Ik woon aan de grens en nee, mijn ervaring is dat ze dat niet doen. Gewoon steevast Duits blijven praten
heb jaren in een winkel gewerkt waar veel Duitsers kwamen, de keren dat iemand de moeite nam om een beetje Nederlands te praten zijn op 1 hand te tellen
Waar ik ga shoppen in duitsland wel. Ik spreek op de meeste plekken gewoon nederlands om ze terug te pakken
Ik blijf stug Nederlands praten. Joe ik kom in Tsjechie toch ook niet aan met âgoedemiddagâ. Laatste paar jaar zijn er wel steeds meer die t in t Engels proberen. Dat vind ik top.
Grootste ergenis is als je niks zegt. Prima als je geen Nederlands kan maar zeg ff in t Engels sorry spreek geen Nederlands. Maar negeer me niet.
Herkenbaar! Ik werk in een winkel in België en er waren Duitersers die gewoon Duits bleven praten. We probeerden in het Engels maar dat konden ze ook niet, en Nederlands natuurlijk ook niet 
Ik kijk altijd heel nietszeggend als Duitsers in het Duits tegen me beginnen te praten.
Versta het wel, maar ze moeten maar niet zo onbeschoft zijn om niet eens even te vragen of ik Duits spreek, joe!
Vroeger in de zomer zat ik echt in een soort geannexeerd Duitsland aan de Nederlandse kust, omdat we dicht bij een camping woonde en dan gingen ze ook aan mij (een kind) de weg vragen in het Duits. 
Ik leer al een paar belangrijke woorden van een taal als ik op vakantie ga. Laat staan als ik ergens voor langer dan een jaar ga wonen. Oke je hoeft niet perfect die taal de spreken maar je wilt jezelf toch wel een beetje kunnen redden
Ik ben ook in de grensstreek met Duitsland opgegroeid en heb lang in de horeca gewerkt als bijbaantje. Er heeft welgeteld één keer een Duitser Nederlands tegen me proberen te praten en toen schrok ik er gewoon bijna van, omdat dat gewoon nooit gebeurde. In mijn geboortestreek is ook heel veel aangepast naar Duitse klanten, daar erger ik me ook aan omdat dat het alleen maar verder in de hand werkt dat mensen geen moeite doen om Nederlands te spreken. Al is het echt super gebrekkig (is mijn Duits inmiddels ook), het gaat ook een beetje om het gebaar?
Er was ook ooit een hele vervelende Duitse jongen op mijn werk te gast die iets van me wilde en die werd toen ook echt boos dat ik Nederlands terug ging praten. Vind het zo arrogant
Sommigen leren het op school (ik heb zelf voor Spaans gekozen ipv Duits haha) en het is een officiële taal maar volgens mij kunnen weinig mensen het daadwerkelijk. Fransen die overal in het Frans beginnen zijn soms ook wat irritant maar nog begrijpelijk aangezien het merendeel van de Vlamingen wel ook Frans kan of zou moeten kunnen
Maar Sadia heeft een Nederlandse vriend en Nederlandse vrienden. Je kunt ook aangeven dat je wilt oefenen. Ze gaf aan dat Nederlanders het superleuk vinden om hun Engels te oefenen en daarom Engels met haar willen praten. Dat zal in veel gevallen kloppen, maar ik denk dat ook een heleboel mensen puur uit beleefdheid Engels spreken met haar en het niet erg vinden om te doen, maar niet omdat ze het nou per se zo leuk vinden.
@Ovenschaal Tijdens mijn uitwisseling van een half jaar had ik een avond per week taalles. Kleine moeite, ik ging er ook niet vloeiend de taal van spreken, maar ik kon er wel mee naar de winkel. Alsnog sprak ik super gebrekkig de taal, maar je kunt gewoon niet van iedereen verlangen dat ze Engels kunnen of willen spreken, en dan is het prettig dat je nog een soort van kunt communiceren.
Dat zei ze duidelijk op een moment dat het allemaal niet lukte, in wanhoop. Alsnog heeft ze een goed punt: een vriendin van me wilde Nederlands leren maar zodra iemand maar een beetje gebrekkig Nederlands hoort, gaan ze over naar Engels. terwijl zij vaak beter Nederlands sprak dan de ander Engels 
Ja, eens. Los van de vraag of je van mensen mag/kan verwachten dat ze zich een paar jaar naar jouw taal aanpassen snap ik echt niet dat je iig niet voor jezélf de taal wil leren. Krijg echt een beklemmend gevoel van het idee ergens te wonen en niks te snappen. Of dat nou gesprekken op feestjes, belangrijk nieuws, brieven van instanties, menukaarten of wat dan ook zijn.
