@Swelgje hier ben ik het ook wel mee eens, ik denk dat de afspraken in dit geval best lastig vast te leggen zouden zijn geweest en heel erg afhankelijk van dat de ouders nog samen waren (want dan zou hij juist meer voor de kinderen zorgen en zij weer aan opleiding/werk gaan beginnen als ik het goed begrijp).
1 like
Citaat (en haar partner mja snap ik wel want hij profiteert ervan)
Nee, je gaat als gelijkwaardig in een relatie dus ik vind dat die partner net zo goed tegen haar moet zeggen: joh, we kiezen ervoor dat ik blijf werken en jij niet. Dus hoe regelen we het dat jij hierdoor geen achterstand oploopt. Ik wil het juist niet alleen bij de vrouw neerleggen.
Ik denk wel dat vrouwen het beter zakelijk kunnen regelen. Betrok het op mezelf omdat jij zo specifiek vroeg naar hoelang geleden ik dat het heb geregeld.
Het systeem is niet eerlijk, dat zeg ik ook nergens, en ik pleit er juist heel erg voor dat je dit wel gata gebeuren. Ik haal echt nergens mijn schouders op, het ging me echt alleen over dit specifieke bericht. Waar we alleen maar deze kant van het verhaal weten.
@anon18050057, volgens mij kan je wel afspreken dat je voor elk jaar dat je thuis blijft voor de kinderen er een bepaald bedrag gereserveerd staat als je ooit uit elkaar gaat. En ik zeg ook echt nergens dat alles te voorzien is. Nogmaals, ik reageerde heel specifiek met mijn situatie omdat daar naar gevraagd werd.
Echt ik vind het heel naar voor deze vrouw (al vind ik het een heel vreemd onhandig geschreven stuk) waar ik op aansloeg is dat dit allemaal op LinkedIn gezet werd wat in mijn ogen een zakelijk platform is. Maar dat lijkt veranderd te zijn. En ja, ik gun andere mensen ook dat zij hun zaken goed zakelijk regelen om, voor zover mogelijk, problemen te voorkomen. Lijkt me toch niks mis mee? Juist feministisch dat je de zaken goed voor jezelf op orde hebt. Is in mijn ogen het ultieme feminisme. En dat de maatschappij gelijkwaardig is ingericht voor iedereen.
4 likes
Ik zou juist zo graag zien dat andere vrouwen (mensen want ik heb het gevoel dat ik door alleen vrouwen te noemen toch een doelgroep uitsluit wanneer je je niet identificeert met m/v) niet tegen die dingen aan hoeven lopen. En dat kan volgens mij door die obstakels weg te halen (dus goede kinderopvang, beide ouders die lang verlof op nemen na de geboorte, deeltijd werken als je dat wil, etc) maar ook door mensen te leren wat je goed moet regelen. En een overheid die daarin ondersteund ipv mogelijk tegenwerkt. Maar ik zie toch ook een stukje eigen verantwoording dat je dingen die je kĂĄn doen ook doet. (En ja, daarin moet je ondersteund worden en als je het niet kan dat iemand je erbij helpt.)
Ik wil juist dat iedereen mee kan doen, op welke manier dan ook, en dat de overheid daarin ondersteund en begeleid. Maar voor deze specifieke situatie zag ik ook een stukje verantwoordelijkheid voor beide partners om het goed te regelen als je zulke afspraken maakt.
Blijkbaar komen mijn argumenten echt compleet verkeerd over, want volgens mij zien we het grotendeels wel hetzelfde.
4 likes
Dit vind ik het enige geschikte thema voor een cake-smash als je een kind hebt.
Dit hele gesprek doet me overigens denken aan het thema van Zomergasten afgelopen zondag. Roxane van Iperen had het (weliswaar in een andere context) over systemen van onderdrukking waarbij de onderdrukte medeplichtig wordt gemaakt aan de eigen onderdrukking. Waarbij je als onderdrukte alsnog gegijzeld wordt door een gevoel van schuld over je eigen onderdrukking. Vind dit ook wel een voorbeeld daarvan.
17 likes
Mijn vriend overweegt om part time te gaan werken. Hij heeft dat lang niet gewild en omdat hij in een onzekere sector werkt en vreesde voor ontslag. Ondertussen is het weer wat stabieler op zijn bedrijf, heeft hij zich wat meer opgewerkt en voelt hij zich daar zekerder over, maar het blijft een risico.
