Ah fijn om te horen! Ik ben nu bijna op de helft en ben wel benieuwd waar dit heen gaat. Tot nu toe is het nog niet echt wat ik had verwacht.
Deze edities (chiltern classics) zijn af en toe via Donner ‘maar’ 12.50! Nu met de brexit even niet, maar heb hoop dat ze wel weer terug gaan naar die actie haha
Ik heb je ook toegevoegd!
Ik kom ook even in dit topic binnenvallen om mijn boeken van vorige maand te delen:
De reünie - Simone van der Vlugt 
Het idee is best spannend, een tienermeisje verdwijnt op weg van school naar huis, maar de uitwerking laat te wensen over en de ontknoping is voorspelbaar. Zeker niet het beste boek van Van der Vlugt, geen aanrader.
Noem haar naam - Jorie Horsthuis
Een prachtig boek over een vrouw die deel was van een tweeling, maar wiens tweelingzusje bij de geboorte is overleden. Ze gaat op zoek naar de verhalen van doodgeboren en vroeggestorven kinderen en naar wat er met haar zusje is gebeurd.
A man called Ove - Fredrik Bachman
Iedereen is lyrisch over dit boek, maar ik vond er echt niks aan. Het verhaal deed me niks, de schrijfstijl beviel me niet, en ik heb uiteindelijk maar gewoon het middenstuk overgeslagen en het einde gelezen. Misschien werd het beter in het deel dat ik heb overgeslagen, maar ik voelde niet echt, of echt niet, de drang om dat te weten te komen.
Opgewekt naar de eindstreep - Hendrik Groen
Na de eerdere twee dagboeken van Hendrik Groen, die ik erg mooi vond, was dit voor mij een tegenvaller. De nadruk op corona had voor mij niet gehoeven, en de mening van de schrijver over de coronamaatregelen was wel heel erg duidelijk. Het einde raakte me wel.
Kenau - Tessa de Loo
Gebaseerd op de film uit 2014, die ik toen in de bioscoop heb gezien. Een prima historische roman, niet heel bijzonder maar las lekker weg. Leuk voor mensen die wat meer willen leren over het beleg van Haarlem, maar als je al wat meer weet van geschiedenis, staat er niet veel nieuws in.
Ik wil je laten weten dat we er nog zijn - Esther Saffran Foer
Het verhaal van de dochter van twee overlevenden van de holocaust die op zoek gaat naar de verhalen van haar ouders. Een mooie, emotionele zoektocht en het raakte me, maar ik was geen fan van de schrijfstijl. Het weidde te veel uit over voor mij onbelangrijke details, er werden teveel namen genoemd van mensen van wie ze informatie had gekregen, waardoor ik alle verschillende personen amper nog uit elkaar kon houden. De zoon van Esther, Jonathan Saffran Foer, heeft een historische roman geschreven over zijn grootouders (waar ze in ieder hoofdstuk ongeveer vijf keer naar verwijst) en ik ben door dit boek wel van plan die nog te gaan lezen.
Backman heeft inderdaad een aparte schrijfstijl. Eerste boek wat ik van hem gelezen heb was Oma heeft me gestuurd…en daar moest ik even inkomen, maar daarna vond ik alles wat ik tot nu toe gelezen heb helemaal geweldig
Ik vond het verhaal op zich wel leuk, het was inderdaad vooral de schrijfstijl die me al in het eerste hoofdstuk tegen ging staan. Moet er wel bij zeggen dat ik populaire boeken vaak tegen vind vallen, ik heb gewoon een afwijkende smaak denk ik.
Ik heb ook een aantal toegevoegd! Ik weet niet of je zo op mn account komt maar denk het wel…
Een beetje laat, maar bij deze ook nog mijn overzicht van februari✨
How Much of These Hills is Gold - C Pam Zhang
Een Western coming-of-age roman, vanuit het oogpunt van een familie Chinese immigranten. Klonk fantastisch, uniek perspectief, maar de schrijfstijl… De Booker Prize waardeert natuurlijk vaak boeken die een vernieuwende schrijfstijl gebruiken, dus misschien had ik meer reviews moeten opzoeken. Heb ‘m uiteindelijk niet uitgelezen hierdoor.
Everything I Never Told You - Celeste Ng
Drie sterren - af en toe wat langzaam, en misschien had ik er wat meer van verwacht door de jarenlange hype. Over een familie wiens dochter op een ochtend niet in haar bed ligt, en waarschijnlijk zelfmoord heeft gepleegd. Maar waarom? En was het wel zelfmoord? Kenden ze haar eigenlijk wel?
Niet perfect, wel in een ruk uitgelezen.
The Vanishing Half - Brit Bennett
VIJF STERREN. Vorige maand las ik The Mothers, nu haar tweede roman. Over een tweeling in de VS waarvan een als witte vrouw door het leven is gegaan, en de ander als zwarte vrouw. Zéér goed geschreven en Brit Bennett is nu definitief een auto-buy author voor mij.
A Court of Silver Flames (#4) - S J Maas
Twee sterren. Wáárom trap ik toch iedere keer weer in de hype.
