Ik was met mannelijke collega’s aan het praten over een vrouwelijke leidinggevende waar ik niet bijzonder enthousiast over ben, en zij trouwens ook niet. Zij zeiden verschillende dingen niet per se positieve dingen over haar, maar toen ik iets zei was ik ‘jaloers’. Was daar best pissig over, maar ze snapten niet waarom. Heb uitgelegd dat ik het seksistisch vond (omdat het overkomt dat ik als vrouw per definitie over een andere vrouw een mening mag hebben omdat ik zelf een vrouw ben, als mijn mening per definitie wordt weggezet als jaloers). Zij snapten dat niet. Stel ik me aan?
Nee je stelt je zeker niet aan! Ik vind het heel goed dat je er wat van gezegd hebt! Vooral op de werkvloer komt dit zo vaak voor. Als mannen kritiek uiten zijn ze ‘eerlijk’ en ‘recht voor zijn raap’. Als een vrouw hetzelfde doet is ze ‘bitchy’ of ‘jaloers’. Dat hoef je niet te pikken dus hartstikke goed dat je er wat van zegt, hopelijk maakt het deze mannen een beetje meer bewust van al het onderhuidse seksisme in onze samenleving.
Ik hoor dit soort dingen heel vaak en ik denk dat het het meest interessant is om het te hebben over wáárom ze zoiets zegt. Het is niet perse onfeministisch om vrouwen soms dramatisch te vinden, maar dan moet je wel beseffen dat dat misschien komt door de machtsverhoudingen tussen mannen en vrouwen (‘the patriarchy!’). Het feit dat sommige vrouwen bitchy kunnen zijn en elkaar niets gunnen heeft denk ik alles te maken met het feit dat ze zo moeten opboksen tegen de mannen in deze wereld, niet dat ze bitchy zijn geboren ofzo. Dit is misschien een te diepe laag die iemand die niet met feminisme bezig is niet direct zal herkennen, maar deze gedachte helpt denk ik ook jezelf al om de mensen om je heen en hun uitspraken wat meer te nuanceren/er beter mee om te gaan. We zijn allemaal opgegroeid in deze wereld dus is het niet gek dat we soms onbewust dingen denken die ons zijn opgelegd door de sociale structuren. Dus dan ben je niet direct onfeministisch, je bent hooguit een beetje onwetend over de theorie die erachter zit
Ik las net dit artikel, heel interessant! Gaat over dat er steeds meer mannen zijn die het stoïcisme aanhangen om hun antifeministische denken te legitimeren. Bijv. net zoals Thierry ook zo’n fan is van het latijn. Daar zit dus een hele altright beweging achter van boze witte mannen. Wil haar boek denk ik ook wel lezen!
Deze werd aangeraden op de instagram van Damn Honey. Wel even de ondertiteling aanzetten als je geen Frans spreekt haha.
Ik was de aflevering van Damn Honey van afgelopen zaterdag aan het luisteren, maar ik vond het begin een beetje gek? Eén van de gasten gaf aan zichzelf niet te omschrijven als feminist want “het label feministen vind ik sektarisch en daar heb ik slechte ervaringen mee”. Ik vind zo’n omschrijving zelf best wel schadelijk, en ik dacht dat de podcast van Damn Honey er juist ook wel voor was om een toegankelijk, minder radicaal feminisme te laten zien, maar de hosts van de podcast leken het er mee eens te zijn. Terwijl ik het ook heel stom vind om een hele groep/stroming/ideologie af te schrijven omdat een paa rmensen op twitter die zichzelf er mee identificeren een keer boos zijn geworden. Weet niet of mensen hier die aflevering gehoord hebben, maar ben ik de enige die dit gek vond?
edit: bedoel hier niet mee te zeggen dat die gast meteen de podcast uit gegooid had moeten worden ofzo, maar had het wel op z’n plek gevodnen om dit statement te bevragen.
Ja ik vond dit ook best wel raar! Maar kan me ook wel voorstellen dat je als host niet meteen je gast wil aanvallen in de eerste vijf minuten. Misschien hadden ze deze instelling ook niet verwacht en wisten ze ook niet zo goed hoe ze er mee om moesten gaan?
Ik vond het überhaupt een rare aflevering. Hij duurde megalang maar ik denk dat er nog geen enkele aflevering is geweest met zo weinig informatie over feminisme.
Het was meer alle vragen over autisme beantwoord.
Wat ook heel nuttig is hoor, maar de link naar feminisme werd voor mij niet gelegd.
Helemaal met je eens. Er zaten een paar zinnen in over onderdiagnose bij vrouwen en bij mensen uit andere culturen, maar dat werd ook niet echt uitgediept.
Ja idd.
Maar mss was het wel omdat autisme zo weinig bij vrouwen gediagnosticeerd wordt dat dat al het feministische gedeelte was?
Ja
Weet niet of Toeps het zei maar die heeft weleens aanvaringen op Twitter met anti-racisten/feministen gehad.
Zie dit twitterdraadje: https://twitter.com/biancatoeps/status/1051704726834810882?s=21
Denk dat het daar vandaan komt.
