Feminisme

Ja ik zit dat nu te kijken, maar ik zou persoonlijk ook niet de vrouw willen zijn van de man die 80u werkt haha. Ik voel me echt een bitch nu, maar ik word echt boos als mijn man overwerkt (structureel). Dan ga ik z’n laptop gewoon innemen na 17.30?

Wat ik wel heftig vond is dat ze zeiden van, als m’n kind z’n been breekt zou ik hier blijven of zouden we proberen haar hier te houden. Ik denk dat zowel mijn man als ik alles diréct zouden willen laten vallen… Ik moet er zelf echt niet aan denken dat ik met de oppas naar het ziekenhuis had gemoeten om m’n arm te laten zetten… (En of dan papa of mama gaat maakt me niet uit haha). Ik denk dat ons KDV ook niet met onze zoon naar de eerste hulp zou gaan als wij zeggen: “we komen niet” :’)?
Dat vind ik wel weer het andere uiterste… Ik blijf er dan toch bij dat je het sámen doet, en niet zo is dat als moeder ook wil werken dat er dan niemand meer gaat?

Vond dat met twee vaders ook wel verfrissend haha. Want dan is er dus inderdaad geen ‘vrouw’, wat gebeurd er dan haha. Is echt weer mijn bekrompenheid dat ik daar ook geen sec over nadenk dat dat er ook is :cold_face:

Ik vond het wel jammer dat ze nou niet aan die ouders vroegen / er op in gaan (aan het einde) hoe het nou komt dat die vrouw nog geen zin heeft in werken en die man dat dan niet heeft. Is dat dan echt stereotypering? Ik merkte dat bij mijn man ook. Ik kon echt UREN naar onze zoon & dochter kijken en knuffelen en de dagen konden me niet lang genoeg duren. Hij legde ze liever in de box en ging de ramen zemen :’)
Hoe kan het nou dat dat voor mannen zo anders voelt? En hoe ervaren homoseksuele stellen dat dan? misschien had ik toch sociologie ipv orthopedagogiek moeten doen hahaha

Ingaande op het laatste “hoe kan het dat dat voor mannen zo anders voelt”, ik herken dat dus helemaal niet in mijn omgeving. Mijn man, broers, schoonbroers, maar ook veel vrienden vinden het juist leuk om echt quality time met de kinderen te hebben. Echt spelen, gezellig kletsen en samen eten. Denk dat het afhangt van wat je als persoon wilt en wat voorkomt in je omgeving ipv alleen stereotypering.

3 likes

Ja ik zie dat bij mij (m’n man ook vooral) dus ook. Maar in deze serie komt dat toch niet echt naar voren?
Vraag me af of ze dan een eenzijdig beeld schetsen of dat mijn omgeving eenzijdig is zeg maar.

Edit: ik zie dus dat mijn man dus een dag vrij wil om bij kinderen te zijn - als eerste in z’n bedrijf. En als enige die 5wkn neemt etc.
Maar dus niet dat eeuwige knuffel en Staren naar heeft haha

1 like

Ik ben dus juist ‘de man’ in dit verhaal, voel me soms echt een mislukte vrouw. Heb noooooit echt dat oermoedergevoel (weet even geen beter woord) gehad voor mijn kind en herken meer dat ongeduldige van veel mannen. Kon ook niet wachten om weer aan het werk te gaan en ik denk ook niet dat ik voor een tweede keer dat kinderavontuur wil aangaan omdat je zoveel vrijheid inlevert.

Edit: daarop inhakend. Mijn ex en ik zijn uit elkaar en ons kind woont het grootste gedeelte van de tijd bij zijn vader. Daar krijgen mensen echt een error van, ze gaan er zo vanzelfsprekend vanuit dat ik als moeder ons kind het meeste heeft

9 likes

Oh ik hoop niet dat ik je een slecht gevoel heb gegeven oid. Want ik zie mijn man als geweldige ouder, maar hij geniet van andere dingen en op een andere manier van onze kinderen! :slight_smile:

Maar ik ben dus benieuwd hoe die “algemene tendens” is, dat vrouwen anders lijken (?) te reageren op een baby. En dan “in het algemeen”, want er zijn altijd uitzonderingen etc natuurlijk.

Vind sowieso de rol van vaders heel interessant. In mijn opleiding was er gewoon een compleet vak voor de rol van de vader in opgroeien & opvoeden en hoe deze van moeder verschilt etc.

Nee hoor, zeker niet! Maar ik denk wel eens waar het dan vandaan komt dat ik niet zo stereotype moeder ben (geweest) met m’n kind haha. Testosteronleveltje ofzo? :stuck_out_tongue:

Bij ons kwam het misschien ook dat mijn destijds vriend heel dichtbij werkte en dus ook automatisch meer zorgtaken voor ons kind op zich nam dan ik omdat ik verderop werkte. Maar ook tijdens mijn verlof ging ik liever liggen netflixen als de baby sliep dan dat ik naar hem ging staren hahaha

3 likes

Ik heb ook best wat mannen zich negatief horen uitspreken dat ze tegenwoordig niet na 2 dagen alweer aan de bak hoefden na de geboorte van hun kind. Ik vind dat zo raar, alsof ze zich nauwelijks verbonden voelden met hun vrouw en kind.

Over de twee vaders: superleuke video’s zitten zij in, door de moeder van hun kind gefilmd. Gaat over hun ouderschap met zijn drieën, echt cool vind ik!

