Ik voel mij op het moment heel gierig, want ik ben zondag jarig en m’n vader vraagt maar niet wat ik voor m’n verjaardag wil en daardoor zit ik een beetje te balen. Wat compleet stom is want hoezo heb ik recht op een cadeautje. Maar als ik wat van hem krijg, zijn het altijd dingen die hij mooi vind en dit is de enige keer dat ik een keer wat kan vragen wat ik echt mooi vind.
Ik was ook wel heel moraalridderig in mijn vorige post hier, maar ik geef ook bijna nooit.
En (ook meer voor in het opbiechttopic) dat is vooral omdat ik me heel kwetsbaar voel en buiten vaak bang ben en ‘die figuren’ (excuses voor de term) dan engig vind. Dit vind ik niet okee van mezelf. Ik probeer er dus altijd onopvallend onderuit te komen en op een andere manier mijn steentje bij te dragen aan de maatschappij.
Dit vind ik een mooiere gedachte haha.
Maar je krijgt elk jaar iets van hem voor je verjaardag? Dan kun je toch gewoon luchtig zeggen van, hey als je nog inspiratie nodig hebt voor mijn verjaardag… ik ben aan het sparen voor dit en dat. Bij je eigen vader kan dat toch niet verkeerd over komen? Tenzij het dus niet gebruikelijk is dat je überhaupt iets krijgt.
Naja en met die laatste alinea ben ik het dus niet eens als die persoon niet op mijn appel zit te wachten, kan hij dat gewoon zeggen. Is me hier ook wel eens gebeurd, dat die man zei: sorry maar dat zou de 10e appel zijn vandaag, laat maar zitten.
Ik ook niet hoor en dat doe ik heel bewust.
Is toch ook niet verplicht, dus hoeft echt niet in het opbiechttopic.
Ik geef ook nooit. Dat komt vooral omdat ik in de binnenstad woon en naast een supermarkt en dat ik dezelfde daklozen dus elke dag een paar keer tegenkom. Ik heb ook niet zo’n goeie ervaring met één van de mannen (1x gezegd dat hij mocht schuilen in onze portiek en toen moest ik ‘m de weken erop elke keer vragen weg te gaan omdat ie er opeens altijd stond (en ook drugs gebruikte) ook als het niet regende. Beetje het principe ‘je geeft ze een vinger en ze pakken de hele hand’) en vond dat echt niet fijn toen. Daarom durf ik ook niet zo goed wel een keer iets te geven omdat ik ze elke dag zie en bang ben wat er dan gebeurt als ik niet geef.
Ik geef ook niet elke zwerver iets. Hier in de buurt (Duitsland) wonen er ongelofelijk veel, echt tientallen, in heel nare omstandigheden. Echt in bushokjes slapen en op kranten enzo. Ik heb dus een paar ‘vaste’ mensen: een heel lieve bij de metro met wie ik altijd een praatje maak en een mevrouw bij de supermarkt. Dat vind ik wel een fijne manier
Mijn moeder doet dit bij mij en ik vind dat zo irritant. Kappen met bedelen om een cadeautje. Je moet niet gaan doen alsof t je recht is om een cadeautje te krijgen. Dat haalt voor mij het hele idee van geven weg en voelt het alsof ik gedwongen word om dingen te kopen voor haar.
In mijn omgeving vragen een paar vrij prijzige kado’s maar zelf krijg je dan iets van max 20 euro of minder. Of zelfs niks en als je dan zegt dan een stom lachje en komt nog, wat nooit komt.
Ik ga me daar rot over voelen want, motivatie om wat duurs te geven (doe ik met liefde) gaat weg als je steeds iets terug krijg wat je niet wilt en duidelijk goedkoop is. Hoort niet zo maar wordt er toch wat gierig van.
Ergste vind ik, is dat ze mij dan beschuldigen van goedkoop en gierig te zijn.
Geld hebben ze genoeg want voor zichzelf kopen ze veel en duur en scheppen ze “subtiel” over op.
Wat zeggen ze dan als argument dat ze jou gierig en goedkoop noemen?
