Misschien mis ik iets in de context hoor, maar wat ik zo lees is er niet zoveel aan de hand toch? Ze hadden chocola, bleken het niet lekker te vinden en maken er een ander blij mee.
Hadden ze het dan weg moeten gooien?
Misschien mis ik iets in de context hoor, maar wat ik zo lees is er niet zoveel aan de hand toch? Ze hadden chocola, bleken het niet lekker te vinden en maken er een ander blij mee.
Hadden ze het dan weg moeten gooien?
Omdat ze altijd dit doen. Halve cadeaus geven op verjaardagen, niet communiceren over betalingen tijdens etentjes waardoor wij of ik vaak alles betaal.
Mij mee vragen voor dingen waarbij ik ook altijd moet betalen.
Ze komen niet vaak naar ons want dat vinden ze te ver rijden en hebben ze geen zin in. Maar er word wel verwacht dat we altijd naar hun komen.
Ik praatte het goed omdat ik dacht dat ze in financieel zwaar weer zaten. Maar dat is kennelijk niet zo (althans vertelde ze zelf gisterenavond). Ze vroegen ons ook mee naar een weekend weg, waarbij ze niet snapte dat wij dit niet op konden hoesten. Dus het is misschien ook wel een opeen stapeling van dingen.
Want wat jij zegt klopt eigenlijk ook, normaal zou ik er ook niet boos om worden, maar omdat er zo veel dingen gebeurd zijn was dit misschien voor ons toch wel de laatste druppel. Daarnaast als iemand zo veel voor iemand heeft gedaan de afgelopen jaren en nooit iets vraagt.
En we waren echt wel dankbaar en vinden het lief maar dan als je in de deuropening staat om te vertrekken snel zegt ‘ja we hebben er al uit gegeten’… Zeg het dan meteen als je het ‘cadeau’ geeft en ik je uitgebreid bedankt.
Ik snap je frustratie helemaal! En het is sowieso niet dat ene voorval nu. Wat een aparte mensen
Ja ik vind het een heel ander verhaal als je iemand iets geeft met de boodschap: wij vonden dit niet lekker, maar misschien lusten jullie het wel, we vonden het zonde om weg te gooien. Dat zeg je dan toch meteen erbij als je het geeft.
Echt vreemd om eerst iemand een cadeau te geven en dan bij vertrek te zeggen dat het zo zit… Misschien voelden ze zich een beetje schuldig dat jij er zo positief op reageerde, dat ze toch nog jouw verwachtingen wilden managen ofzo.
Maar sowieso, als je merkt dat iemand meer irritatie oplevert dan iets anders, dan zou ik zeker niet te veel moeite steken in het contact.
Throwback naar de keer dat mijn vriend prachtige uitnodigingen heeft ontworpen en met een lasersnijder heeft gemaakt voor de bruiloft van een vriendin van mij en hij toen als bedankje een lullige sigaar uit Cuba kreeg na hun huwelijksreis. That’s it. We hadden er geen goede afspraken over gemaakt enzo, maar doe gewoon ff een leuke cadeaubon ofzo. Hij voelde zich behoorlijk gebruikt achteraf.
Ze zijn inmiddels gescheiden en ik spreek haar nooit meer. Maar sinds die keer wel gezworen dat we echt nooit meer buitenproportionele vriendendienstjes doen.
Oh ja dan is dat idd de context die het verklaart. Ik snap je, heel frustrerend. Ik zou me afvragen hoeveel energie jullie er nog in gaan steken, zij doen het in elk geval nauwelijks…
Ja, dus daarom dat ik nu ook wel even een appje eruit wil gooien anders ben ik bang dat dit door blijft gaan. Ik heb alleen geen zin in ruzie of confrontatie, maar dit was wel een beetje de laatste druppel.
Ja je hebt hier een punt, ik weet ook nog helemaal niet hoe ik het wil aanvliegen en of ik dat wel wil doen.
Ik ben redelijk passief, dus ik durf ook niet in het echt te zeggen van goh… Joh bedankt maar krijg er een beetje nare nasmaak van.
