Heeft er iemand nog een gierige tante?
We hadden in de tuin een enorme muur met klimop. Mijn vader is erg gierig dus hij wilde niet alles er in 1x uit te trekken en weg brengen naar de gemeentewerf. Voor de groenbak moeten we betalen dus dat was ook geen optie voor hem.
Hij heeft dus de hele herfst met een kleine schaar alle takken en bladeren superklein geknipt en buiten in die bladkorven gedaan. Daar is hij vorig jaar echt een aantal weken zoet mee geweest, zo erg xD.
@Eddie Oh wat erg!
Ik heb toevallig ook een gierige tante. Geen idee of het gierigheid of onhandigheid is ofzo. Want ze zegt wel elke keer tegen mijn moeder “oh ik heb weer zulke leuke cadeautjes voor kerst gekocht dit jaar!”
In ieder geval, wie vieren kerst met cadeautjes onder de boom. Wij doen allemaal ons best om leuke cadeautjes voor de anderen te kopen. Mijn tante wil altijd ‘iets voor onder de douche’ dus ik koop meestal een lekker Rituals-pakket, of iets van LUSH, of Clarins, haar favoriete merk, echte wollen sokken, etc. Wat mijn man en ik krijgen: Axe deo, axe douchegel die waterig en schrifterig is, een vergeeld boek van Nicci French die ik 15 jaar geleden al gelezen heb, eigen merk douchegel van Kruidvat, goedkope geurkaarsen, goedkope geurstokjes die je na een dag niet meer ruikt.
En ze heeft het niet niet-breed zeg maar. Het meeste gaat direct de prullenbak in thuis.
Ik heb vanavond een reservering in een restaurant/ bar om 20:45 (later kon niet), en ik ga net zo lang dralen met bestellen tot het 21:00 is want dan zijn de cocktails de helft van de prijs.
Ik durf hier bijna niet meer te posten over wat ik wel en niet meer gierig vind. Bij sommige dingen vraag ik me echt af wat er in godsnaam gierig is en weet ik bijna zeker dat het gewoon goed bedoeld is. Maar goed, misschien ben ik zelf wel een typische gier.
Gierig zijn is alleen leuk als je het samen met iemand kan zijn. Als ik cadeaubonnen krijg voor een activiteit, restaurant, dagje weg etc. dan trommel ik gewoon goede vriendinnen of mijn zus op en is de ‘korting’ van ons samen. De overig kosten kunnen we gewoon splitten. Het is namelijk geen cadeau van mij aan die persoon, het is gewoon een activiteit waar die persoon hoogstwaarschijnlijk ook veel zin in heeft maar ook niet veel voor wil betalen. Dan krijg ik toevallig een waardebon, helemaal top.
De ander een drankje laten betalen vind ik ook niet per se vallen onder gierigheid. Dat doe je toch wel vaker met vrienden? In zo’n geval biedt de ander het ook veel sneller aan, en dan zou ik het aannemen; toch aardig. Geld terugvragen van een waardebon is wel gierig want meestal zijn die bonnen niet eens inwisselbaar voor geld dus je wil iets wat je in eerste instantie niet had. En extra kosten voor de ander die het bedrag van één frisdrankje p.p. ruim overstijgen, terwijl je zelf verder geen cent neerlegt, dat is ook gierig. Maar heb niet echt logische argumenten. Geheel gevoelsmatig.
Dit verhaal is misschien niet gierig maar vooral heel sneu:
Ruim 10 jaar geleden een keer met lootjes trekken was ineens puntje bij paaltje de persoon die mij had getrokken ziek, en ze had nog geen cadeautje of gedicht voor mij. Wat die groep vervolgens had afgesproken met z’n allen achter mijn rug om, was dat ik het cadeau en gedicht kreeg wat voor haar bestemd was??? Nog steeds een van de meest sneue cadeau’s die ik ooit heb gekregen. Waren allemaal dingen die naar haar interesses waren uitgezocht enzo. Dat zij of iemand niet de moeite heeft genomen om alsnog iets voor mij te fixen. Pff zo triest.
Dit heb ik ook een keer gehad!! Toen was ik 14 ofzo… zo’n meisje van scouting deed mee met lootjes trekken terwijl zij echt noooit kwam opdagen en uiteindelijk was ze er met pakjesavond ook niet en kreeg ik de voor haar bestemde spullen maar… trauma’s for life
Ohh ja echt herkenbaar! Precies hetzelfde inderdaad. Echt zo erg!
Waar is dit? Geniet ervan!
He wacht?! Dus je tantegaf je broertje de reep chocolade die hij voor haar had meegenomen uit Zwitserland?
Vakantie(tje) met vriendinnen dilemma;
Onlangs ben ik 5 dagen weggeweest met 2 vriendinnen op stedentrip. Deze vrouwen drinken als zeemannen.
