Dan zou ik persoonlijk ongeveer 1.500 inleggen. Of iets vaker dan hem benzine betalen oid.
Ik neem aan dat hij zonder jou de auto ook wel vaak gebruikt. Het zou dan voor mij niet helemaal eerlijk zijn om net zoveel te betalen.
Is het niet logischer dat de wagen van 1 persoon is (dan is het duidelijk moest hij ooit verdeeld of vervangen moeten worden). Naar misschien kan je dan regelmatig de auto eens voltanken of de tankbeurt betalen?
Ik heb ongeveer dezelfde situatie als jij. Ik rijd ook nooit vanwege angst ervoor we hebben een paar maanden geleden een auto gekocht, maar heb ook gewoon de helft mee betaald. Mijn vriend rijdt altijd en dat is natuurlijk ook niet altijd even leuk. Ik betaal ook de helft van de benzine kosten.
Beetje bot gezegd zo en ik heb niet gezegd dat ze niets of minimaal moet betalen dus ik snap niet waarom je dit tegen mij zegt.
Als je samen de auto gebruikt (dus ook voor jouw dingen of gezamenlijke dingen ondanks dat jij niet rijdt), dan zou ik gewoon 50/50 doen en hem benzine laten betalen. Behalve als je echt ergens specifiek heen gaat voor jou, dan zou je zelf even kunnen tanken. Je woon toch samen dus denk dat er wel meer spullen gezamenlijk worden gekocht waar de één meer gebruik van maakt.
Overigens zou ik het irritanter vinden om altijd te moeten rijden dan dat ik zelf een auto zou moeten betalen. Is geen kritiek op jou, want je kan er ook niks aan doen dat je rijangst hebt natuurlijk
Ik heb zelf ook enorme rij angst en weet dat mijn vriend dat best vervelend vind (wij hebben zelf geen auto, maar als we rijden moet hij altijd eijden etc). Ik vind daarom het âik maak er minder gebruik van = minder betalen?â in die zin niet opgaan. Het voelt dan als juist dubbele lasten ofzo.
Daarnaast zou ik het zelf prima vinden de helft te betalen, stel dat je rij angst in de toekomst veranderd bijv. Je kan het dan idd (gevoelsmatig) reguleren in benzine en andere (auto)kosten. Dit is natuurlijk een andere grote uitgave, maar bij boodschappen ofzo houd je vast ook niet bij of jullie wel 50/50 eten.
Maar als de auto enkel gebruikt wordt met haar erbij om wat is het 10 x per jaar naar familie te gaan en verder zit ze er dus niet in dan snap ik dâr best hoor.
Ik zou dan zelf ook zoiets hebben van voor die 10 x regelen we wat of nemen we greenwheels ofzo.
Ik laat mân vriend ook niet meebetalen aan mân nieuwe fiets ookal hebben we die, naast mân werk, ook nodig als we bij familie op bezoek gaan (okĂ© deze vergelijking vinden jullie ws krom sorry dus maar vast).
Bij ons heeft mijn vriend de auto helemaal betaald. Hij gebruikt de auto elke dag voor werk en ik af en toe als het handig is. Normaal zou ik daarvoor mân moeders auto gebruiken of het OV dus een auto was voor mij niet nodig. Ik heb toen aangeboden een deel te betalen (ook iets van 1500 op 4500) maar dat hoefde niet van hem (was zelf ook nog student, hij niet).
Misschien is het grote verschil dat hij de auto echt voor zijn werk heeft gekocht ipv voor iets gezamelijks.
Bij ons was het niet ivm rijangst, maar mijn ex-vriend reed ook bijna nooit. Ik heb via werk een lease-auto en reed daar 99% van de tijd in. We hadden geen privé auto verder, dus de lease-auto was onze enige auto. Maar omdat we er allebei profijt van hadden (kind wegbrengen, boodschappen doen, naar familie ed), vonden we het wel zo redelijk om er beide aan mee te betalen. Omdat ik het grootste gedeelte reed, hadden we ongeveer verdeling van 75 % voor mij en 25 % voor hem. Dus ik zou niet 50 / 50 doen, maar wel een bepaalde bijdrage die voor jullie beiden goed voelt.
