Ik kan het niet meer terug vinden, ook niet als ik google, maar volgens mij was het gebaseerd op Vlaams wetenschappelijk onderzoek en te downloaden als PDF-bestand.
1 like
Ik heb hier zelf over meegedacht op werk (zelf poc). En toen wat dingen opgezocht.
Het heeft denk/hoop ik geholpen want we hebben een hele goeie ambitieuze poc aangenomen!
Edit en ja dat was wel een expliciete wens die we hadden voor dat team want te wit pfff:
Hier wat tips:
- het kan helpen om niet hele absolute punten of eigenschappen op te nemen; âje bent daadkrachtigâ vs âin een situatie kun je snel hoofd en bijzaken scheiden en snel handelenâ. Bij het 1e statement kan een poc wellicht denken: âoei ben ik dat wel, is mij nooit eerder zo gezegd, ik herken mezelf hier niet inâ en helemaal niet solliciteren. Terwijl bij een meer beschrijvende tekst of waar je meer voorbeelden aandraagt, iemand zich eerder hierdoor aangesproken voelt en de drempel lager ligt.
- bij alles wat je opneemt, goed afwegen; is dit een must of is dit meer iets standaard maar niet erg als iemand die ervaring niet heeft: â5 jaar in een Corporate omgevingâ. Hoezo corporate? Soms (zeker in mijn werkgebied: rechten) zijn veel poc eerst bij de overheid gaan werken. Wat natuurlijk ook hele nuttige ervaringen zijn!
- goed nadenken over eigen statements over het bedrijf. Dat we juist open staan voor diversiteit/inclusiviteit, hier heel bewust mee bezig zijn etc. Dit was wel veel mooier verwoord door mân collega van communicatie haha maar je komt op internet veel voorbeelden tegen van bedrijven die dit heel goed en mooi doen. Onder het kopje âwie zijn wijâ of âMissieâ etc
- Ook in omschrijving over het werk maar de sollicitatieprocedure duidelijk alles toelichten en juist niet belangrijker of groter maken dan het is. Omdat het wellicht kan afschrikken (niet dat een poc niks gewend is, maar sommige bedrijven hebben een hele zakelijke verheven benadering en doen alsof je aan de Mensa wil meedoen, terwijl het gewoon een paar simpele iq tests betreffen, waar je ook nog eens voor kan oefenen. Dat mag benoemd worden!)
- goed benadrukken dat je tijdens werk nooit bent uitgeleerd. Dat we veel coaching en opleiding bieden, dat je altijd met collegaâs kunt sparren en het niet alleen doet, dat verantwoordelijkheid gefaseerd en in stappen gaat. Dat je niet ih diepe wordt gegooid.
Ps ook hierbij disclaimer: niet dat een poc dit niet aan kan - maar werk bij een grote multinational waar soms netwerken (weten âhoe de hazen lopenâ), kantoor etiquette, organisatiesensitiviteit en dat soort BS helaas heel moeilijk maar ook belangrijk zijn. Soms zelfs belangrijker dan de inhoud. Dit zijn dingen die in sommige witte kringen al met de paplepel worden ingegoten. Maar ook dit soort aspecten kun je leren.
Ik kwam zelf van een advocaten kantoor en je kunt veel zeggen over dat wereldje (ouderwets, seksistisch) maar het was niet complex als in; het is enorm overzichtelijk. Grote corporates zijn lastiger te doorgronden maar ook geen rocket science
Je denkt missh wat vaag maar we hebben met 3 mensen echt met deze bril op naar de teksten gekeken en ze zijn een stuk positiever uitgevallen.
16 likes
Maar al deze zaken hebben toch helemaal niks met poc te maken, maar gelden toch voor witte vrouwen net zo?
Mannen lezen overal wel doorheen maar lezen vrouwen van kleur vacatures echt zo anders dan witte vrouwen? Oprechte vraag.
Dit vind ik zelf best een beetje dooddoener vraag sorry. Weet niet precies hoe je dit bedoelt? Uiteraard geldt dit ook voor witte vrouwen maar voor poc vrouwen nog meer.