Enfin, hij zal dan ook minder verdienen dan ik. Dus gingen we eens uitzoeken of we daar iets over konden regelen, moest het bij ons mis gaan. Maar, niets gevonden behalve dat we dat met een notaris moeten bespreken. Maar omdat het nog hypothetisch is, heb ik daar geen voorlopig geen zin in. Heb ook slechte ervaringen met de vorige keer dat ik advies vroeg aan een notaris.
Ik denk ook dat we het advies zouden krijgen om te trouwen, al weet ik dat niet zeker. Terwijl wij daar niet echt zin in hebben.
Enfin, het is dus echt niet simpel om âhet allemaal goed vast te leggenâ. Het is een gekend probleem, maar een âdraaiboekâ voor koppels met een ongelijke wedde en ongelijke verdeling van huishoudelijk werk zou fijn zijn. Individuele verantwoordelijkheid is belangrijk maar nu is het toch echt wel een privilege voor mensen dat daar veel mee bezig zijn en de (mentale) ruimte voor hebben. Als je partner 3 keer zegt âdat het wel in orde zal komen en je niet moet zeurenâ is het al een pak moeilijker.
5 likes
Het lijkt nog heel erg ver maar volgens mij moet je ook opletten dat hij voldoende pensioen opbouwt. Misschien kan je zoeken naar een andere notaris waar je wat meer op kan vertrouwen? Ik weet dat ons eerste kennismakingsgesprek gratis was bij de notaris. Zij gaf toen al tips mee waar we over na moesten en denken en samen konden bespreken. Ook geen advies gehad om te trouwen wel om een samenlevingscontract en een testament op te stellen. (Bijvoorbeeld om te voorkomen dat de moeder van mijn partner recht op een deel van ons koophuis zou hebben mocht hem wat overkomen. Hij heeft namelijk geen contact met zân moeder.)
Echt ik zou willen dat ze hier al op de middelbare school aandacht aan zouden besteden. Dat de overheid daar een fatsoenlijke regelgeving voor opstelt i.c.m. lespakket. Maar toegankelijke overheid voor iedereen is weer een andere onderwerp.
3 likes
Nou dit! Zelfs als de wil er is om het goed te regelen, is dat nog niet zo makkelijk. Ik heb een samenlevingscontract met mijn vriend opgesteld maar wist gewoon echt niet hoe en wat. We hebben het zo goed mogelijk geprobeerd maar voor mijn idee valt heel veel ook niet echt vast te leggen. Of weet ik gewoon niet hoe/wat dan precies.
1 like
Bij twee mensen in mijn omgeving merk ik dat een man echt als de dood is dat zijn ex gaat werken. Hele charmante, manipulatieve man die niet wilde âdat zijn kind door anderen wordt opgevoedâ aka een kinderdagverblijf en wil âzijn kind zoveel mogelijk liefde geven terwijl ik hard voor ons drieĂ«n ga werken!!!â. Hij bracht het alsof het een soort offer was. Nu een jaar later zijn ze uit elkaar omdat hij gewelddadig werd en ik merk dat hij nog steeds wil voorkomen dat ze gaat werken. Op dagen dat ze wordt ingepland weigert hij bijvoorbeeld voor hun kind te zorgen, terwijl hij niets te doen heeft 
Zij woont klein, te duur, heeft geen fatsoenlijk vervoer en draagt naast haar werk alle zorg voor hun kind. Hij woont juist heel riant en zet hun kind alleen maar in als chantagemiddel, blegh. Hij heeft gewoon vanaf het begin af aan willen bepalen dat ze niet werkt, want hij weet natuurlijk goed dat hij dan minder macht over haar heeft
3 likes
Jeetje dat is gewoon economisch geweld, inderdaad een controletactiek van een abusive partner⊠Dat gebeurt volgens mij ook veel meer dan we denken omdat die partners het vaak zo mooi aankleden, maar het is gewoon echt niet oké als je iemand ervan weerhoudt om financieel onafhankelijk te zijn en zichzelf te ontwikkelen.
5 likes
Om nog even in te haken op het gesprek over dinhen regelen in een relatie @Swelgje. Bedenk dat dingen op papier zetten ook niet makkelijk is. Drempels die ik alleen maar zie:
- Je moet maar net op Ă©Ă©n lijn zitten met je partner, wat aanzienlijk lastiger is als de een fors vermogender is dan de ander. Je hebt als partners gewoon best vaak tegengesteld lijkende belangen. Dat maakt dat een van de partners veel minder incentive heeft om zaken te regelen en de ander daarvoor een veel hardere wedstrijd moet rennen.
