Ik kan er echt niet mee zitten als ik in een winkel of restaurant in het Engels moet praten.
Ik heb ook veel expat vrienden die dan een jaartje zouden blijven en hier nu vijf jaar zijn. Sommigen spreken wel enigszins goed Nederlands en veel wat woordjes en zinnetjes. Ze wonen wel allemaal in Amsterdam trouwens maar kunnen zich verder prima redden. En ze zeiken ook niet als mensen (alleen) Nederlands spreken, dat heb ik echt nog nooit meegemaakt.
Mijn man spreekt trouwens uitstekend Nederlands maar met een accent, en 9 van de 10 keer beginnen mensen Engels te praten als ze dat horen of wanneer hij even iets niet verstaat. Dat vindt hij echt verschrikkelijk want hij wil ook niet onbeleefd verder gaan in het Nederlands.


Ik ben eens op bezoek geweest bij een vriendin in Denemarken en ze had opgeschreven bij welke halte ik moest uitstappen in de bus. Alleen de namen van de haltes werden alleen omgeroepen (dus niet op een bord getoond), was ik er dus al lang voorbij gereden. Ik blijf erbij dat de Deense uitspraak gewoon niet overeenkomt met wat je opschrijft, wat een ellende
oké punt gemaakt, wanneer ik ooit in Kopenhagen zou werken, zou ik het Deens niet eens proberen.

