Vind dit best wel een lastige discussie omdat het maatschappelijke probleem zo dicht bij heel persoonlijke keuzes ligt die ik ook goed begrijp.
Er zijn in Nederland meer CEO’s die Peter heten dan dat er vrouwelijke CEO’s zijn. Dat is m.i. een groot en urgent probleem want in die bestuurskamers worden beslissingen genomen die ons aangaan. Ik zie niet hoe wat dat kunnen oplossen als vrouwen niet meer gaan werken. Daarmee veroordeel ik niemands individuele keuze maar wel het systeem en de cultuur. Ik kan me niet vinden in de formuleringen van Sander maar als je niet kunt aankaarten dat dit onderdeel van het probleem is komt er ook geen oplossing. Wmb te beginnen met gratis kinderopvang.
3 likes
Maar dat je even veel kunt doen in minder tijd is voor heel veel branches ook niet zo toch? Een verpleegster/verpleger die 24 ipv 40u werkt, prikt toch gewoon “minder” infusen aan? Ik kan zelf bijv niet hetzelfde aantal cliënten zien als ik minder ga werken (orthopedagoog).
Ik vond het in de (in elk geval eerste) aflevering dus erg overkomen alsof je dus slecht kiest als je voor parttime kiest.
Moest ook wel lachen om dat: ja na de studie en voor de kinderen al parttime gaan werken! Toen dacht ik: oh ik fuck het helemaal op 
- ik ben al deeltijd gaan studeren & werken omdat ik kinderen kreeg tijdens m’n studie 
! Next level 
Over die financiële onafhankelijkheid; ja ik verdien deeltijd bijna net zoveel als mijn man voltijd (24 tov 40u), alleen heeft hij ook nog een leaseauto, die tel ik dan niet mee maar is eigenlijk ook inkomen.
Misschien ben ik gewoon bevooroordeeld dat ik het niet ervaar. Ik wil bijv as jaar een dag stage gaan lopen, om nog weer een papiertje erbij te halen. En de oplossing is dan voor ons zo simpel: m’n man gaat een dag minder werken. Zodat ik dat kan doen; want ik wil dat.
Maar ik zou NOOIT voor altijd meer dan 3 dagen willen werken (nu dus tijdelijk 4 voor een half jaar). Ik wil het niet én vind het gewoon minder praktisch, dat eerste jaar telkens kolven, op netto minder slaap etc. Er weer 3-4mnd uit voor verlof. (Ja dat zijn allemaal keuzes, maar in combinatie met die keuzes, die mijn man niet kán overnemen biologisch, vind ik het dus niet praktisch).
En ik ben denk ik bevoorrecht met een vent die verzot is op schoonmaken 
? Ervaar ook 0,0 druk om te stofzuigen op m’n “vrije met kinderen”-dag.
Ik heb echt vanaf kleuter af aan 1 levensdoel gehad: kinderen en een groot gezin.
Dat wat ik het aller leukst vind, wil ik (indien mogelijk), het meeste doen netto in de week. Dat is voor mij de kinderen. Dus wil ik meer bij de kinderen zijn dan met m’n carriere. Tot de kinderen heb ik (studie + baan + bijbaan) wel altijd 50-60u gewerkt. Maar ja, toen kwam die droom uit en was het snel minder!
Als je paardrijden het allerleukste vind, en je hebt de mogelijkheid: koop een paard en doe dat het grootste deel van je tijd denk ik dan. Zodra dat paard in je stal staat: ga minder werken dagelijks rijden als je dat wilt. En dan zorg je dat je daar samen uitkomt…
Mijn man zou graag een stap in z’n carrière zetten, maar dat wordt dan naar ‘t buitenland regelmatig (voor enkele dagen). Basically betekend dat dat ik dan moet stoppen met werken (want ik werk redelijk onregelmatig). Dat wil ik niet. Dus dat gebeurd niet, niet nu. Als de kinderen groter zijn en dus bijv best een keer alleen kunnen eten oid, ja dan wel weer.
