijn anekdotische bewijs delen.
Toen mijn zus zwanger was had ze een groepje van 9 andere vrouwen die tegelijk uitgerekend waren. Een maand na de bevalling was mijn zus de enige die nog met haar man op een kamer sliep, de rest van de mannen was naar de logeerkamer verplaatst omdat ze anders wakker werden van de baby en ze daarbij ook de moeder niet hielpen als die baby wakker was. Dus was het voor iedereen beter als ze ergens anders sliepen.

Mijn man werkt als elektricien en in zijn bedrijf kan je vrijwel niet minder dan fulltime werken, wat uiteraard nergens op slaat. Maar de enige mensen die minder dan 5 dagen mogen werken zijn gescheiden mannen, die mogen dan op woensdag een papadag. Eigk zijn dan je groeimogelijkheden ook gewoon klaar want in functie A tm Z moet je wel fulltime werken. Nouja hij wil in principe dus wel 4 dagen werken maar je moet dan dus zoo vreselijk veel moeite doen, en dat zie ik gewoon amper gebeuren.
Ik heb nu bedacht dat ik gewoon weer op zaterdag ga werken als ik een kind krijg, dan heeft hij die dag met het kind.

Mijn vader was trouwens huisvader en heeft daar de krant mee gehaald, voor de foto moest die toen iets typisch moederlijks doen namelijk mijn zus in bad doen (1989).
Ik vraag me wel af hoe de mental load bij mijn ouders verdeeld was, m’n moeder heeft altijd 36 uur betaald gewerkt en mijn vader altijd 0 uur. Maar ze werkt in de zorg en dus onregelmatig, dus voor m’n gevoel was m’n moeder er wel vaak.

[Silica]

Hier ook iemand bij wie de vriend meer tijd besteedt
aan kind en huishouden dan ik

[Sea]

Dat punt van jou over gelijkwaardigheid nastreven, was voor mij even stof tot nadenken zeg! Dat streven mijn man en ik vanaf het begin van onze relatie na. En ik merk dat het voor we kinderen hadden vanzelf ging. Maar de carrière van mijn man kwam in een stroomversnelling, werd kapitein op de zeevaart en was dus maandenlang van huis. De zorg voor de kinderen kwam op mij neer, naast een drukke baan van 32 uur. Na een burn-out ging ik minder werken. Dus inmiddels verdient hij een veelvoud van mijn salaris…Als mijn man thuis is, neemt hij zoveel mogelijk zorg en huishoudtaken op zich, maar ik merk dat ik veel meer zelf doe, omdat hij na maanden op zee ‘er niet in zit’. Hij merkt dat de gelijkwaardigheid er niet meer is zoals die was en daar baalt hij van. Mij stoort het minder omdat hij er erg zijn best voor doet en zoals het nu gaat qua werk toch een keuze van ons beiden was.

[itakepictures]

Vanaf het prille begin in de zwangerschap gaat inderdaad alle aandacht uit naar ‘moeder en kind’ en wat minder naar de vader. Enerzijds ook logisch gezien de gezondheid van de zwangere er net wat meer toe doet maar dat een arts of kdv altijd mama belt slaat nergens op. Ik wil vaders geen excuses geven maar het is wat dat betreft ook niet heel moeilijk om wat minder betrokken te raken want je moet je er gewoon extra hard aan trekken. Maar als je graag betrokken WIL zijn laat je het daar niet bij zitten denk ik

[Sea]

School belt ook áltijd eerst moeder hè als een kind ziek wordt, oma als tweede optie vaak. Ook bij oudergesprekken zie je bijna alleen maar moeders helaas.

[Broodrooster]

Hier gelukkig niet. School en BSO belt eerst mn man. Dit is nadrukkelijk zo aangeven bij inschrijven. Man werkt dichterbij en ik wat verder weg (45 min). Bovendien als ik ergens aan het opereren ben kan ik niet zomaar bij mn telefoon of een pt laten zitten op het spreekuur. Man is gelukkig geen arts, dat scheelt. Oudergesprekken doe ik liever zelf en dat heeft de juf ook door en belt mij voor een gesprek of spreekt mij op m’n vrije dag aan. Verder gaat veel via de app, waar beide ouders in kunnen en beide alles is gaten kunnen houden.

[Sea]

Zo kan het ook gelukkig. Ik ben zelf leerkracht en in ons systeem staan vader en moeder gewoon beiden als eerste contactpersoon. Ik vraag dan meestal aan een kind (groep 8) wie ik kan bellen. Meestal is dat de moeder.

[EllaFitzgerald]

Dit

[Mimosa]

Godver pijnlijk accuraat

[Marquez]

https://www.ad.nl/andere-sporten/noorse-beachhandbalsters-weigeren-bikinibroekje-en-krijgen-fikse-boete~a7543368/

Ok ben niet op de hoogte hoor van hoe dit spel verder werkt, maar waarom is dit ooit bedacht als verplicht uniform? Wie verzint dat

[Ferngully]

Hoezo staan ook de namen van de Argentijnse spelers (enige foto die erbij stond, weet niet of het standaard is) op het broekje? (haat verkleinwoord, maar je kan echt niet van een broek spreken…)

Heb zelf het gevoel/idee dat vrouwensport minder populair is, dus om kijkers/sponsors te trekken zul je wat “extra” moeten doen en als het om vrouwen gaat is de enige extra die ze te bieden hebben uiteraard naakte lichaamsdelen.
Dr is zo’n filmpje dat een turnster oefeningen doet op de balk(of een ander toestel idk…) en op het moment dat ze een spreidsprong doet gaat er een flitslicht, zo typerend.

