Als je even wilt huilen hoe fucking laag de verwachtingen voor vaders zijn.
Even voor de duidelijkheid, de moeder zorgt voor het kind in het weekend. Volgens mij heet dat gewoon co-ouderschap maar deze held krijgt een eigen artikel want wat een wonder…
5 likes
Ik snap dat iedereen erop aanslaat en wilt delen hoe de verdeling met de eigen vent wel 50/50 is, maar de cijfers liegen niet he. Veel Nederlandse vrouwen hebben die verdeling gewoon niet. Vaak willen ze hem wel, maar gebeurt het niet. Start een gesprek over zorgtaken of huishouden in ‘het leed’ en je ontdekt meteen hoeveel forummers alleen al meer doen dan hun partners en hoeveel onbenullen er nog zijn. Ik ben echt blij voor iedereen die wél een 50/50 verdeling heeft en iemand heeft die precies datgene doet dat ie zou moeten doen, maar het is simpelweg nog lang niet de standaard. Dat komt niet doordat die vrouwen geen respect voor zichzelf hebben, dat vind ik veel te hard.
Wat n=1’tjes uit mijn omgeving. Mijn vriend werkt in een mannenorganisatie en er zijn daar serieus mannen die geen gebruik maken van hun vaderschapsverlof omdat ze dat onnodig vinden en het aanstellerij noemen als andere mannen daar dat wel doen. Is gelukkig ook niet de norm, maar laten we niet doen alsof alle mannen heilig zijn. Daar ken ik teveel onbenullen voor.
21 likes
Je kan natuurlijk ook veel beter je baby rustig krijgen als je 4 maanden alleen met hem/haar/hen hebt door gebracht.
Natuurlijk kan jij beter het huishouden doen draaien als je net een paar maanden tijd hebt gekregen om dit te regelen met (nog) een kind erbij.
Enfin, verplicht vaderschapsverlof is dringend nodig.
3 likes
Ik denk dat het helemaal niet erg is dat een baby in het begin misschien wat meer op zn moeder aangewezen is. De natuur is nou eenmaal zo dat een kind uit de moeder komt, voeding krijgt en dat er allemaal hormonen en ‘oerprocessen’ zijn die je als vrouw ervaart rondom de geboorte. Kun je niet tegenop ‘feministen’. Betekent overigens niet dat een vader dan maar achterover moet gaan zitten. Ik mag hopen dat een man ook.de intrinsieke behoefte voelt om voor een kind te zorgen en het te leren kennen, en dat de betrokkenheid bij een kind naarmate de tijd verstrijkt gelijkwaardig word.
Ik denk dat vrouwen ook kritisch naar zichzelf mogen kijken en welke rol je opeist voor jezelf. Je moet je partner ook dingen laten doen en niet als een kleuterjuf erbij staan zeiken als het anders gaat dan je zelf zou willen. Hoeveel vrouwen duwen hun man ook wel niet in de ietwat onhandige, klunzige, grappige ‘maar hij bedoelt het goed’ vaderrol. Lekker gevoed door ‘grappige’ boekjes over aanstaand vaderschap die er zijn of de rol die vaders krijgen in de media.
Moet ik ook een hand in eigen boezem steken hoor. Wij streven thuis echt gelijkwaardigheid na maar bemerk ook dat ik het verdomd moeilijk vind dingen uit handen te geven.
Als ik bijvoorbeeld kijk naar consultatiebureau-bezoekjes heb ik 95% in mn eentje gedaan en dat was mijn keuze. Mijn man zou dat ook prima kunnen, maar toch voelt het lastig om dat los te laten. Net als zwemles. Dat is (bewust gekozen) helemaal zijn pakkie an en dat is goed, maar toch voelt het gek dat ik daar niet bij betrokken ben oid. Dat is ook een ingesleten denkbeeld dat ik moet loslaten.
5 likes
Ik was net even in mijn ‘baby-boek’ aan het lezen, heeft mijn moeder bij gehouden van mijn eerste jaren. En daarin staat een heel komisch verhaal dat ze voor het eerst naar het consultatiebureau gaan en dat de vrouwen daar compleet in shock zijn omdat mijn vader mee is. Dat hadden ze nog nooit mee gemaakt 
. Nu is dat ook al weer ‘even’ (lees bijna 40 jaar…) geleden maar dat er zo weinig veranderd is. Denk dat ik een heel goed voorbeeld heb gehad, hoewel mijn moeder parttime werkte had mijn vader wel (ook als eerste bij zijn baan) de vrijdag vrij, dan werkte mijn moeder. En hij was ook de persoon die me heel erg heeft geleerd dat het belangrijk was om voor mezelf financieel te kunnen zorgen, leren hoe je belastingaangifte deed en al dat soort zaken.
