QUOI DE FAK. Echt i can’t anymore. Wat is dit nou weer voor kul!?
‘Deze eenzame man op Vrouwendag moest wel diep zuchten. Ik weet natuurlijk ook wel dat ik als blanke heteroseksuele man voor ongeveer alle ellende op aarde verantwoordelijk word gesteld. Kolonialisme, slavernij, klimaatverandering, overtreding van de snelheidslimieten, maar moet die onvindbare clitoris er dan ook bij?’
Wat een slachtoffer weer, huilie huilie.
Dat is een interessante vraag. Ik ben er heel erg voor dat iedereen zich feminist mag (en moet) noemen als ze oprecht in gelijkheid geloven. Ook omdat feminisme nog steeds vaak zo’n negatieve connotatie heeft, waarbij je je bh’s moet verbranden, oksel- en schaamhaar moet laten groeien en mannen haat. Terwijl dat laatste juist helemaal niet is waar feminisme voor staat.
Ik wil ook niet echt spreken van “goeie” en “slechte” feministen, omdat het voor mij ook een groeiproces is. Ik noem mezelf al járen een feminist, maar jaren terug deed ik wel dingen die ik nu niet meer zou zeggen/doen, omdat ik er toen niet heel actief mee bezig was en nu veel meer ingelezen ben en er veel meer mee bezig ben. Ik ben ook zeker dat ik nu ook dingen zeg en doe, die ik over 5 of 10 jaar niet meer zal doen, omdat ik daarin gegroeid ben. Ik heb nog heel veel te leren. (Hetzelfde geldt trouwens voor situaties waar ik nu wel meer al meer tegenin ga en vroeger m’n bek hield.)
Dat gezegd zijnde, zou m’n ex (ik heb momenteel geen relatie) wel onder mijn definitie van een feminist vallen (omdat hij voor gelijkheid is en dat was zeker ook heel vaak te merken in zijn acties), maar ik ben niet zeker of hij dat wel zelf zo zou uitspreken vanwege de negatieve connotatie bij het woord. Tegelijkertijd deed hij ook heel veel on-feministische dingen, vooral in zijn humor (“vrouw aan het stuur, bloed aan de muur”). Dat “is nu eenmaal zijn soort humor” (hij heeft ook echt een heel grove humor, hij maakt ook vaak racistische moppen, terwijl hij ook helemaal niet racistisch is, wat soms een heel verkeerd beeld geeft bij mensen die hem niet kennen). Ik ging er geregeld tegenin (ik vond het toen al belachelijk, waarom zou je willen dat mensen je zien als racistisch/homofoob/anti-feminist als je dat niet bent?), maar veel minder dan ik nu zou doen. Ik zou hem dus geen goeie feminist noemen, maar ik weet niet eens of ik mezelf een goeie feminist kan noemen?
@Hyde @Banananana @grace dank voor jullie inzichten! En @Hinkje ook bedankt voor de foto/definitie!
Ephimenco schrijft altijd columns die totaal nergens op slaan. Wederom weer iets in die categorie. Vreselijke vent.
Ik ben dus op een familieding en alle mannen (incl. mijn vriend) gingen net uitgebreid een discussie voeren over iets uit mijn vakgebied en daar van alles over uitleggen. Niemand vroeg om mijn input en ik kreeg er ook geen speld tussen. Ze zeiden dus ook allemaal dingen waar geen zak van klopte. Ik had echt de neiging om gewoon te gaan krijsen en iets tegen de muur te gooien of zo. Jeetje wat frustrerend.
Ik vroeg mn vriend ook of hij zichzelf als feminist beschouwd met de eerdergenoemde definitie bij de hand en hij gaf aan dat het fem in feminisme hem een soort buitenstaander laat voelen maar dat hij zich wel in de definitie kan vinden. Hij vertelde ook dat hij op zn werk regelmatig collega’s aanspreekt of onderbreekt als om -ismes gaat.
We hebben het gehad over de terminologie vandaag want ik heb een beetje hetzelfde gehad dat ik me jarenlang geen feminist heb willen noemen omdat ik gelijkheid voor iedereen wilde en niet die (in mijn ogen) extreme en vooral witte versie van feminisme wilde aanhangen. Om die reden heb ik heel lang gezegd dat ik een humanist ben maar sinds een paar maanden vind ik die term ook niet prettig meer omdat er een bepaalde passiviteit bij die term lijkt. Zo van “oh ja, in theorie zijn we allemaal gelijk” zonder je daadwerkelijk in te zetten voor onrecht.
Dus toen maar feminist. Hoewel @Dombo vandaag kwam aanzetten met de term equalist, die vinden we hier in huis beter bij ons passen. Zelfde idealen, andere naam. 
@Candace @anon76889665 grappig, mijn vriend viel/valt ook een beetje over de term vs de inhoud. Hij voelt zich er ook een beetje buiten staan vanwege de fem, en heeft ook het idee dat feminisme echt hoofdzakelijk over vrouwenrechten zou “moeten” gaan, en dat andere aspecten mbt gelijkheid die er ook vaak bij betrokken worden zoals racisme, maar ook bijvoorbeeld dat mannen ook gevoelig mogen zijn, ook hartstikke belangrijk zijn maar voor zijn gevoel niet onder de noemer feminisme vallen.
