Uit welk artikel komt dit?
Dat waar de tweet die @Jauregui quotete naar verwijst.
https://esb.nu/esb/20046594/vrouwen-in-de-economie-een-levenslange-ontmoediging
Is beetje leeswerk maar wel de moeite waard!
Oh sorry de link tussen die twee had ik nog niet gezien, thanks!!
Euhm⌠persoonlijk vind ik dit een beetje hard, want ik denk dat het gewoon niet zo makkelijk is om het aan te vragen en dat er echt moeilijk over gedaan wordt als je langer wegblijft dan dat anderen van je wensen dat je wegblijft. Heel veel mensen (man en vrouw) melden zich bijvoorbeeld ook vaak niet ziek wanneer ze dat zijn, omdat ze bang zijn dat anderen boos worden, omdat hun werk dan door iemand gedaan moet worden.
Ja, ik vind ook dat mannen gewoon dat verlof moeten aanvragen, maar ik kan me dondersgoed voorstellen dat er tegenwoordig nog moeilijk over wordt gedaan. Misschien is het over een paar jaar een minder grote stap om het aan te vragen en is dit dus geen punt meer. Het is niet alleen de schuld van de mannen, maar ook van de maatschappij op zich die zich nog te veel focust op het feit dat mannen het meeste geld moeten binnenharken.
Natuurlijk heb je daar ook gelijk in en dat ontken ik ook niet, maar ik kan me gewoon goed voorstellen dat als je niet zo sterk in je schoenen staat, je je baan hard nodig hebt (vanwege een laag inkomen of omdat je functie misschien al een tijdje op het spel staat) of bij een andere reden dat het lastig is om dat (klein beetje) langere verlof aan te vragen. Ik vind niet dat dat een man een âwatjeâ maakt.
Maar zouden we dan niet gewoon naar een verplicht verlof moeten gaan? Dat een man gewoon weg moet blijven? Geen idee hoor, maar dan heb je hier geen last van. Ik hoor graag of dat een optie zou kunnen zijn.
Ik denk dat wij er niet samen uit gaan komen en dezelfde mening gaan krijgen en ik denk dat dat prima is.
Zoals ik al zei ontken ik niet dat je gelijk hebt, maar zie ik het misschien toch anders of door een iets andere bril. Ik geef je ook gelijk met dat mannen die verantwoordelijkheid zouden moeten nemen, maar zelf heb ik gezien dat het soms lastig is om verlofdagen (ook andere soorten verlofdagen) op te nemen, zelfs als ze in het CAO staan (ja, dan kan je ook weer zeggen dat je het hogerop kan zoeken en dat is ook zo, maar de realiteit is vaak net een stukje anders, helaas).
Aan de ene kant ben ik het wel met je eens maar aan de andere kant is het best moeilijk om je zo te verzetten tegen een bedrijfscultuur als je baan je lief is.
Ik heb al zo vaak van mannen om me heen gehoord dat mannen die vaderschapsverlof aanvragen juist als pussyâs worden gezien en bijvoorbeeld ook minder snel in aanmerking komen voor promoties en dergelijke of dat ze het wel vragen en dat het dan wordt toegestaan omdat het natuurlijk moet, maar dat hun baas het maar âmoeilijk doenâ vindt.
Zeker in bepaalde branches trouwens. Een vriend van mij werkt in de bouw en daar ben je al een âhomoâ als je thee drinkt ipv koffie.
Ja maar dan wordt je maar als pussy gezien. Ook zou het geen probleem moeten zijn als je baas het als âmoeilijk doenâ ziet, het is immers een recht. Mijn mannelijke baas was de eerste die verlof durfde te nemen en daarna deed ineens iedereen het. Omdat blijkbaar iedereen het wil en niemand het durft.
Gelukkig woon ik in Duitsland waar het de gewoonste zaak van de wereld is. Hier is het fijn dat je als koppel twee maanden extra verlof krijgt als de partner óók minimaal twee maanden verlof neemt. Een super goed âdrukmiddelâ om dit te stimuleren dus. Je merkt dus echt dat als het eenmaal is, er echt niemand over klaagt. Maar die eerste stap moet je wel een keer forceren anders wordt het nooit wat.
Ik vind dit veel te makkelijk gezegd. Als jij carrière wil maken heb je wel een gunfactor van je baas en soms ook je collegaâs nodig.
*niet alleen als je carrière wil maken overigens, ook als je gewoon op een normale manier je werk wil kunnen doen.
Ik zou er ook op staan dat mijn vriend het doet hoor maar ik vind het begrijpelijk dat veel mannen het niet durven en ik vind ook dat je dit probleem serieus moet nemen en er iets aan moet doen.
Het zelfde bijvoorbeeld bij vrouwen die niet durven te vragen om een fatsoenlijke ruimte om te kolven. Dan zeg je toch ook niet âeigen schuld dat je te pussy bent om dat te vragenâ. Je moet dat soort verantwoordelijkheid helemaal niet bij werknemers willen leggen.
