En nog een Nederlandse: Dagen van gras van Philip Huff.
Ja het Engelstalige boek is in opkomst! Voor een groot deel door de tiktok/booktok hypes, aangevuld met dat het veel in de prijzen scheelt. Ik was afgelopen week bij die in Utrecht (Lit. English bookshop) en het kan echt een meerwaarde zijn: uniekere titels (bijv op de non-fictie afdeling). Maar soms zijn het ook vooral de populaire boeken die je toch overal kan kopen, en dan is de sfeer van de boekhandel (jonger, hipper, aesthetic en mooi voor op insta/tiktok) ook helpend.
Ik heb echt al een paar maanden niet meer geupdate, dus bij deze (zo kort en bondig mogelijk, haha):
Mei 2025:
- Windwitch #2 (2017), Sightwitch #2.5 (2018) en Bloodwitch #3 (2019) van de Wichlands serie van Susan Dennard. Had deze al jáááren in huis en uiteindelijk besloten de serie niet uit te lezen. Niet (meer) voor mij;
- Notes of a Native Son - James Baldwin (1955). Keek die maand ook I Am Not Your Negro (2016) en Meeting the Man: James Baldwin in Paris (1970). Vond vooral de laatste documentaire fijn samenvallen met het onderwerp van het boek;
- Andere levens dan het mijne - Emmanuel Carrère (2010). Vertaald uit het Frans door Floor Borsboom, 2024. Dit boek komt sowieso in m’n top tien boeken van 2025. Vast geen nieuwe schrijver voor degenen die een beetje bekend zijn met de huidige Franse literatuur, maar ik was echt flabbergasted dat ik hem zó goed zou vinden. Gehuild, geërgerd, geïntrigeerd… Ik ging echt door alle emoties heen, haha;
- Black Sun (Between Earth and Sky, #1) - Rebecca Roanhorse (2020). Fantasy. Vond ‘m erg goed;
- Disfigured: On Fairy Tales, Disability and Making Space - Amanda Leduc (2020). Niet uitgelezen. De titel sprak me enorm aan, maar helaas maakte het boek niet waar wat ik ervan had gehoopt. Op Goodreads staan een aantal goede (vind ik) kritische reviews;
- Problematic Summer Romance - Ali Hazelwood (2025). Deze was… meh? Ik was niet bepaald into the romance en dat is toch wel een probleem bij een romance boek;
- Calamity (Uncharted Hearts, #1) - Constance Fei. Sci-fi romance. Kan me er niet heel veel meer van herinneren haha, maar volgens mij heb ik me er wel mee vermaakt. Heb in juni deel twee ook opgepakt namelijk.
Wow bedankt voor deze term! Ik wist nooit waar ik op moest zoeken voor dit soort boeken. Iemand nog meer tips voor dit soort boeken? (naast wat al genoemd is)
Het jammere met dit soort boeken is vaak wel dat je (als je dit vooraf weet) al matig tot veel gespoilerd bent ik lees dit soort boeken ook wel graag maar vind het het leukste als ik daar pas tegen het einde achterkom.
Voor mensen die dit niet zo’n probleem vinden: ik heb onlangs een lichte sci-fi/dystopisch boek gelezen waar dit wel een beetje een rol speelde genaamd Klara en de Zon van Kazao Ishiguro en een thriller/lichte horror waarbij dit speelde maar was het wel een heel belangrijk onderdeel van het plot. Voor de liefhebber Lieg nooit van Freida McFadden
Ik ben nu aan never lie bezig, zo benieuwd waar dit heengaat. Ben ongeveer op de helft
Ja dat vind ik ook, jammer dat er allemaal titels gedeeld worden hier want het beste is als je het niet weet.
Huh ik vond die eerste helemaal niet onbetrouwbaar ik vraag me af of ik dingen nu ben vergeten
Vakantie dus lekker veel aan het lezen:
- Trio van Johanna Hedman: prima, niet heel boeiend
- All the hearts you eat van Hailey Piper: begon echt tof maar ging veeel te lang en veel te overdreven door
- Armoede uitgelegd aan mensen met geld van Tim 's Jongers: veel herhaling, ik vond Komt een land bij de dokter van Michelle van Tongerloo beter en eigenlijk dezelfde boodschap hebben
- Prooidier van Irene Wiersma: review staat hier
- Het lichaam is een kooi van Nicky Runge: review staat hier
- With a Vengeance van Riley Sager: lekker spannend, lekker veel plottwists, lekker tempo
- Geld verdienen van Hanna Bervoets: verrassend boeiend, in 1 ruk uitgelezen
- Nooit nooit nooit van Linn Strømsborg: heel herkenbaar, maar qua verhaal beetje te kabbelend
- Kill Creatures van Rory Powers: tof boek, beetje YA
- Chlorine van Jade Song: waanzinnig, heel gory en nieuwe favoriet
- Woman of The Hour van Claire Polders: leuk idee maar ik vond de verhalen echt te kort
- Egg: A Dozen Ovatures van Lizzie Stark: echt extreem boeiend, wtf! haha
- Is This a Cry for Help? Van Emily Austin: review volgt nog wat dichter bij releasedatum maar een heel fijn boek!
