Pas kwam een vriendin eten, 2 uur van te voren besproken ofzo, maar ik had een vol hoofd en geen inspiratie om iets te verzinnen en eigenlijk ook geen zin om naar de supermarkt te gaan. Toen heb ik haar ovenfriet, een vega burger en snijbonen voorgeschoteld. Schaamde me echt kapot want bij haar thuis maakt ze/maken we altijd iets uit een kookboek en koopt ze aparte ingrediënten etc. Maar ze bleef maar zeggen dat ze het lekker vond en ik heel beschaamd steeds ‘eh sorry, volgende keer krijg je iets anders’. Toen gingen we nog naar de ijssalon en dacht ik oh mooi trakteer haar op een ijsje, maakt het schrale eten wat goed. Maar die wilde zij betalen en kreeg het echt niet voor elkaar om dat te mogen/kunnen doen 
Gelukkig gingen we daarna nog ergens heen en kon ik haar (een duur 
7,50 voor een biertje) drankje aanbieden :’)
Vind dat soort simpel (avg) eten zelf eigenlijk best lekker (en goedkoop, dus fijn voor mijn zowat lege portemonnee) maar heel schraal om iemand voor te schotelen, dus ik ga de volgende keer denk ik toch maar gewoon op zoek naar een recept en de supermarkt om me die gêne te besparen.
Ah joh, het idee alleen al dat je wel de moeite doet om eten te maken en daarna ook nog wat extra’s wilt doen zegt al heel veel over je!
Dat maakt je echt niet gierig!
Ik vind soms ook wel dat mensen hoge eisen stellen hoor. Ik houd er ook van om allerlei lekkere hapjes te verzinnen en te maken maar als je daar geen plezier uit haalt hoef je dat voor mij echt niet te doen. Laf chips uit de zak.
(Eerlijk: ik vind mezelf wel een betere gastvrouw dan veel anderen dus ik spreek het liefst bij mij thuis af, maar kan me er verder niet heel druk om maken. Uit eindelijk gaat het om het gezelschap toch.)
Ja, als er maar vrette is. Liever lekkere snacks uit de supermarkt, dan zelfgemaakte hapjes door iemand die niet kan koken hoor. Wel stel ik een eigen bakje chips op prijs, want ik heb smetvrees. Gelukkig weten de meeste goede vrienden dat wel.
Dat laatste herken ik wel hoor. Altijd als ik bij vriendinnen thuis ben is het een beetje slecht georganiseerd qua eten en dergelijke. Eentje heeft misschien 2 pannen en kookt nooit dus vaak iets kant en klaars, de ander heeft nooit genoeg bestek, “vergeet” altijd drinken te halen en zegt het pas als we allemaal al zitten en laat rustig een droogrek vol was naast de eettafel staan. Dan heb ik liever elke keer de kosten en hebben we tenminste normaal te vreten met alles er op en er aan in een opgeruimd huis.
Maar stellen je vriendinnen dan wel voor om de kosten te delen als het elke keer bij jou is?
Lief juist dat je er alles aan probeert te doen om het naar haar zin te maken. Helemaal niks mis met avg. Soms is een makkelijke maaltijd prima toch? En jullie hadden last minute besloten om samen te eten, dan zou ik zelf ook echt geen ingewikkeld gerecht verwachten.
Inmiddels zo’n 8 jaar geleden (ik was 23, studeerde en woonde op kamers) kwamen er 2 vrienden bij mij eten.
Ik heb (al zeg ik het zelf) heerlijk gekookt en de borden in de keuken opgediend. Nadat ze hun bord hadden leeggegeten keken ze in de keuken en vonden ze de 4e portie die ik bewust extra had gemaakt voor de dag erna. Ik zei ‘nee… dat is voor morgen!!’ Ik hoor er regelmatig nog iets over
Was dat dan ook gierig?
Ik had trouwens coq au vin gemaakt. Iedereen had een flinke dij + poot per persoon. Heerlijk! Ga het snel weer maken!
Als ik bij mijn beste vriendin blijf eten, eet ik ook altijd AVG en wat ze mij voorschotelt vind ik ook altijd lekker. Drinken pak ik zelf en dan ook voor haar eventueel.
Weet niet. Als ik bij haar ben, ben ik gewoon thuis en verwacht gewoon geen speciale hapjes of dat ze mij bediend etc. Ik neem meestal ook twee zakken chips mee zodat we tegelijk kunnen vrette.
Nou nee, het was anders geweest als iemand zei dat hij nog honger had en je dan zei is voor morgen doei. Dit is gewoon praktisch toch? Moet je het dan weggooien?
Nee ik vind hen gierig dat ze al aan het loeren waren naar meer eten
Als ze ernaar vragen hebben ze imo nog honger/niet geneog gehad haha.
Maar zo ben ik, ik zal nooit iets voor mezelf bewaren totdat ik weet dat iedereen echt genoeg heeft gehad. Vraag ook altijd 3x of mensen nog meer willen haha.
Mee eens! Ik zou ook nooit iets wegzetten voor ik aan iedereen heb gevraagd of ze niet écht nog wat willen. Wat voor de een een grote portie is, is dat niet per se voor de ander.
O wacht, ik las ‘vierde portie die ze gemaakt had’ als, er was al vier keer opgeschept hahaha. Dan pas ik mn antwoord aan naar: gierig als ze nog honger hadden, als dat niet zo was is het gewoon praktisch.
Ik vind dat niet gierig hoor! Ik heb er altijd een hekel aan als ik iets gemaakt heb als pastasalade oid en er dan een goede portie over is, maar vriendinnen dat uit de bak alle lekkere dingetjes gaan vissen zodat er uiteindelijk alleen nog kale pasta over is. Ik zeg er dan niets van, want ik wil niet spastisch overkomen, maar stiekem denk ik: blijf van mijn lunch af! Haha
Vind ik niet gierig hoor!! Ik ben net zo blij met een zak chips als ieta zelfgemaakts hoor! Zolang er maar voor de gasten “gezorgd” is, zelfgemaakt of niet!
Ja precies dit. Je wilt niet dat je gasten iets tekort komen lijkt me. Als zij die vierde portie nog willen opeten is dat toch prima. Snap dat het onhandig is omdat je dan de volgende dag toch ander eten moet regelen maar ja dat is dan niet anders. Dus ja ik vind het wel gierig @Beutyschooldropout
Maar is het tegenovergestelde hiervan dat jullie als jullie te gast zijn ergens alles leegroven en opvreten? Ik vind dit een beetje raar. Je bent toch gewoon dankbaar dat je iets krijgt, met gepaste bescheidenheid. Natuurlijk wil je dat je gasten niks tekort komen maar ik wil ook niet dat de gastheer/vrouw zich helemaal uitslooft en uren in de keuken staat omdat ik kom eten.
Maar wat net al is gezegd, wellicht hebben de gasten nog honger? Ik zou dat verschrikkelijk vinden als mensen bij mij komen eten en met honger weer weggaan.
Een “goede portie” is heel erg subjectief.
Ik vind het gierig om überhaupt zo bewust met eten om te gaan. Ik geef iedereen altijd aan dat ze alles mogen pakken en eten wat ze willen, van mij part trekken ze al m’n kastjes open. Ik ga dan niet denken ‘me boodschappe’ of ‘me ete’. Als er eten over is geef ik het ook eerder mee aan diegene die is komen eten, dan dat ik het zelf bewaar.
Ik zou dat alleen begrijpen van mensen die uit noodzaak zo met hun geld en eten om moeten gaan.