Ja ik weet niet of er veel aan te snappen is of dat het ook is hoe je het zelf ervaart. Ik vond het een goed boek omdat het bizarre idee om je op een absurde manier uit de maatschapij terug te trekken wordt omschreven. En dan op een manier dat je zelf bijna in een soort koortsdroom zit die de hoofdpersoon ook ervaart. De tijdsgeest waar het zich in afspeelt en hoe die klopt, de zwarte humor en het is eigenlijk allemaal heel sneu maar niet “zielig”.
2 likes
Ah op die manier! Ja dat koortsdroom gevoel herken ik wel. Dat vond ik ook knap er aan want het was slapen en wakker worden, niet echt veel en toc genoeg om door te lezen. Dus als je het zo schetst, dan ben ik het wel eens dat het een goed boek is.
Misschien focus ik teveel op het begrijpen dan van boeken. Volgens mij zei jij eens dat je literatuur vaak juist goed vind omdat je het dak niet echt snapt. Vind ik wel een slimme manier.
2 likes
Ja ik vind het van dat soort boeken interessant als het niet uitgelegd wordt en het je dus dwingt na te denken wat er gebeurt of wat het betekent, etc. Niet dat het zo hapklaar is en je nog lang kunt nadenken erover.
Al lees ik ook prima boeken waar dat wel zo is hoor 
2 likes
Omg ja ik lees 'm nu en ik vind 'm GEWELDIG. Otessa Moshfegh is echt een ster in het schrijven van anti-helden, de hoofdpersoon uit My year of r&r is al niet echt likeable en in bijv. Eileen komt dat ook heel sterk naar voren. Wat mij betreft is Lapvona dan ook een typisch Moshfegh boek: je kan je met niemand helemaal lekker identificeren, het schuurt en wringt, maar ze tilt het nu qua gore nog een stapje hoger. Ik hou wel van een beetje body horror en smeerlapperij op zijn tijd, en dat dit boek in de Middeleeuwen speelt is ook helemaal in mijn straatje. Nog 80 pagina’s te gaan, maar dit worden absoluut 5 sterren voor mij.
Als je My Year vooral tof vond om de omschrijving van de 00’s popcultuur, dan is dit niet jouw boek, maar als je bekender bent met haar oeuvre zeker eens proberen. Of er gewoon blind in gaan. FUN
(Lekker zeg, zomaar mijn review voor m’n insta al af)
8 likes
Dit ja en hoe zij naar zichzelf kijkt is zo typerend, vond het echt tof om te lezen. Een van mijn favo’s sowieso
2 likes
Oh dit klinkt echt goed… yesss ga 'm halen nu.
Denk dat door je beschrijving we zeker dezelfde smaak in boeken hebben trouwens. Heb je een boekeninsta? Mag ik je volgen? 
1 like
Nice!!! Laat me weten wat je ervan vindt 
Mijn instagram is @watiklees!
1 like
Mijn boeken van juni! Niet bijzonder veel, maar ik heb wel gelezen waar ik kon.
Ik zit in een Connie Palmen-tunnel, nu bezig in Logboek van een onbarmhartig jaar. Intrigerende boeken schrijft ze, en ze lezen vlot weg. Maar na deze ben ik er wel even klaar mee.
Verder ben ik begonnen in The Book of Hours van Rilke. Ik ben op de helft, maar wil het nu al 5 sterren geven.
Ik twijfel om hierna te beginnen in Harry Potter and the Order of the Phoenix, want het weer is er niet zo naar. En anders wordt het Boven is het stil van Gerbrand Bakker.
8 likes
Ik ben je gaan volgen
1 like
Leuk!! 
Twee boeken gelezen deze maand! In de loop van juli heb ik vakantie, dus wat meer lezen, zin in!
Ik ben nu Hard Land van Benedict Wells aan het lezen.
Edit: omg op de helft van het jaar ben ik op de helft van mijn challenge! 
