Ik word constant gecorrigeerd met m’n eigen woorden.
Gisteren waren we aan het winkelen en als ik voelde aan een stof van een kledingstuk was het “mama handjes!!”. Omdat ik steeds tegen haar zeg dat ze met haar ogen moet kijken ipv met haar handen.
Wij dragen geen schoenen in huis en laatst moest ik snel even wat uit de woonkamer pakken en ging ik even met schoenen de woonkamer in “mag niet mama. Schoenen uit”
‘t kind is in februari 2 geworden. Dat wordt nog wat. 
Mijn kind van 8:
‘X en X uit mijn klas hebben verkering. Ik hoef dat niet hoor, ik ben happy single’
“‘Mama, als we een baby hebben kan ik toch melk geven aan die baby?”
“Ja, dat kan maar mama krijgt geen baby.”
“Dan moet je even bestellen.”
Oh ja is goed joh
Mijn dochter zegt inderdaad ook altijd meteen ‘op de stoep blijven mama!’ Als ik een pas op straat zet Meteen een koekje van eigen deeg.
Ze noemt trouwens een glijbaan ‘blijbaan’ en we corrigeren het eigenlijk nooit want ze heeft een punt.
Mijn peuter denkt soms dat hij ook een ouder is ofzo, voor z’n kleine broertje. M’n man noemt de kinderen vaak ‘matey’ of ‘mate’.
Dus nu zegt m’n peuter ‘Matey, we’re coming, mate’, echt zo in één zin. Of ‘matey, doe voorzichtig!’. Zo grappig dat hij ook al die bijnaampjes oppikt, we noemen de jongste zelden bij z’n hele naam dus dat doet de peuter dan ook niet.
Mijn zoon van 6 kan wel goed troosten. M’n fiets is gestolen en ik moest huilen (gewoon even frustratie). Ging hij me kusjes geven waardoor ik weer moest lachen. Zegt ie: ik zie al een klein lachje hoor!
En later: mama je moet ook vooral blij zijn met wat je wél hebt. 
We mogen graag stoeien met onze dochter (3) en dan kietelen we haar ook. Ze doet dat ook terug want grappig natuurlijk, maar ipv “kietelen kietelen!” maakt zij er “tieten tieten!” van
Mijn tweejarige noemt micky mouse ‘kinky mouse’ 
Ik heb denk ik voedselvergiftiging, de wc is vandaag mijn beste vriend. Haal ik vanmiddag toch maar zelf mijn dochter op van school, liepen we door de supermarkt dus ik zeg: “nou kom, opschieten, snel naar huis.”
“JA, WANT MAMA MOET POEPEN!” 
Gecornerd door een driejarige. Kind moest opruimen:
Kun je geen ongelijk geven
Haha, klopt! Ik heb ook braaf mee opgeruimd.
Mijn vriend stootte zijn hoofd en riep au!
Dus onze peuter (2.5) rent naar hem toe voor een kusje en zegt:
“Achhh meiske toch!”
Het ging over meisjes bij mijn dochter (5) in haar dansgroepje: ‘Ja S is wel groter dan ik maar heeft toch dezelfde levertijd’
Iedere keer dat we de oven aanzetten roept de dreumes ‘pizza’. Ik weet niet of ik trots ben of me moet schamen.
Haha, vrienden van mij hebben dat ook een periode gehad met hun kind, telkens “pizzaaa!” als reactie op de deurbel 
.
Meer een actie dan een uitspraak, maar alsnog grappig.
Dochter (6,5) probeert de kat bevelen zoals “zit” en “lig” aan te leren. Kansloos natuurlijk. Net zei dochter precies op het moment dat poes ging liggen een commando. Nou, kind ging bijna uit haar plaat van blijdschap. En poes vluchtte van die reactie. 
Wij ook en dan stond gewoon mijn moeder ofzo voor de deur.
Hier iets vergelijkbaars. Ik vroeg aan mijn man of hij mijn ijsje open wilde maken, omdat ik een baby in mijn armen had. Mijn dochter van bijna 3: ‘Dat kan jij toch gewoon zelf, mama’.
Situatie: dochter moet iedere avond haar vulva wassen vanwege eczeem.
Ik: Dan doen we iedere avond even je onderkantje onder de douche.
Zij: Een kattenwas.
Ik: Ja, een hoerenbadje.
Zij: Wat is dat, een boerenbadje?