Ik vind de binaire oppositie parttime en fulltime eigenlijk soms heel irritant omdat het vaak gepresenteerd wordt als twee uitersten. Dat Ingrid 16 uur per week werkt voor een minimumloon en dus afhankelijk is van Kees, die zestig uur ‘ploetert’. Terwijl het ook heel goed mogelijk is dat Anneloes 32 uur per week werkt , en een mooi uurtarief heeft en zodoende haar eigen broek op kan houden.
En misschien werkt Anneloes’ partner evenveel, meer of minder en is zij de broodwinner
Ik heb soms ook echt het gevoel dat het parttime-werken vaak op zijn Irma’s wordt gepresenteerd omdat dit beter past in het verhaaltje van vooral de man die probeert een punt te maken.
En dit ook. Ik hoorde laatst van een vrouw in de zorg, die graag meer wilde werken, ondanks tekorten geen uitgebreider contract kon krijgen. Ik vond dat echt raar.
En ook in het onderwijs. Dan heb je een team van circa 15 mensen met een redelijke geslachtsverhouding en dan werkt echt vrijwel iedereen maximaal 4 dagen omdat je anders zo een burn-out hebt. Vier dagen is eigenlijk gewoon fulltime qua tijd die je in de weer bent.