Trigger warning, dit bericht gaat oa over verkrachting en victim blaming.
Trigger warning verkrachting/victim blaming
Ik had een beetje lastige discussie met mijn vriend over verkrachting. Zijn punt kwam neer op: in een situatie als bv na het uitgaan met iemand mee naar huis gaan, er is al gezoend bij uitgaan, thuis wordt niet duidelijk gezegt/gemaakt dat iemand GEEN seks wilt. De ander gaat er dan âredelijkerwijsâ vanuit dat de ander ook seks wilt, en dat gebeurd. Hij vindt dat degene die eigenlijk niet wou of spijt heeft gekregen, dan achteraf niet kan gaan claimen verkracht te zijn, omdat de ander niet kon weten dat je het niet wou. Ik zei toen dat oa lichaamstaal etc al best wel veel kan zeggen en dat daar ook bijvoorbeeld dingen uit afgeleid kunnen worden of iemand iets wil. Dus dat iemand niet woord voor woord hoeft te zeggen âik wil dit nietâ maar dat je ook aan andere dingen zou kunnen afleiden dat diegene niet wil. Maar hij leek vooral erg te zitten met dat mannen in zijn ogen dan ten onrechte verketterd kunnen worden en als verkrachter worden aangemerkt (vond ik eigenlijk echt een typisch standpunt zo voor een man. Tuurlijk is dat erg maar ik denk ook, overgrote deel van deze situaties zal terecht zijn).
En dat als je zelf zo dronken bent dat je zoiets toch doet, dat je jezelf in die situatie hebt gebracht en diegene dan niet opeens de ander als verkrachter kan aanmerken als je niet duidelijk hebt gemaakt niet te willen en achteraf spijt krijgt. Ik zei toen dat ik dat victim blaming vond.
Op dat moment triggerde het ook allemaal dingen bij mij, daar schrok hij erg van en hij voelde zich schuldig, en we hebben het nog goed over hetgeen wat het bij mij triggerde kunnen hebben. Maar ik vond het sowieso tijdens de discussie al lastig om de juiste woorden te vinden, en al helemaal toen ik emotioneel werd. Ik vroeg me af of jullie misschien helpende inzichten, verwoordingen of bronnen hebben om me in deze discussie te helpen. Ik vind het namelijk wel heel belangrijk om het met hem over deze denkbeelden te hebben.
Ik ben naar aanleiding van deze discussie ook gaan nadenken over de connotatie van de woorden verkrachting en verkrachter. Ik denk dat hier misschien wel een deel van zijn punt/het probleem ligt. Ik vind die twee woorden heel zwaar en met agressie beladen, beetje het stereotype verkrachter. Terwijl dit echt niet het enige type verkrachter is dat rondloopt. Er is ook een groot schemergebied aan gevallen, wat wel verkrachting is maar wat door bepaalde omstandigheden of het typische beeld van âverkrachterâ door andere mensen niet als verkrachting wordt aangemerkt. Dat stereotype beeld is denk ik ook wel heel schadelijk, mensen die bv andere mensen beschermen van âmaar hij zou geen vlieg kwaad doen, laat staan iemand verkrachtenâ of ouders die ook denken âpff wat claimt zij verkracht te zijn, hij is geen agressief persoon maar een normale jongenâ oid. En situaties zo gebagatelliseerd worden.
Goed, lange post, ben benieuwd naar al jullie gedachten.