In mijn geval ging het om poc. Ik heb de vraag hierboven ook zo geĂŻnterpreteerd eigenlijk. Niet m/v
Ik ben met (witte) meiden afgestudeerd waarvan een groot deel van hun ouders al advocaat/rechter zijn. Of waarvan een deel zulke sterke netwerken had, kansen (en voordelen van twijfel) kreeg. Vind dat niet 1op1 te vergelijken met de positie van poc en 1e generatie allochtonen met (soms analfabete) ouders. Disclaimer; lang niet allemaal. Ik ben even ah generaliseren en de nuance weglatend.
Bovendien heb je in de corporate waar ik werk heel veel witte vrouwen, ook in hoger management en zelf in RvB en onze commissarissen. Er is heel weinig kleur, en dat voor Rotterdam waar we enorm veel kleur in de collegebanken (ook Erasmus business school, uni en hogescholen) en op straat hebben, echt schrikbarend.
En niet het bedrijf waar ik graag wil werken
14 likes
all lives matter
1 like
Graag gedaan!
Hopelijk heb je hier iets aan. We waren ook kritisch wie de gesprekken deed etc.
En het houdt natuurlijk niet feitelijk op bij alleen een tekst reviewen of de sollicitatieprocedure. Bij ons een bredere beweging om te kijken naar doorgroei-kansen, verdeling in teams, maar ook workshops over (impliciete) vooroordelen en gezonde werkomgeving etc zodat het ook in het vervolg (âvan de journeyâ zoals ze dat bij ons noemen 
) goed gaat
3 likes
Why eigenlijk? Ik las het stukje ook als zo bijzonder zijn wij toch niet? Dat je dit alles uit de kast moet trekken om specifiek niet witte vrouwen aan te nemen en er vervolgens ook wordt aangenomen dat de niet witte vrouwen zijn aangenomen omdat dit alles is aangepast (kan me voorstellen dat anders recruiten, sensitiever gesprekken voeren, laten zien dat je een prettig bedrijf bent) ook een rol heeft gespeeld. Het voelt ook betuttelend dus ik ben ook wel benieuwd of vrouwen van kleur vacatures echt zo anders lezen.
@Scorpiovibes ik ben heel nieuwsgierig: is er op de werkvloer ook nog iets veranderd? En willen de vrouwen die zijn aangenomen ook blijven?
1 like
Wow wat een fijne post. Ik heb er echt nooit over nagedacht dat bijvoorbeeld vacaturetekst al zo veel invloed heeft op wie er solliciteren (eigenlijk best een open deur, maar nooit over nagedacht). Ik ga dit meenemen richting mijn werkgever! Hoop dat ze er ook mee aan de slag willen.
1 like
Waar @Evelyn denk ik op doelt is dat alle dingen die jij noemt zijn niet alleen belangrijk om meer poc aan te trekken, maar ook op andere vlakken voor meer diversiteit zorgen. Wat je zelf ook noemt âin sommige witte kringen worden die dingen je met de paplepel ingegotenâ, maar het is niet zo dat alle witte mensen zoân achtergrond hebben. Je spreekt met zoân vacaturetekst niet alleen poc beter aan, maar ook een grote groep witte mensen (vrouwen, mensen zonder hoogopgeleide ouders, zonder rijke achtergrond, eerstegeneratiestudent etc.)
2 likes
Ja, het komt blijkbaar niet goed over wat ik bedoelde maar het leek nu net alsof poc als groep vacature teksten echt heel anders lezen dan de andere groepen die @Camomille benoemt (de niet 7/6-vinkers, zegmaar). En mijn vraag was dus in hoeverre dat zo is?
Het verlagen van een drempel om te solliciteren door minder directe eisen te stellen aan ervaring, omschrijving van werk anders toelichten of benadrukken dat je nooit bent uitgeleerd zijn allemaal fantastische manieren om vacatures toegankelijker te maken voor iedereen. Ik voel mij ook direct veel meer aangesproken dan. En ik bedoelde dit niet als âall lives matter!!â maar juist dat ik weinig specifieke punten zie die nou net poc meer aanspreken dan een witte vrouw, op het punt van diversiteit/inclusiviteit op de werkvloer na.
