Oh ja snap ik heel goed! Waren het wel een beetje voedzame dingen? Ik zou graag een broodje oid voor diegene betalen, maar niet chips, chocolade of bier.
1 like
Ik heb dit vorig jaar ook meegemaakt. Hij bleef maar dingen inladen en ik heb toen gezegd dat ik het niet allemaal kon betalen. Hij gooide toen zijn mandje neer, schold me uit en liep de winkel uit. Zo rot
5 likes
Ja dat gelukkig wel! Heb erop gelet dat hij geen bier had inderdaad maar hij had brood, beleg, tomaten en sap gepakt dus wat dat betreft prima. @Luzarl wow wat onbeschoft en ondankbaar!
Oh neeee wat bizar! Dat zou ik echt heel naar vinden.
Ik vind het altijd zo gek als mensen zeggen: ‘Ja ik heb hem/haar geld gegeven maar ik wil niet dat hij/zij er drank of drugs van koopt hoor!’
Maar kon dus nooit echt de vinger erop leggen waarom. Omdat je dus inderdaad zegt wat een gelijkwaardig mens wel of niet mag met het beetje geld dat hij/zij krijgt.
9 likes
Standaard antwoord wat ik mensen geef als ze zien dat ik een zwerver geld geef en ze vragen of ik niet bang ben dat hij er drugs voor gaat kopen: als hij dat met dat geld doet, dan hoop ik dat hij iig een leuke avond heeft en zn ellende even vergeet
4 likes
Vind dit wel interessant en ook een beetje een eye opener, ook via de post van @kali natuurlijk. Wat me dan wel te binnen schiet, je geeft geld om diegene verder te helpen en daarom is drugs (of andere ongezonde dingen) iets wat de ‘donateur’ dan liever niet heeft denk ik.
Ik werd ooit op het station aangesproken door een dakloze vrouw en ze was aan het huilen want ze moest naar de dokter en wist niet hoe ze er kon komen. Dus ik probeerde haar te kalmeren en gaf haar iets van €2,50/€3 (losgeld dat ik had). En ineens werd ze heel verontwaardigd want ze had €7,50 nodig. Dus ik probeerde uit te leggen dat een uurkaartje €3,50 kost en dan kon ze de bus/tram/metro pakken. En toen liep ze boos weg… Die ervaring heeft er wel voor gezorgd dat ik iets huiveriger ben met geld geven eigenlijk…
8 likes
Ik begrijp helemaal wat je bedoelt, maar aan de andere kant denk ik: wie ben ik om te bepalen wat iemand verder helpt? Alsof alle keuzes die ik maak mij verder helpen in het leven. Alleen ik heb de financiële middelen/juiste omgeving om dat zonder bemoeienis te kunnen doen. Ik kan het niet zo goed uitleggen, maar ik denk dat je dat geld niet moet geven met het idee dat je zo iemand heel erg helpt (met een ‘gezonder’, ‘veiliger’ leven). Maar eerder om die omstandigheden wat te verzachten, en ze zelf een keuze laten maken.
4 likes
Vind dit ook altijd lastig hoor, aan de ene kant denk ik ook: als je geeft, dan moet je gewoon geven, aan de andere kant heb ik ook wel mijn ideeën over wat een goede uitgave is. Ik gaf wel eens gewoon geld omdat ik ook denk van wie ben ik om te beslissen waar diegene het aan uitgeeft, tegelijkertijd weet ik ook dat rondom kerst (als mensen in het kader van naastenliefde veel vrijgeviger zijn) dat dat er vaak in resulteert dat veel daklozen een shitload aan drugs kopen en ontregelen en psychotisch worden. Een dakloze waarin ik regelmatig geld gaf, zei opeens dat hij een maand op reis ging naar Amerika. Ik denk niet dat ik iets voor een ander mag beslissen omdat ik ‘rijker’ ben, maar ik heb wel het recht een mening te hebben en te beslissen waar ik mijn geld aan uitgeef. En daarin vind ik wel bepaalde dingen beter dan andere.
Als ik vroeger iets wilde, maar ik had het geld niet (want ik was een kind) en mijn ouders waren het er niet mee eens, dan kreeg ik het ook niet. Als ze het er wel mee eens waren, dan wel. Ik vind dat dat ook wel een beetje geldt in zo’n situatie. Iemand vraagt mij om geld, er is dus sprake van enige ongelijke situatie want hij/zij wil iets van mij waar hij/zij beter van wordt en ik niet. Ik geef mijn geld, waar ik voor heb gewerkt. Ik vind het niet onredelijk dat ik dan net als mijn ouders vroeger wel voorwaarden mag stellen. Degene die betaalt, bepaalt in feite. En dan is er nog steeds sprake van een gelijkwaardig mens, maar geen gelijkwaardige positie. Vind ik.
13 likes
Ik vind het alleen stom als mensen daardoor liegen om geld te krijgen. Als iemand bijv. zegt dat hij / zij geld nodig heeft voor eten, en je geeft eten ipv geld en diegene dan boos wordt. Ik snap wel dat iemand dat probeert, omdat het waarschijnlijk beter werkt dan te zeggen dat je er drank / drugs voor gaat kopen, maar voor mij werkt dat juist averechts.
4 likes
Ben ik het aan de ene kant wel mee eens en aan de andere kant niet.
