Het algemene boekentopic (Deel 2)

[Foucher]

Hier gaat het lezen echt enorm slecht, ik heb nog geen boek uitgelezen haha

[Lumos]

Jaaa Cloud Atlas zo mooi. Heb je de film ook gezien?

[Frambozentaartje]

Santa Montefiore - De vrouwen van kasteel Deverill Prachtige familieroman, blijkbaar het eerste deel van een trilogie dus heb nog meer te lezen.
Taylor Jenkens Reid - Malibu Rising Heerlijk, net als haar andere boeken.
Nino Haratischwili - Het achtste leven (voor Brilka) Prachtig. Wel zwaar en traag af en toe. In dezelfde lijn als Pachinko voor mij.
Stephanie Garber - Caraval Waarom heb ik onder een steen geleefd en dit niet eerder gelezen?

Ben nu bezig in een Robin Hobb boek, die lees ik vandaag misschien nog uit. Ben ook bezig in het tweede deel van Caraval, Legende.

---

Ik heb een bestelling gedaan bij Boekenkraam en ben zooo tevreden! Heb 4 hardcover boeken besteld voor €45 en ze zien er echt prima uit. Bij 1 boek is de zilverlaag iets beschadigd en verder zitten er wat kleine deukjes in het papier, maar zeker geen opvallende dingen. Echt een aanrader!

[Lorem]

Ik heb een heerlijke leesmaand gehad! Voor mijn doen heb ik veel boeken uitgelezen, maar dat komt mede omdat sommige erg weinig pagina’s hadden.

• Harry Potter en de gevangene van Azkaban
• Het warmtefort - Marieke Lucas Rijneveld
• Jij mag alles zijn - Griet op de Beeck ,5
• Monterosso mon amour - Ilja Leonard Pfeijffer
• I.M - Connie Palmen
• Hogere Natuurkunde - Ellen Deckwitz
• Kamers antikamers - Niña Weijers ,5
• Harry Potter en de vuurbeker

Ik zat echt aan I.M gekluisterd, wat een boek. Echt bijna alsof ik er zelf bij was. Dat voelde toch ook weer gek, als een soort literair roddelblad geschreven door de hoofdpersoon zelf😅 En wat me tegenstond (maar wat haar goed recht is) is dat een paar keer voorbijkwam hoe ze beiden verhalen konden verdraaien en aandikken om ze interessanter te maken. Dat maakt het denk ik zo’n goed boek, maar soms misschien ook wat ongeloofwaardig.

[Fruitcake]

Girl, Woman, Other stond al heel lang op mijn lijstje en ik had HOGE VERWACHTINGEN! Helemaal in mijn straatje qua onderwerp en bijna alleen maar 5-sterren reviews.

Maar… het viel me een beetje tegen? Ik vond de personages niet leuk of realistisch. Er is geen plot: het is gewoon een opsomming van nieuwe personages. Het voelde als vooral veel clichés en stereotypes.

Ik las deze kritische recensie op Goodreads en kon me daar wel erg in vinden:

Okay, folks, I had some time to think about it … so here goes nothing. The more I reminisce about this particular book the more I cannot shake the feeling that this … simply ain’t it. I’m sorry. If this is the best what Britain has to offer at the moment, the situation is more grave than I initially thought. Uff. Where do we even start here?

The book has no overarching story. Instead, each chapter of the book follows the life of one of the 12 characters (mostly Black women) as they negotiate the world. Although each character has their own chapter set across a particular time, their lives intertwine in numerous ways – from friends and relatives to chance acquaintances.

So, chapter one starts with Amma, a middle-aged, politically engaged lesbian theatre-maker whose latest play is about to be staged at the National Theatre. Next is her daughter Yazz, a super annoying self-righteous undergraduate who hangs with a group of like-minded pals who agree that: “…the older generation has RUINED EVERYTHING and her generation is doomed / unless they wrest intellectual control from their elders / sooner rather than later.” (EXCUSE ME?)

And then there’s Dominique, Amma’s great friend and long-time collaborator, who falls for a controlling radical feminist and is lured into moving to America. The following three chapters continue the same pattern with occasional stories overlapping to a greater or lesser extent with those earlier in the book.