Maar als je iets niet eens vraagt of durft aan te kaarten dan verandert er ook niks? Ik snap wel dat sommige werkgevers hun werknemers benadelen die van dergelijke rechten gebruik willen maken, maar zoals iemand al eerder zei; is je familie niet belangrijker?
Partnerverlof is echt de kern van veel van wat er nog mis is met de gelijkheid tussen mannen en vrouwen en ik denk dat het aan alle partijen (werknemers, werkgevers en overheid) is om daar iets aan te doen.
Ja ik ben het echt wel met jullie eens, maar ik begrijp wel waarom veel mensen bang zijn. Natuurlijk is familie belangrijk maar de meeste mensen zijn wel afhankelijk van hun baan/inkomen.
Dat je niet bang bent/hoeft te zijn om op te komen voor dat recht is best een privilege en ik vind niet dat je vanuit die positie kunt oordelen over mensen die het niet durven.
Als je het verplicht maakt haal je de verantwoordelijkheid weg bij individuele werknemers.
Overigens zijn er natuurlijk allemaal mooie wetten waardoor je niet bang zou hoeven te zijn maar in de praktijk kun je als baas altijd van iemand af als je wil.
Ja je hebt zeker een punt hoor! En ik praat ook vanuit een makkelijke positie. Maar er is denk ik ook nog een onderscheid tussen: âafhankelijk van deze baanâ en âik wil graag die ene promotie maken maar als ik er twee maanden tussenuit ga krijg ik het misschien nietâ.
Nog even geen tijd om bij te lezen en schrijven, maar dit staat nu op de site van de Volkskrant: https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/vaders-willen-wel-verlof-opnemen-maar-stuiten-op-heersende-moederschapsideologie~b3c677f9/?fbclid=IwAR1YLqjVtvIqMs9IsgJcZgx8zjC7WQTHRVJraFtT3Bg6eRz2GILc9-kBvlI&utm_campaign=shared_owned&utm_medium=social&utm_source=facebook
Haha ik dacht even dat het betekende dat de Volkskrant hier meelas haha.
Overigens bedoelde ik niet per se alleen de aller zwaksten hoor. Ik denk dat vrijwel iedereen wel fucked is zonder baan. Zelfs als je snel weer wat nieuws kunt vinden hebben veel mensen denk ik wel die angst. Dat zie je ook aan de hoeveelheid kut shit die mensen pikken van hun werk/baas. Maar goed, nogmaals: jullie hebben wel gelijk. Ik ken overigens ook die mannen die dan op werk komen en zeggen âpoeh poeh ben blij dat ik weer mag werken/eindelijk rust.â
Dit vind ik echt de spijker op zijn kop! Ongelijkheid is een maatschappelijk probleem dat vraagt om een maatschappelijke oplossing. En tuurlijk kun je mensen aanspreken op hun individuele verantwoordelijkheid, maar ik vind het onrealistisch om te verwachten dat daarmee het probleem wordt opgelost.
Ik ben wel benieuwd wat jullie hier van vinden? Ikzelf ben net afgestudeerd aan een andere TU en heb de afgelopen maanden ook gesolliciteerd (ondertussen een baan), maar ik weet niet zo goed of ik dit een goede oplossing vind (vraag me ook af of het wel mag?). Ik zag het feit dat ik een vrouw ben wel als voordeel tijden het solliciteren, en veel wetenschappelijke posities in bijv. Duitsland geven ook voorrang aan vrouwelijke sollicitanten. Maar meteen alle mannen uitsluiten van solliciteren vind ik best een grote beslissing.
Ik moet voor mân werk blogs op een website plaatsen over ondernemen. Iemand anders heeft die geschreven, ik moet ze alleen juist vormgeven en online zetten. In alle artikelen word âde ondernemerâ en âde baasâ standaard als een âhijâ beschreven.
Ik heb nu stiekem alle 'hijâs door âhij of zijâ vervangen.
Haha dit is top, stil verzet <3
Wbt de TU ben ik het met @pantalones eens, vind de titel ook slecht want zo klinkt het extremer dan het is (in de zin van het gaat wel nog steeds om capaciteiten). Ben alleen een beetje bang dat doordat het zo breed uitgemeten wordt het een negatief effect heeft, ik zag op twitter al een flink aantal negatieve reacties, al is dat natuurlijk niet echt een goede weergave van de samenleving.
ik ben wel benieuwd naar de uitwerking. Er zal zeker veel negatief commentaar komen. Maar helaas op mijn faculteit (ook een technische faculteit) zijn slechts twee vrouwelijke hoogleraren. Zolang hetzelfde cv met een mannennaam hoger wordt beoordeeld dan met een vrouwennaam, is emancipatie nodig.
Ik vind het ook erg schokken dat slechts 11 procent van de vaders ouderschapsverlof opneemt. Natuurlijk zijn er arbeidsomstandigheden waar over dit recht moeilijk wordt gedaan; vooral in wat traditionelere beroepen zoals de bouw en de metaalindustrie. Maar veel werkgevers zijn echt wel progressiever op dat vlak. Mijn vader nam bijna 30 jaar geleden al ouderschapsverlof op.
Ik heb het idee dat het juist vooral op kantoren is waar de man in kwestie âonmisbaarâ is