[Marquez]

Omg Ik had dat nog niet eens opgezocht maar dan zou je toch op z’n minst mannen in Speedos verwachten. Nog belachelijker dan ik het al vond dit.

@Ferngully ja dat klinkt wel als een mogelijke reden idd, maar hoe belachelijk en achterhaald. En ja die namen snap ik ook niet. Doet mij ook een beetje denken aan van die foute korte broekjes Die een paar jaar geleden in waren.

[MtMeru]

Het pijnlijke is dat je het als vrouw nooit goed kan doen. Vind je de huidige voorgeschreven kledij voor jouw sport onpraktisch of voel je je daar niet comfortabel bij? jammer! Terwijl iedereen met een beetje empathie toch begrijpt dat die hoogingesneden maillot’s van de tunrsters, vaak opgroeiende meisjes van 16-17 jaar, echt niet comfortabel zijn.
Anderzijds heb je dan weer vrouwen zoals Serena Williams, die dan weer heel graag sexy en uitdagend op de baan staan, maar ook daar komt dan weer heel wat kritiek op. Is het niet dat ze te sexy is, dan is het wel weer dat ze te gespierd is om nog sexy te zijn (is dit een link naar een Vlaamse kwaliteitskrant waarin dat onomwonden gezegd wordt? o jawel).

Sport is de extreme uiting van hoe in onze maatschappij nog steeds heel duidelijk vrouwen bepaalde kledijvoorschriften oplegt.

[Mimosa]

Geschreven door een Jeroen 0,00% verrast (maar uiteraard wel gedegouteerd).

[Swelgje]

Ik begrijp maar heel weinig van wat hier staat. En millennial parenting, wat zou ik daarbij moeten voorstellen. Is dat als je als millennial een kind krijgt?
Er zit heel veel emotie achter maar is LinkedIn het platform hiervoor? (Vind het ook niet zo handig voor haar kinderen die dit dus ook zo mee krijgen.)

[Swelgje]

Ah ok. Ja, dat is echt heel kut voor haar. Misschien had ze het juridisch beter kunnen regelen toen ze die keuze maakten want een scheiding gebeurt gewoon best vaak. Maar dan nog snap ik niet waarom je dit allemaal op LinkedIn zet. Los van dat ik echt vind dat je samen een keuze maakt of en wie er mogelijk de eerste jaren bij de kinderen blijft. Maar regel dat dan juridisch goed. Al zal het mogelijk echt op een uitwonende vader gericht zijn zoals zij het zegt.

[Swelgje]

Beide partijen hebben de verantwoordelijkheid om dit soort zaken van te voren juridisch goed te regelen. Dus als je thuis blijft als ouder, regel dan dat je goed zit als het mis gaat. Als ik het verhaal goed begrijp kan ze niet/minder werken omdat ze de kinderen moet brengen naar de vader? En het geld wat dit haar kost kan ze niet in een opleiding steken? Maar het is toch ook in het belang van de kinderen dat ze naar hun vader gaan, daar zal toch ook alimentatie voor zijn?
Ik denk dat je het beste heel neutraal tegen je kinderen kan zijn over hun ouder als je gescheiden bent. Hoe moeilijk dat ook zal zijn. (Uitzondering natuurlijk daargelaten.)

Millennial paretning staat in haar bio: Author and Speaker on Millennial Parenting® and Postpartum Women Empowerment Dus misschien past dit verhaal bij haar bio.

[Swelgje]

Maar om dan helemaal niets te regelen (zoals deze vrouw blijkbaar) is weer het andere uiterste. Misschien ben ik gewoon heel zakelijk maar toen ik ging samenwonen/trouwen hebben we het e.a. heel nauwkeurig vast laten leggen. Mocht het dan mis gaan dan hebben we dat gedoe tenminste niet. Ik ga er niet vanuit maar je weet het gewoon niet.
Maar dat de machtsbalans niet gelijk is, helemaal waar. Hebben we nog een lange weg in te gaan denk ik.

[Swelgje]

Maar als je dat weet dan maak je daar toch afspraken over? Dus als je dat niet doet en romantisch blijft denken dat het allemaal wel goed blijft gaan, ik verwacht van beide partners dat ze daar goed over nadenken en afspraken over maken.
En je mag er best wat over zeggen alleen zou ik het dan iets meer algemeen houden en niet zo persoonlijk op LinkedIn plaatsen juist omdat er kinderen bij betrokken zijn.

Ik ben 16 jaar geleden gaan samenwonen en toen was het voor mij al niet meer dan logisch om het goed te regelen. (En mijn ouders zijn nog samen dus het is niet dat ik een ander voorbeeld heb gezien.)

[anon18050057]

Maar wat voor afspraken had ze dan kunnen maken? Dat ze na een eventuele scheiding ooit misschien wél weer zou willen werken? Ik denk dat er een heleboel manieren zijn om in de problemen te komen die je vooraf helemaal niet goed kunt voorzien waardoor je dus niet op alles kunt anticiperen.

Je bekijkt het ook wel erg vanuit jouw bubbel vind ik, omdat JIJ het goed hebt geregeld zou ieder ander dit ook moeten hebben doen. Een beetje inlevingsvermogen in bepaalde situaties waarin dit niet gebeurt is - en vervolgens medeleven met mensen die dit niet gedaan hebben, zou denk ik wel goed/fijn zijn.