24 likes
Een stap in de goede richting! Mag ook wel na 11 jaar.
Er komt hier zometeen een monteur iets in huis repareren en ik heb zelf al best veel gedaan om het probleem zelf op te lossen en dit is in het verleden ook wel gelukt, maar nu dus even niet. Maar ik heb dan helemaal het gevoel dat ik de schijn tegen heb ofzo en moet âbewijzenâ dat ik niet atechnisch ben en zelf heb nagedacht voordat ik belde. + ik ben alleen thuis dus denk ook nog van ik hoop dat het veilig is. Zijn ook weer vooroordelen van mijn kant natuurlijk, dus gewoon een beetje een irritante situatie van beide kanten. Al vind ik het voor nu het meest irritant dat ie veel te laat is haha. Wilde ik even kwijt tijdens het wachten.
Ik belde net mn vader of hij via zijn werk een overall voor me kon regelen. Zijn eerste reactie: âJa ze hebben er geen met bloemetjesprint he?!â Fuck off.
3 likes
Jup. Op de dag van uitzenden, dus heb het niet meer scherp, maar ik vond t niet echt interessant. Het heeft geen zin om de nieuwe generatie te gaan vragen hoe zij het willen. Immers: die grote dromen hebben we allemaal gehad. Maar zolang als dat 5 weken partnerverlof, waarvan 30% zelf betaald het meest ambitieuze is dat we voor elkaar krijgen hoeven we echt geen grootschalige verandering te verwachten in de nieuwe generatie.
Wat vond jij?
Ik miste overigens ook het wel mogelijke sterke resumĂ© en antwoord op de vraag. Een serieus pleidooi om hier nou eindelijk eens een minder individuele kwestie van te maken. Vind het ook erg jammer dat er geen seconde is ingegaan op wat vrouwen wĂ©l doen als ze niet âwerkenâ. De enkele voorbeelden die gegeven werden waren moeders die enkel thuisgezeten hebben om te zorgen, maar er gebeurt zoveel meer. Medeopvoeding (oppas, maar ook een luisterend oor aan een andere ouder), aantrekkelijke leefomgeving (sociale controle, organisatie van de buurtdag, overeind houden van de bibliotheek), mantelzorg, participatie draait voor een belangrijk deel op de beschikbaarheid van vrijwilligers. Mensen die dus zogenaamd niet werken. (En werk wat in sommige gevallen ooit werk was, maar inmiddels is wegbezuinigd en voor gratis wordt gedaan).
8 likes
Ik ben even in de war van deze reactie van je vader. Wat heeft overbevolking te maken met wel of niet betalen voor de menstruatie van vrouwen? Wat is zijn mening enorm entitled ook en zonder enig besef van zijn privilege. Hij heeft toevallig geen menstruatie en weigert om mee te betalen wat 50% van de wereldbevolking ZONDER KEUZE wel heeft? Inclusief zijn moeder, vrouw en dochter. Alsof vrouwen het hem een soort van bewust aandoen dat zij vruchtbaar zijn en dus ongesteld en wij als vrouwen maar moeten kiezen om dat niet te zijn want dat bespaart hem geld en zorgt ervoor dat de wereld niet overbevolkt raakt. Even nog afgezien van zijn keuze (aanname) om wel kind(eren?) te krijgen⊠Echt heel naar dat je je zo rot voelde en niet eerlijk van hem naar jou toe hoor!
11 likes
Dit maakt me gewoon zo booooooos 
1 like
Weet je wat me ook boos maakt trouwens, dat als ik me hierover boos maak er ALTIJD mensen (mannen!!! ook vrouwen wel) zijn die dan zeggen âhee, wind je niet zo op, het is nu eenmaal een langzaam proces, het is niet andersâ, JAWEL ik wind me WEL zo op en dat zou jij ook moeten doen!!! 
