Precies weet ik het niet meer, maar weet dat het was toen hij een opmerking maakte die ik niet fijn vond, en het was in de strekking dat ik me er heel ongemakkelijk door voelde, en er niet vanuit ging dat dat zijn doel was, maar dat hij dat effect vaker had met zijn opmerkingen. Hij leek daar best wel van te schrikken, en toen hebben we niet lang daarna een keer een gesprek erover gehad tijdens een teamavond, en bleek dus dat hij het inderdaad echt niet doorhad, en heel graag zijn gedrag wilde aanpassen.
Maar ik had dus wel het geluk dat hij ervoor open stond, ik denk dat je ook best een kans hebt dat je zo’n “je mag tegenwoordig ook niks meer” reactie krijgt, ligt denk ik heel erg aan de persoon. Ik werkte ook al wel meer dan een jaar met hem, heeft wel even geduurd voordat ik het lef bij elkaar had geraapt om er wat van te zeggen, en ik had het wel ook al zo’n beetje ingeschat dat hij er wel voor open zou staan, anders had het denk ik nog wel langer geduurd.
Overigens werk ik nu niet meer met hem, maar zijn we wel bevriend geraakt en spreek ik hem nog steeds regelmatig 