Overigens is het wel een van de redenen waarom ik vroeg kinderen wilde (als gegeven), dan hebben we “daarna” (als ze ouder zijn en dus zelfstandiger) beide nog tijd om eventueel carrière te maken als we dat willen. Ik hoop met 30/32jr klaar te zijn met biggen 
.
En, als je wel samen kiest om voor de carrière van 1 te gaan. Zoals mijn ouders kozen.
Nou, dan moet je dat op papier ook regelen. Mijn vader heeft ALLES gedeeld met de scheiding, want mijn moeder had zijn carrière mogelijk gemaakt. En hij heeft haar daarna geholpen (financieel) met een opleiding die ze wilde doen etc. Terwijl zij vreemd was gegaan, maar dat vond hij er los van staan dat ze 20jr daarvoor deze keuze samen hadden gemaakt.
Ik vind het dan ook shocking dat die ene vent met die bloemenstand zei: “nou ja dat is dan haar pakkie an.” Doeiiii 
Dan heb je imo een klap van een molen gehad.
Waarom is precies het gratis maken van kinderopvang trouwens vaak de genoemde potentiële oplossing? (Serieuze vraag, niet sarcastisch). Is de oplossing niet lonen rechttrekken zodat het niet meer uitmaakt wie er minder gaat werken om thuis te zijn? Als je beide niet wilt dat je kinderen 5 dgn elders zijn.
- volgens mij is dit verhaal veel te lang geworden en deels totaal irrelevant
. En ik weet ook eigenlijk helemaal niet of ik mezelf feministisch vind, is echt een onderbelicht thema in mijn gedachten merk ik! 
-
6 likes
Mbt het gratis maken van kinderopvang en kinderen dus vaker naar de opvang doen (als oo grote schaal beide partner fulltime gaan werken) vind ik ook dat gekeken moet worden wat het effect is op kinderen. Is dat er niet, prima! Maar moet wel onderzocht worden (en nee dat is nog niet uitgebreid gedaan in NL, al uitgezocht nav eerdere discussie hier)
Ben eerder voor lonen rechttrekken en stimuleren van parttime werken bij mannen
2 likes
Maar niet als er vervolgens de algemene toon 45min lang is dat je het wel echt verpest voor jezelf (& de rest) als je anders kiest 
Ik vraag/bespreek dit ook wel eens met m’n man. Die echt moeite moet doen bij z’n werkgever en collega’s om bijv 6wkn partner verlof te nemen (na bevalling), en beetje belachelijk gemaakt wordt dat ie nu dus een dag minder gaat werken (“maar daarna ga je wel weer terug naar 5 natuurlijk!”, “ehhh? Weet ik nog niet.”)
Ik denk dat iedereen meer vrijheid & geluk krijgt van meer gelijkheid: de vrouw, de man, de kinderen. Omdat er dan ook meer keuzevrijheid is.
Ik vind het geen geweldig voorbeeld voor kinderen als je als vrouw grotendeels afhankelijk bent van je partner:
Uiteraard niet als jij, je partner of een kind wat mankeert, dan kan ik begrijpen dat je (veel) thuis bent. Of wanneer je een opleiding doet / iets langer thuisblijft tijdens of na de zwangerschap / net bent geëmigreerd. Bij een mogelijke scheiding of mishandeling trekt je dan als vrouw toch aan het kortste eind.
1 like
Maar als je nou niet gelukkig wordt van werken en wel van 24/7 met je kinderen zijn, is het dan niet eveneens een slecht voorbeeld naar je kinderen toe om iets te doen waar je niet gelukkig van wordt?
(Of misschien heb je een compleet verkeerd beroep gekozen dan 
)
5 likes
Ik vond in het programma de vergelijking met een opstalverzekering die wel iedereen heeft voor de <0,1% kans dat je huis afbrandt heel treffend…
9 likes
Ooh niet hier maar in t programma vond ik dat wel een beetje de algemene toon.
Maar zoals ik in m’n eerste bericht gisteren al zei: misschien voel ik dat persoonlijk zo.