4 likes
Ik sprak net mijn moeder en die heeft waterschade aan het haar huis. Nu laat ze haar vriend bellen om het te regelen omdat ze merkt dat ze als vrouw niet serieus genomen word in de dingen die ze zegt.
Helaas moet ik haar daar ook gelijk in geven. Als ik met mijn auto naar de garage moet word ik ook niet serieus genomen als ik vraag om uitleg.
Mannen in die wereld hebben nog veel te leren. Zeker om het feit dat vrouwen ook verstand kunnen hebben van techniek.
5 likes
Ik ben het wel eens met @itakepictures dat mannen nu wel heel erg als onbenullen neer worden gezet. Genoeg situaties in mijn omgeving waar de man wel wil of aan het begin wel wilde, maar het niet goed was/niet goed genoeg. Nou ik zou dan als man ook niet meer mijn best doen en het wel goed vinden zo. Controlfreak, vrij dominant tja tis graag of niet hoor.
Wat kinderen betreft, ik denk dat het voor mannen ook uitzoeken is hoe het dan moet/hoe ze het dan kunnen aanpakken. Zeker als ze zelf geen voorbeeld van hun vader echt hebben gehad, de omgeving nu niet echt meewerkt etc. Lijkt mij als man zijnde dan ook echt lastig.
Maar goed ik denk ook dat verwachtingen vaak niet goed zijn uitgesproken en het huishouden en alles wat er bij komt kijken niet zakelijk is bekeken en er niet tussentijds gepraat word of alles nog wel goed werkt zo. Daar valt wel winst te behalen ja.
Maar ik vraag mij echt af wat voor mannen dit dan zijn die zo tegen alle veranderingen zijn? Ik ben zelf absoluut niet zo opgevoed thuis, al was het vanaf de buitenkant wel de traditionele rollen, zo werkte de praktijk niet. Ik ken idd genoeg mannen die dat prima vinden, maar die staan ook open voor andere manieren. En mijn omgeving is wel traditioneel.
Oh en het maakt vast ook uit hoe je er vroeger als meisje al naar hebt gekeken en of je wat hebt meegemaakt waardoor je dacht ik ben je sloofje niet.
Anekdote
Zelf heb ik ooit eens op mijn bijbaantje van een mannelijke collega gehoord dat die geen wc’s wilde schoonmaken want ‘vrouwen werk’. Ik vond dat toen zo belachelijk. Mijn broer zei toen later nou ik had het ook niet gedaan, maar niet om die reden maar omdat het niet onder mijn takenpakket valt. Toen dacht ik fuck je hebt gelijk. Ik vond het altijd zo goor in de kantine/wc/hal dat ik daar wat van had gezegd, als enige, daar wat aan ging doen, als enige. En het resultaat werd later dat ik er niet meer vanaf kwam en dat alleen maar mijn vrouwelijke collega’s deze werkzaamheden deden. Dat overkomt mij niet nog een keer dacht ik toen. En je moet als vrouw dus echt oppassen hoe je je opstelt en duidelijk je grenzen aangeven want anders gebeurd er dus dit. En niemand anders komt voor je op. Dit was trouwens wel een traditionele baas hoor. (plus ik haat het huishouden en wil het minimale doen om het maximale eruit te halen)
Nee voorvechters ook absoluut niet. Maar ik denk ook dat het niet perse onwil is, als het gesprek op een andere manier gevoerd zou worden krijg je denk ik veel mannen heus wel mee. Dat merk ik als we het er later dan eens over hebben gehad en ze er over na hebben gedacht. Of als er een artikel is dat beide kanten duidelijk belicht en het niet in een hoek drukt. Dat bedoel ik meer. Maar misschien trek ik het nu te breed en te algemeen.
Nou ze bestaan echt, vrouwen die graag het huishouden doen. Al is het idd lastig te zeggen of dit ook niet gewoon een rolpatroon/gewenning is.
Ik heb een mannelijke collega en hij is 2 maanden geleden vader geworden, hij werkt bij ons op zzp basis dus dan heb je geen recht op de 5/6 weken partnerverlof.
Maar zowel mijn leidinggevende als ik hadden tegen hem gezegd joh is prima om een paar weken vrij te nemen na de geboorte.
Nou meneer was 1 dag na de geboorte al een halve dag aan het werk hoor, geheel vrijwillig. En na 1 week draaide hij weer volledig mee.
Hij zegt zelf ook dingen bijvoorbeeld van ja mijn vrouw doet meestal de luiers verschonen want zij kan dat gewoon beter. Ik heb het nu een paar keer gedaan en het zit dan niet zo mooi als wanneer zij het doet.
