Ik ben nu bij hoofdstuk 9 of 10 geloof ik en ik snap de kritiek op de schrijfstijl wel. Ik vind het tot nu toe zelf ook vrij wollig en soms wat kinderlijk (al is ze natuurlijk ook nog een kind). En ik moet altijd even wennen als er veel heen en weer wordt gesprongen in de tijd. Verder heb ik nog niet echt meningen haha, het leest wel prima. Als ik hem uit heb zal ik ook wel even een review delen hier.
Om on topic te blijven, afgelopen anderhalve maand heb ik niet heel veel gelezen:
Alice - Christina Henry:

Spannend en las wel lekker, maar met hertellingen ben ik altijd zoekende naar het ‘originele’ verhaal in de hertelling. Ik ken Alice in Wonderland primair van het wii-spelletje dat ik vroeger had en daarna van de films, maar in deze hertelling waren alle personages toch meer mensachtigen dan in de game bijvoorbeeld (waar de Kolderkat echt een kat is en dat ook te zien is/benoemd wordt). Ook waren de rollen in dit boek iets anders verdeeld dan in de films/game, daar moet ik dan ook even aan wennen. Als je daar minder moeite mee hebt vind ik het zeker een aanrader. Ik ga zelf de vervolgdelen ook wel lezen (niet meteen, maar misschien over een paar maanden) omdat ik de schrijfstijl wel prettig vond en ik er ook snel doorheen kwam.
Death and Croissants - Ian Moore: 
Saaaaai. Er gebeurde te weinig, de schrijfstijl was langdradig, het plot sloeg nergens op en aan het eind van het boek vroeg ik me nog af wat er nou eigenlijk was gebeurd. Kleine notitie: ik had wel veel aan mijn hoofd toen ik dit boek las, dus dat speelt misschien mee in mijn beoordeling.
The silence of the girls - Pat Barker:

Hetzelfde probleem als bij Alice, ook dit is een hertelling dus ik ben continu op zoek naar het ‘echte’ verhaal. Verder vond ik het wel een goed boek, interessante een perspectieven en ik vind het toch leuk om via zo’n hertelling een beter beeld te krijgen over de Griekse geschiedenis (alleen jammer dat ik dus niet precies weet wat waar is en wat fictie)