- Wervel van Saou Ichikawa: tof boek, lekker beetje weird
- Veronderstellingen van Jorik Leemans: vond dit voor een Nederlandstalig debuut best goed!
- McGlue van Otessa Moshfegh: nog best een ingewikkeld verhaal voor zo’n dun boek, maar altijd fijn om even in de grimmige wereld van Moshfegh te duiken
- Sour Cherry van Natalia Theodoridou: hele vette navertelling, wel goed opletten maar erg van genoten
- Stargazer van Laurie Petrou: i love lezen over rijke mensen waarbij iets verschrikkelijks gebeurt
- Die lange lange dagen van Inga Vesper: prima!
Ik had het in eerste instantie ook niet zo door tijdens het lezen, maar bij het lezen van de reviews op Goodreads (en booktok haha) kwam dit naar voren en vond ik het achteraf bezien best logisch klinken
Bij de boeken die ik noem is het niet perse de clue ofzo, van sommige van die boeken zou je het niet eens in de gaten hoeven te hebben/niet eens zo hoeven te bekijken of erover na hoeven denken. Meer dat je je over sommige gebeurtenissen/dingen kan afvragen van hmm hoe weet ik eigenlijk of dit het “echte” verhaal is, of heeft de verteller mogelijk een reden om het te verdraaien of is het perspectief van de verteller misschien gekleurd?
Ik heb niks uit jouw post gelezen dus goed om te weten (want wil er een paar zeker nog lezen)
Maar las wel een andere suggestie waarvan ik niet zal zeggen welke waarvan ik dacht oké als je dat al weet dan hoef je heel dat boek misschien niet meer te lezen
ja miss iedereen die zo’n boek aanraadt of heeft aangeraden ff in spoiler zetten, zou het zelf niet zo leuk vinden om een boek op mn lijst te hebben staan en de hele clou verklapt is
Door een vrouw geschreven? Ik heb de Shade Of Magic trilogie van V.E. Schwab gelezen, vond ik goed! En, ik kan het me niet helemaal meer herinneren, maar volgens mij weinig cheesy romance. Wel wat maar het is niet zo over de top typisch.
Terecht punt, helemaal niet bij nagedacht. Dank voor de tips. Spoilers hiervoor is inderdaad een goed idee.
Joh het is een vertelperspectief, het brengt een bepaalde laag en diepgang en niet de hele clue (althans, er zullen vast boeken zijn waarbij je er aan het einde achter komt dat het allemaal een leugen is oid maar dat is niet wat ik bedoel met (subtiel) onbetrouwbare verteller en niet in de boeken die ik noemde).
In Lolita van Nabokov (dit is een boek uit 1955 dus sorry als ik “spoil”) lees je de ‘bekentenis’ van Humbert Humbert die is geschreven voor de jury van een rechtbank, je wéét dus vanaf het begin eigenlijk dat de verteller onbetrouwbaar is (het is geschreven voor een jury die hem moet veroordelen of vrijspreken) en toch kan je makkelijk met z’n verhaal meegaan.
In Lolita wordt het je eigenlijk in het begin al verteld, maar er zijn ook genoeg boeken waarin het veel subtieler is (een boek geschreven vanuit de ik-persoon kan eigenlijk snel “onbetrouwbaar” zijn want het is het perspectief van één persoon, al weet ik niet of je het technisch gezien dan ook zo zou noemen, heb geen literatuurwetenschappen gestudeerd). Ik denk dat genoeg mensen boeken lezen en er van genieten zonder ooit na te denken over of het verhaal wel “waarheidsgetrouw” is.
The Bone Season (serie) van Samantha Shannon
Mistborn (serie) van Brandon Sanderson (ben nog bezig in boek 3 maar het is zoveel beter dan ACOTAR)
joh ik heb het duidelijk over de boeken waarbij zoals ik letterlijkkkk zei de clou verklapt wordt door te vertellen dat de verteller onbetrouwbaar is zoals jaag je ploeg over de botten van de doden en andere boeken waarvan @Evenveel ook al aangaf dat ze die tussen de tips had zien staan. ik zei mensen hè, ik had het niet specifiek over jou en als het voor jouw boeken blijkbaar niet geldt dan heb ik het niet over jouw boeken
Ik vind de “hint” onbetrouwbare verteller niet de clue weggeven in jaag je ploeg over de botten van de doden, tenminste hierbij weet je toch ook vanaf het begin: perspectief is beetje een eigenzinnige vrouw met een specifieke kijk op de wereld een oplettende lezer weet al ver voordat het hele verhaal zich ontvouwt: mayyyyyybe is niet alles dat dit karakter zegt 100% zoals het in werkelijkheid is? Als men zo de nadruk gaat leggen op dat het de clue verklapt voor een bepaald boek dan wordt je er misschien wel alerter op ja of dan krijgt het ineens meer betekenis
maar ik denk dat tips vragen over boeken waar een onbetrouwbare verteller wordt ingezet die boeken niet ineens het lezen minder leuk maakt (soms juist leuker, als je er normaal misschien niet over nadenkt kan het een diepere laag geven in je leeservaring). Lezen jullie nooit een recensie of achterflap of iets?