Gierige acties

Ik kan me alleen maar voorstellen hoe vervelend het is om dit mee te maken, en ik vind het ook heel naar voor je!

Op wat je hier schrijft wil ik wel even reageren, want deze opmerking komt op mij over alsof je vader misschien ook moeite heeft om te accepteren hoe moeilijk hij het vroeger heeft gehad. Hij weet dat als je iets nodig hebt je ervoor naar een winkel kan gaan, maw hoe je zonder hulp (liefdadigheid) je eigen boontjes kan doppen. Misschien omdat hij dat zelf heeft moeten uitzoeken en dat gelukt is en hij het desondanks ver in het leven heeft geschopt, dat hij er moeite mee heeft als problemen bij anderen makkelijk worden opgelost door anderen? Een soort calimero effect: ik had het vroeger moeilijk en heb het zelf opgelost en een ander krijgt zomaar hulp; het is niet eerlijk.

En omdat jij zijn dochter bent, dat hij het dan van jou moeilijk vindt om te accepteren dat je dat doet, vooral ook omdat je er ook geld voor zou kunnen vragen. Want dat zou hij vroeger toen hij arm was hebben gedaan en in zijn hoofd is dat dan misschien de ‘slimme’ oplossing die hii jou ook gunt, alleen uit hij dat slecht? Terwijl jij, ookal heb je altijd vreselijk hard overal voor gewerkt, niet weet hoe het is om echt arm te zijn/die ervaring niet hebt en daardoor zo anders in het leven staat.

Sorry als dit helemaal fout is, het is maar gissen, en ik wil niet de kant van je vader kiezen. Maar ik las mee en moest hier direct aan denken en misschien dat het jou helpt om zijn gedrag te tolereren als je er anders tegenaan kan kijken :woman_shrugging:

Edit: ik heb het over die kledinghangers dus

1 like

Je ouders zijn tot je 21e financieel verantwoordelijk voor je, ook al ben je met 18 officieel volwassen.

Iets anders is de financiële verantwoordelijkheid van ouders voor hun kroost. Deze stopt niet bij het 18de jaar. Artikel 395a boek 1 Burgerlijk Wetboek verplicht ook daarna te blijven bijdragen in de kosten van studie en levensonderhoud.

1 like

Ja dat is zeker jammer!! En heeft veel invloed om iemands omgeving. Ik denk dat dit hem misschien zo enorm gevormd heeft omdat het in zijn jeugd was. Geen excuus, puur als reden. Blijft natuurlijk een constante teleurstelling voor jou en vooral omdat dit niet bij iedereen levenslang invloed heeft. Maar dit denk ik. En wat iemand hierboven zei: alleen door het te accepteren wordt je niet meer teleurgesteld. Maar dat kan ik zelf met bepaalde dingen ook niet hoor! Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Maar wel hoe het werkt en misschien dat op den duur minder teleurstelling kan voelen voor hoe hij is


1 like

Ja dit is wel zo, maar ik heb nog nooit gehoord dat iemand van 19 of 20 zijn ouders succesvol heeft aangeklaagd om voor zijn studie te betalen.

(*Behalve bijv. in het geval van gescheiden ouders waarbij 1 ouder weigert aan de onderhoudsplicht te voldoen.)

4 likes

Telt bachelor en master als 1 of 2?

1 like

Ik heb er 3 jaar te lang over gedaan, maar een aanzienlijk deel van die vertraging had te maken met mijn vaders kanker, hoewel ze daarna over de vertragingen die ik toch meer zelf veroorzaakt hebt ook niet moeilijk hebben gedaan. Ze hebben al die tijd collegegeld, boeken en zorgverzekering betaald, wat ook ongeveer overeen kwam met het bedrag dat ze volgens de 1/3-1/3-1/3-berekening zouden ‘moeten’ betalen.
Scheelt wel dat mijn broertje geen opleiding heeft gedaan, als ze voor 2 kinderen dit soort bedragen hadden moeten uitgeven was het misschien allemaal wel wat strenger geworden.

1 like

Ik kreeg van m’n ouders inderdaad 4 jaar opleiding. Althans, collegegeld. Sommige boeken heb ik wel zelf gekocht. Maar een verplichte studiereis betaalden zij wel weer. Uiteindelijk opleiding 1 niet afgemaakt, en de tweede dus het overgrote deel zelf moeten betalen. Konden ze het missen? Hm, het kon wel. Ondanks dat m’n ouders het zelf ook niet breed hadden. Maar afspraak was afspraak! En natuurlijk had ik het fijn gevonden als het allemaal wel betaald was, kan soms echt jaloers zijn op mensen waarbij het lijkt dat ze alles met gemak krijgen. Dat had ik niet. Maar ik ben er ook niet slechter van geworden uiteindelijk. Voel me ook wel trots dat ik het heb gered, hoe moeilijk ik soms ook met het geld zat. Sowieso drukten mijn ouders dingen vaak niet uit in geld / meebetalen, maar vaker in handigheden. Zo is m’n vader heel technisch, dus die deed (ok en doet hehe) vaan klusjes die wij zelf niet kunnen. Moeder heeft destijds zelf de gordijnen op maat gemaakt etc. Heeft ons uiteindelijk wel ook bespaard, en zij gaven het op een manier die beter bij ze paste.