Dus dan denk jij wilt volgens mij niet eens betrokken zijn bij de voeding?
Nou ja, onbenullen niet echt naar mijn mening, eerder niet-welwillend qua emancipatie. Mijn vader moest ook heel volhardend zijn. Dat de creche hem een keer ging bellen als ik weer eens koorts had, in plaats van mijn moeder die gewoon patiëntenzorg gepland had staan. Zijn eigen moeder heeft nooit echt begrepen dat het haar zoon was die thuis de boodschappen deed en kookte. Het ging er bij beide niet in. Dus je moet je best doen ja.
Nou, de middelbare schoolvrienden van mijn vriend. Die maken altijd grapjes over hem en een andere vriend dat ze ‘onder de plak zitten’ bij hun vriendinnen omdat die ook enige bijdrage van hun partner in het huishouden eisen. Die gasten vinden hun eigen baan allemaal zo waanzinnig belangrijk dat zij nooit parttime zouden kunnen werken. Right, blijf dat vooral tegen elkaar zeggen maar iedereen weet dat dat totale zelfoverschatting is. Onderschat het effect van je eigen bubbel niet, er zijn veel mannen die dit echt graag zo willen houden.
Ik vind eigenlijk wel de gemiddelde NLse mannen eens boos aangesproken mag worden hierop. Het is verdomme toch niet aan de vrouw om deze ongelijkheid ook nog eens zelf op te lossen, terwijl we naast onze 4-5 dagen ook nog eens 90% van de onbetaalde zorgtaken op ons nemen. Deze mannen moeten gvd eens voor hun kinderen gaan zorgen, en dan praten we weer eens verder. De huidige situatie benadeelt vrouwen ongelofelijk en dat is al jaren bekend. Daar mogen we boos over worden. Fix die shit, dan ben ik daarna weer aardig.
13 likes
Ik wil absoluut niet mijn eigen bubbel onderschatten en zie daar ook genoeg dingen waar mijn nekharen van overeind gaan staan. Maar misschien is onbenullen idd niet een juist begrip geweest.
Maar ik denk juist dat de gemiddelde NL man boos aanspreken niet gaat helpen. Ze ervaren al dat ze heel boos aangesproken worden en dat ze niks goed doen. Naar mijn idee blijven ze daarom nog minder niet-welwillend qua emancipatie. Ik denk dat het veel nuttiger is om te zeggen dit is de situatie, we snappen hoe dit is ontstaan, maar we zijn het er niet mee eens en we willen het aanpakken. En dit verwachten we van je/zo zou je het kunnen doen. En ik denk dat mannen elkaar veel meer op hun gedrag aan mogen/moeten spreken.
Maar ik snap je frustratie verder volkomen hoor. Als ik een vriendin hoor die niet goed weet hoe ze iets moet aanpakken omdat haar man zo volhardend is in zijn eigen gelijk, dan wil ik hem ook het liefst een kopje kleiner maken. En ik zie alles ook liever vandaag dan morgen opgelost worden. Alleen het is al jaren bekend, maar het veranderd traag, word het debat dan wel nuttig genoeg gevoerd of kan het praktischer? Dat vraag ik mij dan soms wel af. Misschien wijzen we nu wel eens teveel met onze vingertjes naar elkaar en zorgt dat voor meer verwijdering dan wederzijds begrip.
Ja ik snap je punt. Maar jezus, kom met je privileged witte reet van de bank en help het probleem eens oplossen ipv het versterken. Hoevaak moet dit probleem je nog uitgelegd worden? Maar of deze aanpak ze gaat motiveren is een tweede
8 likes
Haha ja dit wil ik soms ook wel eens schreeuwen in zo’n discussie. Want dan denk ik echt tering he, snap je het niet of wil je het ook gewoon echt niet begrijpen?! Maar goed, dat helpt dan niks en ik ben al veel te fel en dat is natuurlijk olie op het vuur xd.
2 likes
Ja ik heb dit laatst in een aangeschoten toestand tijdens een gesprek met een medestander geroepen (‘Nederlandse mannen moeten verdomme eens voor hun kinderen gaan zorgen, praten we daarna wel verder!’) en haar vriend heeft het er nog over. Dus als je nog eens een boze feminist nodig hebt, nodig me uit en geef me wat alcohol haha
11 likes
Ik kom uit een vergelijkbaar milieu en herken wat je beschrijft. Heb echt veel betrokken, jonge vaders voortdurend afgebekt zien worden omdat een hoekje van een dekentje verkeerd lag of iets anders onbenulligs. Vervolgens ontstaat een dynamiek van een moeder die steeds meer naar zich toetrekt en een vader die een stap achteruit doet. Zo ongemakkelijk om te zien gebeuren steeds. Ik vond het gedrag van de vrouwen in kwestie ook echt bijna abusive (weet even geen beter woord), omdat je zo’n vader echt ineen ziet krimpen. Zijn wel echt andere types dan de enige recht is aanrecht figuren.
