Hmmja nouja ik merk dus dat het wel een generatieding is dat er ‘thuis nooit werd gepraat’ of ‘geen ruimte was voor gevoel’, zowel bij mannen als bij vrouwen (herken het zelf trouwens ook). Zegmaar de generatie van mijn leeftijd (34) en die daarboven.
Bij mannen externaliseert dat vaak (idd boosheid) en bij vrouwen internaliseert het eerder waardoor het minder opvalt.
Naja ik kan me niet echt goed verwoorden merk ik, wat ik in een notendop bedoel is: ik vind dat er te makkelijk de ‘ach ja maar mannen hebben niet geleerd hun gevoel te uiten’ kaart wordt getrokken, waar dat ook voor vrouwen geldt (maar van hen wordt verwacht dat ze het zelf maar leren of anderszins oplossen of gewoon kunnen, waardoor ze er ook zelf iets aan willen veranderen en dat ook doen).