For a novel with so many different characters it is astounding that I absolutely cared about none of them. I disliked all of them. All of these women are full of themselves, downright annoying and simply haven’t gotten their priorities straight. If there’s one thing one must take away from Evaristo’s novel, it’s that all a woman wants in life is being in a relationship. All of these characters are so preoccupied with their relationships and sex, it’s fucking ridiculous. Like, I’m so confused??? Why do you write 12 different character portraits and then mostly focus on the sexual side of things, like, that’s so boring??? Who even cares???

There comes a point in this narrative where you’d rather hang around the characters you’ve met than be introduced to still more new ones. The narrative needed to develop and deepen – to flesh out what has gone before, to draw the reader into the world the characters inhabit. Clearly, Evaristo didn’t live up to what she set out to do, and so everything remained on a surface level. Instead of building the story and developing the protagonists and their relationships, we are given yet another batch of brief biographies, all of which are okay in isolation but they are, quite frankly, underwhelming in the context as a the whole.

The lively introductory profiles fail to evolve into complex character studies, which leads to a growing sense of superficiality. Evaristo does attempt to add drama and three-dimensionality by way of chapter-connecting plot devices, but the set-ups are too obvious and the pay-off fails to appear. Especially towards the end, Girl, Woman, Other becomes monotonous and very predictable.

I know that this form – character vignettes that make up a whole novel – is incredibly hard to pull off, but it is definitely possible, and so I want to give you some recommendations of author’s who have done it so much better. Gloria Naylor is basically the queen of this form and I can highly recommend Bailey’s Café or The Women of Brewster Place. Both narratives are incredibly well written and deal with the experiences, emotional traumas and the persistence of Black women in the US. Another writer who never fails to amaze me when it comes to writing about the human condition, is the French playwright Yasmina Reza, her novel Heureux les heureux is nothing short of amazing, and a cynical, insolent and sometimes hilarious dissection of the human soul. Even Yaa Gyasi’s Homegoing and Jean Toomer’s Cane, albeit they have their flaws, have done it so much better.

What all of the novels above have in common is the fact that they managed to unfold multiple variations in which the reader clearly distinguishes the voice of each protagonist. These are novels in which a dichotomy between main and side characters doesn’t exist. In Girl, Woman, Other , everything seems to center around the character of Amma. That doesn’t make any sense. And above all, it makes the narrative repetitive and predictable. The novels above showcase a net of complexity and interweavement that Girl, Woman, Other can only dream about.

Girl, Woman, Other leaves you frustrated. We are denied the chance of getting to know the characters better. Furthermore, Evaristo’s novel shoulders some heavy themes — racism, the immigrant experience, the increasingly fluid borders of gender and sexuality, the patriarchy — and it often feels overburdened by them.

I couldn’t shake the feeling that all of Evaristo’s characters were reduced to mouthpieces for a popular debate, or the identity that they were supposed to represent. We get the artsy Anglo-African playwright, the hipster questioning transgender identities; and then a separatist lesbian thrown in the mix. The characters throw phrases around, such as “gender is a social construct”, “femininity and masculinity are society’s inventions”, “in any case, ageing is nothing to be ashamed of” – and that’s all nice and swell, but where’s the depth to that?

I’m sorry, but the writing felt way too artificial for me. None of these characters were real. Amma and her best friend have seemingly profound conversations about “reconfiguring feminism” … when they literally have just snorted four lines of coke and drank two bottles of red wine. Like, are you kidding me?? How stupid do you think I am?? Who’s supposed to be buying this?

On top of that, some of the passages are just truly horrific displays of bad writing, in which Evaristo truly rivals Rupi Kaur, e.g. “she tried boys a couple of times / they enjoyed it / she endured it”.

There were passages of such bad writing in here – “Yazz doesn’t know what to say, when did Court read Roxane Gay – who’s amaaaaazing? / was this a student outwitting the master? / #whitegirltrumpsblackgirl” – that I really started loosing my faith in humanity, and not just contemporary British writing.

