Heb trein gestemd, want metro staat er niet tussen haha. Maar ik heb veel gelezen deze week, want veel gereisd.
Heb The Hawthorne Legacy uitgelezen (vermakelijk boek, maar niet echt goed geschreven haha) en deels All American Boys van Jason Reynolds. Die was wel heel goed, moet nog 50 pagina’s.
Ik deed niet mee aan de challenge dit keer, maar heb wel een boek uitgelezen 
Nice, volgens mij heb ik een vergelijkbare smaak. Nooit meer slapen vond ik ook echt geweldig! 5 sterren. Meeste mensen deugen ook. Terwijl ik van Murakami wel eens wat heb geprobeerd, maar echt niet tot blz 50 ofzoiets kwam. Welke kan je aanraden?
Waar ik ook echt niet doorheen kom, maar wat bij veel andere wel populair is: Sally Rooney. En expectations van Anna Hope. Laatste wel uitgelezen maar kon mij totaal niet verplaatsen in deze ‘vriendschap’. Griet Op de Beeck hoopte ik leuk te vinden maar trek de schrijfstijl niet.
Wel verrassend leuk: 7 husbands of Evelyn Hugo. Laura H, terwijl ik normaal geen trillers les. ‘T hooge nest, terwijl ik niet van de tweede Wereldoorlog literatuur ben. En qua klassiekers gelijk aan Nooit meer slapen moet ik gelijk aan Publieke Werken denken.
Kende je deze al?
Houd me ook aanbevolen voor tips!
Oja op NPO kun je Eus’ boekenclub terugkijken, was ook best leuk!
Oké ik heb deze vraag eerder in het boekentopic gesteld, maar daar kon niemand me helpen, dus ik probeer het nu hier, aangezien hier denk ik meer mensen meelezen.
Ik zit dus al een tijdje met een scène uit een boek in mijn hoofd dat ik denk ik zo’n 10 jaar geleden heb gelezen. Ik kom er maar niet uit welk boek dit was. Op enig moment is een meisje (de hoofdpersoon?) boos op haar moeder en stompt ze haar moeder in haar buik. De moeder is op dat moment zwanger en krijgt uiteindelijk een miskraam. Volgens mij weet het meisje op dat moment niet dat de moeder zwanger is, maar voelt ze zich achteraf enorm schuldig. Ik weet verder echt niks meer van de context. Weet iemand uit welk boek dit komt?
Edit: thanks @Lula ik leg toch uit dat ik het hier al eens geprobeerd heb?
Detransition, baby was ook mooi en een aanrader. De andere twee prima maar niet geweldig
Zou het heel misschien Lieve Celine van Hanna Bervoets kunnen zijn? Ik heb het boek lang geleden gelezen en er gebeurden wel schrijnende dingen in dat boek, misschien ook wat jij beschrijft. Maar ik kan het me niet meer zo precies herinneren
Bedankt voor het meedenken, maar dat boek heb ik nog nooit gelezen dus dat is ‘m helaas niet!
Er is er hier maar één de baas!, Angelique Kunst | 9789047016472 | Boeken | bol.com ik wil dit boek heel graag lezen want ik houd van deze soap, maar vind €23,- echt teveel geld. Is er hier toevallig iemand die ook van plan is deze aan te schaffen en hem daarna wel door wilt verkopen?
Oee leuke vraag.
Negatieve verrassing: de nieuwe Liane Moriarty (Apples never fall). Te veel subplotjes, te veel (bij)personages, te veel pagina’s, niet zulke interessante hoofdpersonen + een ontzettend stom stuk aan het einde. (Maar wel weer fijn geschreven dus ik blijf toch fan.)
Positieve verrassing: Girl in Hyacinth Blue van Susan Vreeland. Kwam deze tegen in een little free library en ik vond het echt een mooi boekje! De opzet is ook heel tof: je volgt een schilderij dat steeds in bezit is van verschillende mensen, en gaat hierbij alsmaar verder terug in de tijd.