11 likes
Ik vraag me soms ook af hoe erg het je eigen keuze is, door de omstandigheden. Neem onze situatie: ik ben zzpâer, man werkt in loondienst en heeft daarnaast sinds januari 2020 een eigen bedrijf. Werkten voor we kinderen hadden allebei veel, vonden we leuk, haalden we energie uit en mochten niet klagen qua inkomsten. Het was geen 50-50 qua verdeling, mijn man verdiende meer omdat hij vanaf zn 17e werkt en is doorgegroeid en ik na mn studie pas serieuze uren en omzetten ben gaan maken (en laat ben gaan studeren door omstandigheden). Maar dat was prima zo.
Toen kwam er een baby. Ik heb altijd gezegd dat ik dan minder wilde gaan werken. Maar bij mijn man zeiden ze gewoon (terwijl zijn baas bv al 6,5 werkdag betaald geboorteverlof had voor partners toen het er nog 2 waren?) jouw functie kan niet in minder dan fulltime dus je gaat dan naar een andere functie. Je hebt dan geen leidinggevende functie meer dus je salaris valt dan ook verder terug dan alleen het stik dat je minder gaat werken. Dan wordt je dus als stel best wel voor het blok gezet. Dan zou hij dus (onbetaald) ouderschapsverlof in moeten zetten, zodat ze hem niet in een andere functieschaal kunnen zetten. Maar wat dan als dat op is? En wat een bullshit is dat eigenlijk, hoezo kan die leidinggevende functie niet door 2 personen worden gedeeld? Het is geen hogere wiskundefunctie maar de aansturing van een groep en in de gaten houden wat er speelt etc.
Maar dan begin je dus al megascheef, want als hij minder gaat werken kost ons dat dus meer geld (wij gingen er dan ook niet op vooruit in bv opvangtoeslag) dan wanneer ik minder ga werken. Want in zijn sector is ouderschapsverlof volledig onbetaald.
Overigens is hij vanaf januari 1 dag in de week vrij t/m juni. Daar zet hij grotendeels dat betaalde partnerverlof voor in en wat ik dan ook bijzonder vind: hij is de eerste die dat verlof volledig in gaat zetten. En zeker niet de eerste baby daar sinds juni. Ik snap dat niet iedereen die 30% kan missen, maar door het gespreid in te zetten (mag in het eerste half jaar) valt wat je mist per maand best mee en daarnaast weet ik ook gewoon dat veel van zijn collegaâs zeggen je bent gek, ga toch niet thuis zitten. Overigens is het plan nu wel dat hij daarna wel minder gaat werken, want heeft hij zoiets van nou dan geef je me maar een andere functie. Verschil is alleen dat hij er nu een redelijk goedlopend bedrijf langs heeft en toen K. werd geboren hadden we het daar wel over, maar waren daar geen inkomsten uit. Dus het gat is anders dan 1,5 jaar geleden.
4 likes
Ben het helemaal met je eens hoor. En nou komen wij gelukkig vanuit een financiële luxe positie, waarin we het ook anders kunnen hadden doen, maar hebben om diverse redenen hiervoor gekozen (ook vanwege het oog op een verhuizing en verbouwing gaf deze keuze de meeste stabiliteit/rust en dat is door corona ook wel gebleken). Maar nog steeds is die keuze inderdaad gekleurd/niet helemaal vrij. Door hoe de maatschappij er in staat en op in is gericht.
Zelfde met er voor je eigen kinderen zijn, als ik op zaterdagavond met vriendinnen weg ging was het âoooh heb je oppas?â Uh nee papa is gewoon thuis. Mijn man kreeg dan weer te horen van sommige vrienden âooohh je zit eronder, je mag niet eens meer op zaterdagavond naar de kroeg!â. Terwijl wij het niet meer dan normaal vinden dat we allebei eens weg mogen (toen dat nog kon ghehe), zaterdagavonden samen thuis zijn en af en toe samen weg gaan. En dan regelen we oppas inderdaad, maar niet iedere week zodat hij maar naar de kroeg kan en ik ook wat kan doen? Doe even normaal. Ook zijn kind(eren). Op een gegeven moment merkte ik wel dat het erin sloop dat ik de mental load van regelen dat er iemand voor K. was op me pakte, ook op de momenten dat hij eigenlijk thuis zou zijn maar dan toch weg wilde in overleg. Maar dat is daarna vrij snel rechtgetrokken gelukkig.
