Ja ik zit dat nu te kijken, maar ik zou persoonlijk ook niet de vrouw willen zijn van de man die 80u werkt haha. Ik voel me echt een bitch nu, maar ik word echt boos als mijn man overwerkt (structureel). Dan ga ik z’n laptop gewoon innemen na 17.30?
Wat ik wel heftig vond is dat ze zeiden van, als m’n kind z’n been breekt zou ik hier blijven of zouden we proberen haar hier te houden. Ik denk dat zowel mijn man als ik alles diréct zouden willen laten vallen… Ik moet er zelf echt niet aan denken dat ik met de oppas naar het ziekenhuis had gemoeten om m’n arm te laten zetten… (En of dan papa of mama gaat maakt me niet uit haha). Ik denk dat ons KDV ook niet met onze zoon naar de eerste hulp zou gaan als wij zeggen: “we komen niet” :’)?
Dat vind ik wel weer het andere uiterste… Ik blijf er dan toch bij dat je het sámen doet, en niet zo is dat als moeder ook wil werken dat er dan niemand meer gaat?
Vond dat met twee vaders ook wel verfrissend haha. Want dan is er dus inderdaad geen ‘vrouw’, wat gebeurd er dan haha. Is echt weer mijn bekrompenheid dat ik daar ook geen sec over nadenk dat dat er ook is
Ik vond het wel jammer dat ze nou niet aan die ouders vroegen / er op in gaan (aan het einde) hoe het nou komt dat die vrouw nog geen zin heeft in werken en die man dat dan niet heeft. Is dat dan echt stereotypering? Ik merkte dat bij mijn man ook. Ik kon echt UREN naar onze zoon & dochter kijken en knuffelen en de dagen konden me niet lang genoeg duren. Hij legde ze liever in de box en ging de ramen zemen :’)
Hoe kan het nou dat dat voor mannen zo anders voelt? En hoe ervaren homoseksuele stellen dat dan? misschien had ik toch sociologie ipv orthopedagogiek moeten doen hahaha