- Dingen op papier zetten is doorgaans niet gratis. Zeker als je dat waterdicht wil doen. Ons samenlevingscontract+testamenten zat al weer richting de 700 euro. Nu gaan we 1.5 jaar later een nieuwe stap zetten en ook dat kost weer vrij veel geld. Goed advies, mĂ©t oog voor de situatie en verschillende scenarioâs is nĂłg duurder. Niet iedereen heeft dat en niet iedereen weet wat de opties zijn.
- Je maakt al deze beslissingen ook nog eens niet in een vacuum. Neem mee: emotie, hormonen, verliefdheid. Hoe het leven loopt. We stellen het even uit, het gaat toch nu goed. Blind vertrouwen.
Ik denk ook steeds als ik zoân verhaal hoor: oh hoe stom kan je zijn, maar dat is gewoon echt niet fair. Daarnaast: we hebben het hier over de vrouw, maar er zijn twee in deze game. Die man heeft kinderen met haar, gaf haar het ja-woord het was net zo goed zijn verantwoordelijkheid om na te denken over de toekomst.
7 likes
Dat is dus precies wat ik hierboven meerdere malen zeg, die man is net zo goed verantwoordelijk. Je zit samen in de relatie en beslist (ideaal gezien) samen over de keuze wie er thuis blijft. En dan hoop ik dat je ook samen nadenkt over de consequenties en die ook gelijkwaardig verdeeld.
En als de ene partner die verantwoordelijkheid niet wil nemen, dat zegt ook wel iets. En natuurlijk is het dan nooit de schuld van de ander omdat diegene dat misschien niet ziet. De verantwoordelijkheid man mistte ik juist in heel veel reacties hier.
En nee, het is niet gemakkelijk en gratis dat beweer ik ook nergens. En daar zou de overheid ook echt wat aan moeten doen. Dus niet alleen kijken naar vrouwen âwant die willen zo nodig deeltijd werkenâ maar veel meer inzetten op de verantwoordelijk van beide partners daarin. En maak dit soort afspraken gemakkelijker en goedkoper zodat het inderdaad voor meer mensen toegankelijk is. En leer kinderen vanaf jonge leeftijd hoe belangrijk dit soort dingen zijn. Maar dat is echt veel breder dan dit ene voorbeeld, dat vraagt een verandering in de maatschappij.
2 likes
Degenen hier die vinden dat ze het voor zichzelf âgoed geregeldâ hebben, mag ik vragen wat dat concreet betekent? Wat heb je concreet vast laten leggen?
2 likes
Ja vind ik ook echt bizar. Neem bijvoorbeeld een testament. Nadenken over wat je aan wie nalaat is zo belangrijk en iedereen moet het eigenlijk. Hoezo is dat niet gratis en toegankelijk, met duidelijk zicht op welke kwaliteit je waar krijgt. Wij hadden nog de incentive dat ik een groot probleem zou hebben als hem iets overkomt (wonen in zijn koophuis). Maar ik snap het volledig als je niks regelt wanneer die urgentie niet zo groot is.
Ik ben slim zat, maar denk met dat soort dingen ook al snel aan het prijskaartje, de tijd, het feit dat ik ook met toelichting niet helemaal begrijp wat er staat. Dat ik geen flauw idee heb welke notaris goed is. Denk ook al snel: joe de mazzel, zien we later wel. Laatstaan als je niet weet waar je het geld vandaan moet halen of de waarde ervan niet begrijpt.
4 likes
Wat wij hebben laten vastleggen is: iets wat ze beperkte gemeenschap noemen. We hebben dan 3 âvermogensâ, allebei een eigen en een gezamenlijk vermogen. (Dacht dat dit nu standaard is als je trouwt.)
Waar ik niet over na had gedacht maar mijn schoonvader gelukkig wel. Toen hij overleed kwam er een deel van de erfenis vrij. In het testament is het zo verwoord dat ik op dat geld nooit recht zou hebben bij een echtscheiding. Ik meen dat het uitsluiting van de koude kant heet. Mijn ouders hebben dit nu ook geregeld in hun testament. Niet dat ze een hekel hebben aan mijn partner (of dat mijn schoonvader een hekel had mij ;-)) maar dit is wel eerlijk in mijn ogen.