Armoede maakt dom (is niet mijn mening, zijn onderzoeken naar gedaan) in de zin van het maken van domme (korte termijn) keuzes. Ik denk dat dat een negatieve spiraal naar beneden wordt als dat niet soms wordt doorbroken door verstandiger keuzes door een ander. Ook al is dat (tijdelijk) afnemen van de keuzevrijheid. En ik vind het een heel lastige discussie, juist omdat ik autonomie zelf ook zo enorm waardeer en omdat het eigenlijk heel naar is om te zeggen over iemand dat ze niet in staat zijn goede keuzes te maken. Maar ik denk wel dat het soms zo is.
2 likes
Mijn ouders hadden daar wel zeggenschap over, en ook bij kinderen in mijn omgeving zijn bepaalde zaken uitgesloten.
5 likes
Ja, dat snap ik. Overigens mocht ik ook geen snoep kopen van mijn zakgeld (mijn ouders wilden liever niet dat ik mijn geld uitgaf aan iets dat gelijk op was en waar ik dik van werd, en liever aan iets duurzamers) dus daar zaten bij mij zeker wel restricties aan.
Maar daardoor geef ik dus vaak gewoon geen geld, door de dingen die ik heb gezien. Ik ben er niet meer overtuigd van dat er iets ‘goeds’ gebeurt met mijn geld. En dan heb ik het niet over zoiets kortzichtigs als dat ik denk dat iemand geen alcoholprobleem meer zal hebben als hij gewoon geen geld krijgt, maar wel omdat ik ook heb gezien dat zo iemand gevaarlijk voor zichzelf en anderen wordt door de drugs oid. Terwijl ik best geld had willen uitgeven aan een broodje oid.
@Eddie
Ik weet niet of dat zo werkt. Ik verbaas me regelmatig over mensen die ik zie die zeggen nauwelijks rond te komen maar wel elke keer dat ik ze zie nieuwe nepnagels hebben, wimper extensions en/of fillers. Dat zou mij dan echt het laatste lijken om geld aan uit te geven. Ik denk dat armoede door het maken van onverstandige keuzes best vaak voorkomt (al heb ik geen cijfers). En ik denk ook niet dat ‘wij’ met hetzelfde budget per se dezelfde keuzes zouden maken. Misschien een stom voorbeeld, maar in mijn studententijd had ik niet veel geld. Voor mij betekende dat dat ik festivals oversloeg waar ik graag naar toe had gewild en dat ik een paar jaar niet op vakantie ben geweest. Ik had ook studiegenoten die net zo weinig geld hadden maar extra gingen lenen omdat ze alsnog wel per se op vakantie wilden in Thailand. Ik ben echt opgegroeid met het geen geld uitgeven dat je niet hebt. Dat hebben mijn ouders erin geramd. Dit is natuurlijk anekdotisch, maar ik denk dat hier interpersoonlijk nog wel grote verschillen tussen mensen zijn.
3 likes
Dat klopt, goed punt. Ik heb het inderdaad over een klein budget en daarin prioriteiten stellen die ik niet kan volgen en daardoor schulden maken.
Mijn zusje is ook iemand die zich altijd zorgen maakt over geld, al heeft ze niet eens echt weinig voor een student. Ze klaagde dan tegen mij dat de boodschappen zo duur waren en ik kocht regelmatig boodschappen voor haar gewoon omdat ik meer heb dan zij. Ik houd de wereld van haar, maar ik was toch wel een beetje misgenoegd toen daarna bleek dat de boodschappen te duur waren, maar ze wel 4 maanden na zuid Amerika kon, daarna nog naar Israël en ook alle feestjes en festivals afging. Heb er niks van gezegd omdat ik vind dat ik inderdaad moet geven zonder voorwaarden, maar haar boodschappen betaal ik niet meer. En dat is dus eigenlijk wel omdat ik vind dat ze rare keuzes maakt met haar geld. Terwijl ze dat natuurlijk ook zelf moet weten. Is dat dan gierig vraag ik me nu af?
Ik had zojuist iets gepost maar heb het verwijderd. Om eerlijk te zijn heb ik op dit moment niet de energie om me te mengen in een discussie.
Even zodat mensen niet denken huh waar is die post…
5 likes
Een vriendin had een Tikkie van 10 euro niet betaald en ik stuurde net een reminder. Voel me nu al gierig. Weet niet waarom, maar ik heb dat gevoel zo snel? Ze deed ook echt niet moeilijk ofzo, maar ik weet gewoon hoe dit soort dingen gaan haha.
1 like
Hmm, ik snap wat je bedoelt maar ben het er niet helemaal mee eens.
Iemand vraagt of je eten wilt kopen. Geen snoep. Als iemand mij vraagt om eten te kopen en hij haalt bijv. chips en chocolade dan voel ik me bedonderd.
Eten is een eerste levensbehoefte, snoep niet. Dat maakt in mijn ogen nogal wat uit.
7 likes
Tsja, dan zien we dat anders. Ik vind dat geen voedsel
5 likes
Er is inmiddels vrij veel over gezegd maar ik wil nog even terugkomen op mijn eigen post. Ik vind het gierig van mezelf dat ik er zo in sta hoor, maar ik geef zelf niet veel geld uit aan eten dus ik had niet verwacht dat het uiteindelijk neer zou komen op 7 euro. Geen aanzienlijk bedrag, en nee ik ga er niet door failliet, maar ik had het liever van tevoren geweten. Die man heeft voor zichzelf bedacht wat hij wilde/nodig had en dat heb ik hem (hopelijk) kunnen geven dus daar ben ik blij om, maar ik geef in het vervolg liever gewoon geld zodat ik kan bepalen hoeveel ik uitgeef aan een ander.
26 likes
Dat vind ik niet zo aardig, ik sta er blijkbaar anders in. Moet toch kunnen? Hoeft toch niet om gelachen te worden?
4 likes