Ik was laatst in een museum en het was er - ondanks de drukte - heel stil. Ik was net bij een gedeelte wat ik zelf minder interessant vond dus ik was een beetje snel langs de vitrines aan het gaan toen er een klein jongetje binnenkwam en kei hard zei; ‘O. Nog meer van die oude meuk.’ Niemand moest lachen maar ik vond het zooo droog dat ik keihard begon te lachen.
Ik vond het ook wel even een aangename afwisseling van de pretentieuze sfeer die er hing