5 likes
Ik dacht dat ik My Year of R&R (goeie afkorting, wel) niet zo tof zou vinden omdat ik normaal niets heb met “unlikable” hoofdpersonen, maar dit boek verraste me zo erg!
Love it. In 1 lijn naar de TBR, haha
3 likes
Oh ik bedenk me nu dat ik wel nog een rape trigger warning wil plaatsen voor Lapvona!
1 like
Ik heb gelezen (eigenlijk ook al in mei)
Tender is the flesh - Agustina Bazterrica 
Ik had hier denk ik een beetje te hoge verwachtingen van ofzo, ik vond het “wel goed”
Het gaat over de mensheid die besloten heeft mensen te gaan fokken en eten, in een tijd dat alle dieren lijden aan verschillende ziektes (en dus niet meer gegeten kunnen worden). Het idee is heel interessant en wordt ook heel erg goed uitgewerkt (het klopt allemaal eng goed, je kan het je zo voorstellen). Maar ik had niet zoveel met de hoofdpersonen, alhoewel ik het plot wel goed vond maar het kwam niet helemaal binnen ofzo.
Ik ben er niet - Lize Spit
Hier kwam het wel helemaal binnen, echt heel goed geschreven. Dit boek krijgt als kritiek dat het teveel met cliffhangers is geschreven en daardoor niet “literair” genoeg zou zijn ofzo (alsof er een trucje wordt uitgehaald) maar dat vond ik echt hoogdravende bullshit. Het is een heel spannend boek en het is heel verdrietig door het onderwerp en hoe goed (wel wollig maar ik hou ervan) dat beschreven wordt. (een stel dat samenwoont, waarvan de een mentale problemen krijgt).
De morgenster - Karl Ove Knausgard
Ik heb hier al iets over gezegd, maar vond het een mooi geschreven boek! Het verhaal valt niet makkelijk samen te vatten, behalve dan dat er spontaan een nieuwe ster verschijnt in/in de omgeving van Bergen, Noorwegen, waar elk hoofdstuk vanuit een ander personage wordt verteld. Maar omdat het geen strakgeschreven boek is waaiert het compleet uit en zit er ook geen structuur in die personages (sommige lees je maar een paar bladzijden over, anderen een langer verhaal). Maar dat werkt juist heel goed om de overkoepelende sfeer te krijgen die het boek heeft. Het is heel grimmig en er zit een bepaalde spanning in die je constant meekrijgt.
Ik ben mijn muze - Loes Faber
Dit is even wat anders; het gaat over acht (vrouwelijke) kunstenaars die de kunstgeschiedenis veranderd hebben. Het is eigenlijk het levensverhaal van de kunstenaars en uiteraard wordt daarin verteld welke impact hun kunst gehad heeft en hoe ze ertoe zijn gekomen. Het is daarnaast helemaal geillustreerd, volgens mij is de auteur er zes jaar mee bezig geweest en dat zorgt voor een super tof boek met informatie die je waarschijnlijk nog niet kende (en kunstenaars die je waarschijnlijk (onterecht!) nog niet kende). Ik ben er echt van onder de indruk! En het helpt ook dat de levens van de kunstenaars echt heel erg interessant zijn stuk voor stuk!
18 likes
Dit heb ik afgelopen maand gelezen. Die van Auke Hulst vond ik heel goed!
“De Mitsukoshi Troostbaby Company is een ambitieuze mengvorm van memoires, robotverhaal, tijdreisverhaal en alternate history, waarin verlies, schuld en ouderschap centraal staan.” > het is totaal geen typisch sci-fi boek dus ook zeker een aanrader als dat niet per se je ding is.
The secret History had ik +10 jaar geleden al eens gelezen maar ik had er weer zin in.
10 likes
Ik ben die serie echt puur door dit bericht gaan lezen en ik vind ze echt zo leuk! De boeken zijn ook vrij kort, dus ik vlieg er echt doorheen. Thanks voor deze aanrader!