Gelukkig staat hij er ook zo in hoor. De verdeling qua werk is bij ons momenteel verre van 50-50, dus ook de zorg niet helemaal. Maar op de momenten dat hij thuis is, doet hij het merendeel met K. en het huishouden is denk ik eerder 70-30, waarbij die 30 voor mij zijn. Koken doe ik dan wel meestal, maar dat vind ik gewoon leuk en is een ontspanmoment voor mij. Maar hij kan het prima dus als ik vraag of hij het kan doen, doet hij dat en zeker de afgelopen maanden dat ik het lichamelijk zwaarder had heeft hij veel gekookt. Vinden sommige van ze vrienden trouwens ook niet leuk als ik vertel hoeveel hij in het huishouden doet âssst dadelijk gaat die van ons dat ook verwachtenâ. Que?!
3 likes
Heeft iemand dat boek ââNice girls donât get the corner officeââ van Lois P. Frankel gelezen? En wordt dit perspectief ook echt aangehouden gedurende dat boek? Dit artikel kwam langs op linkedin en iets staat me echt hĂ©Ă©l erg tegen ( sws wordt het woord meisjes gebruikt ipv vrouwen) o.a. door dit:
What to do ? Meer ruimte innemen, zegt Frankel. Net zo vaak een taxi op kosten van de zaak nemen als mannelijke collegaâs doen. Van je laten horen, je visie, kennis en ervaring ventileren. Niet voortdurend koffie of thee halen voor collegaâs of lekkere dingen bakken voor op kantoor: âWe vinden mensen die andere mensen voeden niet belangrijk. Als je je bewust bent van meisjesachtig gedrag, kun je het bijsturen. Zo sla je je eigen glazen plafond aan diggelen en kom je daadwerkelijk vooruit. Stop verder onmiddellijk met je collegaâs om raad of toestemming vragen. Zeg niet voortdurend sorry. En niet, nóóit huilen op je werk.â
Oke, dus situatie is dat vrouwen zich maar weer moeten gaan aanpassen? wat is er mis met je kwetsbaarheid tonen, met sorry zeggen, om advies vragen?? en wtf is er mis met huilen op je werk??? mogen vrouwen ff???
10 likes
Hahahaha ja ik ehb dit boek en het is echt ellendig (een vriendin moest even heel snel mijn verjaardagscadeautje kopen, deze lag bij de âfeministische boekenâ en ze had niet goed opgelet, en schrok toen ze er thuis goed naar keek, maar ik heb 'm gehouden om te hate-readen)
Het gaat er echt helemaal vanuit dat gedrag en de houding van vrouwen zorgen voor hun slechtere positie, dus dat moet je aanpakken door âstop offering a limp handshakeâ en. Of bijv. âdo not get any visible tatoos or piercingsâ met als opvolgende âcoaching tipâ âIf you already have prominent tattoos or piercings, hide them during the workday If it means you have to sweat all summer in long-sleeved blouses, so be it. Itâs the price you pay for being part of this trendâ.
Er staan volgens mij ook wel dingen in die wel zinnig kunnen zien, bijv. over onderhandelen over salaris, maar over het algemeen is het helemaal niks
5 likes
Het boek van Elizabeth Warren (two income trap) gaat hier (wel in Amerikaanse context, maar de theorie geldt inmiddels voor heel veel
landen) op in. Tldr; we zijn massaal tweeverdieners geworden in de afgelopen eeuw, maar een van de nadelen hiervan is dat een groot deel van het tweede inkomen helemaal niet beschikbaar is of extra ruimte geeft. De lasten zijn meegegroeid. Vroeger kon je op Ă©Ă©n goed inkomen leven. De beschikbaarheid van het tweede inkomen heeft ervoor gezorgd dat het budget van stellen is vergroot, wat er weer voor gezorgd heeft dat de huizenprijzen gestegen zijn (want te klein aanbod op de plekken waar deze stellen graag wonen. Wat er dus voor zorgt dat eenverdieners de markt niet meer opkomen). Het is dus een soort van val. We werken meer voor hetzelfde.
