Ik vind niet dat het de taak is van @SeatLeona om haar vriendin eraan te herinneren de skeelers terug te brengen? Je leent toch spullen uit om iemand een plezier te doen? Vind niet dat Seat schuld heeft “omdat ze haar vriendin er maar aan had moeten herinneren”. Als je telkens als je iets uitleent aan iemand een herinnering moet sturen om het terug te brengen, dan word je toch helemaal gek? Je bent toch geen bibliotheek!
Hoop echt voor je dat ze de skeelers terugvindt of tenminste vergoedt
Nu weten we EINDELIJK waar we allemaal naar uit moeten kijken! En deze foto kan naar opsporing verzocht? 
Weet je wel 100 zeker dat je ze niet hebt teruggekregen? Als zij denkt van wel en jij zo afwezig was?
Heeft ze ze anders van haar studentenkamer verhuisd toen ze naar het buitenland ging?
En ondertussen al iets bekend?
Ik zou haar in dat geval overigens bellen en er proberen samen uit te komen. Lees hier een paar pagina’s terug en je leert dat Tikkies meer stukmaken dan het terugbetaalde geld kan goedmaken. Zou haar dus bellen, het uitpraten en vragen wat zij voorstelt als oplossing. Dan móet ze er wel over nadenken, daar leert ze denk ik meer van dan zomaar een tikkie.
Denk dat voor een arme student ‘zomaar een tikkie’ soms ook pijnlijk genoeg kan zijn 
Neemt niet weg dat 't niet netjes van haar is en ze gewoon terug moet geven/moet compenseren hoor.
Ik zou wachten en als ze ze niet kan vinden aan haar vragen wat nu. Kijken waarmee zij komt en samen oplossing zoeken.
En bellen, want appen kan verkeerd gelezen worden.
Hoe kun je skeelers ook echt kwijt zijn haha, zijn van die lompe dingen ook
Misschien is aangeven dat ze er voor moet betalen/tikkie wel een extra schop onder dr kont om beter te zoeken. Wie weet heeft ze de skeelers dan binnen no time gevonden
@SeatLeona
Vind echt dat de “lener” het initiatief moet nemen er in (als in terugbrengen), maar als uitlener als je het graag terug hebt, dan zou ik daar wel eens contact over hebben gehad, al vind ik het heel begrijpelijk dat dat in dit geval niet is gebeurt.
Heb je haar laten weten dat je zeker bent dat ze ze niet heeft terug gebracht? Anders blijft die twijfel bij haar bestaan, misschien denkt ze dat wel oprecht.
Je leent ze niet uit om niet terug te krijgen, anders had je er wel bij gezegd dat ze ze mocht houden toch?
En als ze ze niet kan vinden of inmiddels verkocht heeft op marktplaats of uitgeleend aan iemand anders, zelf wil houden… dan komt ze de afspraak niet na en vind ik dat zij jou tegemoet moet komen in een x bedrag wat ze (nog) waard waren. En dan wel op haar initiatief want dat zou wel zo netjes zijn. Zo zou ik dat doen in deze situatie als ik haar was, en ik zelf oprecht zou denken ik heb ze toch terug gebracht maar ik weet het niet zeker dus ik ga zoeken (maw ze weet het dus helemaal niet zeker), zou ik me oprecht rot voelen en dat recht willen zetten, ook als we geen (of weinig) contact meer hebben.
Ja grijpt je toch wel aan als je dat zo ziet he… dan komt het echt binnen
Ik denk echt dat die meid de skeelers doorgegeven of zelfs verkocht heeft. Hoe kun je nou skeelers kwijt zijn, zeker als student, het is niet alsof de gemiddelde student zeeën van ruimte heeft om skeelers in te verliezen. Argh zo ergerlijk als mensen geleende spullen niet teruggeven. Het vervelende met uitlenen vind ik dat zelfs mensen waarvan je denkt ze prima iets uit te kunnen lenen, nalatig met je spullen om blijken te kunnen gaan. Om die reden probeer ik tegenwoordig echt nauwelijks iets uit lenen. Ik ben namelijk zelfs een spiegelreflexcamera kwijtgeraakt door deze uit te lenen. Drama.
