Feminisme

Bij ons aan de deur staat gewoon Familie Jansen-Hoekstra hoor (fictief uiteraard). Snap niet waarom die ene naam erachter het minder een eenheid zou maken.

Ik kreeg commentaar toen bleek dat ik mijn eigen naam zou houden, dat dat onhandig zou zijn met kinderen enzo. Maar je mág altijd elkaars achternaam gebruiken. Dus als ik bel naar de toekomstige school van mijn kind kan ik gewoon haar achternaam (zij heeft die van mijn man) gebruiken.
Ook zo idioot dat het onhandig zou zijn; maar ondertussen 1 op de 3 huwelijken strandt en die mensen dan ook niet meer dezelfde achternaam hebben. Het is gewoon puur patriarchaal ingegeven dat vrouwen de achternaam aan moeten nemen. Echt cringe

Oké dit was mijn spreekbeurt, zijn er nog vragen?

11 likes

Ik heb nog een vraag haha: begrijp ik het goed dat je na echtscheiding toch de naam houdt van de ex-man??
En hoe zit het met gay huwelijken: behoudt ieder dan wel zijn eigen naam? Of wie neemt daar wiens achternaam over?

@Oenkie: omdat je of een meisje bent die aan haar vader behoort en anders hoor je aan je man toe :nauseated_face:

@slurfhondje: nee na scheiding gebruik je weer je eigen naam, officieel houd je in Nederland altijd je eigen naam, op je paspoort blijft het ook staan, maar je mag die andere dus gebruiken en je kunt het wel aanvragen om ook op je stempas enzo de andere naam te laten zetten.
In een huwelijk tussen twee mensen van hetzelfde geslacht zullen ze onderling moeten overleggen wie welke naam neemt. Ik weet wel dat bij kinderen van homoseksuelen de niet-biologische ouder automatisch de achternaam doorgeeft (tenzij je dat wijzigt dus).

Edit: bij scheiding mág je overigens wel dezelfde naam blijven gebruiken

2 likes

Ik ken een aantal oudere getrouwde homostellen die allebei een dubbele naam hebben. Maar ja, dit ‘probleem’ is natuurlijk vrij nieuw :slight_smile:

Dit vind ik ook zo leip. Maarja, het is dan ook jouw naam geworden dus dan heb je er ook recht op.

1 like

Dit argument heb ik vaker van vriendinnen gehoord die hun naam veranderden. Dat als ze naar school/het kinderdagverblijf belden, ze niet steeds wilden uitleggen wie ze waren. Mijn moeder zei altijd gewoon ‘met de moeder van Bells’, dan wisten ze echt wel wie ze was hoor, zo ingewikkeld is het niet. 🤷

12 likes

Dat dit dan ook een groot probleem is?
Voordeel gecombineerde naam;
-Een gezin met dezelfde naam.

Nadeel
-Je moet alle documenten opnieuw aanvragen
-Iedereen is altijd in de war met welke naam in welke database staat (ook in ziekenhuisdossiers!)
-Als je gaat scheiden moet je het zelfde riedeltje weer door.

3 likes

Haha ja in de praktijk doe ik dat ook bij mijn dochter. Ze weten echt wel wie ik ben bij de opvang hoor.

3 likes

Ik vind het overigens ook typisch voor vrouwen om toch wat neerbuigend te doen naar vrouwen die ervoor kiezen de naam van hun partner aan te nemen. Of de argumentatie in twijfel te trekken. Mooiste is als we elke vrouw daarin eigen afwegingen laten maken.

20 likes

nou als mannen de naam van hun vrouw aannemen krijgen ze al helemaal gezeik van andere mannen, dus dit lijkt me niet een probleem exclusief voor vrouwen.

Als je die keuze niet laat vastleggen krijgt een kind wel wettelijk automatisch de achternaam van de vader in het geval van geregistreerd partnerschap of huwelijk, dus je moet er wel een actieve handeling voor doen om de standaard achternaam van de vader te wijzigen naar die van de moeder. Terwijl in theorie dat kind ook prima van een andere man zou kunnen zijn dan je eigen man, maar de wet gaat er wel automatisch van uit dat als een vrouw zwanger is haar echtgenoot de vader is.

Als er geen geregistreerd partnerschap of huwelijk is automatisch de naam van de moeder, tenzij je idd het kind laat erkennen dan krijg je de keuze.