2 likes
Ja love otessa mosfegh!! Vandaar m’n username ook, was net Eileen aan het lezen toen ik m’n username hier aanmaakte.
Nieuwe boek ligt klaar om dit weekend in te starten.
Ik ga je insta ook volgen!
1 like
Ik heb deze maand vrij veel gelezen!
- De verschrikkelijke jaren tachtig van Tim Kamps review
- Finlay Donovan is killing it van Elle Cosamino review
- Rivers of London van Ben Aaronovitch
- The Stepford Wives van Ira Levin review
- Echte vrouwen krijgen een kind van Liesbeth Smit review
- Zonnegloren van Matthijs van Nieuwkerk (ook al ben ik tegen hem)
- Moon over Soho van Ben Aaronovitch
- Finlay Donovan knocks 'em dead van Elle Cosamino
- Pietà van Elfie Tromp review
- De Hotelgids van Loes Wijnhoven
- Het kan ook nooit normaal van Lieke Hester
- The House Across the Lake van Riley Sager
- Lapvona van Otessa Moshfegh
Voor het eerst sinds tijden toevallig 2 boeken uit een serie gelezen, en bij beide boeken bij de 2e afgeknapt op de serie 
Misschien niet zo leuk om te lezen als je ze nog wilt lezen, want het zijn wél leuke boeken,
MAAR
De Finlay Donovan-serie is wat mij betreft teveel gericht op de SLAPPE romancelijntjes en echt bijna ALLE mannen zijn vreeeeselijk vervelend. Zelfs haar vader die misschien drie lijnen tekst heeft. En in de serie van Ben Aaronovitch - als je daar eenmaal gaat letten op hoe seksistisch alle vrouwen zijn neergezet kom je er niet meer vanaf. Iedere vrouw is supergeil en heeft ronde welvingen en is bloedknap en ruikt lekker, behalve de enige lesbienne. Zij heeft een hoekige vormgeving 
10 likes
- Ronja de Roversdochter van Astrid Lingdren (kinderboek)
- De eerste twee delen van Pipi Langkous van Astrid Lingdren (kinderboek)
- Nieuwe kruisvaarders van Sander Rietveld (non-fictie)
- De zijkant van de filosofie door Frank Meester en Aline D’Haese (non-fictie)
- De filosoof, de hond en de bruiloft van Barbara Stok (stripboek)
- Die zomer met Jente door Enne Koens (kinderboek)
Ronja de Roversdochter had ik nog nooit gelezen. Ik vond in de tweedehandswinkel een hele mooie editie. Heel tof verhaal en prachtige tekeningen. Alleen dat gedrag van die vader vind ik nogal apart beschreven. Het wordt niet echt goed gekeurd maar ook niet duidelijk afgekeurd zoals hij schreeuwt en doet.
Het boek over filosofie is geschreven in een soort brief /gespreksvorm. De eerste drie hoofdstukken leest het vrij vermoeiend, alsof je een ping pong wedstrijd probeert te volgen. De hoofdstukken daarna is er meer ruimte voor inhoud en leest het rustiger. De vierkante informatie vakken vind ik zelf een irritante opmaak keuze, want wanneer lees je dat? Het heeft bijna nooit toegevoegde waarde op de omringende tekst want er wordt dan een vrouwelijke filosoof uitgelicht of een beknopte uiteenzetting van het tijdsbeeld. Wel heel veel leuke nieuwe inzichten opgedaan en er staat een handige leestip lijst achterin.
Het stripboek had ik al eerder getipt in het topic. Nog steeds een grote tip!
Edit: vergeet ik helemaal dat ik het nieuwste boek van Outlander heb gelezen. Was weer erg leuk. Niks hoogdravends, wel meeslepend. Ze is een goede verhalen verteller.
7 likes