Groot gelijk, dit vind ik juist een slim idee. Op zo’n congres is wordt er toch vaak veel te veel eten aangeboden en alles wat overblijft wordt waarschijnlijk weggegooid.
Ik was laatst in een hotel en ik zag een meisje een hele stapel per stuk verpakte crackers meenemen van het ontbijtbuffet. Ik denk dat het wel 8-10 pakjes waren, dat vind ik dan weer een minder goede vorm van gierigheid 
Like your thinking.
Ik vreet mezelf altijd helemaal ziek maar het moet gewoon mee naar huis.
Ik pak bij de lunch wel standaard een sapje uit een flas en fris uit een petflesje. Die gaat mee naar huis dan.
Snelle jelles en crackers ook.
Bananen en mandarijnen ook.
Ja verdorie ik heb me zo volgevroten dat ik niks meer wil inpakken.
Heb echt van alles wat gepakt en zo’n halve kilo gerookte zalm 
En er waren ook nog desserts. Ik heb twee soorten chocoladetaart, tiramisu, cheesecake en wat kleine chocotoefjes gepakt.
Voor op marktplaats 
Moet zeggen dat ik dat ook wel eens doe, maar dan wel of voor vrienden waarvan ik weet dat ze het wel kunnen gebruiken of voor in de container die bij mijn supermarkt staat voor de lokale voedselbank. Misschien geeft hij die filters wel aan zijn ouders oid?
Semi-gierige actie van mezelf; Ik heb een online fitness programma afgesloten om een stok achter de deur te hebben om laagdrempelig het sporten weer op te pakken. Ze hebben een app/virtuagym omgeving waar je de workouts kan vinden, en die workout videos kan je dan eventueel openen in YouTube. Ik sla vervolgens die verborgen YouTube video’s op in een eigen playlist zodat ik maar 1 periode hoef te betalen en daarna nog wel de workouts kan blijven doen. 
Vind ik eigenlijk wel een goede
Ik heb een restaurant waar ik twee weken geleden was gebeld of ze nog een keer de bon voor me konden uitdraaien, ik mocht het bedrag namelijk declareren, maar was het bonnetje kwijt. Totaal bedrag was 30 euro.
Maar nu, omdat mijn meest gierige vriendin zei dat zij dit zelfs niet zou doen
0 stemmers
Nee normaal zou ik het ook niet doen, dacht gewoon dom van mezelf dat ik die bon kwijtgeraakt ben (in tegenstelling tot talloze snoeppapiertjes en andere nutteloze bonnetjes maar ok), maar gister dacht ik ineens, nee het is 30 euro, kom op, je kunt altijd even bellen.
Ik zou het zelf denk ik zien als leergeld, zodat ik in de toekomst meteen een foto maak van het bonnetje voor de declaratie. Maar vind het ook niet gek dat je wel belt voor een kopie van de bon.
Nee ik moet zeggen dat ik met ‘gierig’ mijn vriendin te kort doe hoor (maar hey, topictitel), zou haar eerder omschrijven als zuinig en zeer spaarzaam. Het type dat altijd de beste prijs ergens voor betaalt, amper iets uitgeeft, en als je samen ergens op het terras gezeten hebt kun je een tikkie verwachten (maar andersom vraagt ze daar ook om!)
Ik ben het tegenovergestelde en heb ooit eens een week bijgehouden bij elke uitgave of dat er een was die zij ook had kunnen doen (satijnen kussensloop voor een betere huid: nope) , daarom moest ik er hier aan denken!
Mensen doen soms heel moeilijk over dit soort declaraties? Snap echt niet waarom. Ik moest laatst voor een cursus naar Zwitserland en mocht mijn avondeten gewoon declareren maar collega’s ‘zouden dat echt nooit doen, je moet thuis toch ook eten?’
lol
Laatste keer dat ik in Zwitserland was mocht ik €30 aftikken voor een kleine pizza margarita en nog €10 voor een glas wijn.
Zou daar een pakje kauwgom nog declareren.
In Zwitserland nog wel 
Gebruik dat bedrag dan om je collega’s een keer te trakteren op een rondje als je zo graag gul wilt overkomen
Ja ik heb echt op de kosten gelet maar zat aan 90 euro voor 2x avond eten en 2x ontbijt. Als ik thuis blijf moet ik flink mijn best doen om dat bedrag te halen!
Wat een overdreven loyaliteit ook naar je werkgever, je bent daar voor werk toch dus ja thuis moet je ook eten maar voor niks komt de zon op.
Ja precies, snap het ook niet.
Ik werk op twee locaties, eentje in mijn woonplaats dus geen reiskosten maar ik moet ook twee dagen per week naar een andere plaats en daar ontvang ik dus gewoon elke maand kilometervergoeding voor.
Maar laatst waren er een aantal weken dat ik vaker naar die locatie in de andere plaats moest, en die extra keren heb ik gewoon gedeclareerd hoor.
Vond een collega ook raar, had ze nog nooit bij nagedacht zei ze…
Mijn auto rijdt ook niet op water?
Ik denk dat het ook wel scheelt hoe groot het bedrijf is waarvoor je werkt. Nu werk ik bij een enorm bedrijf en gaan declaraties gewoon via het it systeem, dus heb er geen problemen mee om alles te declareren. Hiervoor werkte ik bij een mini kantoor en moest je met elk bonnetje naar de baas toe lopen die het handmatig verwerkte, dat voelde toch wel anders.
Misschien vooral of het een commercieel bedrijf is dan? Ik werk ook op een klein kantoor, moet met m’n declaratie naar een persoon. Maar ik weet ook welke omzet het bedrijf draait en hoe snel ik eruit vlieg als het slecht gaat dus ja kan mij echt niet boeien dat ze 30 euro aan me kwijt zijn hoor.
Tuurlijk moet je thuis ook eten, maar dan doe je meestal toch gewoon boodschappen en kook je je ontbijt en avondmaaltijd? Nu moest je waarschijnljik buiten de deur eten (tenzij je nog meer op gaat letten en maar maaltijdsalades gaat eten op je hotelkamer ofzo), dat had je niet hoeven doen als je gewoon thuis was geweest. Echt onzin dat mensen het raar vinden om dat te declareren hoor…