En @grace: Weet niet hoe dat bij mannen zit, maar ik geloof je zo. Heb zelf tot nu toe alleen vrouwen onder elkaar hierover gehoord. Typisch voor vrouwen is niet de goede woordkeus, want anekdotisch bewijs. Wat ik zelf vooral merk is hoe zeurderig vrouwen doen als een andere vrouw haar naam wijzigt. Ik had hier laatst nog een gesprek over met een leidinggevende die even aan het spuien was over een collega die na haar trouwen de naam van haar man had aangenomen en of je dan geen eigen identiteit had etc. Dan denk ik toch: helemaal mee eens dat de weg vrij moet zijn voor een vrouw om haar eigen naam te houden of voor een man om de naam van de vrouw aan te nemen, maar om het nou per se als niet feministisch te zien als een andere vrouw ervoor kiest wel de naam van de man aan te nemen vind ik ook weer direct zo… lelijk. Is wellicht ook omdat ik zelf twijfel over of ik mijn eigen naam zou houden.

4 likes

Tja, ik heb dit ooit geopperd in het bijzijn van de vrienden van mijn vriend en die vonden dat het belachelijk! hoe haalde ik het in mijn hoofd!! maarja, zij waren toen ook (nog) pro-ZP dus niet per se types waar ik me aan spiegel qua maatschappelijke standpunten.

1 like

Haha love de disclaimer en het statement ook trouwens.

Ik heb overigens zelf ook mijn moeders naam. Vond dat vroeger erg cool. De verraadster heeft alleen bij trouwen een andere naam aangenomen waardoor er nu vier namen in ons gezin voorkomen en ik de enige met mijn naam ben.

5 likes

Ik snap niet zo goed waarom het nou ineens normaal is om hier over vrouwen die dit willen te zeggen dat je het gênant of stom vindt. Iedereen vindt hier dat je als vrouw altijd zelf moet kunnen kiezen, maar dan moet het wel de meest feministische optie zijn. En ja ik voel me aangesproken.

7 likes

Haha omg, dit hele achternaam verhaal was ook wel een beetje een ding bij ons… vrij aan het begin van onze relatie had ik meteen al aangeven dat ik bij trouwen mijn eigen naam zou houden en daar hebben we best wat discussies over gevoerd waarbij hij me verweet dat ik alleen maar eigenwijs was om het principe. Word bijna weer chagrijnig als ik eraan denk. Hij vond het een mooi idee als ik dezelfde achternaam zou hebben, maar toen ik voorstelde dat ie dan mijn naam zou kunnen aannemen ging ie bijna knock-out.

Uiteindelijk hebben we er goed over gepraat (en begrijpt hij min of meer mijn reden) dus we zijn tot een compromis gekomen. Ik heb mijn eigen achternaam gehouden en de zijne erachter gezet. Die gebruik ik verder nergens, maar we zijn allebei tevreden nu.

Overigens vind ik het prima als een vrouw de naam van haar man aanneemt, maar dat ik zo heb moeten ‘vechten’ voor het houden van m’n eigen achternaam en daar ook vragen over kreeg van mijn omgeving is echt absurd.

7 likes

Vooral dat in twijfel trekken en schamper doen over de keuzes die (toevallig) in lijn liggen met de huidige norm vind ik ook vrij lelijk ja.
Krijg er gatekeeping kriebels van, maar wellicht ben ik ook wel gewoon geen goede feminist maar vooral een egalitarian?

2 likes

Mij ging het erom dat ik vind dat er soms onnodig lelijk gedaan wordt over bepaalde keuzes. Staat imho los van wat je hier allemaal aanhaalt.

1 like

Als ik ga trouwen met mijn vriend, wil ik heel bewust zijn naam aannemen of heel misschien in combi met mijn eigen achternaam. Ik vind zijn achternaam mooier dan mijn eigen en het is niet dat ik opeens niet meer mezelf ben of zijn eigendom ben of minder kind van mijn ouders als ik dat doe. Ik vind het mooi als ik dezelfde achternaam heb als onze kinderen (en kiezen dus voor die van hem omdat ik die mooier vind en hij er meer waarde aan hecht dan ik). Ik begrijp als vrouwen hun eigen achternaam behouden of als de man deze ook aanneemt, maar dus ook als mensen dat niet doen en voor alles is wat te zeggen, zolang iemand maar zelf beslist!

3 likes

Ah zo, maar gaat dat er vanuit dat alles al koek en ei is dan? Want mijn interpretatie is dat het net zo goed een streven is naar gelijkheid en niet dat we daar al gearriveerd zijn.

In Duitsland krijgen kinderen automatisch de naam van de moeder! Daar waren ze allemaal suuuuper verbaast dat we die dan doorstreepten en die gekke achternaam van z’n vader opschreven. Vind het eigenlijk ook logischer haha, de naam van de moeder.

2 likes