When a character was raped it was referred to as having “had her virginity stolen” … UMM, HOW ABOUT WE DON’T CALL IT THAT WHEN A MINOR WAS LITERALLY RAPED BY HER FATHER IN LAW??? When a character had to prostitute herself to ensure her daughter’s education, she said: “she was now a business woman / this was her first transaction”. I don’t know about you but I find these choices rather appalling and cringey, to say the least. #notafan #dontusehastagsinliterature #fortheloveofgod

Evaristo truly did her young characters dirty. I have rarely seen such an inauthentic portrayal of our current culture and how young people navigate in it. The woke self-righteousness of present-day Yazz (who is describing herself as “part ’90s Goth, part post-hip hop, part slutty ho, part alien.”), and her multicultural “uni squad, the Unfuckwithables” (don’t get me started on that one), is a little too one the nose to be even remotely believable. Her entire character is a joke.

But even the older characters aren’t more likeable due to their unhealthy obsession with sex and being in a relationship. At one point, a MOTHER’S REACTION to seeing her daughter’s boyfriend for the FIRST TIME is that “she wanted to run her hands all over him, massage his balls, feel him harden at her touch”??? What the fuck is wrong with you??? I’m sorry. Have you ever looked at a person for the first time in your life and thought to yourself “DAMN, I REALLY WANNA MASSAGE HIS BALLS”??? I am confusion.

And as another reviewer pointed out, the characters overcome horrific traumas such as (gang) rape, severe postpartum depression and drug addiction shockingly easily. Just by the power of their will. It’s ridiculous. There is absolutely no depth or believability to their journey of healing and finding their will to live again. For example, in the case of severe drug addiction, the character simply stays at home for a week, and then is magically cured. Excuse me?

So, at the end of the day, I don’t know why I rated this even two stars. Maybe because I found a few of the explorations of the intersections between gender and race, and across the generations (e.g. “I haven’t suffered, not really, my mother and grandmother suffered because they lost their loved ones and their homeland, whereas my suffering is mainly in my head”) quite interesting and engaging … and even though the epilogue runs the risk of feeling gimicky, it has some quality to it and drives home the overarching point Evaristo was trying to make - that we’re in this together – so yeah, it’s not ALL bad. But it mostly is. #sorrynotsorry

Meer mensen die dit vonden? GWO-lovers: wat vond je er zo goed aan?

[Nysmn]

Ik heb net November 9 van Colleen Hoover in eén ruk uitgelezen. Heb echt meerdere keren gehuild

[anon22550354]

Is inderdaad ook 1 van mijn favoriete boeken <3

En mijn leesmaand.
Wil in juni minder op mijn telefoon zitten en meer gaan lezen!

[Salmiak]

Ik heb deze maand wat minder gelezen dan vorige maanden:

Duizend schitterende zonnen van Khaled Hosseini ½.

Shuggie Bain van Douglas Stuart .

[Janniebeton]

Ik heb deze maand gelezen;

Freedom-Jonathan franzen 4 sterren
Ik zal je nooit meer-Tatjana almuli 4 sterren (zij schrijft wel redelijk ‘zoet’, als in heel veel bijvoeglijk naamwoorden, maar het is wel mooi geschreven en las gemakkelijk. Ook het verhaal zelf vond ik mooi om te lezen, hoe ze met alle verschillende emoties dealt).

[Sherlock]

Vooral the bell jar was erg erg indrukwekkend. Ik heb eigenlijk de neiging om hem gelijk een tweede keer te lezen. Je merkt dat het geschreven is door een poëet en komt soms akelig dichtbij wat betreft keuzes maken in het leven als jonge vrouw. Ik zou het 6 van de 5 sterren kunnen geven en is denk ik één van de beste boeken ooit die ik heb gelezen.

[Nevertheless]

Bijna een maand over gedaan maar ik heb 22-11-1963 eindelijk uit! Wat een goed boek zeg.