Edit: en eerlijk ik heb de vrouwen in kwestie er zelf ook niet echt op durven aanspreken, omdat het deels natuurlijk ook uit slaapgebrek en onzekerheid enzo voortkomt. Bovendien krijg ik zelf dan ook een snauw dat ik niks van mannen of relaties weet 
2 likes
Dit is idd wat ik bedoel! Je legt het alleen een stuk beter uit, bedankt. Hetzelfde zie je dan ook bij het huishouden. En ja sommige kunnen hetook echt niet, maar accepteer dan dat het iets minder perfect is. Wellicht is dan in elk milieu wel een iets andere aanpak nodig? Want hier vind ik dat vrouwen echt een te grote controledrang hebben en zij zelf al dan niet onbewust, ook niet-welwillend tegenover emancipatie staan.
Haha ja die snauw, heel herkenbaar! Terwijl ik dan denk neuj niet aan de lijve ondervonden nee, maar ooit gehoord van antropologisch onderzoek? Observeren, kijken en analyseren. Kom je ook heel ver mee.
1 like
Ik weet nog goed dat ik ooit geopperd had dat een man het ook moeilijk kon hebben met de vruchtbaarheidsproblemen die een stel had (hij was heel ongelukkig met werk enzo) en toen werd ik als single echt weggehóónd door de aanwezige getrouwde vrouwen die vonden dat een man daar geen last van kon hebben. Dat ik echt dacht, denken jullie nou allemaal met een stel robots getrouwd te zijn of wat? En ik haak dan zelf ook af, dus snap ook wel dat sommige mannen dat doen. Het zal percentueel vast geen grote groep zijn, maar hier zijn de man/vrouw verschillen misschien wel het grootst.
Sorry, niet echt een nuttige bijdrage aan de discussie maar deze anekdote deed me denken aan een vergelijkbare uit m’n eigen jeugd. Toen ik als kind geopereerd moest worden ging m’n vader mee naar het ziekenhuis (m’n moeder bleef thuis bij de andere kinderen). Ik was het enige kind van wie de vader ipv de moeder mee was. Hij werd door iedereen verwonderd bekeken en het verplegend personeel was voortdurend aan het vissen naar wat ‘de situatie’ was (dachten dat m’n ouders gescheiden waren oid - dit was begin jaren '90). Overigens waren de rolpatronen verder heel traditioneel bij mij thuis.
4 likes
Pff wat een rare reactie zeg! Snap dat je dan afhaakt. Gelukkig denkt ook in die hoek niet iedereen zo.
Denk idd dat het percentueel vast niet een heel groot percentage is. Al denk ook dat als het gaat om gezinnen buiten deze hoek ook wel voor een deel in deze valkuil lopen. ik snap de kant van de afhakende mannen of de mannen die zich aangevallen voelen dan ook wel. Voor de types enig recht = aanrecht kan ik moeilijk begrip opbrengen en vind ik gewoon vreselijk.
2 likes
Ik herken heel erg wat jullie zeggen, maar dit is toch veel meer een systeemfout dan de schuld van individuele vrouwen?
Vrouwen worden veel harder aangesproken op wat er misgaat in het huishouden. Dus ja, als een man zijn kinderen altijd gekke klerencombo’s geeft, dan voelt die vrouw dat vaak nog als haar verantwoordelijkheid. Dus neemt ze het snel zelf over. Lijkt me logisch. Dit geldt voor heel veel taakjes, dus er is ook niet echt tijd om dat allemaal rustig uit te leggen. En natuurlijk wordt niet iedereen aangesproken door de moeder/huisvrouwenmaffia (hoop ik!), maar we hebben die maffia, door onze opvoeding en door de cultuur waarin we leven, wel heel sterk geïnternaliseerd tot een continu stemmetje in ons hoofd.
Mijn vriend doet heel veel van de dagelijkse taakjes zoals wassen, boodschappen en koken. De complimenten die hij daarvoor al gekregen heeft, niet normaal. Ik weet geen enkele vrouw die een heel huishouden op zich neemt en daar zoveel complimenten voor krijgt. En ik krijg vaak te horen dat ik toch echt wel geluk heb, met zo’n man. Het klopt dat ik een toplief heb, maar niet omdat hij kan koken en de was kan doen.
9 likes