Ja de ene gemeente is wat makkelijker dan de ander.
Maar denk je niet dat er ook mensen zijn die gewoon een fulltime salaris verdienen met poetsen?
Snap ook nooit zo goed waarom de focus altijd moet liggen op de mensen die
eventueel misbruik maken van de bijstand. Als dat gebeurt komt het ook vaak genoeg uit en kan alles terug worden betaald.
wajong
Wajong is een tijdje geleden flink aangepast. Volgens mij is het als je het nu aanvraagt zo dat je volledig afgekeurd moet worden) zonder participatiemogelijkheden) en als je daaraan voldoet val je onder de gemeente en met soortgelijke of dezelfde regels als de bijstand…
Maar wie weet is er weer een nuance aangebracht en is mij informatie al weer veroudert. Ze zijn er ook wel dan van dingen erg ingewikkeld te maken 
@Totoro Echt hè… wat zou het toch eens fijn zijn als er eerst eens met compassie gekeken zou worden ipv zo snel al met de (negatieve) uitzondering.
Ik denk dat programma’s zoals dat camping programma van PowNed (?) ook heel erg bijdragen aan die misvatting dat de meeste ‘uitkeringstrekkers’ zijn helaas.
Voor niks? Ik weet nier hoe de bijstand in NL gefinancierd wordt maar in België betalen werknemers zich blauw aan sociale bijdragen om het vangnet te verzekeren, voor iedereen.
Louder for the people in the back!!!
Samenvatting
Ja dat zeker. Politiek speelt hier een grote rol in. De uitkeringen worden elke kabinetsperiode wel een keer aangepast en fraude/werken loont is bijna altijd het argument. Dat slaat aan want we betalen er natuurlijk samen voor en als ik moeten lijden (werk), moet de buurvrouw dat ook maar. Het is exemplarisch voor hoe we in Nederland gebrainwashed zijn door een combinatie van: met hard werk kan iedereen er komen + als je iets wilt hebben zul je ervoor moeten lijden.
Fundamentele vragen krijgen hierbij nooit de woede die ze verdienen. Waarom zijn we niet boos om het feit dat wij zoveel belasting betalen op arbeid en medeburgers zo weinig op vermogen? De bijstand gaat omlaag want werk moet lonen, maar waarom is onze woede niet dat men (zeker als het gaat om ongeschoold werk) voor bedrijven werkt die wel winst maken, maar personeel het minimumloon betalen? Waarom is er een tiplijn waarop ik kan melden dat mijn uitkeringsgerechtige buurvrouw stiekem samenwoont, terwijl een multinational zelfs als onderzoek aantoont dat ze miljarden belasting ontduiken geen factuur van bv Nederland krijgt. Ik hoor soms mensen zeggen: ‘ja maar rijke mensen hebben er keihard voor gewerkt’. En denk dan: hoe brainwashed ben je als je denkt dat je daadwerkelijk rijk wordt van werk? De rijken zijn bijna allemaal rijk door een combinatie van geluk, goede infrastructuur, uitbuiting aan de onderkant, gunstig belastingklimaat en mensenrechtenschending. Als je ook maar een fractie strenger wordt op de echte spelers is uitkeringsfraude niet meer boeiend. Een uitkeringsgerechtige is uiteindelijk kleingeld. Het is genant dat we dat nog steeds niet inzien, want bedrijven maken veel meer misbruik van ons systeem dan iemand incl. toeslagen pakweg 1400 euro ontvangt. Ze gebruiken de infrastructuur die wij met zijn allen betalen en doen alles om daar niet aan mee te betalen. Ik blijf erbij: eat the rich en richt je woede op de grote spelers.
Interessant, heb hier nooit eerder zo over nagedacht! Wat bedoel je met die infrastructuur die de rijken gebruiken?
Vrees dat zolang we een VVD kabinet hebben er sowieso weinig gaat veranderen.
Grote bedrijven roepen vaak dat ze weggaan als we belasting verhogen, maar Nederland is een land met een goede ligging en bereikbaarheid (gigantische haven, vliegveld), goede wegen voor vrachtvervoer. Het is een fijn land voor personeel om in te wonen en dus een bedrijf te vestigen. We hebben hier veel zaken die wereldwijd echt niet de standaard zijn. Ons belastingklimaat is niet het enige dat bedrijven hier houdt, veel belangrijker is dat we een boeiende infrastructuur hebben, waar we met zijn allen voor betalen, behalve de grootverbruikers die er rijk op worden.
Dit is wel echt een interessante discussie vind ik, en zal (ik sla ‘m even plat) gekenmerkt worden door 2 extremen; De mensen die dealen met de strenge regels van een uitkering en daardoor niet het leven kunnen leiden dat ze willen leiden en de mensen die vinden dat ze veel belasting betalen o.a. voor die uitkeringen en zien/ denken dat er ook nog eens aan alle kanten gefraudeerd wordt. Ik gaf het al eerder aan; Ik was van de eerste groep en hoor nu bij de laatste en weet dat uiteindelijk voor beiden iets te zeggen is.
