Mijn excuses voor hetgeen waar ik op gevallen ben
Ik snap echt niet dat een bon delen gierig is, zou er geen geld voor vragen maar ik zou het wel vertellen wat het (iemand anders) heeft gekost, en ook zeker iets terug verwachten. Dat hoeft niet op een weegschaal en/of ter plekke ofzo, gaat om het idee.
Ik krijg bijvoorbeeld vaak bonnen met flinke waarde, omdat dat over en weer gaat. Dan kan een ander wel zeggen dat het mij niets heeft gekost, maar indirect dus wel, ook al bedoel ik daar niet mee dat als ik een kado van een bepaald bedrag geef aan familie of vrienden, ik hetzelfde terug verwacht.
Ook van zakelijke relaties gaat dat wel eens zo, voel me dan echt niet verplicht om een vriendin daarvan mee te laten âprofiterenâ als ik weet dat zij denkt âoh chill, lekker gratis weg want die heeft ze cadeau gekregenâ cadeau? Nou nee hoor, is een blijk van waardering voor mijn werk en onze samenwerking, heb in hard mijn best voor gedaan.
Soms koop ik ook bonnen zelf, en ga ik met mijn vriend weg. Zou het echt raar vinden als hij niet aanbied om mee te betalen of iets anders te betalen, alleen omdat ik op het moment van âinwisselenâ niet meer hoef te betalen.
Ik vind mezelf allerminst gierig, maar anderen doen dat ook niet voor mij dus tsja (misschien heb ik de verkeerde vriendinnen )
Wow, soms worden er dingen gedeeld die echt gierig zijn, maar waar bijna niemand op reageert. Nu gaat het over een bon delen en is het het gierigste wat er is
Ik zou het van mezelf heel gierig vinden als een vriendin mij trakteert op een overnachting (ook al is het van een bon) en in dan niet drankjes of het eten of parkeren ofzo betaal. Aan de andere kant als ik degene was met de bon dan zou ik niet verwachten dat de ander dat op zich neemt. (Wel lief vinden uiteraard.)
Als ik een bon zou hebben neem ik die persoon gewoon mee en verwacht niets terug. Die bon is geen echt geld en we hebben dan samen een leuke dag, herinneringen zijn me meer waard dan bijv. 40 euro terugkrijgen en daar vervolgens boodschappen/wc papier van te gaan halen haha. Die 40 ben ik dan al wel weer vergeten en zoveel geld heb ik nou ook weer niet/voorheen altijd zuinig moeten leven/schulden. Daarbij vergeet ik bonnen vaak en liggen ze dan toch te verstoffen.
Heb trouwens ooit eens een buitenland reis gewonnen en een vriendin meegenomen, nooit iets van terugverwacht eigenlijk. Ik vond het heel tof dat ze meewilde, we konden gratis herinneringen maken en kwam de vriendschap alleen maar ten goede. Vind dat al prima genoeg eigenlijk!
Heb trouwens wel hele gierige vrienden (met heeeeeel veel geld) haha, krijg er stiekem altijd jeuk van.
Ik vind het echt mega gierig als vrienden een uitnodiging eruit gooien voor een etentje thuis (een barbecue/tapasavond etc) ofzo en er dan vervolgens een tikkie komt. Ik doe dat zelf nooit, maar merk wel dat ik soms minder zin heb om die mensen dan een volgende keer bij mij uit te nodigen. Dan kies ik iets sneller voor een paar anderen. Gierig van mij, maar vind het soms lastig om dat soort dingen los te zien van de mensen zelf?
Als er nou 20 man komt, vind ik het wel redelijk als iedereen wat inlegt. Maar gewoon met zân zessen ofzo. We zijn toch geen 14 meer.
Dat vindt ik ook. Als je gezamelijk afspreekt om te gaan eten en dan bij iemand snap ik het wel. Maar als het vanuit diegene zelf komt verwacht ik geen tikkie.
Mwah een BBQ kan best snel oplopen dus vind dat niet zo gek. Wij maken met bbqs meestal een pot waarbij iedereen vijf of tien euro inlegt en eventuele voorkeuren kan doorgeven.
Edit: alleen als het vooraf duidelijk is trouwens. Zou een tikkie achteraf zonder dat dat besproken is wel gek vinden.
Ik vond het altijd kut dat ik in een land woon waar ze geen tikkie hebben, het leek me handig. Maar hier lees ik echt vaak dat het ook tĂ© snel gebruikt wordt en vaak de plank echt mis geslagen wordt. Vooral zonder het te bespreken zoân tikje van 1,50⏠sturen
Denk dat het voor mij inderdaad hierin zit. Als er van tevoren gevraagd wordt dat iedereen iets meeneemt of er wordt van tevoren gemeld dat er achteraf een tikkie gestuurd wordt als een iemand het geregeld heeft, dan vind ik dat geen probleem. Maar als ik ergens word uitgenodigd om te komen eten en er wordt niet zo iets gecommuniceerd, ga ik er niet vanuit dat mij gevraagd wordt om mee te betalen. Ik neem dan zelf wel een fles wijn oid mee, en een volgende keer kan ik of iemand anders het organiseren, maar dan zou ik heel vreemd opkijken van een tikkie achteraf.
Ik heb met een aantal vriendinnen een Wie Betaalt Wat. We werden schijtziek van die tikkies elke keer, dus nu zetten we steeds alles daarin en als we dan iets gaan doen dat geld kost kijken we even en komt er een âjouw/mijn beurtâ bij het afrekenen.
Wat een onzin zeg, als iemand twee keer alleen wil gaan mag dat ook. En dat vind ik niet gierig.
Ik vind dit ook echt heel raar. Weet niet precies of er nou mensen hier serieus dit zeiden en vonden maar dit is een nieuw level van misgunnen.
Wat je zegt over eventuele voorkeuren, dat vind ik ook nog wel een verschil maken. Een tikkie voor een etentje met vooral vlees wat ik niet lekker vind en alleen bier en wijn (ik drink geen alcohol, dus dat betekent vaak thee of water) doet soms een beetje zeer
Maar hoezo bepaal jij hoe die ander zân bon uit moet geven, dat slaat toch helemaal nergens op? Degene die het krijgt, bepaalt wat hij ermee doet. Als ik een pot chocoladepasta krijg en mezelf daar liever mee insmeer dan het opeet, is dat mijn keuze. Dan kan de gever nog zo vinden dat het bedoeld was op brood. Het is dan niet meer van de gever.
Maar goed, dit wordt heel theoretisch allemaal.
Huh maar ik zei helemaal niet dat ik niet wilde delen en alleen zou gaan?
Uit eindelijk maakt het niet echt uit wat je doet toch, zolang je maar vrienden bent met mensen die er het zelfde over denken.
Als een vriendin onze hotelovernachting zou betalen met een bon en mij vervolgens de helft van het geld zou vragen (want daar ging het in eerste instantie om toch) zou ik vragen of ze wel helemaal goed bij haar hoofd is, maar het verschilt denk ik per persoon en per vriendschap of het normaal is om te doen. (En of het normaal is om aan elkaar te vragen of je wel goed bij je hoofd bent maar mijn vriendinnen kunnen daar wel om lachen gelukkig.)
Gaat de discussie echt net zolang door tot iedereen zijn mening over alle mogelijke scenarioâs heeft gegeven??
Ik vind dit echt een waardevol topic vanuit antropologisch oogpunt en stel voor dit om te dopen tot het tattataferelentopic!
Ik vind het wel leuk, net als toen met het cute veenmol adoptie dilemma, kan ik mijn vriend een nieuw gierig of niet hotelbon dilemma voorschotelen.