(1Q84 vond ik ook tegenvallen trouwens, én ik las laatst ook voor het eerst Nooit meer slapen en dat beviel mij ook heel goed! + heb me ook zitten ergeren aan de personages van Normal people, haha)
The lunar chronicles vond ik bij het herlezen echt tegenvallen. Deel 1 en 2 waren nog oké maar deeln3 en 4 vond ik echt niks. Het idee is zo leuk, maar de uitvoering wat minder. Het is ook allemaal iets te romantische en onrealistisch.
Positief verrast ben ik over alle mensen die ik ken. Is geschreven door Lisa Huissoon. Aan de hand van een alfabetische gesorteerde namenlijst geeft ze een leven bloot. Origineel, makkelijk te lezen en herkenbaar. Je wilt gelijk zelf ook een verslag van je leven maken.
Haha wow smaken verschillen, ik vond Alle mensen die ik ken echt MEGA irritant 
.
edit: ik zie dat ik m wel 3 sterren heb gegeven en er toen ik m net gelezen had milder over dacht 
Ik verbaas mij daar sowieso wel over hoe verschillend er gedacht wordt over boeken! Ik vind normale mensen dus helemaal leuk, maar die wordt hier ook regelmatig afgebrand. Waar dat toch aan ligt dat we zo anders naar boeken kijken.
Laatst hierover gelezen, leek me een erg leuk boek. En loop er gewoon tegenaan in de kringloop vorige week. Ik bewaar hem nog even voor op vakantie in mei, maar ben helemaal in mijn nopjes.
Ja deze vond ik mooi! Heb hem wel als audio geluisterd, had hem besteld maar was ongeduldig, dus had hem wel al uit toen mijn boek geleverd werd haha
Ik heb mn 10de boek van het jaar gelezen, en loop dus perfect op schema voor mn challenge van 30! Vanavond Naar het Paradijs uit gelezen van Hanya Yanagihara. Intrigerend boek!
Ik heb vandaag De zevenvoudige dood van E… uitgelezen, en ik vond het op zich wel goed te volgen. Zal vast wat kleine dingen vergeten zijn, maar dat was dan niet storend.
Heb er wel bijna een maand over gedaan omdat ik alleen in bed heb gelezen aan het eind van drukke dagen en mijn ogen elke keer na 10 minuten bijna in slaap viel
Oude post maar door jou heb ik de morgenster geleden en wowwww wat een fantastisch boek! 666 pagina’s maar ik heb hem in 2 dagen uitgelezen Qua “uncanny” sfeer deed het me denken aan twin peaks / melancholia (ok dit zijn geen boeken maar misschien snap je wat ik bedoel haha), ik was ook bang dat het theologische/filosofische pretentieus zou zijn maar dat was helemaal niet zo. Ik zag dat deel twee al uit is in het Noors, hopelijk wordt het snel vertaald.
O wat leuk om te lezen dit! Ik heb Twin Peaks en Melancholia nooit gezien maar ‘uncanny’ is wel een toepasselijk woord.
Mijn vriend heeft het inmiddels ook gelezen en was al even enthousiast. Hij heeft me daarna Knausgårds debuut cadeau gedaan (Buiten de wereld), maar daar ben ik nog niet in begonnen.
Ja dat het niet pretentieus voelt is knap gedaan hè? Zeker als het om het laatste hoofdstuk gaat. Ik denk dat het misschien komt doordat Egil in vergelijking met de meeste personages heel sympathiek overkomt? Dat je daardoor meer van hem kan hebben, of zo? Vind het sowieso bizar dat dit boek ‘werkt’, dat je het als lezer slikt als het ware, al die rare gebeurtenissen en dat hele stuk van Jostein in het hiernamaals. Heel interessant dat je als auteur met zoiets kan wegkomen, haha.
Ik ben bezig in fluwelen begeerte van Sarah Waters. Tot nu toe erg leuk. Het plot doet mij wel denken aan lelieblank scharlakenrood. Wel echt stukken beter te lezen. Ik vind het ook leuker dan het boek de huisgenoten van Sarah Waters.