Opmerkingen dat ik x niet moet kopen bij bepaalde winkel want te goedkoop. Had niet eens daar wat gekocht of naar gekeken. En net juist dure versie gekocht die tegenviel bij een kwaliteits winkel en advies vroeg.
Gierig genoemd worden dat als ik geld heb uitgeleend en terug krijg het niet weiger.
Opmerkingen/blikken als je ander kado geeft. Sneren in gesprekken als ik iets op andere manier doe waardoor ik geld bespaar op zelfde product.
Ik zou geen enkel van deze voorbeelden gierig noemen. Hooguit de laatste zuinig, maar meer dan dat zeker niet.
Vind ik zelf ook niet maar ben toch gevoelig voor die opmerkingen.
Vooral omdat ze zelf wel gierig doen maar ik het niet benoem.
Haahha om habbo hotel. Ik mocht (na lang zeuren en overtuigen dat het mijn tweede levensbehoefte was) elke maand met de huistelefoon bellen zodat ik HC kon worden.
Ik heb dus de laatste tijd best wat irritaties naar mijn moeder. Ze doet best gierig maar dat daardoor komt ze erg ongeïnteresseerd over. Bijvoorbeeld: Wij hebben begin dit jaar een huis gekocht waarin heel veel verbouwd moest worden. En we zijn ontzettend geholpen door (grotendeels) mijn schoonfamilie. Die hebben ons ook best wat financiele meevallers gegeven. Bijvoorbeeld geregeld dat we veel kortingen kregen met een omweg, mijn schoonvader heeft heel veel zelf gedaan zodat we dit niet uit handen hoefden te geven en we hebben ook een aantal waardevolle kadotjes gekregen zoals een nieuwe laminaatvloer door het hele huis.
Mijn moeder heeft letterlijk niets gegeven. Ze heeft zelfs maar 2 dagen geholpen. (Ze moet wel van ver komen). En ze vraagt ook amper naar de ontwikkelingen enzo. Ik had wel gedacht dat ze een kleinigheidje had gegeven of een bosje bloemen ofzo. Ik zelf ben namelijk wel zo, dat ik dan iets zoek wat leuk bij iemands huis past ofzo. Van mijn oma kreeg ik bijvoorbeeld een mooie bos boemen precies op de dag dat we voor het eerst in het huis gingen slapen. Vond ik zo leuk dat ze daar aangedacht had.
Nu voor mijn verjaardag weer: kreeg de opmerking van ja je krijgt nog wel wat. Was in juni jarig, nog niets gekregen. Terwijl ik en mijn zusjes altijd zo ons best doen om haar een mooie kado te geven. We geven ook altijd best dure kadotjes. Toen we thuis woonden bijvoorbeeld altijd 50 euro voor moederdag en 50 haar verjaardag etc. Ik nam dan het grootste gedeelte op me, omdat ik het oudste ben en mijn zusjes nog op de lagere/middelbare school zaten. En mijn zusjes doen het meestal kopen etc omdat ik vaak bij mijn vriend sliep en dan niet thuis was doordeweeks.
Ik ben dus een beetje beledigd/gekwetst maar me vriendin zei van ja het klinkt een beetje materialistisch. Maar het gaat mij meer om de moeite die je doet om iemand te verrassen.
Ben ik nou materialistisch of niet?
Nee ik snap je wel! Het gaat soms ook om de kleine attente dingen zoals een bos bloemen.
Ik heb dat zelf ook met ouders/schoonouders dat er toch wel een verschil in zit. Schoonfamilie geeft veel en klust ook veel bij ons in huis en mijn moeder is daar iets anders in, maar ik probeer het kleine van mijn moeder dan ook gewoon te waarderen.
Wel rot dat ze dingen beloofd, zoals een cadeautje en dat er dan niets komt. Zoals jij je voelt vind ik absoluut niet gierig.
@Coco Denk dat gierig niet de goede term is. Het heeft wel te maken met verwachtingen die niet worden ingelost. Dan wordt er gezegd; probeer ze los te laten maar ik kan dat zelf ook niet zo goed Je zou wel kunnen waarderen wat je wél krijgt; 2 dagen klussen is ook al heel mooi meegenomen en lief van haar.
Verder kun je haar desinteresse wel bespreken, misschien is ze zich er niet bewust van.