Ik zat een keer in de metro in Berlijn met iemand te praten, aan mijn Duits kan je wel horen dat ik Nederlands ben want ik heb een flink accent. Toen begon er ineens een andere (Duitse) jongen die tegenover me zat in het Nederlands tegen me te praten en vroeg of ik uit Nederland kwam. Bleek hij in een grensstreek te wonen en op school Nederlands te hebben geleerd! Hij had het als examenvak gekozen en kon we konden dus best een aardig gesprek voeren. Ik vond dat zo leuk, had echt niet verwacht daar met een Duitser een Nederlands gesprek te voeren.
Een duitser heeft eens heel verontwaardigd geroepen dat ik duits hoorde te praten tegen hem omdat we zo dicht bij de grens wonen. Eh vriend, jij woont even ver van de grens af en je staat nu toch echt in een winkel in Nederland? Voorheen sprak ik wel Duits maar nu vertik ik het, praat Nederlands met me! (Of Engels, ook prima).
Nouja een taal leren begint toch met korte zinnen en gesprekken? Ik zie niet hoe dat geen taal leren is, er zit nog wat tussen twee woorden kennen en vloeiend spreken in. Hoe noem je anders het proces van een taal leren in de beginfase, of gaat het je meer om de intentie? Best veel expats blijven trouwens langer hangen dan gepland (ook in de wetenschap, omdat ze bijvoorbeeld na hun phd een postdoc kunnen doen in hetzelfde land). Dan is het toch fijn dat je in ieder geval iets van te taal hebt opgepikt. Kijk ik ga niemand dwingen om een taal te leren maar als expat zit je veelal in best een goede positie en dan vind ik het ergens zelfs een beetje arrogant om je zo op te stellen.
Ik denk niet per se dat jij een onpopulaire mening hebt, maar volgens mij heeft de rest het wel slechts over een paar woorden/zinnen/een kort gesprekje en heb jij het als enige over de taal vloeiend beheersen. Als ik ergens een jaar zou wonen zou ik mijn best doen om een kort gesprekje te kunnen voeren en me te kunnen redden in mijn eentje, maar ik zou ook inderdaad niet de moeite doen om de taal vloeiend te beheersen als ik weet dat ik met een jaar weer weg ben.
Haha ja ik denk ook wel een greintje Nederlands zelfvertrouwen te bespeuren hier qua âeen aardig woordje taal x sprekenâ
. Nederlanders denken vaak al gauw dat ze goed Frans spreken bijv. en dat ze kunnen bestellen op het terras en boodschappen doen en zich in het algemeen kunnen redden is idd heel belangrijk, maar ik ben verder wel benieuwd hoe veel moeite het je zou kosten als je nu bijv. naar Polen verhuist voor 3 jaar zonder enige voorkennis van het Pools 
Inderdaad, ik begrijp het best dat expats niet de moeite doen om echt vloeiend Nederlands te leren⊠maar ik ken veel expats die na 3/4/5 jaar hier wonen niet eens woorden als âbedanktâ of âgraag gedaanâ kennen (zelfs mensen die getrouwd zijn met een NederlanderâŠ). En vooral klagen dat het zo lastig is om vrienden te worden met Nederlanders (ik hoor dat vaker, het zal ook best lastig zijn, maar wellicht is een beetje moeite doen om de basis te leren een eerste stap xD).
Edit: ik heb in een kledingwinkel in Amsterdam gewerkt, met veel expats die alleen in het Engels communiceerden met klanten. Zij kregen ook heel veel klachten van Nederlanders (vooral dagjesmensen) over zich heen. Als ik hen was, zou ik in ieder geval de basis zinnetjes van de retail uit mân hoofd hebben geleerd. Dat is toch net iets anders, dan wanneer je bij de Shell gaat werken en op werk toch alleen maar Engels moet communiceren.
Ik moest voor mijn werk training volgen in het buitenland en de leerkracht was een Fransman. Die man bleef tegen mij Frans praten want âah jij bent van BelgiĂ«!â
De les was in het Engels, examen in het Engels etc maar zelfs toen ik hulp vroeg bij het examen bleef die doorgaan in het Frans
Ik vond dat echt zo irritant en weiger nu ook in Brussel Frans te praten in een winkel. Vroeger vond ik het nog wel leuk om beetje te oefenen, maar ik begin nu standaard in het Nederlands te praten.
Hahaha verkeerd voorbeeld dan 
Mange tak