Wij gingen vroeger op bezoek bij een tante in Canada, weet nog dat ze de hele familie mee uit eten nam naar een all you can eat buffet restaurant. Voor de kids (10-16 jaar) had ze hamburgers van Burger King meegenomen omdat ze er vanuit ging dat we niet zouden mee eten. Wij lustten dat niet en toen we dus wél mee aten heeft ze de hele avond gezeurd tegen onze ouders wat voor geldverspilling het was omdat we alleen maar “goedkope” items aten zoals spaghetti en gehaktballen terwijl zij echt voor de krab, garnalen etc kwamen. Mijn ouders boden aan zelf te betalen maar toen was ze al helemaal beledigd, en ondertussen dus doorklagen. Oja en we mochten allemaal maar 1 drankje bestellen en voor de rest ijsblokjes drinken
Dit doet me denken dat ik ooit met het gierige gezin van een vriendin mee mocht op een camping vakantie in Italië. Ik was 15 en mijn oudere zussen gingen al niet meer mee op vakantie dus op deze manier kon ik gezellig met een vriendin mee. Van te voren was afgesproken dat het verblijf en reiskosten (vanzelfsprekend) door mijn ouders werd betaald en ook alle uitjes en mijn eten moest ik zelf betalen, dus met afrekenen gaf ik altijd mijn deel aan die moeder. Maar ondanks ik sowieso mijn eigen deel moest betalen, moest die vriendin en haar zussen vaak een drankje delen en werd bij bestellen al helemaal de kosten berekend en daarna mocht je ook nooit meer iets bij bestellen. Verder maakte ze elke keer met afrekenen er zo big deal van dat ik wel mijn deel betaalde. Heel ongemakkelijk.
Verder had ik ook een keer wat zonnebrand geleend en daar maakte ze ook een probleem van. Ik ben later die vakantie ook heel erg verbrand onder hun toezicht en mocht daarom ook nooit meer mee van mijn ouders
Ondertussen was die vriendin verder gelukkig niet zo dus wij trakteerde elkaar continue op ijsjes en drankjes. Één van die laatste dagen zegt die moeder dat ze ons allemaal op een ijsje trakteert. Loopt ze daarna naar mij toe van: wij hebben natuurlijk een regeling dus dat berekenen we vanavond met het eten bij het bedrag op hè. Misschien niet aanbieden om iemand mee te nemen op vakantie als het je echt 0,0 euro mag kosten.
Wow dat is echt bizar. Mijn ouders waren niet heel vermogend maar die hadden zoiets ‘de caravan betalen we toch een de auto rijdt ook sowieso’ en ijsjes enzo ook gewoon voor iedereen. Heel raar dit, lijkt me mega ongemakkelijk ook om dan mee te zijn
Ik snap ook gewoon niet HOE dat vakantie is. Ik kan in niemands portemonnee kijken maar als je geen geld (over) hebt voor vakantie ga dan niet? Of ga ergens goedkoper zitten. Dit is toch 0,0 genieten en mega stressvol?
Nee precies. Ik heb soms het idee dat gierigheid voor sommige mensen meer te maken heeft met controle dan dat ze het geld echt niet hebben? Je leest hier ook best vaak verhalen dat mensen een best wel groot probleem maken als de kosten een keer niet ‘eerlijk’ verdeeld zijn en dan over een soort verlies praten. Ik hoop zo nooit te worden.
Lekker om zo financieel een beetje te profiteren van de vriendin van je tienerdochter. Je ouders hadden groot gelijk.
De vader van een middelbare school vriendin kocht een huis in dezelfde stad als waar ik ook zou gaan studeren. Zij ging daar wonen en er waren dan nog drie kamers over, waarvan ik er ook een kon huren. De huur bleek echter best hoog en die vriendin zou er dan gratis wonen, want de huur van de kamers dekte ruimschoots de hypotheek en andere kosten. Ik mocht er toen niet gaan wonen van mijn ouders, letterlijke woorden van mijn vader ‘ik geef geen cent aan een vent die aan van de vriendinnen van zijn dochter wil verdienen’
De bedoeling was dat de andere 3 kamers voor 4 kamers in totaal gingen betalen.
Dus eigenlijk zou zij 1/3 meer betalen om haar(die vriendin met loaded pa) ‘kosten te dekken’
Nee verhuren was het punt niet. Probleem was dat ze er vrij duidelijk en open over waren dat zijn dochter dan gratis zou wonen en dat hij er daarbij ook nog op zou verdienen. En dat mochten wij dan betalen
Ja is gelukt, genoeg studenten die een kamer zochten! Ik zou het bij onbekenden ook niet zo erg vinden, maar bij vriendinnen is het een ander verhaal
Ik snap opzich wel dat je je dochter er dan ‘gratis’ laat wonen want anders hadden ze misschien een bijdrage betaalt voor een huurkamer a la 300 euro per maand ofzo. Maar om dat zo openlijk te zeggen en ook nog dat je verdient aan de huur van de vriendinnen… hmmm
Oh ik heb ooit gehospiteerd in een huis waar dit ook het geval was! Daar mocht binnen niet gerookt worden (terecht natuurlijk), behalve door de dochter van de eigenaar. Dus die andere meiden stonden dan buiten te roken, terwijl die dochter in de woonkamer zat te paffen. Was blij toen ik weer buiten stond.
Ik snap het ook wel, maar ze waren er zo open over dat het vrij schaamteloos was. Ik heb later ook nog in een studentenhuis gewoond met dezelfde constructie, maar omdat ik deze familie vooraf niet kende voelde het toch anders.
Misschien is het bij nader inzien meer een gierige actie van mezelf