1 like

Mijn ouders betalen mijn opleiding niet direct, maar ik krijg wel elke maand bijdrage waarvan ik wel min of meer mijn opleiding betaal. Maar theoretisch gezien kan ik daarvan ook op vakantie, of mn huur betalen, of iets anders van kopen. Betalen ze dan mijn opleiding of niet?

haha nou ja voor de wetenschappelijke geldigheid van de poll dacht ik, ik vraag het even

3 likes

image
@Flamoes je hebt een dubbelganger

8 likes

Haha ja ik klikte eerst op het hartje en toen per ongeluk nog en keer en toen dus een derde keer om het weer te liken. :face_with_raised_eyebrow:

Om terug te komen op wat ik net zei:
Ik heb ook vriendinnen waarvan de ouders alles betaalden (dus studie + leefgeld met genoeg voor huur op een A-locatie in Amsterdam en nog geld om uit te gaan) maar eigenlijk stelden al die ouders echt heel veel eisen. Niet alleen de snelheid waarop werd afgestudeerd maar ook het soort studie dat werd gedaan (alleen ‘fatsoenlijke’ studies en daar vielen heel veel studies niet onder. HBO viel er per definitie niet onder), hoe vaak ze naar hun ouders moesten, etc.

Ik kan me herinneren dat een van die vriendinnen per se voor een of andere familieaangelegenheid naar huis moest komen, anders werd de kraan dicht gedraaid. Echt ‘wie betaalt, bepaalt!’

Ik houd mezelf dan altijd voor dat als ik in zo’n situatie zou zitten, ik zou besluiten het helemaal zelf te doen, maar ik weet het niet.

2 likes

Ja precies, dat kan ik me echt indenken. Daarom zeg ik altijd wel heel stoer dat ik er voor zou kiezen het zelf te doen als mijn ouders zo zouden zijn, maar ik weet niet of ik dat uit eindelijk wel echt zou doen.

1 like

Ik heb na mijn 18e alles zelf moeten dokken en heb daarom daarna 2 hbo opleidingen in deeltijd gedaan. Heb dus nooit fulltine gestudeerd en soms voelt dat echt als een gemis
 Ik kocht overigens wel mijn eerste huis op mijn 21e, dat was dan wel weer het voordeel. Maar toch; ik had een ‘echte’ studententijd wel graag mee willen maken


1 like

Argh, ik heb hersenloos gestemd en kan nu niet meer terug! Mijn studie kost heel weinig (want inkomen-afhankelijk, dus voor mij makkelijk te betalen) en dat is eigenlijk onmogelijk te vergelijken met de prijs van Nederlandse studies. In mijn land is er ook geen sprake van leningen voor studies, etc.
Ik denk eigenlijk dat mijn ouders wel graag mijn studies hadden betaald, maar dat kan ik dus niet met zekerheid zeggen.

2 likes

Anders 1e betaalde mn vader. 2e had ik een beurs


Mijn ouders hebben mijn eerste wel betaald maar deze studie bekostig ik met een erfenis. Als ik die erfenis niet had en het per maand zou moeten betalen zou ik dat echt heel lastig vinden :sweat_smile:

Ik vind dit een lastige. Bij mij hebben mijn ouders wel de studies van mij en m’n zus betaald. Allebei opleidingen in de zorg, dus ook met baangarantie. Nu hebben mijn ouders wel altijd gezegd; we betalen 1 studie. Wil je dan verder leren, moet je het zelf betalen.
Maar een vriendin van mij deed een studie zonder grote baangarantie (wat veel mensen ook wel pretstudie noemen, was iets met mode). Haar ouders hebben haar studie om die reden niet betaald. Die melden er ook bij dat als ze een normale studie had gekozen dat ze dan wellicht wel hadden geholpen.
Weet eigenlijk niet zo goed wat m’n mening hier over is.

is dit gierig van mij? Gisteren ben ik met vrienden naar een pretpark geweest. Op 1 iemand na had iedereen brood, snoep, drinken en snacks meegenomen. Normaal gesproken neemt iedereen van iedereen. Ikzelf volg sinds een tijdje een dieet en had echt alleen die dingen meegenomen die ik op een dag mag eten. Voornamelijk ook uit zelfbescherming om niet teveel te eten.
1 vriendin had niets meegenomen. Ik vroeg aan het begin van de dag: waar is je tas met eten enz? Toen zei ze: jij hebt altijd een lopend buffet bij je. Ik kan net als altijd wel van jou wat pakken en dan hoef ik alleen lunch te kopen. Ze ging er dus vanuit dat ik drinken en snacks ook voor haar wel had. Ik gaf gelijk aan dat ik niet zoveel had meegenomen ivm dieet (waar zij ook van weet). Snacks heeft zij uiteindelijk van de andere kunnen eten. Maar drinken en lunch heeft zij moeten kopen.

Eigenlijk vind ik het ook gierig dat zij helemaal niets had meegenomen. En er al vanuit gaat dat ik wel voor een weeshuis aan drinken en eten meeneem. Maar ik denk nu ook van ik had prima iets meer drinken en fruit of een ontbijtkoek extra mee kunnen nemen.

5 likes

Ik vind dit totaal niet gierig van jou! Dat iedereen iets meebrengt op een iemand na, omdat de rest toch wel heeft waarvan ze kan eten, vind ik wel gierig

42 likes

Vind dit niet gierig van jou hoor, alsof jij een wandelende supermarkt bent? Vind het aso van haar dat ze er maar vanuit gaat dat ze wel van anderen eten kan krijgen omdat die “toch altijd te veel bij zich hebben”. Waarom zou jij met andermans eten gaan sjouwen omdat zij te lui is om zelf iets mee te nemen.

14 likes