Ik vind dat ceo argument altijd zo kul. Een groot deel van de werknemers ambieert een functie als ceo niet. Mannen en vrouwen niet. Ik wil best carrière maken, maar hoef niet aan de top te staan. Daarnaast geloof ik dat als mensen mij niet als lopende baarmoeder, maar als potentieel talent zien, zij prima inzien dat ik (in ieder geval in mijn branche) ook met parttime werk, carrière kan maken. Er zijn zoveel kulargumenten over ambitie (bijvoorbeeld; ambitieuze mensen werken full time, ambitieuze vrouwen krijgen geen of minder kinderen etc).
11 likes
Je hebt er geen probleem mee dat grijze mannen die Peter heten voor jou besluiten? Ik zeg niet dat jij persoonlijk een bestuurskamer in moet. Wel dat vrouwen beter gerepresenteerd moeten worden.
Ik heb er wel problemen mee dat grijze mannen genaamd peter voor mij besluiten. Ik zie dat echter niet als mijn persoonlijke probleem. Ik ken mijn kwaliteiten en weet dat ik niet geschikt ben als ceo. Ik zeg enkel: het is een dom kulargument om te zeggen dat vrouwen heen ceo worden omdat ze niet fulltime werken. Vrouwen worden geen ceo vanwege allemaal idiote ideeën over wat een goede ceo een goede ceo maakt.
1 like
Jij zit daar natuurlijk wat beter in, dus ik vraag het jou haha. Maar zijn vrouwen in die landen ook gelukkiger? Dat zou best interessant zijn om tegen elkaar weg te zetten!
Ik kan me zelf namelijk echt niet voorstellen dat ik daar gelukkiger van zou worden. En vraag me af hoe vrouwen in “die landen” dat dan ervaren.
Ik heb de wijsheid ook niet in pacht, maar in mijn ideale wereld werken zowel mannen en vrouwen minder voor een hoger loon dan ze nu verdienen. Zodat beiden ruimte overhouden om benodigde zorgtaken te vervullen (en dat is niet alleen een eventueel eigen kind, maar ook je familie, je wijk en de maatschappij).
Ik weet overigens niet of dit beeld daardoor (ambitie vrouwen) beïnvloedt wordt. Ik denk dat het ook net zo goed andersom kan: ik ken mega veel vrouwen, mezelf inclusief, die in hun eerste werkjaren hun ambities hebben bijgesteld. Een van de redenen waarom ik geen ceo rol nastreef is omdat ik weet dat ik mezelf niet in tien stukken kan snijden én dan echt kies voor wat ik in dit leven het meest belangrijke vind. Had je mij vier jaar geleden gezegd dat ik dit nu zou denken had ik gelachen. Toen had ik nog de ambitie om ooit minister te worden.
Edit: Daarnaast men vergeet soms ook dat vrouwen een biologische klok hebben en ergens (hoe onfeministisch dit ook gaat klinken) een ‘taak’. Economisch gezien moeten vrouwen kinderen blijven krijgen (waarbij ik niet zegt dat elke vrouw een kind moet krijgen, maar wel zeg dat we een behoorlijk economisch probleem hebben als vrouwen massaal geen kinderen meer krijgen). Tegelijkertijd worden ze rigoureus afgestraft als niet ambitieus als ze dan ook zeggen: mijn gevoel zegt dat ik (iets) (of mijn partner) meer thuis moet zijn of dat ik ergens iets moet inleveren om al mijn rollen te kunnen blijven vervullen. Terwijl dat gevoel, als je het voelt naast gevoel ook gewoon biologie is. Je doet het als vrouwen simpelweg nooit goed.
2 likes
Zelfde liedje, in het kader van gelijkwaardigheid. Ik zou zelf nooit dat soort risico’s nemen. Ik vond het verschrikkelijk om vanwege gezondheidsredenen langere tijd afhankelijk te zijn van iemand anders. Maakt die persoon er een puinhoop van, word ik ook deels de stroom ingetrokken. Nu, nu ik weer veel kan, zou de schade zeer beperkt blijven. En ik weet ook wel dat het een luxe is dat ik weer volledig kan functioneren.