Ik dacht dat als je een heel standaard samenlevingscontract/testament wilde afsluiten het mogelijk wel goedkoper kan. De HEMA had ook zoân soort service maar geen idee of dat nog zo is. Maar zulke zaken zouden eigenlijk naar draagkracht moeten zijn.
Ik ben ook geen jurist dus mijn kennis is erg beperkt. Tijdens studie wel heel wat vakken gendergeschiedenis gedaan dus o.a. daardoor beĂŻnvloed denk ik! Plus een vader die me altijd heel erg heeft gestimuleerd dat allemaal te weten en te regelen. Grappig genoeg veel meer dan hij dat bij mijn broertje heeft gedaan.
2 likes
Wat ik me nu afvraag he. Heb je het dan wel zoveel slimmer geregeld dan die vrouw hierboven? Hypothetische situatie. Jullie hebben allebei een eigen vermogen, een gezamenlijk vermogen en uitsluiting koude kant (op papier dan hé). Maar je partner is fors rijker. Geen studieschuld plus een stukje eigen vermogen en een betere baan + Een erfenis waarvan jij bent uitgesloten. Je gaat samen naar die standaard leven, logisch ook want er komen kinderen bij en die wil je alles geven. De enige minder slimme stap die je zet is dat jij tijdelijk minder gaat werken om de eerste jaren bij de kids te zijn. Vind ik geen hele gekke deal. Immers: sommige ouders willen meer bij de kinderen zijn en moet in mijn ogen ook kunnen. De afspraak is dat hij dat over een paar jaar gaat doen, dus het is niet alsof je nooit een seconde over carriÚre hebt nagedacht. Donkere wolken. Er komt een scheiding. Jij hebt een gat in je cv. Je bent uitgesloten van het vermogen en had al minder, dus je eindigt in een eenkamerappartement zonder geld/met beperkt spaargeld, verkoopt daarvoor je auto en je ex eist dat jij je kids a 250 euro de maand vervoert. Om je carriere weer aan te zwengelen was je al aan het studeren, dat onderbreek je door de scheiding. We weten allemaal wat dat kost. Zo absurd is de situatie van de vrouw hierboven toch niet?
Ik ben namelijk oprecht geĂŻnteresseerd in hoe mijn vriend en ik gelijk kunnen eindigen na een scheiding (als we zouden trouwen). Er is een inkomensverschil Ă©n een vermogensverschil in een samenleving waarin een rijtjeshuis in de randstad boven mijn stand leven is (kan dat niet alleen betalen). Wat kan je eigenlijk nog meer doen om het goed te regelen? Want hij is gek als hij in gemeenschap van goederen met mij trouwt en elke andere situatie leidt tot aardige verschillen. Hij is mij ook niet meer verschuldigd dan wat we samen opbouwen eerlijk delen. Enige optie is nooit stoppen met werken. Of maak ik nu grove denkfouten?
Edit: wat ik hiermee wil zeggen. Ik denk dat het ook goed is als we naast erkennen dat iets regelen niet altijd zo gedaan is ook erkennen dat we niet alles kunnen regelen. Dat de context: een overkookte woningmarkt, het opvoeden van jonge kinderen, de stand van de arbeidsmarkt ook enorm veel uit maakt. Je kan economisch plannen wat je wilt, maar als je in 2010 getrouwd bent heb je waarschijnlijk nooit rekening gehouden met een verdubbeling van huren en huizenprijzen. Je kan je voorbereiden op alle rampscenarioâs en toch in de situatie komen dat je je kinderen niet Ă 250 euro de maand heen en weer kan treinen.
13 likes
Precies dit is mijn vraag idd. Want wat @Swelgje heeft gedaan (bedankt voor je antwoord!), zo hebben wij het ook. Stukje eigen vermogen wat van jezelf blijft en stukje gezamenlijk wat je samen opbouwt. Maar het gaat mij er idd om, wat leg je vast over het stukje âde 1 gaat (evt tijdelijk) minder werken voor de kinderen en de ander verdient meerâ en hoe dat rechtgetrokken wordt na een scheiding?
