In dat kader kreeg ik drie jaar terug te horen dat mijn schoonzus verloofd was. Het contact is matig, zien elkaar denk 1x per jaar. Ze liet tijdens een bezoekje het boek zien van alle plannen. Toen werd mijn man (haar broer) gevraagd of hij haar getuige wilde zijn. Nadat hij daar ja op zei, vroeg ze mij of ik dan hun wedding planner wilde zijn. Want ik kan zo goed plannen. Ik was daar toe heel vereerd mee. Maar ondertussen pandemie, ik een kind, zij een kind. En ik zie gewoon niet voor me hoe ik wedding planner en ceremoniemeester kan zijn en een kind kan entertainen. Ze willen het ook op een locatie die ver rijden is doen. Er is al een paar keer door mijn hoofd geschoten of ik zal vragen hoe of wat qua tijdlijn en plannen bij hun. Maar eerlijk, ik denk dat ik mij nu gewoon dom hou 
(uiteraard zonder geld ervoor te krijgen en waarschijnlijk moeten we zelf een overnachting daar betalen)
Ja dat vind ik ook! Van mensen die ceremoniemeester waren in mijn omgeving hoorde ik dat het erg veel werk was en op de trouwdag zelf konden ze er niet van genieten door de stress. Dus uitbesteden aan een weddingplanner en als je die niet kan betalen dan op maandagochtend in petit comité trouwen. Je ken nie alles hebbe.
Bij mij is er een hele vriendschap stuk door gelopen . Alles staat in het trouwtopic.
No way dat ik ooit nog ja zeg als iemand vraagt of ik ceremoniemeester wil zijn.
Mijn vriend ging vorig jaar naar een bruiloft van een vriend van hem (overigens niet de officiële bruiloft, ze waren al een x getrouwd voor de kerk oid maar wilden het nog eens overdoen met familie en vrienden, die waren er toen niet bij). Ong een week van te voren vroeg die vriend aan mijn vriend of hij wat wilde zeggen tijdens de bruiloft. Nou prima. Paar dagen voor de bruiloft stuurt hij de tekst toe, bleek hij degene te zijn die ze moest ‘trouwen’?
Was ie niet blij mee maar voelde zich voor t blok gezet dus wel gedaan. Op de dag zelf sprak hij van te voren de persoon die in de tekst genoemd wordt als degene die de ringen moest aangeven. Nou die bleek van niks te weten en wilde dat ook helemaal niet. Geloof dat mijn vriend dus uiteindelijk alles heeft moeten doen, echt bizar.
Die vriend voelde zich wel enigszins opgelaten achteraf maar niet zoveel als zou moeten imo 
Hoezo is dit iets gierigs? Haha ja als je het puur doet om geld te besparen, ok. Maar zij willen gewoon geen vreemde die hun trouwt, maar een goeie vriendin. Wij hebben zelf ook een vriend gevraagd die dit soort dingen (voor groepen spreken etc) leuk vindt en hij vond het superleuk dat we hem vroegen.
Ik vind het sowieso echt wonderbaarlijk om hier te lezen wat een hekel mensen aan dingen betreft bruiloften hebben haha. Een aantal van mijn vrienden vroegen zelf juist of ze iets mochten doen op de bruiloft
Man wat een drama. Snap ook echt niet hoe je dat nou als goed plan kan bedenken. Mensen zo voor het blok zetten, hoe haal je het in je hoofd.
Wij zijn getrouwd door 1 van onze beste vrienden. Hebben hem ruim een jaar van te voren gevraagd, hem er toen nog echt lang over na laten denken en tig keer gezegd dat hij nee mocht zeggen. Want het is echt niet niks om een hele ceremonie te leiden… (uiteindelijk was het de beste keuze ooit, zo persoonlijk, gevoelig maar ook grappig en precies ons liefdesverhaal dat alleen iemand zo kan vertellen die dicht bij je staat, dus wel echt een aanrader!)
Dit valt mee, ik had een keer een bruiloft waar we vooraf 4 (!) nieuwsbrieven kregen. Die ceremoniemeester nam haar taak zeer serieus en het had prima allemaal in 1 mailtje gekund. We hebben daar toen zo om gelachen en later op de bruiloft bleek dat we niet de enige waren. Hoorde constant “Oh dus jij bent die van de nieuwsbrieblven aha”
Ik snap het ook niet. Zowel de babs als ceremoniemeester voelen zich volgens mij helemaal in hun element. De ceremoniemeester van Bonnie en Nick werkt ook als productie manager in de culturele sector. En ze vindt organiseren ook heel leuk. Had ook begrepen dat ze zelfs meer wil doen dan Bonnie en Nick van haar verwachten. En de babs lijkt ook helemaal op haar plek met haar achtergrond in theater. Ze had geen betere vrienden kunnen kiezen. En Bonnie gaf ook aan dat ze nee mochten zeggen
Een vriendin van m’n vriend heeft ongevraagd een souvenir van vakantie meegenomen voor hem en nu heeft ze… een tikkie gestuurd? 
Ik kan me niet voorstellen dat ik dat ooit zou doen eigenlijk
Misschien kan die zeggen dat ze het maar terug moet brengen naar de winkel
Dit is het toppunt van gierigheid.
Meer context nodig though: wat voor souvenir?
Hahaha wat een lef. Ik zou het prulding teruggeven
Ik neem toch aan dat zij het dan in ieder geval niet als souvenir ziet? Echt heel raar haha.
Het is zo’n standaard prulletje uit de stad waar ze was dus ik kan het me lastig voorstellen 
Huh, dat maakt het nog vreemder? Hoe kom je er dan in vredesnaam bij om daarvoor een tikkie te sturen 
Stuurt ze ook een tikkie als ze een verjaardagscadeau meeneemt??
Inmiddels weet ik dat ze in alle situaties gierig is ja, haha. Ben daar zelf echt allergisch voor, zeker in vriendschappen
Ik weet eigenlijk niet eens of ik gierig de juiste omschrijving vind, ook al heeft het met geld te maken. Het is gewoon enorm merkwaardig gedrag, snap echt niet hoe je erbij komt om dat te doen
Maar de hamvraag: wat gaat je vriend doen?
Oke mag ik zijn nummer