Ik doe ook weer een keertje mee!
De jongen, de mol, de vos en het paard: beetje cringy, quasi-diepzinnig en sentimenteel, maar als je niet heel lekker in je vel zit toch wel heel lief en troostend. Dubbel gevoel dus.
Een hart van steen: mooi geschreven, maar ik vond het maar een naar verhaal (kan dat de laatste tijd niet zo goed hebben) en ik vond het hoofdpersonage erg onsympathiek/onprettig. Was eigenlijk gewoon niet helemaal in de juiste stemming voor dit boek.
Romancing Mister Bridgerton: weer een leuk deel. Echt geweldige boeken zijn het niet en soms komen er echt dingen in voor waarvan je denkt… que?!, maar ik vind ze heel ontspannend en vermakelijk. Vond het nice dat er iets meer aan de hand was buiten de romantische verhaallijn om (die in dit deel dan wel weer iets minder sexy en zwijmelig was).
Apples Never Fall: had ik al iets over gezegd, maar nog even kort samengevat: te veel (oninteressante) personages, te veel subplotjes en een stom einde. Wel leuk geschreven/vermakelijk.
Mannen zonder vrouw: ik vind Murakami’s romans fijner dan zijn korte verhalen en ik stoorde me (voor het eerst) best wel aan hoe hij schrijft over vrouwen. Maar er zaten leuke dingen in deze bundel en ik houd van het dromerige sfeertje van zijn werk.
Ben nu bezig in Al wat schittert (NL vertaling van The Luminaries). Bizar boek.