Ik zag van de week een vriendin met skeelers op Instagram en toen vroeg ik me wel af of ik haar ooit de geleende beschermers heb teruggegeven. Dat is inmiddels ook al een jaar geleden dat ik die dingen had geleend. Denk dat ik het wel heb teruggeven want kan ze hier nergens meer vinden en ergens vorige zomer zijn we ook nog samen gaan skeeleren dus lijkt me dan niet dat ik dan haar beschermers om had en zij niks :’) Maar ik kan me zulke terugmomenten ook niet goed herinneren. Nou zijn beschermers misschien wel anders dan hele skeelers, maar vroeger zou ik die ook makkelijk kwijt kunnen zijn (@Enthusiasm). Die kunnen in de schuur liggen, ergens in een kast, ergens op een overloop. Genoeg plekken om ze kwijt te raken :’)
Vind het overigens wel de verantwoordelijkheid van de lener, die zou er netjes mee om moeten gaan. (Ik heb me ook jaren afgevraagd wat ik met een geleend examenoefeningenboek moest doen, na 7 jaar toch maar weggegooid :p).
Ik heb vorig jaar rolschaatsen van een vriendin geleend maar zij paste ze absoluut niet en had ze alleen omdat ze 2 paar moest kopen toen via marktplaats ofzo.
Nouja vaag verhaal maar die heb ik ook nog steeds staan want ik weet niet zo goed of ze ze nou terug wil (ja ik moet een berichtje sturen, klopt)
Haha ik dacht meteen ‘Ze zal ze wel verkocht hebben en er druks van hebben gekocht.’ 
@SeatLeona
Ik zou haar bellen. En vragen of ze ze al heeft gevonden en zo niet wat ze nu wilt doen. De bal bij haar leggen. En als ze niet zegt ja weet ik niet kan je zeggen nu moet ik nieuwe kopen, anders betaal je x bedrag mee. Zoveel waren die andere nog waard.
En dan hopen dat ze dat/die tikkie wel betaald. Het is net payday geweest dus zou het nu doen, kans acht ik dan groter.
Nee, je moet de bal echt bij haar leggen. Met jouw tekst laat je weten dat jij al een beslissing hebt genomen en daar kan zij heel makkelijk mee instemmen en dan zit jij alsnog met het probleem.
Ik zou een korte opsomming geven van wat er gebeurd is, en dan wat open vragen op haar afvuren; Wat vind je daar nou van? Hoe kon dit zo gebeuren? Wat moet ik hier nou mee? Wat is nou een redelijke oplossing? Die skeelers kostten x, wie zou dat nou moeten betalen? Uiteindelijk móet ze wel over de brug komen en als ze dat dan alsnog niet doet dan heeft ze zich iig wel even heel ongemakkelijk gevoeld.
Als ze niet (mee)betaalt vind ik de volgende afsluitende zin wel mooi; ’Oké, dankjewel, het heeft mij x euro gekost om er achter te komen hoe je echt in elkaar zit en dat is ook wat waard. Bye!’
Ik vind je toon wel heel venijnig in je vragen en afsluitende zin. Dan moet je wel zeker weten dat je haar niet meer wilt zien en ook nergens tegenkomt want die vriendschap kan je wel vergeten😅
Groot gelijk heb je. In mijn geval was het ook een soort familie waar ik de camera aan had uitgeleend, alleen door een bizarre samenloop van omstandigheden (die zo specifiek is dat ik het helaas niet hier kan neerzetten zonder mezelf en de betrokkenen onherkenbaar te houden) ben ik die camera dus uiteindelijk kwijt.