Ze roken ook als ketters maar begrijpen gelukkig wel dat het onredelijk is mij mee te laten betalen aan de peuken.
Terug naar drinken (alcohol). Ik houd ook wel van een wijntje af en toe, maar zeker met mate. Om verschillende redenen heb ik moeite met overmatig (wetende dat dat subjectief is!) drinken.
(Mijn ouders drinken regelmatig te veel en ik heb er daardoor een afkeer tegen gekregen. Daarnaast is het ongezond en dikmakend - is mijn visie)
We waren met zijn 3en. We sliepen 4 nachten in een appartement en er zijn 6 flessen wijn gekocht. We hebben ook iedere avond buiten de deur gegeten en er moest iedere avond gegeten worden bij een restaurant wat ook wijn verkocht. Wijn was daar iets duurder dan in NL (want Moslimland). Bij iedere maaltijd in een restaurant werd wijn besteld. Soms glazen wijn maar ook soms een fles.
Ik schat dat ik de hele vakantie (totaal 5 dagen) 5 glazen wijn op heb - in het appartement en in restaurants samen. Zij de rest.
Alle rekeningen zijn door 3 gedeeld dus ik heb veel meer betaald dan werkelijk verbruikt.
Ik heb er niets van gezegd en ben van plan het zo te laten maar overweeg de volgende keer te opperen de drankkosten anders te verdelen.
Wat vinden jullie? Kan dat? En hoe dan?
Misschien zelf helemaal niet drinken (zoals dst je ook niet rookt), dan kan je zeggen dat je er niks van op hebt.
Ik zou persoonlijk alsnog aangeven dat ik het oneerlijk vind om net zoveel te betalen. Het zijn je vriendinnen en die horen daar rekening mee te houden. Logisch dat je niet op de cent gaat uitrekenen wie wat moet betalen, maar evenveel betalen is niet eerlijk.
Ik zou er nu inderdaad niks meer van zeggen, want dat was op dat moment zelf zinvoller geweest. Als je echt duidelijk zoveel minder drinkt, zou je per etentje bijvoorbeeld vriendelijk maar duidelijk kunnen zeggen: Hey jongens, ik betaal een tientje minder want ik heb echt heel weinig gedronken. Of op het moment dat zij een fles bestellen en jij een glas, dat je alvast zegt: we moeten even kijken wat we met de rekening doen, aangezien ik niet mee doe. Maar blijft altijd lastig!
Ik heb dit probleem te ook al een aantal keer gehad en doe hier uiteindelijk niks mee. Laatst ook weer 30 euro betaald voor 3 bier en wat bitterballen. Baal er dan wel van, maar goed we zijn dan met een groep van 8 man en 1 iemand schiet de rekening voor en stuurt een tikkie. Als ik helemaal niet zou drinken zou het makkelijker zijn en zou ik er wel wat van zeggen, maar ik snap ook wel dat men in een groep niet de hele tijd bij gaat houden hoeveel iedereen precies drinkt en dat het dan gewoon onder allen verdeeld wordt. Ik baal er dus wel van, maar vind het zelf niet realistisch om te verwachten dat men hier rekening mee houdt.
Hier ben ik het wel mee eens. @Beutyschooldropout, je hebt best goed aangegeven in je post waarom je minder/weinig drinkt, maar ik vind zelf 6 flessen voor 4 nachten (waarvan jij 5 glazen) voor een gezellig weekend best schappelijk. Maar miss kom ik nu zelf over als een enorme alcoholist
Gaat het je echt om het geld (weet niet hoe duur die flessen waren) of eerder om het principe? Mij zou het persoonlijk niet irriteren die paar extra euro, maar ik heb het idee dat het jou op een andere manier stoort. Maar dat is miss een onterechte observatie van mij?
Als het goede vriendinnen zijn, zouden ze jouw verzoek echt wel moeten snappen. Niet nu nog, maar de volgende keer sowieso. Een of twee drankjes meer of minder maakt niet uit, maar als je dat een paar dagen achter elkaar moet doen…
Waarom heb je het gevoel dat je daar op dat moment niks over kan zeggen? Omdat het ‘ongezellig’ is? Als je echt buitenproportioneel mee moet betalen voor iets waar je geen gebruik van maakt, moet je dat gewoon zeggen. Het zijn je vrienden. Mijn vrienden zouden het van mij horen in ieder geval. Dat is niet ongezellig, dat is gewoon fair. En anders zelf niet drinken om je er helemaal van te kunnen distantiëren.
Ik schrijf toch ook dat ik weet dat het subjectief is en ik leg uit waarom ik minder drink. Dus echt judgy vind ik het niet. Tenzij je je vooral baseert op ‘drinken als zeemannen’? Dat soort beeldspraak mag je wel met een korrel zout nemen