Kan je helaas vertellen dat afkicken na 2 jaar ook niet alles is.
Ben van 20 naar 10 gram gegaan voor 8 weken en nu van 10 naar 0 gram.
Mijn emoties zijn all over the place, ben veel somber en ik heb veel last van mijn buik (beetje misselijk/weeiig gevoel).
Nog zo’n 3-4 weken te gaan en dan zou ik hier helemaal uit moeten zijn.
Wat rot!
Ik ga er vandaag mee stoppen. Ik zou na twee weken gebruik door m’n arts gebeld worden om te bespreken hoe t gaat. Dat is niet gebeurd en pas eind augustus heb ik nu een telefonische afspraak. Arts was op vakantie dus was ook top. Geen enkele andere arts wilde me blijkbaar helpen heb vijf keer gebeld en drie keer gemaild. Nu na 3 weken geen zorg te krijgen en me zo kut voelen ben ik er wel klaar mee. Ben echt teleurgesteld in de arts/afdeling en omdat er in de bijsluiter stond na een week worden bijwerkingen minder of verdwijnen en dat het dan zo kut blijft en dan de hele tijd t gebrek aan contact met zkh, voelt echt kut. En het idee was juist om nu m’n lichaam rustiger te krijgen en dat het eindelijk iets beter kon gaan maar niet dat ik dit een jaar of langer zou gebruiken… en als het wennen dan zo lang duurt en dan daarna weer het ontwennen… zie het gewoon niet zitten. Gisteren heeft m’n man boos naar de poli gebeld en zou een supervisor me bellen… is ook weer niet gebeurd. Had het graag met een arts overlegd, maar ja
—
Nou had eerder moeten klagen m’n arts belt net zowaar! Ik mag stoppen en ze schrijft wat anders voor, pregabaline. Maar even over nadenken of ik dat echt ga proberen, eerst even bijkomen.
Bizar toch dat je gewoon niet gehoord wordt. Pas als je heel boos wordt is er iets mogelijk.
Als ik je een tip mag geven, wacht nog 6 a 8 weken om alle zooi van de amitriptyline uit je lijf te laten verdwijnen. Daarna kun je schoon aan iets nieuws beginnen.
Ik zou zelf graag weer naar een arts gaan en mijn sutuatie bespreken. Maar ik weet gewoon niet waar te beginnen. Mijn eigen MDLarts heb kk geen vertrouwen in en van hem krijg ik geen doorverwijzing naar een ander.
Ja m’n arts zei 1 week vind dat zelf ook wel erg kort. Ik ga gewoon wachten tot m’n pijn weer heel erg is denk ik
En je huisarts?
Heeft je zorgverzekering ook geen zorgbemiddeling? Dat ze je een andere arts adviseren?
Goed idee! Ga ik ook eens bellen voor overleg, dankjewel!
Geen arts maar misschien is die nieuwe diëtist van Karlijn iets voor je? Persoonlijke update #3: Minder klachten en afwisselender eten
Ga ik zeker eens naar kijken!
Bij deze dietiste heb ik een aantal bijeenkomsten gevolgd over PDS, zij leek mij ook heel kundig.
https://www.dietistecarolienvreysen.be/
Mijn schoonouders hadden iets gezien over het dunbar syndroom en vertelden daar over. Heb je daar wel eens van gehoord? Deed me een beetje aan jouw klachten denken. Zou wel erg toevallig zijn maar dacht deel het toch even.
Bedankt voor het delen!
Ik herken mijzelf er een klein beetje in, maar niet geheel (de heftige buikpijn meteen na het eten heb ik bijvoorbeeld niet).
Ga eens graven in mijn dossier, want volgens mij is er al wel naar mijn aders gekeken (in 2010 al) en was alles goed.
Oh goed dat ze daar al wel naar hebben gekeken!
Is er hier iemand die ook PDS heeft en herkent dat je soms echt stekende lage rugpijn hebt als je een tijdje niet hebt gepoept? Ik had afgelopen week echt een zenuwpijn in mijn onderrug en steken in m’n lies, kon op een gegeven moment zelfs niet meer normaal lopen zonder pijn.
Toen moest ik vannacht eindelijk en er kwam echt zo’n idiote anaconda uit dat je denkt hoe kan het zo lang in je darmstelsel zitten, mijn God. Maar daarna ebte de rugpijn dus ook heel snel weg…
kan dat verband met elkaar hebben? Dat je darmen zo vol zitten dat ze tegen bepaalde zenuwen aandrukken?
Bij de dokter hoef ik niet te zijn want die zeggen gewoon ja jammer PDS.
Is er iemand uit Rotterdam die glutenvrije tips heeft op thuisbezorgd?
Ben ik weer met een nieuwe vraag. Ik heb nu sinds 2020 de diagnose coeliakie. Alles cijfers zijn op orde dus geen tekorten en ook mijn coeliakie is onder controle. Ik blijf alleen last houden van een erge vermoeidheid/uitgeput gevoel. Ook voelen mijn benen met onder andere fietsen mega zwaar/verzuurd. Ik heb dit nu al een aantal keren aangegeven bij de controle bij mijn MDL arts maar zij blijft zeggen dat er geen tekorten zijn en begon bij de laatste controle over dat het misschien mentaal is en dat misschien praten met iemand helpt. Maar in dat laatste herken ik mezelf niet echt. En verklaart denk ik ook niet de klachten in mijn benen. Ik leef sinds januari weer super gezond en loop 2 keer in de week hard en doe ook wat oefeningen voor kracht maar ook dit lijkt niet het verschil te maken. Herkent iemand met coeliakie zich hierin? En wat was eventueel voor jou de oplossing?