4 likes

Ik zat dit te kijken, en eigenlijk vind ik dat hele ‘Karen’ gebeuren ook best wel seksistisch? Iedere vrouw met een mening over dat iets wat iemand doet niet ok is, is gelijk een ‘Karen’. Deze vrouw had gewoon legitieme reden om deze gast af te zeiken, maar omdat hij dan telkens ‘Karen’ naar haar schreeuwt is iedereen het maar met hem eens en gaat het viral? Ligt het nou aan mij of is dit eigenlijk gewoon vet seksistisch en problematisch eigenlijk? :sweat_smile: Nu noem ik zelf ook weleens mensen ’ Karens’ , en heb ik ook vaak om de memes kunnen lachen, helemaal omdat ik in de detailhandel werk haha, maar het lijkt nu wel een soort scheldwoord te zijn geworden voor iedere vrouw die iemand wil confronteren dat iets niet ok is. Overdrijf ik of zien jullie ergens wel wat ik bedoel?

8 likes

Ik heb precies hierover een keer een achtergrond artikel van de Volkskrant van gelezen. De schrijfster betoogde hetzelfde als wat jij hier zegt.

Inderdaad wel een interessant perspectief op Karen

https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/mag-ik-je-baas-spreken-hoe-karen-het-archetype-van-de-vervelende-witte-vrouw-werd~b99c0181/

2 likes

@Wuorvgnitekram Somebody’s read your insta post… :smirk:

1 like

Mannelijke Karens noemen ze vaak Kevin of Ken. Op bijv insta pagina @karensgoingwilds plaatsen ze ook veel mannen en die noemen ze dan Kevin.

1 like

Het raarste aan deze redenering vind ik: je betaalt iemand om voor jouw kind te zorgen, dat is prima, maar als je het zelf doet is het verkeerd? Het is dus eigenlijk oké als ik voor een ander kind ga zorgen (want betaald), maar zorgen voor mijn eigen kind is niet rendabel dus niet oké.

Maar ook die hele redenering dat ze zichzelf op de eerste plek zitten. Wellicht valt het hebben van een kind vies tegen, ik heb ze niet, maar ik stel me zelf voor dat ik ouder zijn ook leuk ga vinden én er dus een scenario bestaat waarin ik mezelf op 1 zet als ik minder ga werken.

Ik heb zoveel vragen.

Ook het romantiseren van een vrouw die 18 uur op een dag werkt, met de uitspraak ‘nog zes uur werken en niet klagen he’. Alsof workaholic zijn of ploetermoeder zijn iets is dat je zou moeten najagen. Ik ploeter liever niet hoor. Prima dat zij dat wil, maar voor mezelf nah.

En to be honest. Ik heb niks tegen je kind laten opvangen, maar de opvoeding voor een groot deel laten opvangen door een net tiener af die niet eens fatsoenlijk kan koken? Vind ik wel echt een andere stap en niet echt een serieus alternatief.

7 likes

Tja het concept van ploetermoeder staat mij ook niet aan. Afwezigheid van een taboe op het 5 dagen naar de creche brengen lijkt me dan weer top :ok_hand:t2:

5 likes

Wat alsnog buitenproportioneel veel is. Als je ervan uitgaat dat een gezonde financiele verhouding 50 (vaste lasten)-30 (plezier)-20 (sparen en schulden) is (of een benadering daarvan). Slokt kinderopvang een buitenproportioneel deel van dat bedrag op in een tijd dat ook andere noodzakelijke voorzieningen (denk aan wonen) flink stijgen.

4 likes

Ik snap nu pas hoe kut het eigenlijk is dat die basisscholen hier pas na 8 uur open gaan en om 15 uur uit zijn. Wat is er anders geregeld in Frankrijk dat dat daar kan?

2 likes

Ik vind het vooral ook platgeslagen en eenzijdig. Een aflevering waarvan de research gewoon niet op orde was. In Belgie is het aantal werkende vrouwen minder dan in Nederland (ongeveer tien procent) en wordt ook nog best veel part time gewerkt (iets meer dan 40 procent). Ondanks goedkopere voorzieningen. In Frankrijk is de arbeidsparticipatie ook iets lager en wordt ook nog aardig part time gewerkt (30 procent). Nergens in de aflevering is benoemd dat in beide landen vrouwen minder werken dan in Nederland. Het verschil is klein, maar wel noemenswaardig. Beide landen hebben Europees gezien een hoog deeltijdpercentage. Het enige écht sterke voorbeeld in deze aflevering was Finland. Maar die hebben dan weer zo’n veel sterker sociaal vangnet dat het amper vergelijkbaar is. Want: met 5 maanden langer betaald verlof zou je na je verlog nog 1.5 jaar lang 28 uur kunnen werken. Als je beseft dat je partner dan ook nog eens 5 maanden heeft…

@tessel volgens mij hebben de fransen betere voor en naschoolse opvang voorzieningen en is de schooldag iets langer, maar die wordt gecompenseerd met het aantal vrije dagen. Naar mijn weten maken we in Nederland juist relatief lange lesdagen.

1 like

In Frankrijk duurt de schooldag langer daarentegen is de woensdag volledig vrij en inderdaad de zomervakantie langer dan bij ons. Maar in Frankrijk is het heel normaal om andere vrouwen op je kinderen te laten passen en ook in de zomer gaan kinderen gebruikelijk op kamp.

3 likes

Ja hoe heb ik dat kunnen vergeten inderdaad :sweat_smile: geef mijn kind dan maar sardinemousse en schapenkaas tussen de middag.

1 like

Sardinemousse en schapenkaas en al die Fransje kindjes die het heerlijk zonder nukken oppeuzelen.

1 like