Feminisme

https://m.facebook.com/events/135577197347159?acontext={"action_history"%3A"[{\"surface\"%3A\"page\"%2C\"mechanism\"%3A\"main_list\"%2C\"extra_data\"%3A[]}]"}&aref=0&ref=page_internal

Sorry had eerder even geen tijd om zelf uitleg te geven maar het idee van de Womans March is dat je je stem laat horen voor gelijkheid. Zelf denk ik dat een ander het misschien beter verder uit kan leggen, omdat ik me afvraag of protesteren überhaupt zin heeft. Wordt er naar geluisterd? Brengt het iets teweeg?
@Chuckie @Kusjessoldaat @kika jullie gaan vaker toch dus misschien kunnen jullie hier meer over vertellen.

Om nog even terug te komen op dit & mijn gesprek met mijn vriend; ik heb het er afgelopen zondag uitgebreid over gehad met hem (echt een hele fijne discussie was het!).
Zijn ‘afkeer’ van de Gilette-reclame kwam inderdaad voornamelijk voort uit het feit dat het zo sterk werd voorgesteld alsof 90% van de mannen ‘toxic masculinity’ vertoont en/of goedpraat (en sommige problemen, zoals pesten, werden afgedaan als voorbeelden daarvan, terwijl pesten net zo goed een probleem is onder vrouwen). Daarnaast was het ook een soort ‘wie de fuck zijn jullie om ons dat te vertellen’ (zeker omdat Gilette natuurlijk jarenlang zelf het stereotype van de stoere man in stand heeft gehouden - dan schiet die omslag een beetje in het verkeerde keelgat).
Dat kan ik me wel voorstellen, maar ik heb hem wel verteld dat ik het jammer vind dat daardoor een aantal onderliggende boodschappen van de reclame ondergesneeuwd wordt. Ik heb daarbij met name dingen als catcalling benoemd, en het ‘smile, sweety’ wat gewoon behoorlijk denigrerend is (waarom zou ik moeten lachen voor jou?). Dat zijn dingen die echt vervelend zijn en waarvan ik denk dat veel mannen ze nog flink onderschatten.
Ik had toevallig die ochtend ook de meest recente Damn, Honey-podcast geluisterd (die ook grotendeels over catcalling ging) en daaruit nog wat dingen aangehaald. Dat, plus het feit dat ik nog even benoemde hoe vaak er bij het studentensportcomplex in Utrecht wel niet stond ‘Fiets niet alleen naar huis’ omdat er weer iemand was aangerand op de route naar de stad en het feit dat ik wel eens naar huis ben gelopen vanaf hem, met mijn sleutels tussen m’n vingers omdat ik me onveilig voelde, maakte volgens mij wel indruk.
Al met al was het een heel lang maar goed gesprek haha, en ik hoop / geloof dat hij nu wel beter begrijpt wat ik dan wél zo goed vond aan die reclame :blush:

7 likes

@oliverqueen

Voor mij was het de eerste keer, ik weet niet of het heel veel effect heeft, maar allicht meer dan niks doen. Er waren ook vrij veel artikelen over in Duitse kranten en ook internationaal, want het was weer wereldwijd ook (hier een Engelstalig voorbeeldje: klik). Het is ontstaan na de verkiezing van Trump, als protest tegen zijn uitspraken over vrouwen, en om aandacht te vragen voor de ongelijkheid die er nog steeds is. Bij ons waren er vooraf, tijdens en na de march ook speeches (die helaas niet allemaal even goed te volgen waren omdat het geluid niet goed geregeld was).

Je kunt hier ook (veel) meer info vinden: https://march.womensmarch.com/mission-and-principles

Er was wel wat ophef omdat een van de oorspronkelijk organisatoren banden heeft met Louis Farrakhan, de leider van de Nation of Islam, die anti-semitische uitspraken heeft gedaan (hier meer info daarover). Maar ik vond dat te ver van Berlijn afstaan om daarom niet mee te doen.

Ik liet de commercial net aan mn vriend zien want die had de hele ophef niet meegekregen. Zn reactie was “goeie reclame, en iedereen die er iets negatiefs in ziet is of blind of een douchebag”. Heb em toen de dislikes en de comments laten lezen en hij was compleet flabbergasted.

11 likes

Ik heb net de film Je ne suis pas un homme facile gekeken. Geen geweldige film, maar ik vind het wel erg leuk uitgewerkt. Het gaat over een man (ook echt een stereotype vrouwenverslinder) die opeens wakker wordt in een wereld waarin de genderrollen omgekeerd zijn. Er is ook een mens march etc. Echt een tip! (op netflix)

14 likes

Deze ga ik gebruiken als de pleuris weer eens losgebarsten is in november.

4 likes

Belachelijk hè, zo krijgen we natuurlijk nooit een gelijkwaardige wereld als het er letterlijk al met de paplepel ingegoten wordt dat mannen stoer en sterk zijn en vrouwen verzorgend :thinking: Bleh.

4 likes

In de tweede smurfenfilm staat ze wel in de hoofdrol en gaan ze d’r talent ontdekken (was echt vet goede film)

2 likes

Ja en ze komen een heel volk tegen met alleen maar vrouwelijke smurfen die echt strijders zijn en zichzelf beschermen. Tis nog niet helemaal perfect maar tis wel echt leuk :slight_smile: hij staat op Netflix.

