Samenvatting
Ja dat zeker. Politiek speelt hier een grote rol in. De uitkeringen worden elke kabinetsperiode wel een keer aangepast en fraude/werken loont is bijna altijd het argument. Dat slaat aan want we betalen er natuurlijk samen voor en als ik moeten lijden (werk), moet de buurvrouw dat ook maar. Het is exemplarisch voor hoe we in Nederland gebrainwashed zijn door een combinatie van: met hard werk kan iedereen er komen + als je iets wilt hebben zul je ervoor moeten lijden.
Fundamentele vragen krijgen hierbij nooit de woede die ze verdienen. Waarom zijn we niet boos om het feit dat wij zoveel belasting betalen op arbeid en medeburgers zo weinig op vermogen? De bijstand gaat omlaag want werk moet lonen, maar waarom is onze woede niet dat men (zeker als het gaat om ongeschoold werk) voor bedrijven werkt die wel winst maken, maar personeel het minimumloon betalen? Waarom is er een tiplijn waarop ik kan melden dat mijn uitkeringsgerechtige buurvrouw stiekem samenwoont, terwijl een multinational zelfs als onderzoek aantoont dat ze miljarden belasting ontduiken geen factuur van bv Nederland krijgt. Ik hoor soms mensen zeggen: ‘ja maar rijke mensen hebben er keihard voor gewerkt’. En denk dan: hoe brainwashed ben je als je denkt dat je daadwerkelijk rijk wordt van werk? De rijken zijn bijna allemaal rijk door een combinatie van geluk, goede infrastructuur, uitbuiting aan de onderkant, gunstig belastingklimaat en mensenrechtenschending. Als je ook maar een fractie strenger wordt op de echte spelers is uitkeringsfraude niet meer boeiend. Een uitkeringsgerechtige is uiteindelijk kleingeld. Het is genant dat we dat nog steeds niet inzien, want bedrijven maken veel meer misbruik van ons systeem dan iemand incl. toeslagen pakweg 1400 euro ontvangt. Ze gebruiken de infrastructuur die wij met zijn allen betalen en doen alles om daar niet aan mee te betalen. Ik blijf erbij: eat the rich en richt je woede op de grote spelers.