Thanks voor jullie uitgebreide reacties. Mijn twijfel om de helft te betalen zat inderdaad niet alleen in rijangst, maar ook omdat ik de auto dan maar hooguit 1x per maand zou gebruiken als we naar familie zouden gaan en daarvoor had er voor mij dus niet perse een auto hoeven komen. Maar ik denk dat ik alsnog gewoon de helft ga betalen, is even een zure uitgave voor iets wat voor mij als overbodige luxe voelt, maar het voorkomt misschien ook weer gedoe later.
Huh[quote=âSuvi, post:5096, topic:1371â]
Wij zitten in dezelfde situatie, maar dan andersom. Ik vind rijden echt prima, maar mijn heeft ooit eens een snelcursus gevolgd 6 jaar geleden en toen 3 maanden gereden en toen nooit meer.
Waar we nu wonen is een auto hebben heel handig, ook met kinderen vooral,
[/quote]
Dit is toch helemaal niet dezelfde situatie als bij haar? Aangezien een auto niet heel handig, maar slechts een luxe is bij haar.
Ik heb het precies andersom. Ik heb een auto, ex financial lease dus nu van mij, maar rijangst. Hij rijd dus als we ergens heen willen en vind dat ook prima. Maar hij mag hem van mij ook gebruiken voor zichzelf. Als in ritjes naar groothandel etc. Hij betaalt dan (meestal) de benzine. En ik de rest.
@anon55799045
Wij zitten in dezelfde situatie behalve dat ik gewoon nog geen rijbewijs heb. Hij betaalt de auto. (Moet wel zeggen dat het lease is dus dat de kosten wel verdeeld zijn over het jaar.) Als ik alleen naar mijn familie ga (of naar andere mensen die ver weg wonen), ga ik met de trein en dat betaal ik ook zelf.
Je zou wel af en toe eens kunnen tanken natuurlijk voor de aardigheid.
Als ik wel mijn rijbewijs had zouden we hem trouwens denk ik ook niet 50/50 betalen omdat hij hem nodig heeft voor werk en ik hem dus alleen kan gebruiken als hij hem niet gebruikt. Dan vind ik niet dat je hem âsamen hebtâ.
Mijn vriend heeft (nog) geen rijbewijs en ik geen auto meer, maar ik ben wel aan het sparen voor een nieuwe auto en zou die dan zelf betalen. Had voorheen wel een auto en als we dan samen ergens heen gingen dan betaalde hij eigenlijk ook geen benzine, hoefde van mij ook niet dus vind dat niet erg want hij betaalde dan de drankjes ofzo. Als hij wel zijn rijbewijs heeft zou ik het niet erg vinden als hij er in rijdt (en dan dus mee betaald aan benzine), maar ik zou wel gewoon willen dat het mijn auto is.
Ja vind ik eigenlijk ook wel. Hoe chill is het dat het jouw auto is en de ander hem pas kan lenen als jij dat ok vindt. Ok dit klinkt misschien heel liefdeloos of zo maar ik vind dat heel chill.
Zo veel mensen met rijangst of die iemand kennen met rijangst? Ik ken hier echt niemand die dit heeft (waar ik van weet natuurlijk). Het lijkt me altijd zoiets âNederlandsâ omdat ik hier in BelgiĂ« nog nooit echt van gehoord heb. Is dit dan vooral ontstaan tijdens de lessen of tijdens het zelfstandig rijden?
Ik ken veel mensen die hun rijbewijs op hun 18e hebben gehaald en daarna zijn gaan studeren en op kamers zijn gaan wonen. Daar hadden ze geen beschikking tot een auto en nu hebben ze dus soms hun hele studie niet meer gereden. Niet echt angst als in een fobie dus, maar veel van die mensen durven nu gewoon niet meer omdat ze het zo lang niet gedaan hebben. Dit is vast opgelost met een paar extra lessen overigens. Ik kan natuurlijk niet voor iedereen spreken maar dit zie ik veel om me heen.
Oh dat doe ik hier echt niet hoor, zijn auto betaalt ie zelf en de kosten erbij ook, ik gebruik de auto ook niet zo vaak.
Ik vind die auto ook veel te duur.
Maakt dat mij dan een gierigaard?
In België mag je toch les krijgen van een familielid of vriend?
Ik kreeg in NL iig les van een geile bejaarde man/ gecertificeerd instructeur. Dat heeft denk ik ook wel bijgedragen aan mijn rijangst.
Ja, inderdaad, ik vroeg me al af of dat er iets mee te maken had. Hier kan je les nemen maar je mag ook leren rijden door je ouders/tante/vriend/⊠als ze al langer dan 7 jaar hun rijbewijs hebben