Wat een onzin zeg, als iemand twee keer alleen wil gaan mag dat ook. En dat vind ik niet gierig.
Ik vind dit ook echt heel raar. Weet niet precies of er nou mensen hier serieus dit zeiden en vonden maar dit is een nieuw level van misgunnen.
Wat je zegt over eventuele voorkeuren, dat vind ik ook nog wel een verschil maken. Een tikkie voor een etentje met vooral vlees wat ik niet lekker vind en alleen bier en wijn (ik drink geen alcohol, dus dat betekent vaak thee of water) doet soms een beetje zeer 
Maar hoezo bepaal jij hoe die ander z’n bon uit moet geven, dat slaat toch helemaal nergens op? Degene die het krijgt, bepaalt wat hij ermee doet. Als ik een pot chocoladepasta krijg en mezelf daar liever mee insmeer dan het opeet, is dat mijn keuze. Dan kan de gever nog zo vinden dat het bedoeld was op brood. Het is dan niet meer van de gever.
Maar goed, dit wordt heel theoretisch allemaal.
Huh maar ik zei helemaal niet dat ik niet wilde delen en alleen zou gaan?
Uit eindelijk maakt het niet echt uit wat je doet toch, zolang je maar vrienden bent met mensen die er het zelfde over denken.
Als een vriendin onze hotelovernachting zou betalen met een bon en mij vervolgens de helft van het geld zou vragen (want daar ging het in eerste instantie om toch) zou ik vragen of ze wel helemaal goed bij haar hoofd is, maar het verschilt denk ik per persoon en per vriendschap of het normaal is om te doen. (En of het normaal is om aan elkaar te vragen of je wel goed bij je hoofd bent maar mijn vriendinnen kunnen daar wel om lachen gelukkig.)
Gaat de discussie echt net zolang door tot iedereen zijn mening over alle mogelijke scenario’s heeft gegeven??
Ik vind dit echt een waardevol topic vanuit antropologisch oogpunt en stel voor dit om te dopen tot het tattataferelentopic!
Ik vind het wel leuk, net als toen met het cute veenmol adoptie dilemma, kan ik mijn vriend een nieuw gierig of niet hotelbon dilemma voorschotelen.

Heeft er iemand nog een gierige tante?
We hadden in de tuin een enorme muur met klimop. Mijn vader is erg gierig dus hij wilde niet alles er in 1x uit te trekken en weg brengen naar de gemeentewerf. Voor de groenbak moeten we betalen dus dat was ook geen optie voor hem.
Hij heeft dus de hele herfst met een kleine schaar alle takken en bladeren superklein geknipt en buiten in die bladkorven gedaan. Daar is hij vorig jaar echt een aantal weken zoet mee geweest, zo erg xD.
@Eddie Oh wat erg!
Ik heb toevallig ook een gierige tante. Geen idee of het gierigheid of onhandigheid is ofzo. Want ze zegt wel elke keer tegen mijn moeder “oh ik heb weer zulke leuke cadeautjes voor kerst gekocht dit jaar!”
In ieder geval, wie vieren kerst met cadeautjes onder de boom. Wij doen allemaal ons best om leuke cadeautjes voor de anderen te kopen. Mijn tante wil altijd ‘iets voor onder de douche’ dus ik koop meestal een lekker Rituals-pakket, of iets van LUSH, of Clarins, haar favoriete merk, echte wollen sokken, etc. Wat mijn man en ik krijgen: Axe deo, axe douchegel die waterig en schrifterig is, een vergeeld boek van Nicci French die ik 15 jaar geleden al gelezen heb, eigen merk douchegel van Kruidvat, goedkope geurkaarsen, goedkope geurstokjes die je na een dag niet meer ruikt.
En ze heeft het niet niet-breed zeg maar. Het meeste gaat direct de prullenbak in thuis.
Ik heb vanavond een reservering in een restaurant/ bar om 20:45 (later kon niet), en ik ga net zo lang dralen met bestellen tot het 21:00 is want dan zijn de cocktails de helft van de prijs.
Ik durf hier bijna niet meer te posten over wat ik wel en niet meer gierig vind. Bij sommige dingen vraag ik me echt af wat er in godsnaam gierig is en weet ik bijna zeker dat het gewoon goed bedoeld is. Maar goed, misschien ben ik zelf wel een typische gier.
Gierig zijn is alleen leuk als je het samen met iemand kan zijn. Als ik cadeaubonnen krijg voor een activiteit, restaurant, dagje weg etc. dan trommel ik gewoon goede vriendinnen of mijn zus op en is de ‘korting’ van ons samen. De overig kosten kunnen we gewoon splitten. Het is namelijk geen cadeau van mij aan die persoon, het is gewoon een activiteit waar die persoon hoogstwaarschijnlijk ook veel zin in heeft maar ook niet veel voor wil betalen. Dan krijg ik toevallig een waardebon, helemaal top.
De ander een drankje laten betalen vind ik ook niet per se vallen onder gierigheid. Dat doe je toch wel vaker met vrienden? In zo’n geval biedt de ander het ook veel sneller aan, en dan zou ik het aannemen; toch aardig. Geld terugvragen van een waardebon is wel gierig want meestal zijn die bonnen niet eens inwisselbaar voor geld dus je wil iets wat je in eerste instantie niet had. En extra kosten voor de ander die het bedrag van één frisdrankje p.p. ruim overstijgen, terwijl je zelf verder geen cent neerlegt, dat is ook gierig. Maar heb niet echt logische argumenten. Geheel gevoelsmatig.
Dit verhaal is misschien niet gierig maar vooral heel sneu:
Ruim 10 jaar geleden een keer met lootjes trekken was ineens puntje bij paaltje de persoon die mij had getrokken ziek, en ze had nog geen cadeautje of gedicht voor mij. Wat die groep vervolgens had afgesproken met z’n allen achter mijn rug om, was dat ik het cadeau en gedicht kreeg wat voor haar bestemd was??? Nog steeds een van de meest sneue cadeau’s die ik ooit heb gekregen. Waren allemaal dingen die naar haar interesses waren uitgezocht enzo. Dat zij of iemand niet de moeite heeft genomen om alsnog iets voor mij te fixen. Pff zo triest.
Dit heb ik ook een keer gehad!! Toen was ik 14 ofzo… zo’n meisje van scouting deed mee met lootjes trekken terwijl zij echt noooit kwam opdagen en uiteindelijk was ze er met pakjesavond ook niet en kreeg ik de voor haar bestemde spullen maar… trauma’s for life
Ohh ja echt herkenbaar! Precies hetzelfde inderdaad. Echt zo erg! 
Waar is dit?
Geniet ervan!
