Ik heb dit een keer of vier moeten lezen, en ook andere bronnen erbij moeten halen om te begrijpen wat hier gebeurt is, want eerst dacht ik dat een hoax was. Maar dit is echt zoooo fout. Ik denk dat hier meerdere denkfouten (vanuit mijn standpunt, natuurlijk) achter zitten.
Ten eerste: Het doorschieten van de prolife beweging. Het leven van het ongeboren kind wordt hier belangrijker gevonden dan het leven van de moeder. Alweer.
Ten tweede: Het lijkt toch ook sterk op victim blaming: "dan had de moeder het gevecht maar niet moeten âuitlokkenâ "
Ten derde: De (ik generaliseer even) Amerikaanse voorliefde voor vuurwapens: De schutter voelde zich bedreigd en had het recht om zich te verdedigen, ook met een mogelijks dodelijk vuurwapen. Ik weet niet hoe âdreigendâ de moeder was, maar volgens mij kan je je ook niet dodelijk verdedigen.
Dat zijn drie conservatieve ideeĂ«n die in sommige delen van de VS (en ook bij ons) erg populair zijn. Als je het vanuit dat standpunt bekijkt, is het misschien helemaal niet zo fout of gek. Daarom is het misschien nog belangrijker dat we blijven concepten als victim blaming blijven uitleggen. Victim blaming wordt naar mijn gevoel naar vrouwen toe nog steeds heel snel als een valabel argument gezien, vrouwen hebben heel vaak iets âuitgeloktâ of âhet aan zichzelf te dankenâ. De bekendste vbn zijn natuurlijk aanranding, verkrachting, stalking. Maar sommigen vinden dat het glazen plafond en de loonkloof ook gewoon blijven bestaan âomdat vrouwen niet zo hard willen werkenâ (vind ik ook een vorm van victim blaming). Als je dat doortrekt, dan zal een vrouw die geweld ondergaat, het ook wel zelf gezocht hebben, hoe extreem ook. Ik kan mij trouwens inbeelden dat dit voor zwarte vrouwen nog meer geldt, dankzij het beeld van de âangry black womanâ.
Bij ons is het gelukkig zo ver nog niet, maar heel wat van de toxische ideeĂ«n die aan de grondslag van deze veroordeling liggen, zijn bij ons toch ook in opmarsâŠ