[Lumos]

Deze maand weer iets meer gelezen dan daarvoor

Antonement - Ian McEwan 1/2
Grief is the Thing with Feathers - Max Porter
Je hebt wel iets te verbergen - Maurits Martijn en Dimitri Tokmetzis
Het warmtefort - Marieke Lucas Rijneveld 1/2

[zwaardvis]

Nee nog niet, ik wilde altijd eerst het boek lezen dus die kan ik nu na 10 jaar eindelijk gaan kijken haha

@Sherlock The bell jar is ook een van mijn favoriete boeken ooit! Ik probeer het altijd aan mijn vrienden uit te lenen maar ik merk dat het feit dat het 60 jaar oud is afschrikt, echt zonde want het is helemaal niet gedateerd

[Autumn]

Denk elke maand weer dat ik niks heb gelezen maar uiteindelijk toch nog best wat! Vond vooral The Seven husbands of Evelyn Hugo heel erg leuk! De vele levens van Heloise Starchild ook, maar vond het eindstuk beetje vaag en tegenvallen. Ze is de vioolmuziek vergeten vond ik heel ontroerend! Gaat over een moeder die alzheimer krijgt.

[Bakkes]

Ik heb de laatste tijd minder gelezen en ook twee leeschallenges overgeslagen, maar dit weekend weer begonnen in een boek (en nu al op tweederde): The devil’s advocate van Steve Cavanagh. Tot nu toe vind ik hey goed, het heeft voor mij de ideale mix van fictie/thriller en kritiek op de maatschappij. In dit geval het Amerikaanse rechtssysteem.

[DaintyDream]

Ik heb deze maand 3 boeken gelezen:

• Grady Hendrix - The Southern Book Club’s Guide to Slaying Vampires
• Garth Nix - The Left-Handed Booksellers of London
• Douglas Preston - The Lost City of the Monkey God

Ik had het boek van Douglas Preston opgepakt omdat ik dacht dat het een Pendergast achtige thriller zou zijn, maar het was een ooggetuigenverslag van de expeditie naar de ruïnes in Honduras. Heel interessant hoor, maar niet wat ik dacht, dus heb er heel lang over gedaan.

Ben nu bezig in A River Enchanted van Rebecca Ross, tot nu toe heel mooi geschreven, ben nog maar in het begin en heb nu al zin om vanavond verder te lezen! Ook luister ik naar Shipped van Angie Hockman.

[Kahlo]

Oh, ik heb dit weekend ook dat boek van Jelmer Mommers uitgelezen maar ik vond het niet zo goed? Ik bleef wat op mijn honger zitten, merkte ik. Ik had het gevoel alsof het een synthese was van verschillende boeken die al geschreven zijn over het onderwerp, waardoor het inhoudelijk minder kwam.

[anon37863697]

Jezus, de reviewschrijfster is wel erg boos over een boek en lang van stof, jeez.

Oke! Ik vond Girl, Woman, Other fantastisch. Het is een boek over racisme en wat dit met mensen doet, en om dit af te doen als een boek waarin “vrouwen alleen maar op zoek zijn naar relaties en seks” vind ik eh, flauw. Het boek is niet bedoeld als diepgaand boek over 1 persoon, het is een opsomming hoe diepgeworteld racisme is, gezien íedereen in dit boek ermee te dealen heeft. Jong, oud, hip, ouderwets, you name it. En daarnaast, hoe dit deze vrouwen beïnvloed in al hun levenskeuzes. En hoe ze alleen op elkaar gericht zijn gezien deze mensen alleen begrijpen hoe racisme je raakt als je er zelf mee te maken krijgt.

Dit boek afdoen als een oppervlakkig verhaal vind ik voorbij gaan aan de diepte van een onderwerp zoals racisme. Racisme is clichématig, omdat cliche’s nou eenmaal waar zijn. Ik vind dat niet oppervlakkig, ik vond dat verschrikkelijk pijnlijk tijdens het lezen.

[Marqant]

Ja, dat ben ik met je eens. Het boek de onbewoonbare aarde van David Wallace-Wels vond ik veel beter.

[Max]

Ik heb welgeteld 1 boek gelezen in mei (en dat met een weekje vakantie…) en dat was de Hemel verslinden van Paolo Giordano. Ik hem hem 2 sterren gegeven. Het is gewoonweg niet mijn schrijver vrees ik. Te intens voor mij, merkte dat ik bij sommige stukken dacht ‘blabla, zal wel’. Verhaal zit ook helemaal niet meer in mijn hoofd, terwijl ik hem krap een week geleden uit gelezen heb.

Ben nu in het hier alom aangeraden Morgenster bezig! Moest eerlijk gezegd een beetje inkomen, met alle verschillende personages elk hoofdstuk, maar zit er nu heerlijk in!