Ja klopt. Het is inderdaad een heel zielig verhaal, maar ik vind de film veel erger dan het boek. Die kijk ik ook niet zo graag, misschien omdat het zo in your face is. Het boek is ook behoorlijk zielig, maar vooral heel ontroerend. Het gaat in eerste instantie over drie kinderen die samen opgroeien op een kostschool en de hoofdpersoon blikt terug op deze tijd. De schrijfstijl is bijna stream of consciousness, maar wel goed te volgen. Ik vind het moeilijk om zijn schrijfstijl met een ander te vergelijken, juist omdat ie zo uniek is. Maar hij schrijft veel over herinneringen en het verlangen naar vroeger.
Als je echt niet tegen zielige verhalen kunt, zou ik hem niet lezen, maar anders is ie echt de moeite waard! A Pale View of Hills vond ik trouwens ook echt zo mooi (met dezelfde thema’s).
Ik moet echt zijn andere boeken ook gaan lezen, heb er nog twee in de kast staan. Oke, je kunt wel merken dat ik fan ben, haha. 