Ik denk dat het ook wel scheelt hoe groot het bedrijf is waarvoor je werkt. Nu werk ik bij een enorm bedrijf en gaan declaraties gewoon via het it systeem, dus heb er geen problemen mee om alles te declareren. Hiervoor werkte ik bij een mini kantoor en moest je met elk bonnetje naar de baas toe lopen die het handmatig verwerkte, dat voelde toch wel anders.
Misschien vooral of het een commercieel bedrijf is dan? Ik werk ook op een klein kantoor, moet met m’n declaratie naar een persoon. Maar ik weet ook welke omzet het bedrijf draait en hoe snel ik eruit vlieg als het slecht gaat dus ja kan mij echt niet boeien dat ze 30 euro aan me kwijt zijn hoor.
Tuurlijk moet je thuis ook eten, maar dan doe je meestal toch gewoon boodschappen en kook je je ontbijt en avondmaaltijd? Nu moest je waarschijnljik buiten de deur eten (tenzij je nog meer op gaat letten en maar maaltijdsalades gaat eten op je hotelkamer ofzo), dat had je niet hoeven doen als je gewoon thuis was geweest. Echt onzin dat mensen het raar vinden om dat te declareren hoor…
Ik vind het meer dan normaal om declaraties in te dienen als dat mogelijk is bij je werkgever, zeker als je op zakenreis gaat. Met de vrije tijd na je werkuren kan je sowieso veel minder dan normaal spenderen hoe jij zou willen, want ja je bent in het buitenland op verzoek van je werk en daarin word je dan beperkt. Wij mochten ook altijd alles declareren, van koffie’s tot dinner, alleen geen uitbundige cocktails in bars, maargoed dat sprak voor zich!
Is het ook natuurlijk
Eindelijk weer eens een onbetwist gierige actie in dit topic
Ik krijg van mijn werkgever een budget om mijn thuiskantoor in te richten. Ik werk veel thuis maar heb een 2 kamer appartement en dus geen aparte kamer om in te werken. Ik werk in de woonkamer.
Ik heb de verf voor de muur waaraan mijn eettafel/werktafel staat gedeclareerd en ik heb zojuist een kastje besteld waarin ik werkspullen ga opbergen, maar die zeker niet misstaat in mijn woonkamer, en dit ga ik ook declareren.
Diefstal/fraude? Nee
Gierig? Ja, denk ik wel.
Ik heb een maand geleden een zak met Barbies voor m’n dochter van 4 gekregen van mijn tante. Nu wilt ze ze terug want haar dochter wil er toch nog mee spelen (10 jaar en ze heeft nog 50! Barbies). Ik ga ze teruggeven want vind het geen ruzie waard maar vind het sneu naar mijn eigen kind.
Wow, cadeaus terugvragen vind ik inderdaad wel echt heel gierig.
@Beutyschooldropout Tenzij je voor een heel klein bedrijf werkt dat het financieel erg moeilijk heeft vind ik dat helemaal niet gierig hoor, gewoon normaal.
Ik heb hetzelfde gedaan. Ik vind het niet gierig. Gewoon gebruik maken waar je recht op hebt. Alsof alleen mensen met de luxe van een aparte werkkamer van dat budget gebruik mogen maken
denk je niet dat ze ze gewoon wilt doorverkopen? want vind dit zo gierig dat ik het verdacht vind
Dit was ook mijn eerste gedachte… Ik hoop maar van niet. Heb nu op marktplaats een aantal Barbies gekocht. Heeft mijn eigen kind tenminste er ook nog een paar.
Ik vind het helemaal niet gierig. Als de optie er is, waarom er geen gebruik van maken? Uiteindelijk gebruik je het kastje toch ook gewoon?
Vind alleen de muurverf een beetje gierig haha snap wel dat als het mag je het doet hoor
Bij ons staat in de omschrijving expliciet verf benoemd dus ik vind dat dat niet meer of minder gierig dan een kastje. En idd alsof je daar alleen gebruik van zou mogen maken als je een aparte werkkamer hebt.
Ik vond dingen vooral onlogisch, wel verf of behang maar zelf een bureaustoel uitzoeken mag niet, want dat mag alleen een stoel van werk zijn. Maar verder ben ik wel blij dat werkgevers op dit soort manieren mensen wat tegemoetkomen.
Ik heb geen beschrijving gezien ooit van zoiets dus ik had dat niet verwacht zeker als ze het hier zelf benoemd he. Dan is t indd niet gierig allemaal… Tja wat moet ik zeggen haha
Haha oke dan snap ik het zeker want ik vond het ook heel apart
Ik denk eerder aan een moeder die iets te enthousiast dingen van dochter heeft weggegeven en dat de dochter van 10 toen een heel drama trapte over háár spullen die zomaar weg zijn gegeven etc etc
Bron: ik was die dochter van 10 toen m’n moeder m’n paarden had weggeven hahaha die moest ze toen ook weer gaan ophalen bij een kind van 5 oid van vrienden.
Not me, bijna 25, die nog steeds boos is op haar moeder omdat die haar favoriete trui heeft weggegeven aan een of andere collega van mijn vader die een jong kind had
Ja bij mij is het ook een hele lange lijst aan keren dat ze dat deed haha. Volgens mij waren die paarden de druppel, ze vond het ook heel gênant om ze weer terug te vragen dus daarna heeft ze het nooit meer gedaan.
Maar mijn moeder is zo’n type die iedereen altijd gelukkig wil maken. Ze belde me ook een keer op of ze m’n tv kon komen ophalen want een nicht was dramatisch gescheiden en had niks meer, en ik had ook een laptop en een iPad en woonde op kamers dus waarom had ik 3 schermen nodig in zo’n kleine ruimte dus ik kon best mijn tv weggeven vond ze haha. (Niet gedaan want alles is voor bassie hoor)