Hij noemde ook dat het voor hem een beetje voelt alsof al die andere aspecten vaak benadrukt worden om van het boze-mannenhatende-feminist-stereotype af te komen, maar dat hij dat de boodschap voor zijn gevoel juist minder sterk vindt maken. Zijn woorden waren in de richting van “er is nog zoveel werk te verrichten op het gebied van vrouwenrechten en het is volledig terecht om je daar boos over te maken/je voor in te zetten, waarom zou dat ‘toegankelijker’ gemaakt moeten worden door er andere dingen bij te betrekken?” Vind ik opzich wel wat inzitten, aan de andere kant is betrokkenheid van zo veel mogelijk mensen juist belangrijk, dus in hoeverre zoiets dan een principieel iets zou moeten zijn vind ik lastig. Equalisten vind ik wel een mooie!
Ik was dus gister op de womens march waar alles hierover ging.
Ja weten ze wel maar ze gingen mij wel even uitleggen hoe het allemaal werkt.
Ik vind het echt zo sneu en oneerlijk.
Ik heb voor de klas gestaan dus herken het ook wel een beetje, aangezien iedereen denkt dat tw kunnen, maar niet zo erg gelukkig.
De term intersectioneel feminisme die eerder genoemd wordt was voor mij de reden dat ik me een paar maanden geleden eindelijk feminist wilde noemen. Omdat “mainstream feminisme” idd alleen op de problemen van lichte vrouwen focuste die cis-gendered, zonder handicap en vaak middenklasse of hoger waren.
Terwijl bijv. gekleurde vrouwen tegen problemen aanlopen die anders zijn dan gekleurde mannen of lichte vrouwen omdat seksisme en racisme een overlap hebben in hun situatie. Door alleen te focussen op het feministische aspect sluit je mensen en hun problemen buiten en ontstaat er niet alleen verdeling maar krijgen deze onrechten ook geen platform en wordt er te weinig actie ondernomen.
@Kusjessoldaat @anon76889665 dank voor jullie uitleg, heel duidelijk zo! En ik ga zo ook die stories nog even terugkijken. En het er vanmiddag nog eens met mijn vriend over hebben 
Ik vind het super leuk om te lezen dat al jullie mannen zichzelf als een feminist beschouwen! Maar ik denk dan wel: spreken ze dat ook uit? Want het is juist zo belangrijk voor de beeldvorming dat mannen het ook uitspreken. Dat het duidelijk wordt dat het niet slechts om boze, mannenhatende vrouwen gaat. Ik sprak twee mannelijke collega’s vrijdag, nadat er een heel feministisch gebeuren was geweest, en die zeiden dat ze vonden dat feminisme te ver ging. Maar toen ik ze vroeg wat feminisme dan precies was volgens hun renden ze (letterlijk) lachend weg. Ik kan me niet voorstellen dat ze ‘tegen’ feminisme zouden zijn als ze precies wisten wat het inhield. Maar kreeg dus helaas geen kans om dat uit te leggen.
Ja, de mijne wel en voor een groot gedeelte al vanuit hemzelf. We hebben bijv. ook gesprekken waar ik hem dingen uitleg over microaggressies zodat hij nog beter ziet als er dingen gebeuren die niet door de beugel kunnen. Hij springt er ook wel echt direct op dan.
Ook heeft zijn werk een soort interne online nieuwwssite met commentsectie waar dingen gepost over alles wat speelt waaronder lgbtq+ initiatieven of over seksisme op de werkvloer en hij neemt regelmatig mensen persoonlijk apart als hij directe collega’s ziet reageren in de commentsectie met dingen onwetend of bekrompen of erger zijn.
Ik probeer hem op mijn beurt ook meer aanmoedigen om een ally te zijn voor zoveel mogelijk dingen op een manier die bij hem past.
Ben ik weer, maar Chimamanda Ngozi Adichie maakte hier ook een, voor mij, interessante opmerking over (gelijkaardig aan jullie conclusie):
En in het verlengde daarvan:
Ik ben nu twee dagen aan het lezen in Bad feminist maar ik erger me rot? Heel kort door de bocht zegt ze dat ze een slechte feminist is omdat ze mannen leuk vindt, omdat ze graag wil dat er thuis iemand op haar wacht en omdat ze mode leuk vindt. Sorry maar dat zijn toch precies de misvattingen die het huidige beeld van militante feministen in stand houdt?? Dat we ons van alles dat ons ‘opgelegd’ wordt moeten afkeren. Dat je okselhaar moet hebben, 40 uur per week moet werken, mannen moet haten omdat je jezelf anders geen feminist kan noemen. En dit boek is uit 2015. Kom op zeg.
Edit: huh in mijn versie staan maar twee essays ofzo? Het is echt een super kort boek? Klopt dat…
Klinkt goed, is het boek een aanrader?
Huh nee? Heb je die van Roxane Gay? Ik heb 'm niet hier liggen dus kan het niet checken, maar volgens mij waren het een stuk of 30 essays?
Nee heb al gemaild, hier klopt iets niet.