8 likes
En het is, denk ik, niet alleen een probleem voor alleenstaanden maar ook voor mensen die niet kunnen werken of maar heel weinig.
Ik ben zeker voor meer ruimte en waardering etc. voor vrouwen, maar ik vind het neveneffect van tweeverdieners soms wel een beetje dubieus. Vraag me af of dat dan echt moet/nodig is.
En het kan werken als er wel een goed vangnet is aan uitkeringen/toeslagen of misschien een basisinkomen? Of als we met zân allen keuzes maken waardoor minder geld uitgeven hoeft te worden per maand.
2 likes
Enige waar ik het mee eens ben en actief aan werk. Wat een onzin verder.
Ben ook gestopt met aan collegaâs refereren als meisjes, daar erger ik me zo aan.
Kom voor jezelf op maar blijf jezelf. Zouden we er oprecht op vooruitgaan als nieuwe leidinggevenden ook allemaal hard en kil zijn? Of moeten we gewoon leidinggevenden hebben die a. zichzelf zijn en b.rekening houden met anderen?
1 like
Oh wat een rotervaring <3!
Ik zou dat je er niets van zei niet bij jezelf leggen maar ook bij de safe space die die plek je biedt.
Als je je er goed bij voelt kan je er bij diegene persoonlijk op terugkomen. Ik denk dat die dan iets zegt als ik wist niet dat je die ambities had en dan kan jij weer zeggen dat die benaming ook niet tof was en dan doe je er iig iets mee, maar enkel doen als je jezelf er goed bij voelt.
Ik snap je punt helemaal, maar op dit moment is het wel zo dat de werkvloer is ingericht op zoân manier dat mensen die âruimte innemenâ het meeste voor elkaar krijgen. In een ideale wereld hoef je niet op die manier jezelf te laten gelden, maar op dit moment is het wel zo dat het nodig is.
Maar misschien kan iemand nog beter uitleggen waarom dit zo problematisch is? Ik ben helemaal voor jezelf zijn op de werkvloer, maar ik denk dat er een mix van beiden mogelijk kan zijn (dus jezelf meer laten zien en ook jezelf zijn).
1 like
Nou, ik heb het boek gelezen en hoewel er inderdaad dingen instaan waarvan ik dacht ??? (zoals over die tattooâs), was ik het wel degelijk eens met dingen die in het boek staan. Het doel is niet: âwees net zo bot als je mannelijke collegaâsâ, maar meer: âwees er bewust van dat vrouwen in een bepaald rolpatroon worden geduwd/we zelf die rol snel aannemen, en welke gevolgen dat heeft voor hoe je collegaâs je kunnen zien en behandelen.â
Kleine dingen die het boek noemt waar vrouwen snel in vallen kunnen wel veel effect hebben hierop, zoals standaard koffie gaan halen voor iedereen, standaard notuleren, standaard de vergaderkamer opruimen als iedereen weg gaat, sorry zeggen voor dingen waar je geen sorry voor hoeft te zeggen, niet vragen om salarisverhoging of andere dingen die je zou willen, het slikken als mensen kut tegen je doen, overbodig uitleg geven voor de keuzes die je maakt etc.
7 likes
interessant! staat dit ergens beschreven/is er een artikel over dat vrouwen wel degelijk om salarisverhoging vragen maar dit niet wordt geaccepteerd?
Damn. Ik ben gek op bakken en neem vet vaak gebak dat over is mee naar kantoor. En heb heel veel ambitie. Had het nog nooit vanuit dit perspectief bekeken.
Alhoewel ik als manager sowieso vaak omschreven wordt als âde moeder gansâ van het team (met een knipoog), maar dat was voor mijn gevoel altijd een compliment. En nu denk ik ineens dat het een compliment is dat tegen mijn ambities werkt.
1 like