De Nieuwe Feministische Leeslijst - Marja Pruis (editor)
Aantal essays over boeken van (onder andere) Sylvia Plath, Audrey Lorde en Clarice Lispector. Ene essay vond ik sterker dan de andere, en vergis je niet, deze leeslijst is niet nieuw. Meeste boeken zijn in de jaren zestig/zeventig geschreven, dus eigenlijk meer een soort tweede golf feministische leeslijst. Drie sterren.
Against Nature - Joris Karl Huysmans
Ooit moeten lezen voor uni en nog steeds mweh, twee sterren. Soms kom ik na een paar jaar terug bij bepaalde klassiekers, maar kan ik ze nog steeds niet echt waarderen. Dat Houellebecq deze schrijver als zijn inspiratiebron noemt, is eigenlijk al een dead giveaway.
Ik heb ook een aantal van jullie toegevoegd! Bij deze mijn Goodreads:
Welke app gebruik jij? Handig dat je kan zien op welke datum je het boek hebt uitgelezen.
Volgens mij is dat ook Goodreads, maar de de website
Ik ben Twilight aan het herlezen #noshame. Ik voel mij echt weer 10 jaar jonger nu ik dit weer lees.
Dat heb ik als ik die films weer kijk! Ze blijven leuk!
Ik vond de boeken echt niet door te komen toenertijd. Bella zeurde zo erg, vond ik. Was efv balen want ik had alle boeken meegenomen op vakantie want het leek me zooo leuk en goed. Tegenvaller toen. Hoe vind jij het om nu te lezen?
Ik kon mij als tiener natuurlijk helemaal inleven in Bella, maar nu vind ik die relatie echt toxic haha. Ik vind haar ook echt gemeen tegen haar nieuwe vrienden (in het boek dan) terwijl die juist super aardig tegen haar doen en geïnteresseerd zijn in haar.
Persoonlijk vind ik de boeken wel wat beter dan de films maar misschien komt dat omdat ik de boeken eerder had gelezen dan de films uitkwamen.
Ohja dat toxic denk ik ook altijd als ik die films kijk. Meteen daarna denk ik boeiuh het is maar een verhaal (anders is het niet zo leuk om te kijken). Wat ik grappig vind je dat ik nu ook vaak Taylor (weet even z’n naam niet) zo’n leuke, lieve jongen vind. Stuk warmer en gezelliger dan Edward.
Had ik ook met the hungergames trouwens. Dat ik toen echt niet snapte dat ze niet voor Gale ging maar voor Peeta. Begreep ik toen echt niks van en nu snap ik het beter. (Alleen the looks van Liam Hemsworth zijn wel echt 
) Grappig hoe je blik zo verandert met de jaren.
Lees nu een boek van Marian Keyez en het is wel leuk. Wel echt oud zag ik, een boek uit 1998.
De winternacht trilogie was nu met de tweede keer zelfs nog beter.
Heeft iemand Air Awakens van Elise Kova weleens gelezen?
Ik weet even niet waar anders ik het moest delen, maar ik vond Het Smelt echt als een trein lezen, echter op een gegeven moment komen er zulke heftige scènes voorbij… Het blijft echt in m’n hoofd hangen en ik word er gewoon misselijk van als ik er aan denk/het voor me zie, bah.
Ik vond het ook een beetje te triest en voor mij reden om haar nieuwe boek niet te lezen, omdat ik begrijp dat dit hetzelfde idee heeft.
(Triest heeft natuurlijk een dubbele betekenis in onze taal maar ik bedoel het niet sarcastisch, maar als in: oprecht triest. Geen schijn van kans, met zo’n opvoeding ed)
Oh ik vond het echt wel een heel andere insteek!
Het gaat echt vooral over haar vriend die een hele heftige psychose krijgt. Heel spannend en natuurlijk ook een naar onderwerp, maar ik vond er iig niet zulke wrede dingen in zitten en goed te lezen.
Ja, ik las een review op goodreads waar ik me ook wel in kon vinden (spoiler hieronder dus)
“Het is 2016. Het is tijd dat de Vlaamse literatuur zichzelf eens gaat heruitvinden. Ik heb het een beetje gehad met de ellenlange nostalgische tripjes naar marginale kindertijden vol drankmisbruik, verkrachtingen, dierenmishandeling, masturbatie, perverse pubers, pipi en kaka-verhaaltjes. Ja, ik weet het, er is veel marginaliteit in Vlaanderen. Maar moet elk Literair Vlaams Boek daar nu nog steeds over gaan? I get it already! Hou op met steeds De Helaasheid Der Dingen te willen zijn.”
en dan met name dit!!! Dit is sowieso een probleem in de literatuur i.m.o.:
“Anno 2016 lijkt iedereen te denken dat een boek tragisch en shockerend moet zijn om Literatuur te zijn. Of nog erger, dat het Literatuur is juist omdat het tragisch en shockerend is. Omdat het ‘rauw’ is. Wel, ik niet. En wat mij betreft is dit compleet de hype niet waard.”
@mariekelucasrijneveld