Een vroegere vriendin van mij was heel snel gestopt met werken/studeren toen ze een positieve zwangerschapstest in haar hand omdat zij fulltime thuismoeder wilde zijn. Al vanaf het begin van haar relatie had ik het gevoel dat er iets niet klopte. Ik vond dat haar vriend haar zelfs behoorlijk respectloos behandelde in het bijzijn van anderen. Steeds meer alarmbellen die gingen rinkelen bij mij, maar nee hoor het was een lieve man. En dan zit je thuis met twee kleine kinderen en zie je eindelijk die red flags ook, dan wordt het toch veel lastiger om zelf iets op te bouwen als je geen opleiding hebt afgemaakt, jaren niet hebt gewerkt, een tamelijk geïsoleerd leven leidde (dat hoeft natuurlijk niet voor anderen te gelden). Dan heb je nog wel een vangnet (zowel de staat als een handjevol vrienden en familie), maar als zij niet volledig afhankelijk was van die man, hadden die kinderen toch wel een betere start gemaakt. Ik heb toen ook vaak lopen bijspringen, vooral omdat ik haar kinderen een stabiele toekomst gunde.
Mijn eigen moeder bleef vroeger ook thuis en ik denk dat in haar geval het thuisblijven er mede toe heeft geleid dat ze er niet meer is, dus ik zou het zelf nooit doen.
En dat is het fijne van Nederland @Fishing in tegenstelling tot het verre verleden waarin je als getrouwde, Nederlandse vrouw opeens niet meer mocht werken, heb je die vrijheid nu wel.
Maar in een wereld waarin vrouwen helaas nog steeds kwetsbaarder zijn dan mannen, speel ik het liever op safe.
2 likes
Nee maar het verschil zit in deze toch in de vrouw?
Daar werken ze 5 dagen, hier 2 (of 3).
Hier wordt maatschappelijk kennelijk aangestuurd op parttime daar op fulltime.
Dus vraag ik me af: worden ze van dat verschil gelukkiger.
Dat vind ik een interessante vraag. Want als dat zo is, dan worden “wij” parttime prinsesjes misschien wel gelukkiger omdat het ons ingegeven wordt ofzo? Omdat we niet beter weten.
naja dit dus. Of er dan weer niet een groot percentage is wat daar ongelukkig mee ja.
Maar dat weet ik dus niet en zou ik interessant vinden km te lezen
Ik had zo graag gehad dat er nog meer termen waren in de Nederlandse taal dan alleen parttime en fulltime, bijvoorbeeld een term die aangeeft dat je wel parttime werkt maar dan eerder rond de 32 - 36 dan een dienstverband van 2 of 3 dagen.
2 likes
Toch gek, jouw fulltime is nog meer dan die van mij (bij ons 36 uur) maar volgens mij werkt bijna iedereen hier standaard “gewoon” 40 omdat dat “moet” in de wetenschap.
Ja ik denk dat veel mensen ook wel uit eigen beweging meer werken, maar er wordt hier toch ook wel even opgekeken als je dagelijks om half 5 al je spullen pakt (terwijl je van 9 tot half 5 dan toch 8,5 uur gewerkt hebt, of 8 zonder pauze). Ik vond wel dat in mijn lab in Zweden het echt veel normaler werd gevonden om om 4 uur naar huis te gaan. Of dat mijn begeleider daar dan, als het een keer laat was geworden (dus tot uur of 8 's avonds) er echt op stond dat ik de volgende ochtend vrij zou nemen, zie ik hier niet gebeuren haha.
1 like
Ik vraag me ook wel eens af waar het fout is gegaan dan. Want VROEGER (
) verzamelde de vrouwen zaden en de mannen gingen jagen. Vrij gelijk aandeel toch? En beide werkten
Ik wil geen kinderen en ga ook niet fulltime werken 
15 likes