Maar omdat ik geen poc ben is dit een aanname van mij, en daarom stelde ik mijn vraag. Want lezen poc vacatures wél echt heel anders dan witte vrouwen/mensen zonder hoogopgeleide ouders/welgestelde achtergrond/etc? Dat weet ik dus oprecht niet.
Ik hoop dat het beter overkomt. Ik vind het allemaal echt heel erg interessant en ik stel mijn vragen met het doel om meer te leren.
2 likes
Ik ben n =1. Toen ik ging solliciteren voor een baan (zeg maar 10 jaar terug) vond ik zulke termen als âdaadkrachtigâ of âflexibiliteitâ of ânevenactiviteiten â echt lastig. Want was is dat nou? Kon er niet meteen een situatie bij bedenken ( behalve gaten in de rooster opvullen) of een nevenactiviteit waar ik niet bij stil stond . Gaande weg door met een recruiter te gaan zitten heb ik geleerd wat er nou precies mee bedoeld wordt. Dit ondanks dat mijn ouders hoogopgeleiden zijn (en ik ook). Zulke dingen kwamen thuis bij ons gewoon niet aan bod. Denk dat het persoonlijk bij mij lag aan onwetenheid en niet mee gekregen uit huis. Vind het beschrijvende in de vacature wel fijner. Gaandeweg leer je het ook wel, maar je begint wel (in mijn situatie) met een achterstand.
3 likes
Uiteraard, dat lijkt me logisch daarom zei ik ook beetje dooddoener vraag en gaf ik haar gelijk. @Evelyn maar nogmaals het âprobleemâ bij ons was niet dat we overall weinig vrouwen op hoge posities hebben. Er zijn wel (relatief uiteraard) veel witte vrouwen op top posities. Hoog en midden.
Ik zei specifiek âsommige witte kringenâ. Helemaal eens dat dit niet allemaal geprivilegieerde mensen zijn.
Ik geloof direct dat dit soort âbeschrijvendeâ teksten breder of ander publiek aanspreken dan absoluut harde one liners. Dus idd alle vrouwen, maar dat was het doel niet. Missh verwoord ik het niet goed, ben hier ook verder niet op afgestudeerd, evt dat iemand dit beter kan onderbouwen? De tekst is ook niet bedoeld om bepaalde groepen uit te willen sluiten maar om inclusiever te zijn.
We kwamen online een aantal tips tegen voor vacature teksten, we hebben deze toegepast en er reageerden (toevallig?) meer poc op de vacatures. Dus ik dacht ik deel de tips toen iemand hierboven de vraag stelde. Je zult denk ik nooit goed kunnen achterhalen of dit nu 100% te herleiden is naar de aangepaste tekst, toeval of lot etc.
@Shaaar âbetuttelendâ of âvan alles uit de kast trekkenâ valt toch wel mee?
Antwoord op je vraag: we zien dat het op sommige plekken (het is een technisch bedrijf) wel lastig blijft!
2 likes
Chanel Lodik geeft hier ook trainingen over, dus mocht iemand dit ooit serieus willen aanpakken dan zou diegene ook kunnen overwegen om van een van haar diensten gebruik te maken!
2 likes
Nouja ik lees dit als zwarte vrouw en denk ergens: als iemand in ons bedrijf zou stellen dat ze de vacature waarop ik ben aangenomen zo hebben aangepast omdat ze denken dat dit is hoe je specifiek zwarte vrouwen aanspreekt zou ik daarvan schrikken. Omdat de onderliggende gedachte dus is dat niet witte vrouwen a) afwijken van de rest en b) een delicate behandeling nodig hebben. Ik denk dat alle stappen die jullie gezet hebben sowieso goed zijn hoor, maar ik ga aan op het idee dat ze goed zijn om specifiek niet witte vrouwen aan te spreken en snapte daarom de all Lives matter comment niet
3 likes
Het specifiek aanspreken is dus âniets meerâ dan wat meer voorbeelden aandragen van werk situaties en beschrijvende verwoordingen. Plus meer aandacht voor promoties, gesprekken en procedures en evt (verborgen) vooroordelen etc. Maar dat loopt achter de schermen
De onderliggende gedachte is niet echt dat wij dat verschil willen of moeten maken âhoi zielige gekleurde vrouwâ (ff gechargeerd gezegd) maar dat er feedback was gegeven vanuit studenten en recruiters dat onze wijze van werving niet aansloot of enthousiasmeerde maar eerder afschrok.
