Ik ben vreemd gegaan.
Hij bleek me al die jaren al te controleren op social media en op mijn telefoon en zo is hij er dus achter gekomen. Hij zei op een zakelijke manier dat we geen stel meer zijn (hij heeft geen emoties behalve angst) en ben toen weer naar mn ouders gegaan.
Maar het boeide me toch niet meer. We hebben nog jaren contact gehad, wel gewoon op een vriendschappelijke manier, en dus ook op vakantie geweest, maar heb sinds hij een nieuwe vriendin heeft het contact laten verwateren omdat hij alleen maar kon blaten over hoeveel beter en kinki-er zijn nieuwe vriendin is en dat ik niet meer nodig ben.
Het grappige was dat als ik daar iets over zei, dat hij me dan vuurde met: mensen onthouden alleen de negatieve dingen en je kraakt me altijd af! Of hij zei heel droog dat ik loog en een grote fantasie had.
@Petitprince Voor zover vreemdgaan een goeie manier is 
@sweetener Na een jaar was ik het helemaal zat maar ik kon niet tot hem doordringen. Kon toen ook niet bij mijn ouders terecht omdat ze hem leuker vonden dan mij en deden alsof ik niet bestond. Dat verantwoordelijkheidsgevoel was toen helemaal weg.