Wat vinden jullie van datgene hierboven? Ik heb wel sympathie voor beide kanten. Ik vind het goed dat er mensen zijn die alles onder een vergrootglas leggen, want er is nog veel te bereiken op dit gebied. Maar aan de ene kant keren mensen zich hier wel echt tegen, terwijl je die juist aan jouw kant wil hebben toch? Dan denk ik, zijn mensen als Toeps echt je vijanden? Dan krijg je zoveel geruzie binnen de linkerflank van het politieke spectrum, terwijl er zoveel te behalen is om je wat verder op het spectrum te richten. Lastig vind ik het.
Nog een toevoeging: mensen moeten na 1 opmerking niet zo snel zich van een hele beweging afkeren. Dat vind ik ook vrij kinderachtig.
Ik begrijp de afkeer van identiteitspolitiek niet en ik word er heel naar van als bepaalde standpunten afgeschreven worden daarop - voor mij is het altijd een beetje een red flag als mensen die term gebruiken (SJW eigenlijk ook).
Het is toch logisch dat je eigen/groepsidentiteit een grote factor is in hoe je de wereld ziet? Mijn inziens boefent iedereen identiteitspolitiek, het wordt pas gevaarlijk als je denkt dat jouw identiteit meer waard is dan die van anderen ahumrechtsahum. Die hele Great Replacement angst is toch niets meer dan doorgeslagen identiteitspolitiek?
Die blog die ze in dat draadje deelt vind ik ook heel misplaatst eigenlijk en het leest echt als iets wat een Joe Rogan had kunnen zeggen, vooral met die pokemon vergelijking. Wat je ook zegt, je tegen een hele beweging keren omdat er ook minder leuke mensen deel van uitmaken is zo… stom.
Een vriend van mij had ooit voor een superhelden feestje zijn ogen zwart gemaakt onder een oogmasker (een beetje a la Nic Cage in Kick Ass) en iemand zei toen tegen hem dat dat blackface is. Daar is hij ook niet minder anti-racisme van geworden.
Bianca, in t begin bij “wat is het minst feministische dat je deze week hebt gedaan”
Nou ja, zoals ik al zei in m’n eerdere post, zij mag dat prima vinden en hoeft zich echt geen feminist te noemen als ze dat niet wil. Ik vond de redenatie en de manier waarop de hosts daarop reageerden alleen gek.
Edit (had m’n post niet afgetypt oeps); Had ook het idee dat er normaal gesproken niet zo “enthousiast” wordt gereageer in deze rubriek, maar eerder met een “nee kan echt niet inderdaad” oid.
Ik vind soms dat er door de meer ‘ervaren’ feministen te boos gereageerd wordt op vrouwen die schadelijke dingen zeggen. Uit eindelijk zijn we allemaal slachtoffer van het zelfde zieke systeem en je kan het iemand vaak niet echt kwalijk nemen vind ik. Als een vrouw bijvoorbeeld zegt dat je iets wel of niet moet doen omdat het niet aantrekkelijk is wordt ze tegenwoordig vaak van alle kanten besprongen terwijl het eigenlijk toch gewoon heel sneu is dat dit door de maatschappij zo in haar hoofd geprogrammeerd is. We zouden elkaar meer moeten helpen daarmee. (Tenzij iemand als een soort haatpastoortje toxic masculinity promoot, maar vaak merk je wel snel het verschil tussen iemand die dat doet en iemand die gewoon niet beter weet.)
(Ik zeg niet dat ik dit zelf nog nooit heb gedaan.)
ik word hier echt zo boos van
Ohhh ja ik ook. Ik vraag me ook zo sterk af of dit zou gebeuren bij bijv. een witte vrouw. Hoorde al kritiek van (volgens mij) de Zuid-Afrikaanse sportbond dat de testosteronlimieten nu alleen gelden voor middellange afstanden, waar vooral Afrikaanse vrouwen goed scoren.
Maar ik vind het 1) superonzinnig want er kunnen zoveel aangeboren redenen zijn waarom iemand beter kan sporten (lengte, allerlei andere hormonen en dingen die we nu nog niet eens begrijpen), terwijl je het directe verband eigenlijk nooit kan laten zien en 2) ik vind het echt onethisch iemand te dwingen medicijnen te slikken (die blijkbaar ook best hevige bijwerkingen kunnen hebben). Voor alle andere dingen zijn geen limieten, zolang je het maar “natuurlijk” en dus niet via doping verkregen hebt, en dan voor vrouwen met testosteron ineens wel.
Hier stond gister een interessant stuk over in de Volkskrant, https://www.volkskrant.nl/sport/sporttribunaal-atlete-met-te-veel-testosteron-mag-niet-meer-meedoen-aan-wedstrijden-experts-kritisch-over-beslissing~bf6616d4/
met wat argumenten voor en tegen dit onderscheid. Hoewel niet zozeer vanuit feministisch oogpunt. Vind niet dat Olfers (die tweede hoogleraar) echt een goed punt maakt maar wel interessant om je af te vragen op basis van welke criteria het onderscheid tussen man en vrouw gemaakt zou moeten worden (hoewel ik zou zeggen niet op basis van dit criterium).
Hoop heel erg dat Semenya dit juridisch aan gaat vechten en haar gelijk haalt.