Uitkeringen komen uit een grote pot van de staat die dan weer gespekt wordt door alle belastingbetalers. Dat lijkt ongrijpbaar en voelt misschien wel als een bodemloze put maar is dat zeker niet. Om daarvoor te waken vind ik best dat je de kwestie op macro niveau mag benaderen zoals je dat op micro niveau ook zou doen. Daarmee bedoel ik; zou jij je werkeloze buurman structureel sponsoren als je wist dat hij nog een eigen ‘potje’ had waarmee hij nog een half jaar vooruit kon? Of als je wist dat hij een vakantiehuisje bezat voor de verhuur? Zou jij iemand sponsoren waarvan je weet dat zij ook maandelijks geld krijgt van haar ouders? Zou je dat doen als je wist dat er als poetshulp €800 maandelijks (zwart) werd bijverdiend? (Met 5 poetsadresjes kom je er wel aan) Ik zou het niet doen dus ik vind het zeker niet raar dat de staat het ook niet doet/ wil doen. Dat allemaal in het kader van zelfredzaamheid en het feit dat een uitkering een ultimum remedium is.
Neemt niet weg dat er mensen zijn die absoluut niet frauderen en met enkel een bijstandsuitkering een erg sober en beperkt leven leiden… Is dat nou zo erg? Dat sobere leven krijg je ‘gratis’ en voor de leuke extra’s (een keer meegenomen worden op vakantie of een lekker diner, nieuwe outfit) ben je dan aangewezen op je eigen netwerk. De staat kan toch simpelweg niet overal in voorzien?
Daarnaast vind ik het zeker niet mis dat er een prikkel overblijft die zou kunnen motiveren om een ander inkomen te genereren.
Nou, dit was mijn spreekbeurt.
Is dit management bingo
Dus je mag helemaal niets hebben, dan pas mag je hulp vragen waar " wij " voor meebetalen. Slaat toch nergens op? Wat is een halfjaar nou, we hebben het niet over vermogens op de bank. Als die man psychisch beter in zijn vel zit omdat hij al iets minder stress heeft doordat hij weet als ik straks eventueel een baan heb, heb ik wel wat geld om een autootje te kopen om in ieder geval op mijn werk te raken. Ik zou daar echt niet mee kunnen zitten.
Ja, en we gaan in deze ronde voor één horizontale rij, succes!!
Als dat het enige is wat verontwaardiging bij je opriep is mijn bericht zo gek nog niet. Dank voor je feedback (maar ik doe er niets mee) (goed gezien!!! Weer een voor de bingokaart)
Je mag niet meer dan €6000 hebben. Lijkt mij niet ‘helemaal niets’
Je beseft dat het twee extremen zijn en haalt toch allerlei argumenten aan om een extreem te verdedigen. Ik nuanceer hem even. Niemand wil een rijk persoon sponsoren. Feit is: dat is niet aan de orde. Niemand wil een fraudeur sponsoren. Die kans is 1/200. Prima als de bijstand sober is, maar de realiteit is: de bijstand is niet sober, de bijstand is beneden wat we zien als een minimum om in deze tijd fatsoenlijk te kunnen leven. De bijstand is van een systeem om armoede te voorkomen en bestaansminimum te garanderen (en even voor de duidelijkheid: bestaansminimum ís sober) naar een bedrag dat garantie is voor armoede gegaan. Sober leven is in levensonderhoud kunnen voorzien, een groot deel van de bijstandsgerechtigen kan dat niet en de voorspelling voor de toekomst is dat die groep groeit doordat de bijstand verlaagt wordt terwijl leven duurder wordt.
Hahaha nee hoor dat was het enige wat ik de moeite vond om op te reageren
Overigens, voor de duidelijkheid (mbt de bijstandsdiscussie) ik ben geen pleitbezorger voor het verlagen of het niet verhogen van de bijstand. Het gaat mij over de redelijkheid van het gemaximeerde eigen vermogen En de regels omtrent het ontvangen van een vorm van (extra) inkomen naast de bijstand.
Ik vraag me ook altijd af wat mensen voor zich zien bij netwerkjes die het een en ander wel opvangen. Heb ik vroeger iig niets van meegekregen en de andere voorbeelden uit mijn omgeving ook niet.
Is het niet een beetje kort door de bocht om te stellen dat rijk zijn het gevolg is van o.a. geluk, uitbuiting aan de onderkant en mensenrechtenschending? Dit gaat toch lang niet op voor elk bedrijf/elke ondernemer die door bijvoorbeeld een bepaald business idee redelijk wat geld heeft verdiend? Of heb je het enkel over de ‘ultra rijken’?
Ik ken genoeg situaties waarbij iemand niet uit een rijk nest kwam (wel een gezin waarbij de mogelijkheid er was om te studeren - dat maakt je op zich al ‘rijk’ in de andere zin van het woord) en die op eigen houtje (niet door connecties want dat is lang niet altijd het geval) met een goed zakelijk idee kwam, daar risico’s voor genomen heeft en uiteindelijk daar nu op zijn/haar 60+ de vruchten van plukt in die zin dat er financieel wel veel mogelijk is geworden.
Er zit toch veel meer nuance in dan hoe het nu verwoord is? En ook de ultra rijken doen toch niet noodzakelijk allemaal aan mensenrechtenschending? Het 1 is toch niet sowieso het gevolg van het ander?
Ik heb het over multinationals. Staat ook in mijn bericht. Anders zou mijn vergelijking natuurlijk ook totaal niet opgaan. Iemand die een leuke oude dag bij elkaar werkt gaat ons natuurlijk geen miljarden in de staatskas opleveren.
Overigens: ik denk dat de grove meerderheid van de ultrarijken aan mensenrechtenschendingen/uitbuiting/belastingontwijking doet. Buitensporige rijkdom gaat bijna nooit samen met eerlijk spelen. En ook bij goede ideetjes is netwerk, geluk, infrastructuur cruciaal.