Dat wordt in veel van die artikelen die ik tegenkwam ook aangehaald. Is dat een hele gekke gedachte? Ik wil dit zeker niet verdedigen maar heb geen enkel moment (als poc) gedacht dat dit betuttelend is en dat andere (gekleurde) vrouwen dit vervelend zouden kunnen vinden of schrikken?âŠ
Zo zie je maar hoe interessant maar ook lastig dit soort vraagstukken zijn
1 like
Ik denk dus dat er niks mis is met deze maatregelen an sich. Ik denk alleen dat op het moment dat je deze maatregelen aanhaalt als: âdit hebben wij gedaan om meer niet witte vrouwen aan te trekkenâ dat een (voor mij) raar beeld geeft. Maar ik begrijp uit jouw uitleg dat dat niet is wat jullie gedaan hebben.
Ik kom zelf van een werkplek waar dit wel expliciet zo uitgelegd werd (er werd zelfs gedacht aan een mentorprogramma voor niet witte mensen) en wist niet hoe snel ik er weer weg moest (ging wel meer fout daar).
1 like
Hebben jullie toevallig een paar goede weerwoorden als er in een discussie gestrooid wordt met termen als âje bent te emotioneelâ, âdoe niet zo boosâ, âzo erg is het allemaal niet hoor dat maak jij er van en al die andere vrouwenâ
Haha ja same maar niet perse handig want dan âdoe niet zo hysterischeâ 
En is dit een discussie voornamelijk met een man? Want ik vind het altijd zo leuk als een man verteld hoe een vrouw zich moet voelen over een kwestie die hij never nooit zelf zal meemaken.
Dit weekend had ik dikke ruzie met mijn vriend. Ik reed in een nieuwe omgeving dus ik kende de weg niet. Er werd commentaar geleverd maar op die 3 keer dat hij iets zei, reageerde ik niet want ik was druk met rijden. De 4e opmerking kwam nadat ik dacht in mijn 3 te zitten maar in zn vrij zat dus echt vooruit gingen we niet. âMisschien moeten we kijken voor een automaat als volgende autoâ. Mind you, mijn vriend is 34 en heeft geen rijbewijs. Maar geeft wel graag commentaar als ik rijd, ook al heb ik eerder aangegeven dat dit mij NIET helpt. Op de 4e opmerking zei ik dat ik dat een rotopmerking vond en niet grappig vond en toen kwamen de beroemde witte man woorden die hij het weekend eerder had gebruikt bij het Johan Derksen geval: âik mag ook helemaal niks meer zeggenâ.
Ik ben naar huis gereden, 2 uur achter elkaar want ik wilde geen seconde langer met hem in de auto zitten. Thuis heb ik nog met hem gepraat maar hij vind dus blijkbaar dat hij teveel met iedereen rekening moet houden en dat ik te PC (political correct) wordt. ALLEEN omdat ik een week eerder tegen hem had gezegd dat hij een verkrachter weer op de buis wilde hebben. Hij vind dat ik doorsla in feminisme(?) en nooit meer grapjes mag maken.
Sorry dit is geen antwoord op je vraag, want ik heb afgelopen weekend veel gehuild en ook veel nagedacht of dit wel degene is waar ik zo mee verder wil. Hij wil alles kunnen zeggen maar wil niks incasseren en zo is de wereld niet.
7 likes
Ik dacht halverwege je verhaal even dat het zo zou eindigen (ik had je geen ongelijk gegeven in elk geval).
Wat @Mexi ook zegt @Marquez tone policing is een drogreden, in de zin dat het doelbewust van de inhoud probeert af te leiden. Meestal benoem of negeer ik het. Ik vind juist dat mijn âopponentâ zich op zoân moment laat kennen in plaats van dat ik dat doe. Het is wat mij betreft echt het ultieme zwaktebod.
16 likes