8 likes

6 likes

Kent iemand hier de Man Man Man Podcast? Ik ben benieuwd hoe daar tegenaan gekeken wordt vanuit een feministisch oogpunt. De onderwerpen die besproken worden door 3 mannen gaan alleen maar over hoe mannelijk ze zijn m.b.t. dat onderwerp. Denk aan geld, auto’s, klussen etc.

Heb dit ook met een joviale collega die me regelmatig mailtjes stuurt met ‘hey schoonheid’ of ‘hallo knapperd’. Echt ongemakkelijk, maar tegelijkertijd weet ik dat hij het bij iedereen doet. Hij is zelf ook gewoon zo in het echt, dus ik weet ook wel dat hij het niet verkeerd bedoelt. Tegelijkertijd zou ik graag zien dat hij beseft dat hij als 40-50 jarige man dit soort opmerkingen niet kan maken tegenover (jongere) vrouwen omdat ze zich daar ongemakkelijk bij voelen. Vind het ook heel lastig wat ik er mee moet!

2 likes

Moet even wat van mij aftypen. Misschien hebben jullie nog wel wat tips om hoe de volgende keer te reageren.

Situatie: Ik ben leidinggevende op een IT afdeling. Het is echt een cliché mannenafdeling en zijn neit gewend om op een bepaalde werkwijze te werken. Anderhalve week teru sprak ik iemand uit mijn team ergens op aan. Hij schoot helemaal uit zijn slof “of ik besodemietert was” ,“dit soort dingen mag je niet meer doen want ik ben een eigenwijs mannetje hoor ik accepteer dit niet,” etc, etc. Hij was ook met een vingertje gaan wijzen. Ik ben heel rustig gebleven en ben alleen op de feitelijke dingen ingegaan.

Vandaag kwam ik er op terug omdat ik mijn werk nu niet meer goed kan doen. Ik heb aangegeven dat ik mij op persoonlijke titel aangevallen voelde en dat ik dit geen normale manier van communiceren vind en dat hij ver zijn boekje te buiten is gegaan. Dit raakt mij persoonlijk.

Al met al vroeg hij zich hardop af of het geen vrouwen dingetje was dat ik dit nog steeds wist en dat manner dingen makkelijker van zich af laten glijden. Ik heb geantwoord dat ik dit meer een professionele werkomgeving dingetje vind en dat ik dit geen feministische discussie vind.

Maar mennnnnnnn…

7 likes

Wow wat een hork zeg! Dit is echt het type man wat dezelfde kritiek van een andere man zonder probleem had aangenomen, bleh. Vind dat je supergoed en professioneel gehandeld hebt - netjes en beleefd maar niet over je eigen grenzen heen laten gaan. Hoop dat dit de betreffende collega stof tot nadenken geeft, wat een onprofessioneel gedoe van iemand wiens mannelijkheid 't niet kan hebben dat er een vrouw zijn leidinggevende is… :roll_eyes:

3 likes

Thanks! Voel me echt weer even gesteund. Was echt flabbergasted.

En bedankt dat je het verhaal hebt gelezen met alle spelfouten :wink:

2 likes

Ik vind ook dat je juist heel goed heb gereageerd. Je hebt je niet uit de tent laten lokken en je hebt niet gehapt op zijn debiele opmerkingen. Hij staat zelf alleen maar voor gek.

5 likes

Ja waarom nog vriendelijk? Je hebt het toch al vriendelijk geprobeerd. Gewoon hard en zakelijk. Je bent daar om je werk te doen, niet om versierd te worden.

(Iets aan de man krijgen betekent iets verkopen toch? Ik denk dat je bedoelt dat je het niet aan zijn verstand krijgt gebracht?)

2 likes

Ik had ook zo’n collega, en die was zich gewoon echt van geen kwaad bewust, stond er helemaal niet bij stil dat het ongemakkelijk en ongewenst kon zijn, hij dacht dat het gewoon heel onschuldig was (“want hij bedoelde het toch gewoon goed”), tot ik hem er heel direct en duidelijk op heb aangesproken. Nu denkt hij er echt veel meer bij na. Hij is er nog niet, maar hij staat er echt voor open en probeert zijn patronen te doorbreken. Hopelijk werkt dit bij jouw collega ook.

3 likes

Precies weet ik het niet meer, maar weet dat het was toen hij een opmerking maakte die ik niet fijn vond, en het was in de strekking dat ik me er heel ongemakkelijk door voelde, en er niet vanuit ging dat dat zijn doel was, maar dat hij dat effect vaker had met zijn opmerkingen. Hij leek daar best wel van te schrikken, en toen hebben we niet lang daarna een keer een gesprek erover gehad tijdens een teamavond, en bleek dus dat hij het inderdaad echt niet doorhad, en heel graag zijn gedrag wilde aanpassen.
Maar ik had dus wel het geluk dat hij ervoor open stond, ik denk dat je ook best een kans hebt dat je zo’n “je mag tegenwoordig ook niks meer” reactie krijgt, ligt denk ik heel erg aan de persoon. Ik werkte ook al wel meer dan een jaar met hem, heeft wel even geduurd voordat ik het lef bij elkaar had geraapt om er wat van te zeggen, en ik had het wel ook al zo’n beetje ingeschat dat hij er wel voor open zou staan, anders had het denk ik nog wel langer geduurd.

Overigens werk ik nu niet meer met hem, maar zijn we wel bevriend geraakt en spreek ik hem nog steeds regelmatig :smiley:

5 likes

Woehoee!

14 likes