1 like
Ik heb elders wel eens gelezen dat partners waarbij Ă©Ă©n ouder thuis bleef voor de kinderen hadden vastgelegd dat die ouder per jaar dat hij/zij niet werkte recht had op een bepaald bedrag bij scheiding, bijv. 10.000. Als je dan uit elkaar gaat als het kind naar de basisschool gaat krijg je als thuisblijver 40K. Maar dan moet dat geld er wel zijn, en zonder inkomen maar met 40K kom je ook niet ver qua huisvesting. Partneralimentatie is volgens mij geen inkomen om een huis te kunnen krijgen, en voor partneralimentatie moet je wel getrouwd zijn geweest. Pensioengat is dan wel iets kleiner omdat je recht hebt op partnerpensioen als je getrouwd was.
Maar ikzelf (en mijn vriend ook trouwens) zouden nu zonder kind en fulltime werkend ook allebei fucked zijn als we uit elkaar gaan. Ik verdien bovenmodaal en zelfs met de helft van de huidige overwaarde zou ik geen appartement kunnen kopen in deze tijd. Huren kan wel, tegen de helft van mijn netto salaris. Mijn punt is: in deze huidige woningmarkt kun je denk ik heel moeilijk financieel zelfstandig zijn bij scheiding, en zou ik ook niks kunnen bedenken waarmee je dat wel âgoed kunt regelenâ. Zelfs als je allebei fulltime werkt. Laat staan als Ă©Ă©n van de twee niet of minder werkt ivm kind.
1 like
Het klopt dat als je nu trouwt je in de beperkte gemeenschap trouwt. Dan heb je idd drie vermogens zoals je zegt. Erfenissen vallen tegenwoordig automatisch in het eigen vermogen, tenzij de erflater zegt dat de erfenis voor beide partners is.
Koude uitsluiting is iets anders. Dat is als je trouwt onder huwelijkse voorwaarden waarbij de twee vermogens stikt gescheiden zijn. Dat zie je vaak bij mensen met een (boeren)familiebedrijf en zorgt ervoor dat de vrouw, die wel meewerkt in het bedrijf en voor de kinderen zorgt, met niks achterblijft.
2 likes
Wat betreft iedereen die met een (groot) inkomensverschil zit: valt loon niet in het gemeenschappelijk vermogen bij gehuwden? Na scheiding wordt dat potje /2 dus beide partners krijgen de helft van alles wat verdiend werd tijdens het huwelijk aan inkomsten. Zo wordt het inkomensverschil weggewerkt. Dat is namelijk de automatische standaard in BelgiĂ«: ââhet wettelijk stelselââ.
Erfenissen bv blijven wel eigen vermogen, want valt niet onder inkomsten.
Als je dat combineert met een testament en eventueel ook een huwelijkscontract waarin je nadenkt over alimentatie (hoeveel, welke criteria, duurtijd, uitzonderingen) en de verdeling van vermogen na echtscheiding (bv de gezinswoning: 50/50 of andere verhouding, wat met investeringen door 1 partner betaald, is er een recht van voorkeur zodat een partner er kan blijven wonen als hij evenveel biedt als een evt. geĂŻnteresseerde derde,âŠ) dan kom je al een heel eind.
Notarissen zijn erop getraind om de tegengestelde belangen te verzoenen, dat is het verschil met een advocaat. En als je het gevoel hebt het juridische taalgebruik niet te snappen; gewoon zeggen hoor, de notaris dient juist om uitleg te geven, het is zijn job en jullie betalen ervoor.
1 like
Haha het is alsof ik mijn eigen situatie lees. Behalve dan dat wij niet getrouwd zijn. Mijn vriend is super meedenkend, heeft oog voor de toekomst, wil een gelijke rol spelen bij een eventueel gezin, we hebben nooit echt discussie gehad over zaken als naar rato enzo. Hij gunt mij zelfs een deel van zijn overwaarde omdat we samen besloten voor ons huidige appartement te gaan, maar we samen kopen op een prille relatie niet aandurfden en nooit voor ons zagen dat de markt zo bizar zou stijgen. Maar het is geen charity, dus 100% eerlijk zal het nooit worden. En als ik dus die vrouw op linkedin lees denk ik: ik heb mijn zaakjes aardig geregeld, maar het zou mij (op het niet werken na) ook kunnen overkomen. En zij spreekt over vermogensverschil van tonnen, dat is hier bij lange na niet zo.
Met het huis hebben we dus hetzelfde. 60/40 kopen is gunstig qua zijn vermogen en mijn maandlasten. Maarja: als de markt zo doorgaat heb ik elke cent nodig en is 20% uit de overwaarde naar de persoon die al meer heeft toch best fors.
2 likes